Η Σελίδα 25 της Έκθεσης Gateway της CIA για την αστρική προβολή!

 

Η σελίδα 25 της έκθεσης «Ανάλυση και αξιολόγηση της διαδικασίας Gateway» της CIA που έλειπε, εμφανίστηκε στα

εισερχόμενά μου. Ένα συνημμένο αρχείο που έμοιαζε με μια ανεπίσημη είσοδο σε ένα έγγραφο το οποίο δημιουργήθηκε πριν από 38 χρόνια και ήταν περιζήτητο από τότε που αποχαρακτηρίστηκε το 2003! Για χρόνια, οι άνθρωποι είχαν υποβάλει επίσημα αιτήματα ελεύθερης αναζήτησης (FOIA), και είκαζαν τι υπήρχε σε αυτήν τη σελίδα που λείπει, εν μέσω μιας συγκεχυμένης έκθεσης, σχετικά με τη στρατιωτική έρευνα για την αστρική προβολή και άλλες διαστάσεις. Και τώρα την είχα στον υπολογιστή μου.

Η άμεση αντίδρασή μου ήταν φρενήρης. Δεν μπορούσα να χαλαρώσω αρκετά για να διαβάσω σωστά το αδίστακτο κείμενο. Τηλεφώνησα σε μερικούς φίλους για να βεβαιωθώ ότι η πραγματικότητά μου ήταν συγχρονισμένη σωστά – μια τηλεφωνική πρέζα για να επιβεβαιώσω ότι ήμουν ξύπνιος. Όλα τα σημάδια το έδειχναν ως επί το πλείστον. Έκανα διπλό κλικ στο αρχείο.

Ας εντρυφήσουμε σε αυτό.

 


Ένα παραμύθι ανεμοστρόβιλου

Δημοσίευσα μια ανάλυση της Έκθεσης Gateway της CIA τον Φεβρουάριο. Το απόρρητο έγγραφο του 1983 δημιουργήθηκε από τον υπολοχαγό του στρατού των ΗΠΑ Wayne M. McDonnell, με τεχνική υποβοήθηση από τον «εγκέφαλο», Ισραηλινο-Αμερικανό βιοϊατρικό μηχανικό Itzhak Bentov. Η έκθεση αποχαρακτηρίστηκε το 2003. Περιλαμβάνει μια έρευνα-κορωνίδα σε 28 υπερ-πυκνές σελίδες, σχετικά με το πόσο πιθανά εφικτή είναι η αστρική προβολή. Ένα φάντασμα κρεμόταν πάνω από την έκθεση αυτή από τότε. Στην έκδοση που κυκλοφόρησε η CIA φαινόταν να λείπει μια πολύ κρίσιμη σελίδα.



Για τους αρχάριους, η αστρική προβολή είναι ως επί το πλείστον εναλλάξιμη με τα ψυχο-φυσικά φαινόμενα εμπειριών εκτός σώματος και απομακρυσμένης προβολής. Με τη σωστή καθοδήγηση και τεχνολογία, όσοι καταφέρνουν την αστρική προβολή πιστεύουν ότι οι άνθρωποι μπορούν να εκπαιδεύσουν τη συνείδησή τους για να προχωρήσουν πέρα ​​από τα όρια της διάστασης του χωροχρόνου. Αυτή η υπερικανότητα ελευθερώνει το ανθρώπινο μυαλό και του επιτρέπει να ταξιδεύει μέσα στο σύμπαν, εξερευνώντας μια ατελείωτη σειρά από κανονικά αόρατες πραγματικότητες και διαστάσεις.

Ο McDonnell δηλώνει στην αρχή της έκθεσης ότι ο στόχος του ήταν να «κατασκευάσει ένα επιστημονικά έγκυρο και λογικά διαυγές μοντέλο, για το πώς λειτουργεί η συνείδηση», προκειμένου να τοποθετήσει «τις εξωσωματικές καταστάσεις σε γλώσσα φυσικής επιστήμης ώστε να αφαιρεθεί το στίγμα της αποκρυφιστικής τους έννοιας».

Οι φιλοδοξίες του Υπουργείου Άμυνας γίνονται ξεκάθαρες στο συμπέρασμα της έκθεσης: Ο McDonnell προτείνει ότι εάν ο στρατός πειραματιστεί με αστρική προβολή, θα μπορούσε να βρει «πρακτική εφαρμογή», αλλά επίσης σημείωσε ότι θα πρέπει «να είναι διανοητικά προετοιμασμένος να αντιδρά σε πιθανές συναντήσεις με έξυπνη, μη σωματική ενέργεια που σχηματίζεται όταν ξεπεραστούν τα όρια χρόνου-χώρου.» Χρειάστηκαν χρόνια προσπαθειών του Στρατού των ΗΠΑ για να εκπαιδευτούν ψυχο-στρατιώτες για τη διεξαγωγή αποστολών «απομακρυσμένης προβολής» σε περιοχές ανά τον κόσμο.

