ΓΕΜΙΣΑΜΕ ΠΑΝΤΟΥ....Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ: Προβολή ταινίας μικρού μήκους με θέμα τον έρωτα δύο στρατιωτικών…

 

Με μία μουσική ταινία

μικρού μήκους, με τίτλο «Σημασία έχει ν’ αγαπάς… άνευ όρων», η ομάδα ΛΟΑΤΚΙ+ του ΣΥΡΙΖΑ επικοινωνεί την πρόταση νόμου «Άρση διακρίσεων λόγω φύλου στο Οικογενειακό Δίκαιο, κατοχύρωση δικαιώματος γάμου για όλα τα πρόσωπα και αναγκαίες προσαρμογές της νομοθεσίας» που κατατέθηκε στη Βουλή από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης...

στις 17 Ιουνίου.  Στην ταινία, σε σενάριο Άννας Χατζησοφιά και σκηνοθεσία Νίκου Σούλη, πρωταγωνιστούν οι Όμηρος Πουλάκης και Μάριος Αθανασίου, ενώ τη μουσική υπογράφει ο Φοίβος Δεληβοριάς. Η υποδοχή της πρώτης δημόσιας παρουσίασης της ταινίας, που έγινε στο Φεστιβάλ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ ήταν ιδιαίτερα θερμή.  «Ο σκοπός της τέχνης είναι να συγκινεί, είναι να εκπαιδεύει την κοινωνία», τόνισαν από την κεντρική σκηνή του Φεστιβάλ Σπούτνικ ο σκηνοθέτης Νίκος Σούλης και η σεναριογράφος Άννα Χατζησοφιά, μαζί με την ηθοποιό Μαρίλια Μητρούση.  Το Σάββατο το βράδυ, στην πρεμιέρα της μουσικής ταινίας μικρού μήκους «Σημασία έχει ν’ αγαπάς… άνευ όρων», με τη μουσική και τους στίχους του Φοίβου Δεληβοριά και πρωταγωνιστές τον Μάριο Αθανασίου και τον Όμηρο Πουλάκη, η συγκίνηση και η αποδοχή του κόσμου που παρακολούθησε το 5λεπτο φιλμ ήταν παραπάνω από μαζική.  Η ταινία «Σημασία έχει να αγαπάς… άνευ όρων» γεννήθηκε από την ανάγκη της Ομάδας ΛΟΑΤΚΙ+ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, να επικοινωνήσει την πρόταση νόμου «Άρση διακρίσεων λόγω φύλου στο Οικογενειακό Δίκαιο, κατοχύρωση δικαιώματος γάμου για όλα τα πρόσωπα και αναγκαίες προσαρμογές της νομοθεσίας» που κατατέθηκε στη Βουλή στις 17 Ιουνίου.  Η προσέγγιση του θέματος της ταινίας έγινε με άξονα την αγάπη δύο ανθρώπων και το δικαίωμά τους να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια, χωρίς να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Το δικαίωμά τους στην ανατροφή των παιδιών, στην υγεία, στην παιδεία, σε όλες τις κοινωνικές εκφάνσεις της ζωής. Υπόθεση της ταινίας  Ο Μάριος (Αθανασίου), λοχαγός του ελληνικού στρατού, έχει μια κόρη από προηγούμενο γάμο. Γνωρίζονται με τον Όμηρο (Πουλάκη) σε μια δύσκολη στιγμή, όπου ο Όμηρος υφίσταται κακοποίηση από συναδέλφους του, στρατιωτικούς. Εκείνη τη μέρα έρχονται πολύ κοντά και ερωτεύονται.  Περνούν μια ολόκληρη ζωή συντροφικά, μεγαλώνοντας το παιδί τους, με «αντίπαλο» την κοινωνική κατακραυγή και την Πολιτεία, που δεν αναγνωρίζει και τους δύο ως γονείς. Έρχεται, όμως, η ώρα της ψήφισης της πρότασης νόμου και το ζευγάρι πλέον έχει το δικαίωμα να επισφραγίσει τη συντροφική του σχέση με έναν γάμο. Τις βέρες θα περάσει στα χέρια τους ο μικρός εγγονός τους.. Στο τέλος δεν δίνουν το κλασικό φιλί όπως αναμενόταν, αλλά συμβολικά ακουμπά ο ένας πάνω στον άλλον.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