Εάν δε γίνει η Αθήνα, Σαϊγκόν, λευτεριά δε θα δει αυτός ο τόπος

 

Υπάρχει ένα μοτίβο στην ανάλυση και τα αιτήματα των πολιτών που το παρατηρώ στις σελίδες των πολιτικών, αλλά και

ευρύτερα. Συμπολίτες μας, οι οποίοι είναι συγκροτημένοι, με καθαρό και νηφάλιο πολιτικό λόγο, χωρίς κομματικές ψυχώσεις και εμμονές, διατυπώνουν και διαπιστώνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα.

Στην σελίδα του Παύλου Πολάκη, του λένε αρκετοί πολίτες το εξής: Παύλο σε αγαπάμε, σε εκτιμάμε, είμαστε Αριστεροί, αλλά μην μας ξαναπείς για Τσίπρα! Άλλοι πάλι, στέκονται στην στάση του Αλέξη για τα εμβόλια και τα lockdown, η οποία ήταν και είναι τουλάχιστον, χυδαία, συγκυβερνητική και αντικοινωνική.

Στον Τράγκα, παρατηρώ πάλι τα ίδια. Οι πολίτες τον κράζουν, διότι έχουν διαπιστώσει βαθιά μέσα τους, το μάταιο και το δόλιο του κόμματός του και των προθέσεών του. Ο κόσμος, έχει εμπεδώσει ότι το να μπει ένα κόμμα στην βουλή για να μετέχει της κομματικής κοινοπραξίας των γκαουλάιτερ και των ολιγαρχών που κυβερνούν τον τόπο, δε θα του λύσει κανένα απολύτως πρόβλημα. Τα ίδια λένε οι πολίτες και στο Φαίδωνα Βόβολη και απ’ έξω – απ’ έξω το υπονοούν και για τον  Νίκο Αντωνιάδη.

Μην μας ζητήσετε να σας δώσουμε ψήφο για να μετέχετε της Βουλής ΑΕ και της κοινοπραξίας των 300 εξωνημένων πολιτικών.

Αυτό λοιπόν, που παρατηρούμε στην συμπεριφορά των πολιτών, είναι αυτό που έχει περιγράψει ο δάσκαλός μας, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Γιώργος Κοντογιώργης, ως το σφιχτό πολιτικό κουστούμι, που έχει φορέσει το σύστημα στους πολίτες. Δηλαδή, ενώ το πολιτικό, πολιτισμικό και δημοκρατικό μέγεθος του λαού είναι μεγάλο, το πολιτικό σύστημα του έχει φορέσει ένα Πολιτειακό κουστούμι, πέντε νούμερα μικρότερό του, του οποίου οι ραφές, είναι οι ιδεολογίες του 18^ου αιώνα, δηλαδή αυτές της αιρετής μοναρχίας.

Ασφυκτιούν οι Έλληνες μέσα σε αυτό το κουστούμι και προσπαθούν να το βγάλουν από πάνω τους. Ο κόσμος, είναι πολιτικά πολύ πιο ώριμος από ότι διακηρύσσουν, δημόσια, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι του καθεστώτος. Επειδή λοιπόν, ο κόσμος έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο πολιτικής ωριμότητας, το σύστημα διαβλέπει σε αυτή την ωριμότητα το δικό του θερμοδυναμικό θάνατο. Προσβολές, όπως ψεκασμένοι, τζαμπατζήδες, ανώριμοι, συνωμοσιολόγοι κ.τ.λ., δείχνουν την πρόθεση του καθεστώτος να αποδομήσει και να γελοιοποιήσει αυτή την πολιτική ωριμότητα.

Είμαστε ένας από τους πιο πολιτικοποιημένους λαούς της Ευρώπης, σύμφωνα με τις έρευνες και αυτή μας η πολιτικοποίηση, ενοχλεί πολύ το σύστημα. Ο λαός, όπως προείπα, από αυτά που παρατηρώ στα σχόλια των πολιτών, είναι, σε ένα αρκετά σεβαστό ποσοστό, έτοιμος να κάνει το άλμα και από κοινωνία της ιδιωτείας να γίνει Πολιτειακή κοινωνία και εταίρος του πολιτικού συστήματος, όχι παρακολούθημά του. Ο κόσμος, θέλει να έχει λόγο στις αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας και να γίνει συμμέτοχος της νομοθετικής. Οι Έλληνες, θέλουν να μπορούν να έχουν έλεγχο επί της δικαστικής εξουσίας και επιθυμούν να του λογοδοτεί για τις αποφάσεις της.

Φυσικά, κάτι τέτοιο δε θα του το επιτρέψει ποτέ η Βουλή ΑΕ. Κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θέλει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Ισχνές κοινωνικές μειοψηφίες, όπως οι ΛΟΑΤΚΙ, αρχίζουν να προβάλλονται και να επιβάλλονται από το σύστημα, ως η νέα άρχουσα πολιτική και κοινωνική δύναμη της χώρας, μαζί με ΜΚΟ και οργανώσεις μεταναστών.