 

 

Ωστόσο, φαινόταν απαιτητή μια κλιμακωτή προσέγγιση εισόδου στην Εμπειρία Πύλης Απόδρασης με επιταχυμένη λειτουργία, εάν ο χρόνος που χρειαζόταν για να επιτευχθεί προηγμένη κατάσταση μετασχηματισμένης συνείδησης επρόκειτο να μετακινηθεί σε πιο διαχειρίσιμα όρια, από την οπτική γωνία της εγκαθίδρυσης ενός οργανισμού εκμετάλλευσης των δυνατοτήτων των Πυλών Απόδρασης (Gateway)


Κοσμικό μυστήριο

Η έκθεση είναι ένας φαύλος, νοητικός λαβύρινθος. Σε 24 σελίδες περνάει μέσα από τα πνευματικά και επιστημονικά θεμέλια, τις τεχνικές επίτευξης και τις πιθανές εφαρμογές της υπέρβασης του χωροχρόνου. Εισάγει μεθοδολογικά πλαίσια αναφοράς, όπως ύπνωση, υπερβατικό διαλογισμό, πνευματικά συστήματα πεποιθήσεων, ανάκτηση βιολογικών δεδομένων, κβαντική φυσική και καθολικά ολογράμματα, κι αυτά μόνο για να αρχίσει το κοινό που στοχεύει – μεγάλο θράσος της CIA – να κατανοεί τον μεγαλύτερο λόγο ύπαρξής του (και δικό μας). Στο κάτω μέρος της σελίδας 24, ο McDonnell φτάνει σε ένα πλήρες υπαρξιακό κρεσέντο, αγγίζοντας την ίδια τη φύση της πραγματικότητας. Πρόκειται για ένα θρίλερ:

 

 

Κι αυτό είναι έτσι, επειδή για να καταφέρει κανείς την αυτεπίγνωση, η επίγνωση του Απόλυτου πρέπει να προβάλλει ένα ολόγραμμα του εαυτού της και μετά να το αντιληφθεί. Το ολόγραμμα αυτό είναι ένα καθρέφτισμα του Απόλυτου στην αιωνιότητα, που υφίσταται εκτός τόπου και χρόνου, αλλά είναι ένα βήμα πλησιέστερα από το Απόλυτο και είναι ο ουσιαστικός συντελεστής όλης της πλάσης (όλης της πραγματικότητας). Και, η αιώνια σκέψη ή έννοια του εαυτού η οποία προκύπτει από την αυτεπίγνωση αυτή, υπηρετεί το…

Και μετά… η αναφορά μεταβαίνει στη σελίδα 26.

Σα να μην είχε παρακάμψει αρκετά την αποκάλυψη των μυστικών των ουρανών, ο McDonnell συνεχίζει με μια σειρά ρεαλιστικών «Κινητήριων εκδοχών» για τον λόγο που η CIA θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την Πύλη Απόδρασης (Gateway) σε αντιπαραβολή με άλλες μεθόδους επίτευξης αστρικής προβολής.

 

 

Αλλά ο ρυθμός προόδου είναι τόσο πολύ ταχύτερος με την προσέγγιση των Πυλών Απόδρασης απ΄ ό,τι είναι με τον υπερβατικό διαλογισμό ή άλλες μορφές πνευματικής αυτο-πειθαρχίας, και ο ορίζοντάς του δείχνει να είναι τόσο πλατύτερος, που η απαραίτητη πειθαρχία για την πρακτική εξάσκηση φαίνεται να είναι μέσα στα όρια ακόμη και των ανυπόμονων, επικεντρωμένων στο αποτέλεσμα, σκεπτικιστών πραγματιστών της κοινωνίας μας. Αντίθετα με τη γιόγκα…

Σκοπιμότητα Wayne; Αλήθεια;

Από το χρόνο αποχαρακτηρισμού της έκθεσης, έχουν υποβληθεί αμέτρητα αιτήματα FOIA απαιτώντας την έκδοση της σελίδας 25. Σε κάθε περίπτωση, η CIA αρνήθηκε ότι το είχε ποτέ. Η σελίδα 25, λοιπόν, ήταν το ιερό δισκοπότηρο όχι μόνο για τους επίδοξους αστρικούς προβολείς, αλλά και για τους θεωρητικούς συνωμοσίας, τους ακτιβιστές της διαφάνειας της κυβέρνησης και τους ανθρώπους που απλώς διάβασαν την έκθεση και εκνευρίστηκαν από αυτές τις ελλιπείς πληροφορίες.

