Περί της Αστρικής προβολής της ψυχής

“Η αστρική προβολή, αποτελεί την έλξη του αστρικού σώματος της ψυχής μέσα στον αστρικό χώρο, με σκοπό τη χρήση του από τον αισθητό κόσμο στην επόμενή της μετενσάρκωση. Ουσιαστικά δηλαδή, αποτελεί εγκλωβισμό της ψυχής μέσα στο πεδίο του
αισθητού κόσμου.”

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πράγματι ως φαινόμενο η αστρική προβολή. Μια κατάσταση κατά την οποία το «αστρικό σώμα» αποχωρίζεται -για μια μικρή διάρκεια χρόνου- από το υλικό, βιολογικό μας μέρος και στη συνέχεια επιστρέφει πάλι, για να ενωθεί με το υλικό μας σώμα.
Στον καθημερινό συνηθισμένο άνθρωπο, η βιωματική εμπειρία μιας τέτοιας κατάστασης δεν μπορεί να θεωρηθεί σπάνια όπου -αν μάλιστα γίνει αυτόματα χωρίς τη δική μας μεσολάβηση-, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι φυσιολογική για τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Ο περεταίρω πειραματισμός όμως αυτής της κατάστασης από τον καθένα μας, μετασχηματίζεται σε παγίδα μιας και αποτελεί μια πρόβα ή δοκιμή εγκλωβισμού της ψυχής μας μέσα στο πεδίο του αισθητού κόσμου, με σκοπό την μετενσάρκωσή της.

Η υλοποίηση της ζωής μας συμβαίνει μονάχα στο χρόνο που ονομάζουμε ‘παρόν’ ή ‘τώρα’. Ίσως είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό από όλους μας, όμως ολόκληρος ο αισθητός κόσμος δημιουργείται σε κάθε τέτοιο ‘τώρα’ και στη συνέχεια εξαφανίζεται για να πάρει τη θέση του το επόμενο. Η εμφάνιση και η εξαφάνιση των διαδοχικών ‘τώρα’, αποτελούν αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως ροή του χρόνου. Έχω αναφερθεί και σε άλλες αναρτήσεις και άρθρα στη δημιουργία αυτής της ροής, όμως το σημαντικό είναι ότι, σε κάθε χιλιοστό του δευτερολέπτου, λαμβάνει χώρα ανάδυση του κόσμου από το άδηλο μέλλον, υλοποίησή του σε μορφή στο παρόν και αποχώρησή του πάλι στο αόρατο παρελθόν. Μια ανάδυση η οποία προέρχεται από το εσωτερικό μέρος των μορφών και μια απομάκρυνση προς το εξωτερικό τους μέρος, αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως ουρανό, βαθύ διάστημα ή αστρικό χώρο.
Η ψυχή είναι αδύνατον να υπάρξει ελεύθερη στη υλοποίηση της μορφής του αισθητού κόσμου. Για να το κάνει αυτό, πρέπει να φιλοξενείται σε κάποιο υλικό σώμα, στο οποίο συμμετέχει ως διαχειριστής ενέργειας και από το οποίο παρατηρεί το εσωτερικό του πεδίου του αισθητού κόσμου. Ο ανώτερος Εαυτός μας ή Εαυτός μας, είναι ταυτόσημος με την ψυχή μας, μέρος της οποίας είναι και η συνείδησή μας. Εμείς, Είμαστε ψυχή και Είμαστε συνείδηση, ενώ Έχουμε ένα σώμα το οποίο διαθέτει Εγώ και μέσα από τις αισθήσεις του παρατηρούμε τον κόσμο στον οποίο υπάρχουμε. Αν αυτή η κατάσταση -από την αλλοίωση των αισθήσεων και της επίγνωσης του κόσμου- αντιστραφεί, τότε το σώμα μαζί με το Εγώ κυριαρχεί πάνω στο σύνολο Ψυχή-Συνείδηση-Σώμα, με αποτέλεσμα να θεωρείται ότι η ψυχή και η συνείδησή μας είναι κτήματα του σώματος.

 

Ο αισθητός κόσμος, αποτελεί μια κλειστή ενεργειακή δημιουργία, το εσωτερικό της οποίας ονομάζεται αστρικός χώρος. Αν παρομοιάζαμε το σύνολο του αισθητού κόσμου με μια σφαιρική κατασκευή, η υλική υπόσταση -η οποία αποτελεί το παρόν- θα βρίσκεται στο εσωτερικό μέρος της σφαίρας αυτής, ενώ το εσωτερικό της θα αποτελεί το σύνολο του αστρικού χώρου. Η ψυχή παραμένει πάντοτε έξω από την σφαιρική αυτή δημιουργία, ενωμένη όμως ενεργειακά με το υλικό σώμα στο οποίο φιλοξενείται, μέσω του αστρικού της σώματος. Το αστρικό σώμα, είναι το ενεργειακό μέρος της ψυχής, το οποίο συνδέεται με το υλικό μας σώμα ώστε να αποτελέσουν ένα σύνολο ενεργειακής αλληλεπίδρασης. Το αστρικό σώμα δηλαδή, ανήκει στην ψυχή, είναι δικό της τμήμα και αυτή το διατηρεί συνδεδεμένο με το υλικό σώμα μέσω ενός ενεργειακού λώρου.

