Τουρκική επιθετικότητα σε Έβρο & Αιγαίο: Η κατάσταση επιδεινώνεται καθημερινά

Η  Άγκυρα εσχάτως προχώρησε σε μία εντυπωσιακή κλιμάκωση των ενεργειών της κατά της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο σε όλα τα επίπεδα -στρατιωτικά και διπλωματικά, με κινήσεις που «φωτογραφίζουν» με ιδιαίτερη σαφήνεια τους στρατηγικούς της στόχους: Καθεστώς συγκυριαρχίας ή εν πάση περιπτώσει μειωμένης ελληνικής  κυριαρχίας στα Δωδεκάνησα, εμμονή στην αποστρατιωτικοποίηση των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, αναφερόμενοι σε όσα προβλέπει η συνθήκη της Λωζάνης του 1923, επιχειρησιακό έλεγχο του μισού Αιγαίου με διαχωριστική γραμμή τον 25ο Μεσημβρινό και φυσικά περιορισμό των του Εθνικού Εναέριου Χώρου στα 6 μίλια, όσα είναι και τα χωρικά ύδατα.

Αυτοί είναι οι στρατηγικοί στόχοι της Άγκυρας, γιʼ αυτό θέλουν να μας «καθίσουν» στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όπως με σαφήνεια δηλώνει πλέον δημοσίως τόσο ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών  Αχμέτ Νταβούτογλου και φαίνεται "να το συζητά" για πρώτη φορά η ελληνική κυβέρνηση βάσει των όσων διαβεβαίωσε ο υπουργός Εξωτερικών Ε.Βενιζέλος τον Α.Νταβούτογλου στις 13 Δεκεμβρίου στην Αθήνα.

Ιδιαίτερο στρατηγικό ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις εσχάτως για τη γραμμή αντιπαράθεσης στον Έβρο. Ο Έβρος παραδοσιακά αποτελούσε το «δυνατό χαρτί» της ελληνικής πλευράς σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα επιχειρήσεων και είναι σαφές ότι αυτό προσπαθούν να το "κάψουν"

Λόγω εγγύτητας με το μεγαλύτερο αστικο-βιομηχανικό κέντρο της Τουρκίας, την Κωνσταντινούπολη, και τη διαμόρφωση του εδάφους στην Ανατολική Θράκη, που διευκόλυνε τη διενέργεια επιθετικών επιχειρήσεων από την ελληνική πλευρά, οι τουρκικές δυνάμεις  παραδοσιακά είχαν αμυντική διάταξη, θεωρώντας ότι η «αχίλλειος πτέρνα» της ελληνικής διάταξης είναι στη νησιωτική περιοχή. Υπήρχε, δηλαδή, μία «ισορροπία στην απειλή».

Τώρα, οι τουρκικές δυνάμεις στη Θράκη, παίρνουν πλέον καθαρά επιθετική διάταξη, ή καλύτερα προ-επιθετική διάταξη, όπως θα δούμε στη συνέχεια. Και δηλώνουν τις προθέσεις τους με διάφορους τρόπους: Παραγγελία γεφυρών ταχείας ζεύξης κωλυμάτων, μεταφορά του συνόλου των αυτοκινούμενων πυροβόλων Firtina στις μονάδες της 1ης Στρατιάς, μαζικές παραδόσεις πυραύλων εδάφους-εδάφους  κ.λπ.

Έτσι, λοιπόν, μπορούμε με μεγαλύτερη ευκολία να απαντήσουμε στο «πώς;». Πώς θα μας «καθίσουν» στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων...

Όχι με τη χρήση βίας.

Ξέρουν ότι εκεί μπορεί να έχουν εκπλήξεις: Ο συσχετισμός δυνάμεων μπορεί να έχει (ξανα)διαταραχθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά όχι σε τέτοιον βαθμό που να μιλάμε για «ανατροπή».

Ο Στρατός Ξηράς αντιμετωπίζει τα περισσότερα προβλήματα, αλλά σε επίπεδο «προβολής ισχύος» έχει τον τελευταίο λόγο στο Αιγαίο.

Θα πρέπει να φτάσουμε σε επίπεδο πολύ υψηλότερο από αυτό του «θερμού»  επεισοδίου για να φανεί το πρόβλημα που έχει ο Στρατός Ξηράς, αν θεωρήσουμε ότι πάλι δεν θα έχουμε τα παράδοξα των Ιμίων με το να μη λειτουργούν οι μπαταρίες των ασυρμάτων κ.λπ.