Απάντηση της CIA

Μια απίστευτη διαδικτυακή θεωρία υποστηρίζει ότι ο McDonnell παρέλειψε σκόπιμα τη σελίδα. Αν κάποιος μπορούσε να κάνει αστρική προβολή με επιτυχία, θα μπορούσε κάλλιστα να διαβάσει τη σελίδα αυτή.

 
Επικοινωνία

Η CIA δεν εφηύρε από μόνη της την Έκθεση και την Εμπειρία της Πύλης Απόδρασης. Χρησιμοποίησε τις διδασκαλίες ενός άντρα ονόματι Robert Monroe, ο οποίος αργότερα ίδρυσε έναν οργανισμό που ονομάζεται The Monroe Institute.

Τέσσερις ημέρες μετά τη δημοσίευση του πρώτου άρθρου μας σχετικά με την Έκθεση Gateway, έλαβα μια σημείωση από το Ινστιτούτο Monroe. Είχαν κάποιες ιδέες για ένα επόμενο κομμάτι. Λόγω φόρτου εργασίας για το άρθρο, αμέλησα να απαντήσω στο email τους. Επικοινώνησαν ξανά. Αυτή τη φορά το μήνυμά τους ήταν πιο συγκεκριμένο: Στο Faber της Βιρτζίνια, θαμμένη στα αρχεία του Ινστιτούτου Monroe, βρισκόταν η σελίδα 25 του The Gateway Report. Αλλά δεν την αποκτήσαμε εύκολα.

Η πρώτη προγραμματισμένη τηλεφωνική μας κλήση περιλάμβανε τον Διευθύνοντα Σύμβουλο, τον COO (Διευθυντή Επιχείρησης) και το τμήμα μάρκετινγκ του Monroe Institute. Ο Jason Koebler, αρχισυντάκτης του διαμαντιού αυτού, κι εγώ κανονίσαμε ένα «σημείο συνάντησης» μέσω Google.

Στο τηλεφώνημα αυτό, το Ινστιτούτο είπε ότι είχαν τη σελίδα 25. Πολύς κόσμος είχει προσπαθήσει να πάρει την έκθεση από τη CIA και είχε αποτύχει επανειλημμένα. Αλλά κανείς δεν μπήκε τον κόπο να ζητήσει την έκθεση από αυτούς· την είχαν εξαρχής. Κάποια στιγμή περιέγραψαν την έκθεση ως παραπεταμένη σε κάποια αποθήκη, χωρίς κανείς να την έχει εξετάσει μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια. Κατά τα άλλα, η τηλεφωνική επικοινωνία ήταν ανούσια. Ο διευθύνων σύμβουλος δεν εμφανίστηκε. Μετά από μια ώρα περιστροφών στην κουβέντα, έγινε σαφές ότι το Ινστιτούτο δεν επρόκειτο να δώσει τη σελίδα χωρίς κάποιο προσεκτικά ενορχηστρωμένο σχέδιο μάρκετινγκ. Τα λόγια του COO, Lori Jacobwith, ξεκαθάρισαν το σκοπό τους: «Προσπαθούμε να κεφαλαιοποιήσουμε ένα μέρος του ενθουσιασμού από μια αγορά στην οποία δεν υπάγεται η συνήθης ηλικιακή ομάδα μας».

Το ινστιτούτο έλπιζε να αξιοποιήσει τη δημοτικότητα του πρώτου μας άρθρου, καθώς και μερικά βίντεο TikTok σχετικά με την έκθεση που έγιναν viral.

Η κλήση τελείωσε με τα λόγια «Αγγίξατε ορισμένα πράγματα για τα οποία τώρα δε μιλάμε.»

Το Ινστιτούτο έμεινε έκτοτε σιωπηλό. Ο χρόνος πέρασε.

Ένα βράδυ, η Jenny Whedbee, Διευθύντρια Μάρκετινγκ & Επικοινωνιών του Ινστιτούτου Monroe, έστειλε ξανά email. Ήταν σιωπηλή στο τελευταίο μας τηλεφώνημα. Το email περιείχε την πλήρη έκθεση Gateway, συμπεριλαμβανομένης της σελίδας που έλειπε!! Έγραψε ότι «μόλις ολοκλήρωσαν μια μεγάλη αλλαγή του Οργανισμού». Ο Διευθύνων Σύμβουλος και ο COO δε δούλευαν πλέον στην εταιρεία. Ήταν τώρα έτοιμη να μιλήσει, αφού διαβάζαμε τη σελίδα 25.


