Ο ΜΥΘΟΣ για τις "μηδενικές εκπομπές ρυπων"...!!!

 

Αξίζει να διαβαστεί:

● Οι μπαταρίες δεν παράγουν ηλεκτρική ενέργεια, αλλά αποθηκεύουν ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται αλλού, είτε σε σταθμούς παραγωγής που καταναλώνουν λιγνίτη/άνθρακα, ουράνιο,  φυσικό αέριο, πετρέλαιο, είτε σε σταθμούς που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια από άνεμο, ήλιο, νερό. Άρα ο ισχυρισμός ότι ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο είναι όχημα μηδενικών εκπομπών δεν είναι καθόλου αληθινός.

● Δεδομένου ότι το 40% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στις ΗΠΑ προέρχεται από σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα, επομένως το 40% των ηλεκτρικών αυτοκινήτων που κινούνται στον δρόμο είναι επίσης βασισμένα στον άνθρακα..

● Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Όσοι από εσάς είστε παθιασμένοι με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και την πράσινη επανάσταση, θα πρέπει να ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά στις μπαταρίες, αλλά και στις ανεμογεννήτριες και τις ηλιακές κυψέλες.

● Μια τυπική μπαταρία ηλεκτρικού αυτοκινήτου ζυγίζει 454 κιλά, και έχει μέγεθος περίπου όσο μια βαλίτσα. Περιέχει 11,5 κιλά λίθιο, 27,2 κιλά νικέλιο, 20 κιλά μαγγάνιο, 13,6 κιλά κοβάλτιο, 90,7 κιλά χαλκό και 181,5 κιλά αλουμίνιο, ατσάλι και πλαστικό. Στο δε εσωτερικό της υπάρχουν πάνω από 6.000 μεμονωμένα κύτταρα ιόντων λιθίου.

● Για να φτιαχτεί κάθε μπαταρία ηλεκτρικού αυτοκινήτου, πρέπει να επεξεργαστούν 11.340 κιλά ορυκτών υλικών για το λίθιο, 13.608 κιλά μετάλλευμα για το κοβάλτιο, 2.268 κιλά μετάλλευμα για το νικέλιο και 11.340 κιλά μετάλλευμα για τον χαλκό. Συνολικά πρέπει να σκαφτούν και να επεξεργαστούν 226.800 κιλά του φλοιού της γης, για μια μόνο μπαταρία ηλεκτρικού αυτοκινήτου.
● Το κύριο πρόβλημα των φωτοβολταϊκών συστημάτων είναι οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για τη μετατροπή των πυριτικών αλάτων σε πυρίτιο, που χρησιμοποιείται για την κατασκευή των πάνελ. Για να παραχθεί αρκετό καθαρό πυρίτιο, πρέπει να υποβληθεί σε επεξεργασία με υδροχλωρικό οξύ, θειικό οξύ, νιτρικό οξύ, υδροφθόριο, τριχλωροαιθάνιο και ακετόνη. Επιπλέον απαιτούνται Αρσενίδιο του Γαλλίου, Σεληνιούχο Γάλλιο και Τελλουριούχο Κάδμιο που είναι επίσης εξαιρετικά τοξικά. Η σκόνη πυριτίου δημιουργεί κίνδυνο για τους εργαζόμενους και τα φωτοβολταϊκά πάνελ ΔΕΝ μπορούν να ανακυκλωθούν.

● Οι ανεμογεννήτριες αποτελούν την κορυφή του κόστους και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Κάθε ανεμογεννήτρια ζυγίζει 1.688 τόνους (που ισοδυναμεί με το βάρος 23 σπιτιών) και περιέχει 1.300 τόνους σκυρόδεμα, 295 τόνους χάλυβα, 48 τόνους σιδήρου, 24 τόνους υαλοβάμβακα και τα εξαιρετικά σπάνια ορυκτά της οικογενείας των Σπανίων Γαιών Νεοδύμιο, Πρασεοδύμιο και Δυσπρόσιο. Κάθε μία από τις τρεις λεπίδες της έλικας ζυγίζει 36.750 κιλά και έχει διάρκεια ζωής 15 έως 20 χρόνια, μετά πρέπει να αντικατασταθούν. Να σημειωθεί ότι ΔΕΝ ανακυκλώνονται οι λεπίδες της έλικας.

● Αυτές οι τεχνολογίες των ανεμογεννητριών και των φωτοβολταϊκών μπορεί κάλλιστα να έχουν τη θέση τους στον κόσμο μας, αλλά πρέπει κανείς να κοιτάξει πέρα   από τον μύθο των μηδενικών εκπομπών.

● Το "Going Green" μπορεί να ακούγεται σαν ένα ουτοπικό ιδανικό, αλλά αν κοιτάξετε το κρυμμένο και ενσωματωμένο κόστος με ρεαλιστικό και αμερόληπτο τρόπο, θα διαπιστώσετε ότι το "Going green" κάνει περισσότερο κακό στο περιβάλλον της Γης από ό,τι φαίνεται.

● Δεν είμαι κατά της εξόρυξης, των ηλεκτρικών οχημάτων, της αιολικής ή της ηλιακής ενέργειας. Δείχνω όμως την πραγματικότητα της κατάστασης.

 

 

 

 

 Από τον τοίχο της Katja Brauns

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