Μετά την ολοκλήρωση του κύκλου της ζωής του υλικού σώματος, ο σύνδεσμος αυτός λύεται, το υλικό, βιολογικό σώμα πεθαίνει και το αστρικό σώμα επιστρέφει στην ψυχή απελευθερώνοντας την από τη σχέση της με τον αισθητό κόσμο. Αν όμως το σώμα με το Εγώ του, έχουν κυριαρχήσει μέσω της επίγνωσης πάνω στη ψυχή και τη συνείδηση, θεωρώντας ότι θα μπορούσαν να επιμηκύνουν τη διάρκεια του χρόνο αστρικής τους ύπαρξης, τότε τη στιγμή του θανάτου του, το τελευταίο υλικό σώμα το οποίο λαμβάνει μορφή στο παρόν, έλκει το αστρικό σώμα της ψυχής μέσα στον αστρικό χώρο, με σκοπό να το χρησιμοποιήσει στην επόμενη ενσάρκωσή του. Όμως αυτό είναι αδύνατον να συμβεί, μιας και η ενσάρκωση αφορά μονάχα την ψυχή και όχι το σώμα. Έτσι, στον ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν -(ή αλλιώς κάτω κόσμο)-, το υλικό σώμα ελευθερώνει το αστρικό σώμα, το οποίο όμως πλέον συνεχίζει να είναι εγκλωβισμένο αφού είναι αδύνατον να απομακρυνθεί μόνο του από το χώρο αυτό, παρά μόνο μέσω μιας νέας ενσάρκωσης, δηλαδή μιας νέας γέννησης ενός νέου σώματος σε μια νέα ζωή.

Η αστρική προβολή έτσι, αποτελεί την προβολή ή έλξη του αστρικού σώματος της ψυχής μέσα στον αστρικό χώρο του αισθητού κόσμου, με σκοπό να το χρησιμοποιήσει για την επόμενή της μετενσάρκωση. Στην ουσία δηλαδή, η αστρική προβολή ή η αστρική έλξη της ψυχής, αποτελεί και τον εγκλωβισμό της μέσα στο πεδίο του αισθητού χώρου. Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει η έλξη του αστρικού σώματος, είναι η ίδια η ύπαρξη του αισθητού κόσμου. Έχει γίνει λεπτομερής περιγραφή αυτής της διαδικασίας και σε άλλα άρθρα, όπου έχει εξηγηθεί ότι ο αισθητός κόσμος αποτελεί ένα εικονικό, μη υλικά υπαρκτό πεδίο, το οποίο λαμβάνει μορφή μέσω των αισθήσεων του υλικού σώματος και της παρατήρησής του από την ψυχή. Η ψυχή δηλαδή μαζί με τη συνείδηση της, αποτελεί στην ουσία τον δημιουργό του αισθητού κόσμου. Ανυπαρξία ενός ελάχιστου αριθμού ψυχών, σημαίνει απουσία του αισθητού κόσμου. Ο ίδιος ο αισθητός κόσμος, έχει την εξουσία να αλλοιώνει τη συνείδησή μας, μετατρέποντάς την σε επίγνωση και πεποιθήσεις, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις ικανές να κυριαρχούν πάνω στην ψυχή μέσω του Εγώ.

Η τυχαία κατάσταση βιωματικής αντίληψης μιας αστρικής προβολής, αποτελεί μια από τις μεθόδους αυτές του αισθητού κόσμου, να εκπαιδεύει το σώμα και το Εγώ, στην αποδοχή της διαδικασίας αυτής ως πνευματική ανέλιξη, ενώ στην ουσία αποτελεί πνευματική αλλοίωση και εγκλωβισμό της ψυχής σε μια εικονική φυλακή. Η ψυχή δικαιούται να επιλέξει ελεύθερα αν επιθυμεί ή όχι να παραμείνει στον αισθητό κόσμο για μια ακόμη ενσάρκωσή της. Κάτι το οποίο οφείλουν να το γνωρίζουν όλα τα Εγώ που υπάρχουν σε τούτο τον κόσμο, άσχετα αν το αποδέχονται ή όχι.



ΠΗΓΗ