Για να χτυπηθεί το κακό στην ρίζα του, θα πρέπει η Αθήνα να γίνει Σαϊγκόν! Θα πρέπει ο Γερμανός Πρέσβης και το προσωπικό της Γερμανικής πρεσβείας να φύγουν με ελικόπτερα, όπως οι Αμερικανοί στο Βιετνάμ. Μόνο, εάν πολιορκηθεί η Γερμανική Πρεσβεία και ξεκουμπιστεί από τη χώρα ο Γερμανικός παράγοντας, θα ελευθερωθεί ο τόπος.

Ανατρέχω πάλι στα γραπτά του καθηγητή Κοντογιώργη. Η Βαυαροκρατία είναι ο κατεξοχήν λόγος συρρικνώσεως του Ελληνισμού και της κακοδαιμονίας του νέο-ελληνικού κράτους, όπως αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφισβητήσεως στο βιβλίο του, Ελληνισμός και Ελλαδικό κράτος. Δύο αιώνες αντιμαχίας.

Οι Γερμανία μαζί με τους Κινέζους, ελέγχουν πλέον το Αμερικανικό πολιτικό σύστημα. Το ίδιο κάνουν και στην Ελλάδα. Ειδικά η Μέρκελ και το Βερολίνο, ελέγχουν πλήρως όλα τα πολιτικά κόμματα, τη δικαστική εξουσία, την εκκλησία και τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας.

Οι Γερμανοί μαζί με τους Κινέζους, οπλοποίησαν τον κορωνοϊό. Επιβάλουν ως μέτρο υποταγής τους εμβολιασμούς, για να προκαλέσουν φόβο, πανικό και διχασμό στην κοινωνία, ώστε να προχωρήσουν στο δεύτερο στάδιο του σχεδίου τους. Το πρώτο στάδιο, ήταν η νόθευση των Αμερικανικών εκλογών, ώστε να εκλεγεί ο ελεγχόμενος Μπάιντεν. Το δεύτερο στάδιο, είναι η μετατροπή διά του πληθωρισμού και της αυξήσεως του δημοσίου χρέους του Αμερικανικού δολαρίου, σε… «μεξικανικό» πέσος. Επειδή τυγχάνει να έχω γνωρίσει τον Σόιμπλε, ξέρω αρκετά καλά ποιους εκφράζει στη Γερμανία, καθώς και πότε και γιατί κάνει δημόσιες παρεμβάσεις. Όταν λοιπόν μας λέει, ως ο άνθρωπος της Γερμανικής οικονομικής βιομηχανίας, ότι θα επανέλθει η Ευρώπη σε σφιχτούς προϋπολογισμούς, ενώ στην Αμερική έχουν βάλει την FED και τον Μπάιντεν να αποδομούν το δολάριο, ως αξία και ως πολιτική φήμη, τότε, βαδίζουμε σε βαθιά και βίαιη σύγκρουση μέσα στο παγκόσμιο σύστημα. Εάν καταφέρουν οι Γερμανοί τις χώρες του ΟΠΕΚ να πληρώνονται σε Junk Dollars θα κάνουν πολύ εύκολη την ζωή των Κινέζων και από την άλλη, έαν οι χώρες του ΟΠΕΚ στραφούν προς το Ευρώ, τότε το Euro θα γίνει το νέο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Εγώ, ποντάρω στους πατριώτες Αμερικανούς, που βλέπουν τι συμβαίνει και είναι αποφασισμένοι να αντιδράσουν. Αυτά, σε γεωπολιτικό και γεωοικονομικό επίπεδο.

Ο Ελληνικός λαός, βγαίνει σιγά – σιγά από το στάδιο της πολιτικής αφέλειας και παιδικότητας στην αντιμετώπιση του Γερμανοκίνητου πολιτικού κατεστημένου της χώρας. Θα συνειδητοποιήσει ότι για να έχει μέλλον, θα πρέπει να πληρώσει προσωπικό κόστος, όπως έκαναν οι πρόγονοί μας σε όλους τους εθνοαπελευθερτικούς αγώνες. Θα επιβάλουν πολύ σκληρές οικονομικές πολιτικές για να στηρίξουν την Ευρωζώνη και το νόμισμα της και θα κατηγορήσουν για αυτές τους ενεμβολίαστους ενώ ταυτόχρονα θα επιστρέφουν, σε “λελογισμένα” lockdown και αυταρχισμούς για να μετριάσουν τις αντιδράσεις του κόσμου στις οικονομικές πολιτικές τους.

Το σύστημα, δε θα πέσει, επειδή θα διαδηλώνουμε ειρηνικά. Κανένα αυταρχικό και απολυταρχικό καθεστώς δεν έπεσε, κατ’ αυτό τον τρόπο. Η λύτρωση δε θα έρθει με το να διαιτητεύουμε μεταξύ διαφόρων κομμάτων και κινημάτων, σεβόμενοι την πολιτική δεοντολογία και μία μεταφυσική πίστη στη Δημοκρατία.

Οι απελευθερωτικοί αγώνες, απαιτούν αίμα, δάκρυα, πόνο, χρόνο, στρατηγική και διεθνείς συμμάχους! Στο τέλος, η Σαϊγκονοποίηση της Αθήνας, θα προκύψει ως απλή νομοτέλεια των ενεργειών του δοσιλογικού πολιτικού μας συστήματος.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