Στα τάρταρα η αξιοπιστία του CDC. Μεγαλοστελέχη την «κάνουν με ελαφρά». Μόνο ο ΣΚΑΙ και το Facebook το θεωρούν αξιόπιστο

 

Μία πρόσφατη δημοσκόπηση που διεξήχθη τον Μάιο του τρέχοντος έτους, αποκάλυψε μερικές σκληρές

αλήθειες. Μόλις το 52% των Αμερικανών που ερωτήθηκαν, δήλωσαν ότι έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στο CDC (Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών), γεγονός που είναι απογοητευτικό για την υπηρεσία στην οποία βασιζόμαστε για να μας προστατεύσει από ιώσεις και πανδημίες.

Υπήρχε μια θετική πλευρά για το CDC. Τουλάχιστον τα πήγε καλύτερα από τον FDA (Food and Drug Administration) και το NIH (National Institutes of Health), τα οποίοα έλαβαν ψήφο εμπιστοσύνης 37%. Και αυτός ο αριθμός για το NIH θα μπορούσε να πέσει ακόμη χαμηλότερα μετά από αυτή την εβδομάδα. Ο οργανισμός – στον οποίο ανήκει και το NAIAD – διοικείται από δύο κυρίους που βρίσκονται τώρα στην παροιμιώδη καυτή καρέκλα, μετά τη θεωρία της “διαρροής από το εργαστήριο της Γουχάν”, που τελικά απέκτησε αξιοπιστία και έγινε διεθνώς γνωστή. Οι εν λόγω κύριοι; Οι γιατροί Francis Collins και Anthony Fauci.

Αποχωρήσεις υψηλού επιπέδου

Διαρρηγμένη η εμπιστοσύνη, καθώς τα Μέσα Ενημέρωσης, προσπαθούν να συγκαλύψουν το ζευγάρι των γιατρών. Στο CDC πάντως, υπάρχει αλλαγή στον άνεμο. Αφού έμεινε εκτός της ομάδας εργασίας COVID της κυβέρνησης Biden, η ανώτερη επιστήμονας Dr. Nancy Messonier, ανακοίνωσε ότι θα αποχωρήσει από την υπηρεσία για να “περάσει σε μια νέα φάση της καριέρας της”. Η “αποχώρηση”, όπως χαρακτηρίζεται, υποκρύπτει ένταση, σύμφωνα με ορισμένους, με τη διευθύντρια του CDC Rochelle Walensky.

Τον περασμένο μήνα, η επί 33 χρόνια βετεράνος και δεύτερη στην ιεραρχία του CDC, Dr. Anne Schuchat, ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Μόλις 61 ετών και πρόσφατα διεκδικούσε τη θέση του διευθυντή του CDC μαζί με τον Walensky, η αποχώρησή της αποτέλεσε κάποια έκπληξη. Τόσο η Schuchat όσο και η Messonier είχαν εντυπωσιακή καριέρα που ήταν ανοδική μέχρι πρόσφατα. Γιατί έφυγαν – ή γιατί τους ζητήθηκε να φύγουν;

Υποκλίσεις στην Ένωση Δασκάλων

Οι εικασίες είναι παιχνίδι μυθοπλασίας χωρίς αποδείξεις. Και με τις προσπάθειες του οργανισμού να υποβαθμίσει κάθε ίντριγκα του παλατιού ή παρασκηνιακή ιστορία, δεν υπάρχει λόγος να αναρωτιέται κανείς. Αλλά αυτές οι αποχωρήσεις έρχονται μετά από ένα έτος, κατά το οποίο το CDC έκανε λάθη σε διάφορα θέματα, όπως η συγκάλυψη, οι δοκιμές PCR, τα λουκέτα και το κλείσιμο σχολείων. Και δύο υποβαθμισμένες ιστορίες έχουν επίσης «μαυρίσει» τον οργανισμού.

Το πρώτο είναι ότι το CDC συνεργάστηκε προφανώς με το συνδικάτο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών (AFT), για τη δημιουργία κατευθυντήριων γραμμών για το άνοιγμα των σχολείων φέτος. Οι φήμες έλεγαν, ότι το CDC, υπό την ηγεσία του τότε διευθυντή, Robert Redfield, επρόκειτο να συστήσει την προσεκτική επαναλειτουργία των σχολείων σε όλη τη χώρα το φθινόπωρο του 2020. Υπήρξαν, όμως, σημαντικές αντιδράσεις από τη Randi Weingarten, την πρόεδρο της AFT, η οποία χαρακτήρισε τις οδηγίες αυτές ως αδιαφορία για την ασφάλεια των εκπαιδευτικών και των μαθητών. Τα περισσότερα σχολεία στις 50 Πολιτείες κατέληξαν να μην επαναλειτουργήσουν το περασμένο φθινόπωρο.

