Ντέιβιντ Ροκφέλερ: Η σκοτεινή παρακαταθήκη

Αίσθηση έχουν προκαλέσει μετά τον θάνατο του γνωστού μεγιστάνα οι αποκαλύψεις που έφεραν στο φως Βραζιλιάνοι δημοσιογράφοι, σχετικά με την δράση της οικογένειας στην λατινοαμερικάνικη χώρα. Πιο συγκεκριμένα, το
ίδρυμα Ροκφέλερ ήρθε στην Βραζιλία κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και ασχολήθηκε με την «δημόσια υγιεινή», πρακτική που υλοποιούσε εκείνη την εποχή η πολιτική ελίτ της χώρας και ήταν συνώνυμη με την ευγονική.
Με την βοήθεια των Ροκφέλερ, χρηματοδοτήθηκε και η ιδρύθηκε η «Ευγονική Εταιρεία» στο Σάο Πάολο, η οποία σε εργασίες της προήγαγε την θεωρία της κοινωνικής μηχανικής, όσον αφορά τον «πόλεμο» που θα εξαπέλυε η ελίτ ενάντια στους «αδύναμους». Για τα δεδομένα της Βραζιλίας, αυτό σήμαινε την εξουδετέρωση των φτωχότερων και των εχόντων μικτή καταγωγή.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένεια με προεξάρχοντα τον μεγαλύτερο αδερφό του Ντέιβιντ, Νέλσον, είχε συστήσει πολλές φιλανθρωπικές οργανώσεις που δρούσαν ως «βιτρίνα» για τη CIA, η οποία με την σειρά της έκανε προπαγάνδα υπέρ των Συμμάχων και λάμβανε πληροφορίες για πιθανούς κατάσκοπους του Άξονα στην χώρα.
Το τέλος του πολέμου βρίσκει τον Νέλσον Ροκφέλερ επικεφαλής της «Αμερικανικής Επιτροπής για την Οικονομική Ανάπτυξη της Βραζιλίας». Λόγω της θέσης του, συγκεντρώνει πολύτιμες πληροφορίες για πλειάδα ανεκμετάλλευτων φυσικών πηγών σε όλη τη Λατινική Αμερική, ενώ ηγείται μιας μεγάλης επιχείρησης κοπής χιλιάδων τροπικών δέντρων του Αμαζονίου, προκειμένου να εξαπλωθεί η οικονομική δραστηριότητα στην Βραζιλία.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τα ηνία της οικογένειας λαμβάνει ο Ντέιβιντ, ο οποίος ιδρύει δεκάδες φιλανθρωπικές οργανώσεις, αλλά και επιχειρηματικούς ομίλους. Ταυτόχρονα, σε όσες επιχειρήσεις δεν του ανήκουν φροντίζει να δώσει πολύ ευνοϊκά δάνεια μέσω της τράπεζάς του Chase Manhattan Bank. Οι στενές σχέσεις με την CIA έγιναν ακόμα στενότερες, αφού η CIA εκτελούσε «μαύρες επιχειρήσεις» προπαγάνδας και ανατροπής κυβερνήσεων, μέσω των εταιρειών του Ροκφέλερ. Το πραξικόπημα του 1967 τον εκδιώκει από την χώρα, όχι όμως τις επιχειρήσεις του. Το 1992 επιστρέφει αποφασισμένος να «καταπολεμήσει την φτώχεια και την ανισότητα», αυξάνοντας την ροή των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων που λειτουργούσαν ως καλά φοροαπαλλακτικά μέτρα έναντι των δισεκατομμυρίων που κέρδιζε κάθε χρόνο.
Ο ίδιος φαίνεται να εμπλέκεται και στην αποπομπή της πρώην Προέδρου της Βραζιλίας, Ντίλμα Ρούσεφ, αφού πληροφορίες αναφέρουν ότι η ίδια αρνήθηκε να υπογράψει εκατοντάδες συμβάσεις έργων που δίδονταν αυτόματα στις επιχειρήσεις Ροκφέλερ. Επίσης, η Ρούσεφ επιθυμούσε να αφαιρέσει τα μεγάλα δικαιώματα και την επιρροή που είχαν οι φιλανθρωπικές οργανώσεις στον βραζιλιάνικό λαό και ήθελε να τις αντικαταστήσει με ένα νέο κρατικό υπερταμείο αλληλεγγύης.
Ο Ροκφέλερ μπορεί να «έφυγε» από αυτόν τον κόσμο πριν λίγες μέρες, αλλά οι ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις, τα ινστιτούτα και οι «δεξαμενές σκέψης» του έμειναν.







ΠΗΓΗ