Το Πολεμικό Ναυτικό και η Πολεμική Αεροπορία υπό προϋποθέσεις μπορούν να αντέξουν το βάρος ενός επεισοδίου, το οποίο να βρίσκεται ακόμα και σε μεγαλύτερη κλίμακα από αυτό των Ιμίων, δηλαδή να περάσουμε στη χρήση πυρών.

Αν και συνήθως αυτά τα επεισόδια κρίνονται αλλού και όχι στην επάρκεια υλικών και εκπαίδευσης...

Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι θα λειτουργήσουν άψογα  τα επιτελικά σχέδια και δεν θα περάσουμε σε μείζονα ένοπλη αντιπαράθεση πολλών ημερών, οπότε αναγκαστικά θα φανούν οι αδυναμίες.

Βέβαια, όχι μόνον οι ελληνικές, αλλά και οι τουρκικές αδυναμίες...

Η Άγκυρα λοιπόν παίζει ένα παιχνίδι, με το οποίο στοχεύει να μας αναγκάσει με την απειλή χρήσης βίας να συζητήσουμε αυτά που απαιτεί και να τα δώσουμε σε μεθύστερο χρόνο.

Και αυτήν τη στιγμή, οι πολιτικές εξελίξεις και η κατάσταση στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις την ωφελούν όσο ποτέ άλλοτε.

Σε επίπεδο στρατιωτικής προετοιμασίας, η Τουρκία κυριολεκτικά «δεν κρύβεται» ίσως και δεν θέλει να κρυφθεί. Μία κρίση κερδίζεται περισσότερο σε επίπεδο ψυχολογίας, παρά σε επίπεδο όπλων.

Από εκεί και πέρα όμως έχουμε σαφή στοιχεία για τις προθέσεις τους που οφείλουμε να τα λάβουμε υπʼόψιν και να κινηθούμε ψύχραιμα για την αντιμετώπισή τους:

-Ο τουρκικός Στρατός, για πρώτη φορά μετά το 1974, παίρνει στον Έβρο επιθετική διάταξη. Τι σημαίνει αυτό; Οι κύριες τουρκικές μονάδες του 3ου και του 5ου Σώματος Στρατού της 1ης Στρατιάς εγκατέλειψαν τη γραμμή προκάλυψης και μεταφέρθηκαν ή μεταφέρονται σταδιακά ανατολικότερα «μακριά» από τα αδιάκριτα ελληνικά «μάτια». Στη γραμμή προκάλυψης έχουν απομείνει μονάδες βʼ κατηγορίας, μεθοριακοί φρουροί σύνθεσης με μειονοτικούς (Κούρδους, Αλεβίτες κ.λπ.). Μόνο δύο ταξιαρχίες, η μία στο βορρά και η άλλη στον νότο, έχουν απομείνει από  τις κύριες μονάδες. Η κίνηση αυτή -όσο και αν ακούγεται ως «ακίνδυνη»- στην πραγματικότητα είναι άκρως επικίνδυνη. Οι μονάδες μεταφέρονται 50 χλμ. στα μετόπισθεν όταν θέλουν να προετοιμαστούν για επιχειρήσεις.

-Δημιούργησαν 2 νέα Συντάγματα Μηχανικού. Δυστυχώς, μόνο η στρατιωτική ηγεσία έχει λάβει στα σοβαρά τις «γέφυρες πολέμου» που στήνει στον Έβρο η Τουρκία. Πρόκειται καθαρά για μία επιθετική κίνηση από την πλευρά της Άγκυρας.

-Η δήθεν «εκπαιδευτική» Στρατιά του Αιγαίου έπαψε και επίσημα να είναι εκπαιδευτική. Μετονομάζεται και επίσημα σε «Διακλαδικό Επιχειρησιακό Σχηματισμό Ειδικών Αποστολών» και εντάσσονται σε αυτόν, εκτός από τις πέντε ταξιαρχίες του Στρατού, μονάδες της Αεροπορίας Στρατού, πλωτά μέσα και σε επίπεδο Σχηματισμού υπάγονται και αεροπορικές μονάδες εγγύς υποστήριξης! Η 11η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχίας Πεζικού, που εδρεύει στο Ντενιζλί, αναβαθμίζεται, όπως και η 19η Πεζικού και η 3η εκπαιδευτική με έδρα την Αντάλια.

Το 2014 θα είναι μία χρονιά κατά την οποία αν δεν καταφέρουμε να αποκαταστήσουμε έστω με μεταχειρισμένα συστήματα την ελληνική αποτρεπτική ισχύ τα προβλήματα που θα έχουμε θα είναι πολύ σοβαρά...

 

Πηγή