Η σελίδα που λείπει

Στο αληθινό πνεύμα της ανακάλυψης, είμαι στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσω την πλήρη και αδιάλειπτη έκθεση σε όλη της τη δόξα: 

6-full-report.pdf (google.com)

Η σελίδα ξεκινάει με τη λέξη «Απόλυτο». Κάθεται εκεί επιτακτικά, σαν να φυλάσσει την πύλη στο υπόλοιπο κείμενο. Στο ευρύτερο πλαίσιο της έκθεσης, ο όρος αφορά τόσο τα συστήματα πνευματικής πίστης όσο και την κβαντική φυσική. Είναι μια σημαντική λέξη.

Οι φυσικοί ορίζουν το χρόνο ως μέτρηση της ενέργειας εν κινήσει. Με αυτόν τον τρόπο, ο χρόνος είναι ουσιαστικά μέτρηση αλλαγής. Προκειμένου όμως να πραγματοποιηθεί αυτή η κίνηση, θα πρέπει να περιοριστεί μέσα σε ένα μεγαλύτερο δονητικό μοτίβο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι περιορισμένος και περιέχεται σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία. Αυτός ο περιορισμός είναι που τον καθιστά διακριτό από άλλες τοποθεσίες στο διάστημα. Η μη περιορισμένη ενέργεια είναι δύναμη χωρίς όριο. Φανταστείτε μια άμορφη οντότητα να επιταχύνει δια μέσου του γαλαξία χωρίς τριβή για να την συγκρατήσει από το να βρίσκεται παντού. Όπως το θέτει ο McDonnell «Δεν υπάρχει ‘εδώ’ για να διαφοροποιηθεί από το ‘εκεί'». Και αυτό, φίλοι μου, είναι μια απόλυτη κατάσταση ή «Το απόλυτο».

Σύμφωνα με την έκθεση, το Απόλυτο είναι ουσιαστικά η κυρίαρχη ενέργεια του Σύμπαντος μαζικά. Παρέχει ενέργεια στο συμπαντικό ολόγραμμα που είναι η όλη ύπαρξη. Η έκθεση κάνει πολλές προσπάθειες να απεικονίσει αυτό το καθολικό ολόγραμμα ή «κοσμικό αυγό» ως μια μεγάλη σπείρα που συνεχώς ρέει.

 


Μεταξύ της πραγματικότητας που γνωρίζουμε και του «Απόλυτου» υπάρχουν αμέτρητες διαστάσεις που μεσολαβούν, γράφει ο McDonnell, κάτι που είναι αρκετά ψυχεδελικό για μια κυβερνητική έκθεση. Το Απόλυτο είναι το ανώτατο όριο (από όσο γνωρίζουμε). Συμπερασματικά, και ταυτόχρονα ένας υπέροχος τρόπος να ξεκινήσεις μια σημαντική σελίδα που έλειπε.

Ο McDonnell παρατηρεί ότι μια «στυλιζαρισμένη αναπαράσταση» αυτής της σπείρας είναι παρούσα σε κάθε θρησκευτικό σύστημα στην ιστορία. Παραθέτει τα συγκεκριμένα παραδείγματα του Αγίου Πνεύματος του Χριστιανισμού, του λαβύρινθου του Ελληνικού κόσμου, του Εβραϊκού Δέντρου της Ζωής, του Ινδού ομολόγου του και της Κινέζικης Σπείρας Μέσω των Τεσσάρων Δυνάμεων. Αυτή η σκέψη έχει βρεθεί στις διδασκαλίες κάθε συστήματος.

Η κρίσιμη διάκριση μεταξύ των ανακαλύψεων στη σύγχρονη φυσική και των επιφοιτήσεων των θρησκευτικών στοχαστών είναι ο τρόπος που βρήκαν όλοι το Απόλυτο. Ενώ η φυσική κλίνει προς την ποσοτική έρευνα, οι θρησκείες βασίστηκαν στη διαίσθηση. Στη συνέχεια το Gateway κατά κάποιον τρόπο εμφανίστηκε πάνω στην ώρα – μια ολιστική βασική γραμμή για «διεπαφή» με το καθολικό ολόγραμμα, απελευθερώνοντάς μας από τους περιορισμούς μιας κουλτούρας που βασίζεται στη λογική του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου.