Τον περασμένο Φεβρουάριο, τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών φαίνεται να είχαν και πάλι υπέρμετρη επιρροή στο CDC. Ένα αίτημα για εσωτερική ηλεκτρονική αλληλογραφία (FOIA) αποκάλυψε, ότι η καθοδήγηση του CDC φαίνεται να ενσωματώνει – αυτολεξεί σε ορισμένες περιπτώσεις – τις συστάσεις των συνδικάτων των εκπαιδευτικών που δωρίζουν εκατομμύρια, ετησίως, κυρίως σε υποψηφίους των Δημοκρατικών. Αυτό ώθησε τη Laura Zorc του Building Education for Students Together να γνωμοδοτήσει:

“Το CDC έσκυψε με τα μούτρα για να ενσωματώσει τις απαιτήσεις των ειδικών συμφερόντων, δηλαδή των συνδικάτων των εκπαιδευτικών. Είναι αυτό επιστήμη; Αν είναι έτσι, γιατί το CDC δεν έλαβε επίσης τη συμβολή των γονέων για να βοηθήσει στην καθοδήγηση των συστάσεών του;”.

Το δεύτερο μήνυμα που το CDC φάνηκε να περνάει κάτω από το ραντάρ των Μέσων Ενημέρωσης, ήταν η δήλωσή του που εκδόθηκε τον περασμένο μήνα, ότι από τις 14 Μαΐου, ο οργανισμός θα υπολογίζει μόνο τα κρούσματα COVID που οδηγούν σε νοσηλεία ή θάνατο. Τα περιστατικά επανάκαμψης είναι άτομα που μολύνονται και έχουν θετικό αποτέλεσμα στον COVID-19, αφού έχουν εμβολιαστεί πλήρως.

Ξέπλυμα Εμβολιασμών

Μέχρι τις 26 Απριλίου είχαν αναφερθεί σχεδόν 10.000 κρούσματα επιδημίας. Η απόφαση του CDC να αγνοήσει όλες τις περιπτώσεις που θα προχωρήσουν και δε θα οδηγήσουν σε νοσηλεία ή θάνατο μπορεί να φανεί σε κάποιους ως προσπάθεια χειραγώγησης των δεδομένων. Αλλά γιατί; Ένας λόγος θα μπορούσε να είναι ότι θα αποκρύψει τα επιζήμια στοιχεία για ένα λιγότερο αποτελεσματικό εμβόλιο, προκειμένου να προβληθούν ευνοϊκά τα ομοσπονδιακά μας όργανα και η κυβέρνηση Μπάιντεν – η οποία πιέζει συντονισμένα για τον εμβολιασμό κάθε Αμερικανού και χρησιμοποιεί δισεκατομμύρια δολάρια από τα χρήματα των φορολογουμένων, για μία εκστρατεία δημοσίων σχέσεων για την υλοποίηση αυτού του στόχου.

Αυτό που αποφάσισε το CDC, μοιάζει με το να μην κρατάμε στοιχεία ή αρχεία για τους Αμερικανούς που παθαίνουν καρκίνο και αναρρώνουν μετά από χημειοθεραπείες και ακτινοβολία. Σύμφωνα με τον οργανισμό που είναι επιφορτισμένος με την υγεία μας, αν αυτοί οι καρκινοπαθείς δεν καταλήξουν σε νοσοκομειακό περιβάλλον ή δεν πεθάνουν από καρκίνο, είναι σαν να μην ήταν ποτέ άρρωστοι, καθώς δε θα υπάρχουν ομοσπονδιακά αρχεία που να επιβεβαιώνουν την ασθένειά τους.

Και αυτή την εβδομάδα, ο πρώην διευθυντής του CDC Robert Redfield ισχυρίζεται ότι δέχθηκε απειλές για τη ζωή του – ακόμη και από συναδέλφους του επιστήμονες – λόγω των ισχυρισμών του που έκανε τον Απρίλιο. Σε συνέντευξή του στον Sanjay Gupta, δήλωσε ότι πίστευε στην ολοένα και περισσότερο αποδεκτή πλέον θεωρία της διαρροής από το εργαστήριο του Ινστιτούτου Ιολογίας Wuhan, ως την πιο πιθανή προέλευση του COVID-19. Η ανάγκη του Redfield να παραμείνει σιωπηλός και η αντίδραση στους ισχυρισμούς του, είναι ένα μέτρο του βαθιά πολιτικού υποβάθρου των ομοσπονδιακών υπηρεσιών μας και των πιέσεων που αισθάνονται οι ανώτεροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι μας, να υποστηρίξουν ένα συγκεκριμένο αφήγημα, ανεξάρτητα από τις προσωπικές τους πεποιθήσεις.

Είναι άραγε περίεργο που περίπου η μισή Αμερική έχει χάσει την εμπιστοσύνη της στο CDC;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