ΤΟ ΠΛΗΓΩΜΈΝΟ ΠΑΙΔΊ ΜΈΣΑ ΜΑΣ....

 Η πιο κρίσιμη και η πιο δύσκολη ίσως καμπή του ανθρώπου είναι η ενηλικίωση. 

Η ενηλικίωση που αφορά το παιδί που έχουμε μέσα μας, και όχι τα χρόνια μας. 

Το παιδί που ακόμα μέσα μας διψάει για όσα δεν έζησε. 

Το παιδί που μέσα μας ίσως ακόμα κλαίει. 

Το παιδί που ακόμη θέλει να είναι παιδί, γιατί δεν χόρτασε. 

Το παιδί που δεν έζησε τα όσα χρειαζόταν, το παιδί που ίσως να μην έζησε ως παιδί...

Και όταν το παιδί αυτό χορτάσει, τότε θα ρθει και η ενηλικίωση. 

Η ενηλικίωση που θα επιτρέψει στον ενήλικα να αποδεσμευτεί από το παιδί που υπάρχει μέσα του. 

Αυτή που θα του επιτρέψει να ελευθερωθεί από τα όσα τον βαραίνουν. 

Αυτή η ενηλικίωση που θα του επιτρέψει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του...

Αυτή που θα ρθει όταν το παιδί που όλοι έχουμε μέσα μας είναι πραγματικά ευτυχισμένο, μέχρι να συμφιλιωθούμε με αυτό...

Μέχρι να επιτευχθεί αυτή η συμφιλίωση, θα είμαστε ανήλικοι, και σκλάβοι των παιδικών μας χρόνων..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Παμπος Ευσταθιου