Η τρίτη ενότητα της σελίδας παίρνει μια κλίση που θα πρέπει να είναι οικεία στους οπαδούς της σύγχρονης ψυχολογίας. Το σύμπαν, το Απόλυτο, το κοσμικό αυγό. Όλα αυτά είναι ασύνδετα, και σίγουρα απρόσιτα, μέχρι να αποκτήσουμε γνώση του εαυτού μας. Τα μάτια μου, με την πρώτη ματιά της σελίδας 25, έπεσαν πρώτα στο «ΑΠΟΛΥΤΟ», και έπειτα πετάχτηκαν γρήγορα στον αφορισμό που αποκαλύπτεται εδώ πέρα από τον McDonnell – «Γνώθι σαυτόν.» Αυτό που φαίνεται ακόμα πιο δύσκολο από την επίτευξη μιας ψυχολογικής αυτεπίγνωσης, σύμφωνα με τον McDonnell, είναι η αίσθηση της αυτό-αντίληψης που επιτυγχάνεται όταν μπορέσει κάποιος να καταφέρει να αλλάξει την κατάσταση της συνείδησής του, σε σημείο να μπορεί να γίνει αντιληπτό το ίδιο το συμπαντικό ολόγραμμα.

Και είναι η εμπειρία της Πύλης Απόδρασης (Gateway), λέει ο McDonnell, αυτή που υπόσχεται μια τέτοια πιθανότητα.



Επιτυγχάνοντας τον Ημισφαιρικό Συγχρονισμό


Το ‘κλειδί’ για την έκθεση και την τεχνική της επίτευξης αστρικής προβολής, είναι μια τεχνολογία ήχου που αναπτύχθηκε από τον Robert Monroe, ένα στέλεχος του ραδιοφώνου που, στη δεκαετία του 1970, δημιούργησε ένα τμήμα R&D (Έρευνα & Ανάπτυξη) στην εταιρεία του, αποκλειστικά για να μελετήσει τις επιπτώσεις του ήχου στην ανθρώπινη συνείδηση.

Σε μια σειρά αυτο-πειραματισμών, κατά τους οποίους εξέθεσε τον εαυτό του σε προσεκτικά διαβαθμισμένες συχνότητες ήχου ενώ κοιμόταν, ο Monroe επανειλημμένα πέτυχε διεγερμένες καταστάσεις νου-σώματος. Το βιβλίο του από το 1971 «Journeys Out of The Body» (Ταξίδι Έξω από το Σώμα) τεκμηριώνει τις πρώτες εκείνες έρευνες και επινοεί επίσημα τον όρο «εμπειρία εκτός σώματος».


 

Τα βιβλία του Ρόμπερτ Μονρό


Το εταιρικό τμήμα R&D της εταιρίας του Monroe τελικά μετατράπηκε σε Ινστιτούτο Monroe (The Monroe Institute), το οποίο παράγει ταινίες που περιέχουν τεχνικές ήχου για την τόνωση των λειτουργιών του εγκεφάλου και την επίτευξη του Hemi-Sync. Ο όρος Hemi-Sync είναι συντομογραφία για τον Ημισφαιρικό Συγχρονισμό, και είναι καθοριστικός για την επίτευξη μιας κατάστασης συνείδησης κατά την οποία τα εγκεφαλικά ηλεκτρικά μοτίβα του τόσο του αριστερού όσο και του δεξιού ημισφαιρίου είναι ίσα σε πλάτος και συχνότητα.

Αυτό επιτυγχάνεται με το συνδυασμό δύο τεχνικών.
Η πρώτη τεχνική είναι η ‘Συχνότητα μετά από Απόκριση’ – εισάγεται από τα ακουστικά μια αναγνωρισμένη εξωτερική συχνότητα, η οποία εγείρει τον εγκέφαλο «να προσπαθήσει να μιμηθεί την ίδια συχνότητα ρυθμίζοντας την έξοδο των εγκεφαλικών κυμάτων του». Για παράδειγμα, ένας ήρεμος εγκέφαλος που ακούει ένα επίπεδο ηχητικών κυμάτων Θήτα θα μετακινηθεί από το επίπεδο Βήτα.
Η δεύτερη τεχνική είναι η συχνότητα χτύπου. Σε κάθε αυτί εισάγονται αντίθετες συχνότητες. Ο εγκέφαλος στη συνέχεια «επιλέγει να ‘ακούσει’ τη μεταξύ τους διαφορά».  Ένας εγκέφαλος που λαμβάνει 100hz από το δεξί αυτί και 104hz από το αριστερό, μπορεί να ανιχνεύσει το Δ, στην συγκεκριμένη περίπτωση τη συχνότητα των 4hz. Στη συνέχεια, η τεχνική εισάγει τον εγκέφαλο σε «μια ποικιλία συχνοτήτων που παίζονται σε ένα σχεδόν υποσυνείδητο, οριακά ακουστό επίπεδο».

Με το αριστερό μέρος του εγκεφάλου χαλαρό και το σώμα σε εικονική κατάσταση ύπνου, σύμφωνα με την έκθεση, οι συνθήκες είναι ιδανικές για την προώθηση εξόδων εγκεφαλικών κυμάτων όλο και υψηλότερου εύρους και συχνότητας. Όταν το μοτίβο κύματος μιας συνείδησης πέφτει κάτω από συχνότητα ταλάντωσης 10 έως την ισχύ των -33 εκατοστών ανά δευτερόλεπτο, για ένα κλάσμα του χρόνου «βγαίνει» από το χωροχρόνο και εισέρχεται στο άπειρο. Οι θεωρίες του Μονρό υποστηρίζουν ότι εάν αυτή η «έξοδος» μπορεί να επιτύχει διάρκεια, μπορεί κανείς να ξεκινήσει τη συνδιαλλαγή με άλλες διαστάσεις.

 

 Ο επικεφαλής μηχανικός του Ινστιτούτου Monroe επί του παρόντος είναι ο Μπομπ Χόλμπρουκ (Bob Holbrook). Ο Χόλμπρουκ, πρώην παραγωγός εκδηλώσεων, θεωρεί ότι οι ηχητικές παροχές του Ινστιτούτου Μονρό τον βοήθησαν να αποκαταστήσει τη βλάβη από τραύμα στο κεφάλι που υπέστη σε ένα βαρύ αυτοκινητικό ατύχημα. Η τεχνολογία Hemi-Sync που παρουσιάζεται στο The Gateway Report πωλήθηκε σε μια εταιρεία που ονομάζεται πλέον Hemi-Sync®. Η φουρνιά ηχητικής τεχνολογίας που παράγει τώρα το Ινστιτούτο — που ονομάζεται συλλογικά Monroe Audio Support (MAS) (Ηχητική Υποστήριξη Μονρό) — είναι μια εξαιρετικά εξελιγμένη έκδοση της αρχικής τεχνικής με βάση τους αμφιωτικούς ήχους. Όπως το έθεσε ο Μπομπ, «Οι αμφιωτικοί ήχοι ήταν μία μόνο τεχνολογία, τώρα έχουμε 50». Αυτό διευρύνει και συμπληρώνει το φάσμα της εμπειρίας για τους συμμετέχοντες. «Η MAS παίρνει την ιδέα των αμφιωτικών ήχων και χρησιμοποιεί πολλά άλλα ‘χρώματα’ και τεχνολογίες για να δημιουργήσει πιο έντονες εμπειρίες σε διαφορετικά επίπεδα συνείδησης.
Ένα βασικό συστατικό της MAS είναι ο συγχρονισμός Γάμμα. «Μας επιτρέπει να συνδεθούμε πολύ πιο εύκολα με το «Όλον», ανέφερε. Δύο επιπλέον καινοτομίες διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο — η Διακύμανση της Φάσης και η Διακύμανση του Εύρους. Η Διακύμανση της Φάσης αλλάζει την κατεύθυνση από την οποία νιώθουμε τον ήχο να έρχεται. Ο Μπομπ μας έδωσε ένα οπτικοακουστικό στοιχείο με κινούμενη εικόνα που απεικονίζει την ταλάντωση της πηγής ήχου.

Η Διακύμανση του Εύρους δίνει στους τεχνικούς τη δυνατότητα να κινούνται σε ζωντανό χρόνο εντός του ηχητικού τοπίου και να χειρίζονται συγκεκριμένες πτυχές της έντασης.

Το Ινστιτούτο μας παραχώρησε για αυτό το άρθρο ένα δείγμα 30 λεπτών του νεότερου προγραμματισμού. Για ολοκληρωμένα αποτελέσματα είναι απαραίτητα ακουστικά.

Οι ταινίες του Ινστιτούτου Μονρό συνδυάζουν αυτές τις συχνότητες με υποσυνείδητες προτάσεις από τον ίδιο τον Μονρό. Ένα αρχείο με τίτλο «The Explorer Series» περιέχει ηχογραφήσεις των πειραμάτων του Τμήματος Έρευνας του Ινστιτούτου Μονρό, όπου τα υποκείμενα «αναφέρουν από αυτά τα μη φυσικά περιβάλλοντα». 

Προ COVID, όλοι οι διαλογιστές ταξίδευαν με το φυσικό τους σώμα στα ανακτορικά γραφεία του Ινστιτούτου Μονρό στο Faber της Βιρτζίνια για να εργαστούν μέσα από μια σειρά ολοένα και πιο απαιτητικών επιπέδων. Η 7ήμερη σειρά μαθημάτων προσφέρει στη συνείδηση τη δυνατότητα ​​να πλοηγηθεί στο χώρο, το χρόνο και πέρα απ΄αυτά. Αν, βέβαια, έχετε αυτό που χρειάζεται.

Αυτές οι κασέτες και οι πιθανές εφαρμογές τους ήταν που τράβηξαν την προσοχή της CIA και ώθησαν την ανάθεση της έκθεσης.


Το Ινστιτούτο Μονρό Σήμερα

Αφού διάβασα τη σελίδα 25, τηλεφώνησα ξανά στη Jenny Whedbee. 

Είπε ότι η Μονρό είναι ένας οργανισμός που προσπαθούσε να βρει τον δρόμο του σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο. «Υπάρχει ένα μέρος αυτού του οργανισμού που σίγουρα χρειάζεται να αναπτυχθεί, αλλά θα πρέπει να αναπτυχθεί με ταχύτητα που να συμβαδίζει με τη φιλοσοφία του ποιοι είμαστε», είπε. Η σημασία του να ακροαστεί κάποιος από πού προέρχεται ένας οργανισμός, πριν αποφασίσει για ένα ενδεχόμενο μέλλον, ήταν ένα ζήτημα. «Εάν δεν έχετε τη συμβολή ατόμων που βρίσκονται εδώ αρκετό καιρό, τότε δεν μπορείτε να γνωρίζετε τι ακριβώς είναι το Ινστιτούτο.» 

Προϋπόθεση για να παραμείνει σε αυτή την πορεία το Ινστιτούτο, είναι το καθοδηγητικό φως του σημαντικού ιδρυτή του, Ρόμπερτ Μονρό. «Υπήρξαν πολλά στελέχη που ήρθαν κι έφυγαν. Ξέρω ότι ο Ρόμπερτ Μονρό είναι ακόμα εδώ και προσπαθεί ακόμα να κατευθύνει τα πράγματα », είπε.

Είναι αυτή η πρωτοποριακή ενέργεια που ενισχύει τον ενθουσιασμό της. Αναφερόμενη στα νεότερα μαθήματά τους, εξήγησε: «Το Gateway Voyage είναι κυρίως το ίδιο ακριβώς πρόγραμμα που ανέπτυξε ο Ρόμπερτ Μονρό. Το ίδιο ισχύει και για το Lifeline, το Εξερεύνηση 27, το Guidelines. Αυτά είναι τα θεμελιώδη προγράμματα που ουσιαστικά εργάστηκε και ανέπτυξε.»

«Σε τοποθετούν σε άμεση εμπειρία με διευρυμένες καταστάσεις συνείδησης, όπου μπορείς να εξερευνήσεις, να θέσεις ερωτήματα και να λάβεις απαντήσεις, και να επισκεφθείς προηγούμενες ζωές», ανέφερε. «Μπορείς να ταξιδέψεις με το αστρικό σώμα.» 
Αυτά τα προγράμματα είναι εξαντλητικά. Οι συμμετέχοντες περνούν πέντε ή έξι ασκήσεις την ημέρα για πέντε συνεχόμενες ημέρες. «Είναι σαν να τρέχεις μαραθώνιο», είπε. 

Η Τζένη μπήκε στην εταιρεία χωρίς μεγάλη εμπειρία στην ανύψωση της συνείδησης, αλλά γρήγορα απέκτησε την αίσθηση των πραγμάτων. «Έκανε ακριβώς αυτό που το μάθημα είπε ότι θα έκανε», είπε. «Έζησα προηγούμενες ζωές. Μου έδωσε αυτή τη θέα της ζωής μου από ψηλά. Όχι μόνο αυτής, αλλά και προηγούμενων και μελλοντικών.»
«Αν κάποιος επιθυμεί να ταξιδέψει ταχύτατα εκεί που η ζωή του θα είναι για πάντα φωτισμένη, ο μόνος τρόπος να το αποκτήσει είναι να έρθει εδώ», είπε.

Η συνομιλία με την Τζένη τελικά στράφηκε στη σελίδα 25. 

«Έχω τη δική μου ερμηνεία» είπε. «Δε γνωρίζω αν ξεχάστηκε κατά λάθος ή εσκεμμένα. Όπως είπα, υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό το μέρος οι οποίοι βρίσκονται σε άλλο πεδίο κι όχι εδώ, στο φυσικό.»
Κατά την Τζένη, η σελίδα εμφανίστηκε στο σωστό τόπο και χρόνο. «Νομίζω ότι πριν από 20 χρόνια ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος να ακούσει. Αλλά αυτή η γενιά είναι έτοιμη.» Είπε ότι το Ινστιτούτο άλλαξε τη ζωή της.

«Μεγαλώνεις, πηγαίνεις σχολείο, παντρεύεσαι, κάνεις παιδιά, πας εκκλησία, πεθαίνεις», είπε. «Και η ζωή σου συνεχίζεται μέσω της οικογένειάς σου. Υπάρχει αξία σε όλα αυτά. Αλλά σε πολύ βαθύτερο επίπεδο το θέμα είναι οι σχέσεις και οι αναμνήσεις που δημιουργείς. Κι όχι όλα αυτά τα πράγματα που συλλέγουμε. Τι θα συνέβαινε αν αυτή η σελίδα κυκλοφορούσε πριν από 20 χρόνια; Μήπως θα γυρνούσε μπούμερανγκ; Γιατί μιλά για τη θρησκεία και για το ότι όλες οι θρησκείες είναι ίσες. Και τι γίνεται αν οι άνθρωποι αισθάνονται έντονα ότι δεν είναι όλες οι θρησκείες ίσες; Νιώθω πως οι γενιές στις μέρες μας δεν είναι πλέον τόσο προσκολλημένες σε αυτό.»
Η Τζένη είπε ότι οι νέοι σήμερα πιέζουν για κοινωνική δικαιοσύνη και είναι πιο ανοιχτοί σε διαφορετικές αντιλήψεις αναφορικά με τη συνείδηση ​​και σε διαφορετικούς τρόπους ζωής. «Όλα αυτά συμβαίνουν εκεί που οι άνθρωποι αφυπνίζονται», είπε. «Οι άνθρωποι γίνονται πιο συνειδητοί, πιο αφυπνισμένοι — καταστρέφοντας τα μνημεία στο Ρίτσμοντ. Ως εδώ και μη παρέκει. Αυτά προκύπτουν σε μια εποχή που η γενιά σου έχει ερωτήματα και θέλει να μάθει, και είναι έτοιμη να ακούσει τις απαντήσεις χωρίς κριτική.»

«Κυκλοφόρησε το viral βίντεο, εσύ έκανες το άρθρο, όλα αυτά συνέβησαν για έναν πολύ σημαντικό λόγο που δεν προέρχεται από το φυσικό πεδίο», είπε.
Και ολοκλήρωσε την μιας ώρας συνομιλία μας με μια πρόταση για το πώς να διαχειριστώ τη σελίδα 25. «Κάνε την κάτι, αξιοποίησέ τη. Γνωρίζεις ακόμη κι αν απλά βγεις να πεις τι σημαίνει για σένα.» 


Ένας βρόχος ανατροφοδότησης συνείδησης

Η Έκθεση Gateway είναι τόσο πυκνή σε κάποια μέρη, που διακυβεύει την ίδια της την προσβασιμότητα. Ο στόχος του αρχικού μου συλλογισμού ήταν να δημιουργήσω μια γραπτή και οπτική εμπειρία (συμπεριλαμβάνοντας κάποια υψηλής ποιότητας προσαρμοσμένα γραφικά) που θα μπορούσαν να βοηθήσουν ανθρώπους χωρίς διδακτορικό στην κβαντική φυσική να επωφεληθούν από την τεράστια ιδέα του.

Χτύπησε ένα νεύρο.

Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 3 εβδομάδων, εκατομμύρια αναγνώστες βρήκαν το δρόμο τους μέσα από μια ομολογουμένως επίπονη πορεία συντακτικών εμποδίων. Κάποια στούντιο προσπάθησαν να επικοινωνήσουν επίσης.
Δύο ημέρες μετά την κυκλοφορία του άρθρου, εισαγάγαμε μια πρόσκληση:

«Είχατε κάποια εμπειρία με το Ινστιτούτο Μονρό, το Hemi-Sync ή είχατε κάποια εμπειρία με ταξίδι εκτός σώματος; Επικοινωνήστε μαζί μας: ex0gene5i5@substack.com»

Χιλιάδες μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κατέφθασαν από άτομα από όλο τον κόσμο, τα οποία περιέγραφαν τις εκτός σώματος εμπειρίες τους. Για μένα, αυτό σήμανε την πιθανότητα πολλοί από εμάς να ψάχνουμε κάτι περισσότερο από αυτό που φαίνεται επί του παρόντος διαθέσιμο. Για να περιγράψω πιο πλούσια την εμπειρία μου της αφήγησης αυτής της ιστορίας και της αναζήτησης, έφτιαξα μια οπτική επανερμηνεία της σελίδας 25.

 

 Το «The Gateway» είναι μια ψηφιακή εικόνα υψηλής ανάλυσης μιας εκτύπωσης της ελλείπουσας σελίδας 25 από την Έκθεση Gateway της CIA. Περιέχει 659 ψηφιακές μικρο-επιγραφές λογαριασμών με εκτός σώματος εμπειρίες, οι οποίες μικροεπιγραφές γίνονται ορατές μόνο με μεγέθυνση 300% +.

Κοιτάξτε πιο κοντά.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ 

 

 

 

 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις