Αποκάλυψη: H Μέρκελ πίεσε τον Τραμπ να δεχθεί την Διατλαντική Ένωση

 

Δεδομένα από τα παραλειπόμενα της προχθεσινής συνάντησης.

Η συνάντηση Μέρκελ-Τραμπ στην Ουάσιγκτον επισκιάστηκε από
την άρνηση του Αμερικανού Προέδρου να κάνει χειραψία με την Καγκελάριο. Ωστόσο, το σημαντικό της συνάντησης δεν ήταν αυτό: ήταν στην ουσία μία συνάντηση «κατόπτευσης» του νέου Προέδρου από τον «σκληρό πυρήνα» της Ε.Ε., του οποίου προΐσταται η Γερμανία.
Η Συμφωνία Διατλαντικού Εμπορίου ήταν προσωπικό στοίχημα του απερχόμενου Προέδρου Ομπάμα, όπως και των ηγετών των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών. Μόνοι χαμένοι σε αυτή τη συμφωνία θα έβγαιναν τα μικρότερα κράτη της ευρωπαϊκής περιφέρειας, μέσω της υποβάθμισης των προϊόντων τους.  Όσον αφορά την Γερμανία, η Συμφωνία θα την έφερνε και τυπικά στην «κορυφή» της Ε.Ε., ως μεγάλο εξαγωγικό παίκτη και κύριο εμπορικό εταίρο των ΗΠΑ στην Ευρασία. Καταφέρνοντας να «εξουδετερώσουν» τη Ρωσία με τη χρήση άδικων κυρώσεων, οι Γερμανοί θα επέβαλλαν οικονομική ηγεμονία και απόλυτο έλεγχο των υπολοίπων χωρών.

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, δεν έκανε και μεγάλη εντύπωση στους διεθνείς αναλυτές η πίεση που φαίνεται να άσκησε η Καγκελάριος στον Πρόεδρο όσον αφορά την TTIP. Αν και δεν έχουν γίνει όλα επισήμως γνωστά, οι προθέσεις της φάνηκαν επιθετικές στην κοινή συνέντευξη τύπου που πραγματοποίησαν οι δύο ηγέτες. Η Μέρκελ φέρεται να «έκανε μάθημα» στον Τραμπ σχετικά με τις υπογραφές συνθηκών, τι σημαίνει ότι μια συμφωνία είναι διμερής και τόνισε πως η Ε.Ε. δεν έχει ανάγκη για διαπραγματεύσεις ή αναθεωρήσεις: τα πράγματα πρέπει να προχωρήσουν όπως είναι.
Από την άλλη, ο Τραμπ ξεκαθάρισε πως τέτοιες συμφωνίες που περιλαμβάνουν δεκάδες χώρες, περιλαμβάνουν δεκάδες οικονομικά και ιδιοτελή συμφέροντα και φάνηκε πως δεν θα κάνει πίσω στις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Λογικά, οι πιέσεις από την πλευρά των Ευρωπαίων θα συνεχίσουν στο μέλλον.
Η ΤΤΙP (Transatlantic Trade and Investment Partnership) είναι ένα μνημόνιο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) εμπορική συνεργασίας μεταξύ Η.Π.Α. και Ε.Ε, με σκοπό την προώθηση του ελεύθερου εμπορίου. Κάτι σαν την παλιά Ε.Ο.Κ. στην Ευρώπη. Ελεύθερο εμπόριο δηλαδή. Ας δούμε πολύ συνοπτικά ποια είναι τα  βασικά σημεία της περιβόητης TTIP:
Ανοίγουν προς ιδιωτικοποίηση όλες οι δημόσιες υπηρεσίες. Το οποίο σημαίνει ότι μια εταιρία από το Τέξας θα έχει τη δυνατότητα να αναλάβει την υπόθεση της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα ή το νερό, η υγεία και πάει λέγοντας. Στα πλαίσια της ΤΤΙΡ δεν θα υπάρχει δυνατότητα επιστροφής σε κρατικό έλεγχο μιας υπηρεσίας, ακόμα κι αν αυτή είναι η βούληση της κυβέρνησης και των πολιτών που την ψήφισαν.
Οι προδιαγραφές για τα εμπορεύματα γίνονται ενιαίες για τις Η.Π.Α. και την Ε.Ε., πράγμα που προκαλεί ανησυχίες, ειδικά για τα τρόφιμα, καθώς οι Η.Π.Α. θεωρείται πως τηρούν χαμηλότερα στάνταρ, ειδικά σε ότι αφορά τη χρήση φυτοφαρμάκων αλλά και γενετικά τροποποιημένων τροφίμων. Στην Ε.Ε., μια εταιρία πρέπει να αποδείξει πως ένα προϊόν είναι ασφαλές για να το κυκλοφορήσει στην αγορά. Στις Η.Π.Α. συμβαίνει το ανάποδο: το κράτος πρέπει να αποδείξει πως το προϊόν είναι επικίνδυνο για να μπορέσει να το αποσύρει από την αγορά…
Mε τη δημιουργία του ISDS, κατοχυρώνεται η δυνατότητα μιας εταιρίας να μηνύει ένα κράτος με ευνοϊκούς όρους σε ένα παράλληλο δικαστικό σύστημα, όταν θεωρεί πως αυτό αποτυγχάνει να τηρήσει τους όρους της ΤΤΙP. Aυτές οι αγωγές θα εξετάζονται μυστικά από ειδικά δικαστήρια, τα οποία θα αποζημιώνουν τις εταιρίες από τον κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή, από τα λεφτά των φορολογούμενων.
Οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου θα υποχρεούνται να παρακολουθούν τις δραστηριότητες των πολιτών στο διαδίκτυο και να τις καταδίδουν αν θεωρήσουν πως κάποιος είναι ύποπτος για παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων. Καταργείται έτσι η αρχή των προσωπικών δεδομένων που θεμελιώνει την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Tέλος, τα εργατικά δικαιώματα στην Ε.Ε. εναρμονίζονται με αυτά στις Η.Π.Α., το οποίο σημαίνει πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του δικαιώματος στο συνδικαλισμό στην Ε.Ε. καθώς αυτά θεωρούνται φραγμοί για το εμπόριο. Ταυτόχρονα, με βάση τη μελέτη άλλων αντίστοιχων εμπορικών συμφωνιών, όπως ήταν η NAFTA στη Βόρεια Αμερική, η απελευθέρωση του εμπορίου θα σημάνει την ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Η.Π.Α.
Ο Τραμπ, θέλει να καταργήσει την συμφωνία αυτή, που βοηθά στην ολοκλήρωση του στησίματος του ενός παγκοσμίου κράτους. Οι πιέσεις της Μέρκελ, αφορούσαν στο ότι η αθέτηση της συμφωνίας θα μπορούσε να ωθήσει σε μέτρα κατά των ΗΠΑ, όπως τα μέτρα κατά της Ρωσίας. Θυμίζουμε ότι οι εξαγωγές των ΗΠΑ στην Γερμανία είναι ετησίως περίπου 50 δις και της Γερμανίας στις ΗΠΑ περίπου 100 δις, δηλαδή διπλάσιες







ΠΗΓΗ 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις