Εμφύλιος των ΗΠΑ

 

Κάνουν λάθος όσοι φοβούνται ότι υπάρχει κίνδυνος να ξεσπάσει στο άμεσο μέλλον εμφύλιος πόλεμος στις ΗΠΑ !!! ...Η πραγματικότητα έχει

ξεπεράσει τη φαντασία τους και ο εμφύλιος πόλεμος στις ΗΠΑ βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη! ...Μαίνεται, και απλά, όπως συμβαίνει με όλους τους πολέμους τής μεταβιομηχανικής εποχής, τους καταλαβαίνουμε από τα καταστροφικά αποτελέσματά τους και όχι από τον θόρυβο των όπλων. Αυτός ο πόλεμος είναι πλέον μια καθημερινή πραγματικότητα, την οποία τη βλέπουμε στις εφιαλτικές απώλειες της αμερικανικής οικονομίας ...Είναι ένας πόλεμος, τον οποίο τον βλέπουμε στις λίστες των δεκάδων εκατομμυρίων νέων ανέργων ...Είναι ένας πόλεμος, τον οποίο τον βλέπουμε στους έρημους —εξαιτίας τού lockdown— δρόμους των ΗΠΑ. Με το σημερινό Πραξικόπημα της απίστευτης νοθείας στις αμερικανικές εκλογές, είναι φανερό πως αυτός έχει φτάσει πλέον σε ένα οριακό σημείο ...Ένα Πραξικόπημα, το οποίο δεν είναι εναντίον τού Τραμπ, αλλά εναντίον τής ίδιας της Αμερικανικής Δημοκρατίας.

Το Πραξικόπημα αυτό —και το μεγάλο ρίσκο, το οποίο προϋποθέτει η δρομολόγησή του— είναι η απόδειξη ότι ο πόλεμος βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο του ...Στο σημείο αυτό, στο οποίο μπορεί πλέον να χρίσει «νικητή». Έτσι γίνεται πάντα στα παιχνίδια ισχύος και ο πόλεμος είναι ένα τέτοιο «παιχνίδι». Όταν ο ένας από τους δύο παίκτες αποφασίσει να τα παίξει ΟΛΑ για ΟΛΑ, το παιχνίδι βαδίζει προς το τέλος του, είτε το θέλει ο αντίπαλος είτε όχι. Αυτό είναι που γίνεται τώρα στις ΗΠΑ με ευθύνη των Δημοκρατικών. Είναι τόσο μεγάλο το ρίσκο αυτό, που η ταυτότητα του νικητή θα είναι άμεσα συνδεδεμένη με το αποτέλεσμα του ρίσκου αυτού. Εκείνος, ο οποίος το επιχείρησε, είτε θα τα κερδίσει ΟΛΑ είτε θα τα χάσει ΟΛΑ ...Είτε θα καταλυθεί για πάντα η Δημοκρατία στις ΗΠΑ είτε —επίσης για πάντα— θα χαθεί ο πιο ισχυρός εχθρός που αυτή είχε ποτέ.

Ο εμφύλιος στις ΗΠΑ δεν μοιάζει με τους εμφυλίους που βλέπουμε στις ιστορίες των άλλων λαών του τελευταίου αιώνα τής ιδεολογικής «χλαπάτσας» ...Δεν είναι εμφύλιος μεταξύ ανθρώπων διαφορετικής ιδεολογίας ...Είναι εμφύλιος μεταξύ διαφορετικών κεφαλαιοκρατών και εργαζομένων τής ίδιας ιδεολογίας ...Είναι ένας πραγματικός εμφύλιος, ο οποίος ξεκινάει από την πραγματική σύγκρουση των συλλογικών συμφερόντων μεταξύ των εμπλεκομένων μερών και όχι ένας εμφύλιος μεταξύ χαφιέδων, οι οποίοι «μεταφέρουν» διεθνείς και άρα εξωτερικές ιδεολογικές «συγκρούσεις» μέσα στις εθνικές τους κοινωνίες. Δεν είναι ένας πληρωμένος «εμφύλιος» πληρωμένων πρακτόρων, οι οποίοι κινούνται από εξωτερικά «ελατήρια» και απλά εμπλέκουν στα «παιχνίδια» τους τον λαό με προβοκάτσιες, για να φαίνεται κάποια δήθεν σύγκρουση συλλογικών συμφερόντων.

Ο αμερικανικός εμφύλιος είναι ένας εμφύλιος, ο οποίος οφείλεται σε «κάθετους» διαχωριστικούς «άξονες», οι οποίοι χωρίζουν την κοινωνία σε όμοια μέρη και όχι σε «οριζόντιους», οι οποίοι τη χωρίζουν διαφορετικές κοινωνικές τάξεις μεταξύ τους ...Είναι κοινωνικός εμφύλιος και όχι ταξικός. Ως εκ τούτου κοινωνικές είναι οι συγκρούσεις που τον αφορούν και όχι ταξικές. Είναι ένας εμφύλιος μεταξύ των όμοιων «υποκοινωνιών» μιας διχασμένης κοινωνίας και όχι ένας εμφύλιος διαφορετικών τάξεων της ίδιας κοινωνίας ...Είναι ένας πραγματικός πόλεμος και τα ελατήριά του είναι εσωτερικά.

Αυτό το χαρακτηριστικό του τον καθιστά ως τον πιο επικίνδυνο τύπο εμφυλίου, γιατί η βία του δεν αφορά πληρωμένους «επαναστάτες» και «κρατικές αρχές». Η βία του αφορά τους πάντες και μπορεί να «διατρέξει» την κοινωνία σε όλα της τα ύψη και τα βάθη. Είναι ένας επικίνδυνος πόλεμος μεταξύ ανθρώπων, οι οποίοι αγωνίζονται για την επιβίωσή τους και αυτού του είδους οι πόλεμοι είναι χωρίς όρους και όρια. Είναι ένας πόλεμος, ο οποίος μπορεί να γίνει απίστευτα βίαιος σε επίπεδο πολιτών —και μάλιστα οπλισμένων—, χωρίς καθόλου να έχει ανάγκη τις ηγεσίες εκείνες, οι οποίες που θα τον διαχειριστούν. Δεν έχει ανάγκη τις προβοκάτσιες από κάποιους επαγγελματίες «επαναστάτες», όπως αυτό γινόταν με τις ιδεολογικές «επαναστάσεις». Δεν έχει εξασφαλισμένες κάποιες «δικλείδες» ασφαλείας, οι οποίες να είναι σε θέση να τον παύσουν μέσα από κρυφές συμφωνίες των εμπλεκομένων μερών. Είναι ένας πόλεμος μέχρις εσχάτων, ο οποίος μπορεί να οδηγήσει στο χάος, γιατί δεν έχει κάποιο σαφές όριο ή στόχο, ο οποίος να περιορίζει τον κάθε πολίτη που είναι έτοιμος να πυροβολήσει εκείνον, τον οποίο αντιλαμβάνεται ως εχθρό του και μπορεί να είναι ο γείτονάς του ή ο συμπολίτης του.

Αυτή δεν είναι μια πρωτοφανής κατάσταση για τις ΗΠΑ ...Στην πραγματικότητα είναι ένας εμφύλιος όμοιος με τον προηγούμενο αμερικανικό εμφύλιο. Η μόνη διαφορά την οποία έχει ο σημερινός αμερικανικός εμφύλιος με τον προηγούμενο εμφύλιο οφείλεται στο γεγονός ότι άλλαξε η οικονομία, και άλλαξαν και τα εσωτερικά συμφέροντα της αμερικανικής κοινωνίας, τα οποία έρχονται σε αντιπαράθεση μεταξύ τους ...Άλλαξε ο τύπος τού κεφαλαίου, ο οποίος διεκδικεί την απόλυτη εξουσία μέσα στην αμερικανική κοινωνία. Γιατί, όμως, το κεφάλαιο είναι σε θέση να μπει σε μια σύγκρουση διεκδίκησης της εξουσίας; ...Γιατί η εξουσία είναι αυτή, η οποία ρυθμίζει την οικονομία και άρα μπορεί ν’ αποφασίσει ποιος θα επωφελείται μόνιμα από τη συνολική λειτουργία τού αμερικανικού κράτους ...Η εξουσία θ’ αποφασίσει αν το κράτος θα εξειδικευτεί στη βιομηχανική παραγωγή ή αν θα δώσει προτεραιότητα στις υπηρεσίες και το εμπόριο. Ανάλογα με τις αποφάσεις αυτές τα μεγάλα κέρδη πηγαίνουν σε συγκεκριμένους παραλήπτες.

Κάποτε το βιομηχανικό κεφάλαιο του Βορρά νίκησε το έγγειο κεφάλαιο του Νότου. Γιατί; ...Γιατί ήταν ισχυρότερο και άρα και οι κάτοχοί του ήταν ισχυρότεροι. «Γιατί όμως ήταν ισχυρότερο;», θα αναρωτηθεί κάποιος ...Γιατί απλούστατα οι βιομήχανοι είναι ισχυρότεροι από τους γαιοκτήμονες. Οι βιομήχανοι αποφασίζουν με βάση τα συμφέροντά τους ποιοι γαιοκτήμονες θα επιβιώσουν και ποιοι όχι. Το ανάλογο συμβαίνει και τώρα. Σήμερα συγκρούονται οι προηγούμενοι κυρίαρχοι βιομήχανοι του υλικού —βιομηχανικού— κεφαλαίου με τους κατόχους τού άυλου κεφαλαίου —τής γνώσης— ...δηλαδή της πατέντας και των «Πνευματικών Δικαιωμάτων» τής τεχνογνωσίας. Στις μέρες μας οι βιομήχανοι είναι εκείνοι, οι οποίοι είναι οι αδύναμοι και εξαρτώμενοι από τις αποφάσεις των πιο ισχυρών. Στη δική μας μεταβιομηχανική εποχή οι κάτοχοι των «Πνευματικών Δικαιωμάτων» αποφασίζουν ποιου βιομήχανου το εργοστάσιο θα συνεχίσει να υπάρχει, και άρα θα συνεχίσει να υπάρχει και να επιβιώνει ως βιομήχανος και ο κάτοχός του.

Οι αναλογίες, δηλαδή, είναι απόλυτες. Στον πρώτο εμφύλιο συγκρούστηκαν φεουδάρχες τού Νότου με εργοστασιάρχες τού Βορά και στον δεύτερο εμφύλιο συγκρούονται οι εργοστασιάρχες με τους κατόχους τής τεχνογνωσίας, την οποία έχουν ανάγκη τα εργοστάσια για να παράγουν. Εφόσον το κεφάλαιο είναι αυτό, το οποίο συντηρεί με τα κέρδη του ιδιοκτήτες και εργαζόμενους, ευνόητο είναι πως οι διαφορετικές αυτές μορφές κεφαλαίου συντηρούν διαφορετικές κοινωνικές ομάδες. Δεν είναι συγκρουόμενα μόνον τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, αλλά και των εργαζομένων, οι οποίοι είναι επίσης απόλυτα εξειδικευμένοι. Δεν έχει ίδια συμφέροντα ένας βιομηχανικός εργάτης ή ένας μικροκτηματίας με έναν χρηματιστή ή έναν προγραμματιστή ή ηθοποιό. Αυτές είναι οι ομάδες που συγκρούονται σήμερα στις ΗΠΑ, γιατί η κάθε μία απ’ αυτές θέλει να επιβιώσει ...ή στην καλύτερη περίπτωση να επικρατήσει έναντι της άλλης. Άλλαξαν, δηλαδή, οι αμερικανικές «υποκοινωνίες», οι οποίες ταυτίζονται με τα επιμέρους αυτά συμφέροντα και συγκρούονται μεταξύ τους ...Όμως, εξακολουθεί να είναι μία σύγκρουση μεταξύ διαφορετικού τύπου κεφαλαιοκρατών στις ΗΠΑ, οι οποίοι διατηρούν σταθερά την ιδεολογική τους προτίμηση.

Από τη στιγμή που είναι διαφορετικοί οι κεφαλαιοκράτες και τα κεφάλαιά τους, φυσικό είναι να είναι και η «διασπορά» τους μέσα στις ΗΠΑ διαφορετική από εκείνη που αφορούσε τον προηγούμενο εμφύλιο. Φυσικό είναι λοιπόν ν’ αλλάξει και η «γεωγραφία» τού εμφυλίου ...Από τον άξονα Βοράς-Νότος τού πρώτου εμφυλίου πήγαμε σε έναν νέο άξονα, εφόσον πλέον έχουν αλλάξει οι πρωταγωνιστές και άρα και τα σημεία όπου βρίσκονται συγκεντρωμένα τα διαφορετικού τύπου κεφάλαιά τους. Πρωταγωνιστές στην περίπτωση αυτήν είναι οι Πολιτείες εκείνες, οι οποίες έχουν μέσα τους αυτές τις διαφορετικές μορφές κεφαλαίου στη μεγαλύτερη δυνατή ένταση ...Οι Πολιτείες εκείνες, οι οποίες έχουν συγκεντρωμένη μέσα τους την κύρια μάζα των «διαφορετικών» πληθυσμών, των οποίων η ενασχόληση —και άρα και τα κέρδη τους— συνδέονται με το αντίστοιχο κεφάλαιο.

Οι Πολιτείες αυτές είναι πολύ συγκεκριμένες και είναι εμφανής η μεταξύ τους διαφοροποίηση στα εκλογικά αποτελέσματα —και κατ’ επέκταση είναι εμφανής η σύγκρουση των συμφερόντων τους—. Από τη μία πλευρά βρίσκονται αυτοί, οι οποίοι μοιράζονται κέρδη και μεροκάματα από την εσωτερική λειτουργία των ΗΠΑ και από την άλλη μεριά βρίσκονται αυτοί, οι οποίοι μοιράζονται κέρδη και μεροκάματα από την εξωτερική ιμπεριαλιστική λειτουργία των ΗΠΑ. Από τη μια πλευρά βρίσκονται οι Πολιτείες τής «ενδοχώρας» των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν κέρδος από τη βιομηχανία, την κτηνοτροφία ή τη γεωργία και που μπορούν ως δραστηριότητες να καλύπτουν τις απαιτήσεις των ιδιοκτητών τους για κερδοφορία, καλύπτοντας τις ανάγκες ενός τόσο μεγάλου και πλούσιου κράτους, όπως είναι οι ΗΠΑ ...Οι Πολιτείες τού βιομηχανικού Βορρά, αλλά και ο παραδοσιακός γεωργικός Νότος με επικεφαλής το πανίσχυρο Τέξας.

Από την άλλη πλευρά βρίσκονται οι κεφαλαιοκράτες των «Παραλίων», οι οποίοι δεν καλύπτουν τις απαιτήσεις τους για κερδοφορία από την εσωτερική αγορά των ΗΠΑ ...Δεν τους αρκεί η αμερικανική αγορά και μέσω του ιμπεριαλισμού διεκδικούν και τις εκτός των ΗΠΑ αγορές. Στην πραγματικότητα στοχεύουν στην παγκόσμια αγορά και άρα έχουν κέρδος από την παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ, η οποία τους προσφέρει τον έλεγχο όλων των αγορών που τους ενδιαφέρουν. Και αυτοί οι κεφαλαιοκράτες έχουν διακριτή την παρουσίας τους πάνω στον χάρτη των ΗΠΑ ...Είναι η Πολιτεία τής Νέας Υόρκης των διεθνών Χρηματιστηρίων, των τραπεζιτών και των κερδοσκόπων ...Είναι η Πολιτεία τής Καλιφόρνια, του Χόλυγουντ των χρυσοφόρων κινηματογραφικών επιτυχιών και του Σίλικον Βάλεϊ των επίσης παγκόσμιων επιτυχιών τού software και των άπειρων applications, που «παράγονται» σε καθημερινή βάση και, επειδή ευνοούν το παγκόσμιο εμπόριο, αποδίδουν «χρυσάφι» μέσα από τα social media.

Αυτή η διαφοροποίηση των νέων αντιπάλων είναι και εκείνη, η οποία προσδιορίζει και τη «γεωγραφία» τού νέου εμφυλίου. Από τον άξονα Βοράς-Νότος πήγαμε στον άξονα Ανατολή-Δύση τού νέου εμφυλίου ...Πήγαμε στον νέο άξονα, επάνω στον οποίο βρίσκονται πλέον ανεπτυγμένα τα μεγάλα εσωτερικά αμερικανικά συμφέροντα ...Πήγαμε στον άξονα αυτόν, στον οποίο συγκρούονται τα παράλια της χώρας με την ενδοχώρα ...Από τον εμφύλιο των Βορείων Πολιτειών εναντίον των Νοτίων, πήγαμε στον εμφύλιο των Παράλιων Πολιτειών εναντίον των Πολιτειών τής Ενδοχώρας.

Μέσα στον χρόνο —και εξαιτίας τού δικομματισμού, ο οποίος διακρίνει το αμερικανικό πολιτικό σύστημα—, τα συμφέροντα αυτά άρχισαν να βρίσκουν τους εκφραστές τους μέσα από τους υπάρχοντες πολιτικούς φορείς. Τους πρώτους τους εκπροσωπούν οι Δημοκρατικοί και τους δεύτερους οι Ρεπουμπλικάνοι. Από το σημείο αυτό κι έπειτα ξεκίνησαν τα λάθη των πολιτικών στις ΗΠΑ. Δεν στάθηκαν στο «ύψος» τους, ώστε να περιορίσουν τη διάχυση των συγκρούσεων με το ρίσκο να δυσαρεστήσουν κάποιους. Θέλοντας ο καθένας από την πλευρά του να ικανοποιήσει απόλυτα το δικό του target group, άρχισαν να γίνονται «υπάλληλοι» των διαφορετικών λόμπι-συμφερόντων και να κολακεύουν το εκλογικό σώμα, προκειμένου να μην έχουν προβλήματα. Για πολιτικούς λόγους —και αναζητώντας πολιτική πελατεία— άρχισαν τα δύο μεγάλα κόμματα να «ψαρεύουν» ψηφοφόρους από τις διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, μετατρέποντάς τες σε κομματικές «δεξαμενές» ψήφων.

 Ήταν εύκολο γι’ αυτούς τους φορείς ν’ αρπάξουν την ευκαιρία και ν’ αναλάβουν «εργολαβικά» να αντιπροσωπεύσουν τάσεις, οι οποίες ήδη υπήρχαν μέσα στην κοινωνία και δεν τις δημιουργούσαν οι ίδιοι. Αυτοί απλά χάιδευαν «αυτιά», λέγοντας εκείνα τα λόγια, τα οποία ήθελαν ν’ ακούσουν τα ακροατήριά τους. Αυτοί ήταν απλά εκείνοι, οι οποίοι υιοθετούσαν τις απόψεις των ακροατών τους και όχι το αντίθετο, όπως είναι ο ρόλος των πολιτικών φορέων, οι οποίοι παράγουν πολιτική μέσα στην κοινωνία. Σταδιακά τα κόμματα των ΗΠΑ άρχισαν να συνδέονται και να εκφράζουν συμφέροντα, σαν να είναι λομπίστες συγκεκριμένων επιχειρηματιών ...Συμφέροντα, τα οποία δεν είναι όμοια μ’ εκείνα που αναλαμβάνουν να αντιπροσωπεύσουν τα κόμματα σε άλλες χώρες. Σε άλλες χώρες, επειδή κυριαρχούν οι ιδεολογικές συγκρούσεις, τα κόμματα είναι εκφραστές ταξικών συμφερόντων. Ο λόγος τους έχει ταξικό «χρώμα» και περιορίζεται μέσα στα πλαίσια της δημοκρατικής λειτουργίας. Τα κόμματα μεταξύ τους είναι αντίπαλοι, εξαιτίας τού ανταγωνισμού για έναν κοινό στόχο, ο οποίος είναι η γενική πρόοδος. Στις ΗΠΑ αυτό δεν συμβαίνει. Τα κόμματα στις ΗΠΑ τείνουν να γίνουν εχθροί, εφόσον δεν ανταγωνίζονται μεταξύ τους, παρά συγκρούονται για τη νίκη, η οποία θα εξοντώσει την αντίπαλη πλευρά.

Εδώ ακριβώς ελλοχεύει ο κίνδυνος για την Αμερικανική Δημοκρατία ...Δημοκρατία υπάρχει μόνον, όταν μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας η μία άποψη ανταγωνίζεται μια άλλη και ο λαός απλά επιλέγει κάποια απ’ αυτές ...Κριτής διαφορετικών απόψεων είναι ο πολίτης και όχι στρατευμένος οπαδός κάποιας συγκεκριμένης από αυτές. Στρατευμένος είναι ο πολίτης μόνον υπέρ τής Δημοκρατίας και των βασικών αρχών της και όχι υπέρ των επιμέρους απόψεών της. Όταν οι εκφραστές τής μίας άποψης —μαζί με τους υπόλοιπους υποστηρικτές της— πολεμάνε την άλλη άποψη με τους δικούς της εκφραστές και υποστηρικτές, έχουμε πόλεμο. Όταν έχουμε πόλεμο, δεν έχουμε Δημοκρατία, γιατί δεν μπορούμε να έχουμε κανόνες ...Δεν μπορεί άναρχα να λειτουργήσει η Δημοκρατία, η οποία είναι ένα σύστημα κανόνων, που προστατεύει την ελευθερία των μελών της.

Αυτό συμβαίνει σήμερα στις ΗΠΑ ...Πολεμάνε μεταξύ τους οι Αμερικανοί και δεν ανταγωνίζονται για το κοινό καλό. Ο ένας θέλει το κακό τού άλλου, γιατί πιστεύει ότι εκείνος είναι ο εχθρός που του κάνει κακό. Ο ένας θέλει να εξαλείψει τον άλλο, όχι επειδή απλά δεν του αρέσει η άποψή του, αλλά επειδή τον θεωρεί προδότη τής πατρίδας και των συμφερόντων της, όπως βέβαια αντιλαμβάνεται ο ίδιος τα συμφέροντα αυτά. Τα δύο μεγάλα κόμματα, έχοντας παρασυρθεί σ’ αυτήν τη δίνη, δεν μπόρεσαν να διασφαλίσουν την ομαλή δημοκρατική λειτουργία. Έγιναν και τα ίδια μέρος τής σύγκρουσης και άρα μέρος τού προβλήματος ...Ένα πρόβλημα, όμως, το οποίο διαρκώς διογκώνεται και απειλεί να καταστρέψει τα πάντα ...Ένα πρόβλημα, το οποίο η οικονομική κρίση διαρκώς θα το οξύνει, εφόσον θα ενεργοποιεί τα ένστικτα μιας διχασμένης κοινωνίας ...Απόλυτα διχασμένης πλέον, γιατί οι πληθυσμοί, οι οποίοι έχουν διχαστεί, έχουν μεταξύ τους πολύ συγκεκριμένα και πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Γνωρίζοντας κάποιος τα αντίπαλα μέρη, μπορεί εύκολα να καταλάβει και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληθυσμών, τα οποία συνθέτουν τις «δεξαμενές» ψηφοφόρων των δύο μεγάλων κομμάτων. Σ’ ό,τι αφορά τους Ρεπουμπλικάνους τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των οπαδών τους είναι πολύ συγκεκριμένα ...Γηγενείς λευκοί απόγονοι των πρώτων αποίκων ...κεφαλαιοκράτες τής παραγωγής, είτε αυτή είναι η βιομηχανική είτε η γεωργική παραγωγή ...Κοντά σ’ αυτούς και οι άμεσοι συνεργάτες τους ...εργάτες, μικροπαραγωγοί, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες κλπ. ...Πατριώτες με τη συμβατική σημασία τής έννοιας, εφόσον τα συμφέροντά τους ποτέ δεν «βγήκαν» πέρα από το μικρό τους «περιβάλλον» ...Στην πλειοψηφία τους μεσαίας εκπαίδευσης και σχεδόν στο σύνολό τους θρήσκοι.

Όλοι αυτοί νοσταλγούν την παλιά καλή και «καθαρή» Αμερική ...Την Αμερική εκείνη, η οποία δεν γνώριζε το Ιράκ, το Αφγανιστάν ή τη Βοσνία ...Την Αμερική εκείνη, η οποία πριν από το Βιετνάμ των Δημοκρατικών δεν γνώριζε ούτε καν τα ναρκωτικά. Όλους αυτούς δεν τους ενδιαφέρουν όλα αυτά τα «μεγαλόπνοα» σχέδια, τα οποία αποδίδουν κέρδη δισεκατομμυρίων δολαρίων σε αχανείς αγορές δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Αυτούς τους ενδιαφέρει ότι δεν μπορούν με ένα μαγαζί ή ένα εστιατόριο σαν του πατέρα τους να ζήσουν ως εύποροι —όπως όταν ήταν παιδιά—. Αυτοί νιώθουν ότι, εξαιτίας όλων αυτών των «σχεδίων», έχει χάσει την αξία της η μικρή τους επιχείρηση και έχουν βγει από την αγορά της ίδιας τους της πατρίδας. Ζουν σε γειτονιές με ανθρώπους που δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα και έχουν ν’ ανταγωνιστούν τεράστιες «αλυσίδες» πολυεθνικών, οι οποίες τους «κλείνουν» τον έναν μετά τον άλλο ...Έχουν ν’ ανταγωνιστούν τα Mall με τα ασυναγώνιστα ξένα προϊόντα ...Χάνουν τις δουλειές τους από ξένους, οι οποίοι νομιμοποιούνται κατά «κύματα» κλπ..

Όλοι αυτοί έχουν συμφέρον από μια ισχυρή αλλά «κλειστή» αμερικανική οικονομία, τα κέρδη τής οποίας μοιράζονται μεταξύ των Αμερικανών ...Αυτό τους φτάνει και τους περισσεύει. Θέλουν μια οικονομία απλή, η οποία φορολογεί τους Αμερικανούς και τα κέρδη της «επιστρέφουν» στους Αμερικανούς ...Να έχουν οι Αμερικανοί τα εστιατόριά τους, τα εμπορικά τους καταστήματα, τις βιοτεχνίες τους και να φορολογούνται γι’ αυτά τα οποία πουλάνε. Όλοι αυτοί νιώθουν πως έχουν συμφέρον από την αμερικανική φορολογία, ώστε αυτή να μετατρέπεται σε αμερικανικούς δρόμους, σε σχολεία ή σε υπηρεσίες υγείας. Νιώθουν μέσα τους Αμερικανοί, οι οποίοι δεν θέλουν —στον βωμό των συμφερόντων τού κατ’ όνομα μόνον «αμερικανικού» ιμπεριαλισμού— να μετατραπούν οι ΗΠΑ σε χρεοκοπημένα Μεξικό ή Αργεντινές κλπ. ...Είναι Αμερικανοί, οι οποίοι εύκολα υιοθετούν το σύνθημα του Τραμπ: «Make America Great Again» ...Είναι Αμερικανοί, οι οποίοι βάζουν μια μεγάλη αμερικανική σημαία στην αυλή τού σπιτιού τους και αισθάνονται όμορφα όταν αυτή τους χαρακτηρίζει.

«Απέναντι» απ’ αυτούς τους σχετικά απλοϊκούς ανθρώπους έχουμε τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι επιλέγουν την «πολυπλοκότητα» στη σκέψη και την άποψη, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα ...Έχουμε τους «άλλους» Αμερικανούς, οι οποίοι έχουν γίνει οι πλουσιότεροι άνθρωποι στην ανθρώπινη ιστορία, επειδή ακριβώς οι ΗΠΑ «πήγαν» στο Ιράκ, το Αφγανιστάν ή τη Βοσνία ...Αμερικανούς, οι οποίοι έχουν συμφέρον να υπάρχει αμερικανικός στρατός σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τού Πλανήτη, για να μπορεί ν’ αστυνομεύει τους λαούς και τα κράτη, προκειμένου να μην αμφισβητούνται οι «επενδύσεις» τους ...Αμερικανούς, οι οποίοι, λόγω τής ισχύος των ΗΠΑ, μπήκαν επικεφαλής όλου του Κόσμου στη μεγάλη μεταπολεμική τεχνολογική έκρηξη και έχουν ταυτιστεί με ολόκληρο τον Κόσμο και βέβαια με την παγκόσμια αγορά ...Αμερικανούς μεγιστάνες, στους οποίους δεν αρκεί η αμερικανική αγορά και αισθάνονται «κλειστοφοβικά» μέσα στην αμερικανική πραγματικότητα ...Αμερικανοί, που δεν είναι πλέον δεδομένο ότι κατοικούν μόνιμα στις μέσα στις ΗΠΑ, αλλά το σίγουρα δεν φορολογούνται μέσα σ’ αυτές ...Αμερικανοί, οι οποίοι δεν θέλουν να φορολογούνται στις ΗΠΑ, γιατί δεν θεωρούν ότι πρέπει να καταβάλουν σ’ αυτές ένα αντίστοιχο ανταποδοτικό τέλος από την παγκόσμια «λεία» τους. Δεν το αισθάνονται ως σωστό, εφόσον αυτή η «λεία» προέρχεται από τις διεθνείς αγορές και δεν βλέπουν τους υπόλοιπους Αμερικανούς ως «συνεταίρους» τους.

Γύρω απ’ αυτούς υπάρχει και ζει ένα πολυεθνικό ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο προέκυψε εξαιτίας αυτής της πρωτοφανούς παγκόσμιας αλλαγής ...Γύρω απ’ αυτούς ζουν και προοδεύουν —με τους μεταπολεμικούς όρους των «χαλαρών» μεταναστευτικών πολιτικών— οι «Αμερικανοί» τής διεθνούς παραγωγής, οι οποίοι προέρχονται καθαρά από την ιμπεριαλιστική λειτουργία των ΗΠΑ. Είναι άνθρωποι, οι οποίοι δεν είναι απαραίτητο να είναι γνήσιας αμερικανικής καταγωγής ...Άνθρωποι, οι οποίοι μπορεί να είναι Αμερικανοί τού τελευταίου εξαμήνου ...Άνθρωποι, οι οποίοι, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους, ταυτίστηκαν με τα συμφέροντα του αμερικανικού κεφαλαίου και όχι με του δικού τους εθνικού κεφαλαίου ...Είναι άνθρωποι, οι οποίοι «παρήχθησαν» μέσα στα Κολέγια ...στα στούντιο του Χόλυγουντ ...στα εργαστήρια της Σίλικον Βάλεϊ ή στις τράπεζες του Μανχάταν ...Απάτριδες οι περισσότεροι, άθρησκοι κλπ. ...Άνθρωποι, οι οποίοι κυριαρχούν στην αμερικανική οικονομία, επειδή ακριβώς συνδέθηκαν μ’ αυτήν λόγω σπουδών, προαγωγών, γνωριμιών κλπ...

 

 

...Άνθρωποι στην πλειοψηφία τους ανώτατης εκπαίδευσης, οι οποίοι βλέπουν με συμπάθεια τις μαρξιστικές «αρλούμπες», όχι επειδή είναι κομμουνιστές οι ίδιοι, αλλά επειδή ο μαρξισμός αυτός ορίζει τα κοινά τους συμφέροντα και τους δίνει τη δυνατότητα να μιλάνε μια κοινή «γλώσσα» μεταξύ τους. Ο μαρξισμός ορίζει τους κοινούς τους εχθρούς και τους κοινούς τους στόχους ...Ορίζει την «επιχειρηματολογία» τους με τον πιο απόλυτο τρόπο. Τι σχέση μπορεί να έχει ένας αδίστακτος κομμουνιστής με έναν βαθύπλουτο διευθυντή μιας τράπεζας ή μιας πολυεθνικής; Πολύ μεγαλύτερη απ’ ότι θα πίστευε κάποιος ...Ίδιοι είναι ...Απλά ο καθένας διεκδικεί το ίδιο μαρξιστικό «κέρδος» από διαφορετικό σύστημα.

  Αυτοί οι φαινομενικά διαφορετικοί μαρξιστές μισούν εξίσου τους κεφαλαιοκράτες και υποτιμούν τους εργάτες. Αυτοί διεκδικούν την υπεραξία εκείνη, την οποία παράγει το κεφάλαιο. Δεν τους ενδιαφέρει η ιδιοκτησία τού κεφαλαίου κι ούτε καταδέχονται να εργαστούν ως «κατώτεροι» εργάτες. Αυτούς τους ενδιαφέρει μόνον η διαχείριση του κεφαλαίου. Θέλουν να πάρουν μερίδιο τόσο από το κέδρος των ιδιοκτητών —όποιοι κι αν είναι αυτοί— όσο και από την εργασία των εργατών ...Τους είναι αδιάφορο εάν το κεφάλαιο ανήκει στους ανώνυμους μετόχους μιας Πολυεθνικής εντός τού καπιταλισμού ή εάν είναι του «λαού» σε ένα κομμουνιστικό καθεστώς ...Τους είναι αδιάφορο εάν οι εργάτες είναι κακομοίρηδες χριστιανοί ή αξιολύπητοι κομμουνιστές ...Μόνον η διαχείριση τους ενδιαφέρει και τα κέρδη εκείνα, τα οποία οι διαχειριστές μπορούν να μοιραστούν μεταξύ τους. Γι’ αυτόν τον λόγο είναι το ίδιο σκληροί μαρξιστές τόσο ο CEO μιας Πολυεθνικής όσο και ο κομμουνιστής διευθυντής ενός κολχόζ.

Αυτός είναι ο μαρξισμός στον οποίο «πιστεύουν». Από εκεί και πέρα ο εβραϊκής εμπνεύσεως μαρξισμός τούς βολεύει στα πάντα. Τους βολεύει ο διεθνισμός, γιατί όλοι αυτοί οι «περιφερόμενοι» καριερίστες, παρ’ όλο που είναι διαφορετικής καταγωγής, εισπράττουν μισθούς «χρυσάφι» από ένα κεφάλαιο, το οποίο ανήκει σε άλλους λαούς. Τους βολεύει στην καθημερινότητά τους η αθρησκεία ή η αθεΐα, λόγω της διαφορετικής θρησκείας που χαρακτηρίζει τα μέλη της «σφικτής» αυτής ομάδας, οι οποίοι εισπράττουν μισθούς «χρυσάφι» σε κράτη με διαφορετικές θρησκείες απ’ αυτές των ιδίων ...Καπιταλιστές στην «τσέπη», αλλά με μαρξιστική φιλοσοφία, για να μπορούν να εργαστούν όλοι μαζί σε ένα γραφείο πολυεθνικής ως υψηλόμισθοι υπάλληλοί της ...Οι παλιοί συμφοιτητές από τα Κολέγια, οι οποίοι προόδευσαν στην Αμερική ...Οι «Αμερικανοί» τελευταίας «εσοδείας» ...Οι συνάδερφοι σε ένα γραφείο τού Μανχάταν ...Ένας λευκός προτεστάντης Νεοϋορκέζος μαζί μ’ έναν λευκό χριστιανό ορθόδοξο Έλληνα, έναν μελαμψό μωαμεθανό Σουνίτη Τούρκο, έναν μαύρο καθολικό Γκανέζο, έναν κομμουνιστή Κινέζο κι έναν Ινδό Σιχ !!!

Όλους αυτούς μόνον ο «ξεχειλωμένος» Μαρξισμός μπορεί να τους «χωρέσει» μέσα σε μια ψευδοϊδεολογική άποψη και να τους τοποθετήσει μέσα σε ένα γραφείο μιας μεγάλης πολυεθνικής επιχείρησης. Γι’ αυτόν τον λόγο αισθάνονται πιο άνετα και πιο ασφαλείς όταν βρίσκονται ανάμεσα σε Κινέζους κομμουνιστές, για παράδειγμα, παρά ανάμεσα σε Ρεπουμπλικάνους καπιταλιστές. Πιο εύκολα συνεννοούνται σε μια κοινή «γλώσσα» με τους βίαιους ακροαριστερούς κομμουνιστές των διαδηλώσεων, παρά με τους Ρεπουμπλικάνους αγρότες. Όταν ένας Ρεπουμπλικάνος αποκαλεί τους Δημοκρατικούς «κομμουνιστές», γνωρίζει προς τα πού «κοιτάζει», αλλά δεν ξέρει τι ακριβώς είναι αυτό το οποίο «βλέπει». Διαισθάνεται τον μαρξισμό αυτών των βαθύπλουτων ανθρώπων, αλλά, επειδή δεν έχει την αντίστοιχη θεωρητική κατάρτιση να τον ερμηνεύσει σωστά τον μπερδεύει με τον κομμουνισμό ...Είναι άλλο πράγμα ο Μαρξισμός και άλλο πράγμα ο Κομμουνισμός !

Όλα αυτά τα Golden Boys είναι μαρξιστές, γιατί απλούστατα τους βολεύει η διεθνιστική άποψη του Μαρξ και όχι επειδή είναι κομμουνιστές. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Δεν λέμε δηλαδή κάτι περίεργο ή παράδοξο ...Όλοι σχεδόν οι Εβραίοι —ακόμα και οι δισεκατομμυριούχοι— είναι μαρξιστές. Ο Μαρξ ο ίδιος ήταν Εβραίος και χρηματοδοτήθηκε για την «άποψή» τους από τους Εβραίους τής Wall Street ...Πληρωμένο από τοκογλύφους και κερδοσκόπους είναι το περίφημο «Κεφάλαιο», το οποίο δήθεν αποτελεί το «ευαγγέλιο» της εργατικής τάξης. Είναι δυνατόν αυτή η —στην κυριολεξία— πληρωμένη από τους Εβραίους «άποψη» να μην βολεύει την εβραϊκή «κοσμοθεώρηση»; Είναι δυνατόν να μην βολεύει τους «ξένους», οι οποίοι «αρμέγουν» την κάθε οικονομία που τους «φιλοξενεί»; ...Απλά πράγματα ...Εβραίοι είναι και οι πιο πλούσιοι άνθρωποι στις ΗΠΑ και οι πραγματικοί εργοδότες όλων αυτών των χρυσοπληρωμένων νεομαρξιστών «Αμερικανών» ...και βέβαια Εβραίοι είναι και οι ιδιοκτήτες τού Δημοκρατικού κόμματος.

Εδώ έρχεται να «ξεκλειδώσει» η κατάσταση και ν’ αποκαλυφθεί και ο πρωταγωνιστικός παράγοντας του κόσμου εκείνου, που υποστηρίζει το Δημοκρατικό κόμμα ...Όλοι αυτοί «λατρεύουν» τους Εβραίους, γιατί είναι όμοιοι μ’ αυτούς. Όπως και οι Εβραίοι, έτσι κι αυτοί επωφελούνται εις βάρος όλων των άλλων κοινωνικών ομάδων...Λατρεύουν τους Εβραίους, γιατί οι Εβραίοι είναι οι απόλυτα ειδικοί στον παρασιτικό μαρξισμό τού Εβραίου Μαρξ ...Οι Εβραίοι είναι οι απόλυτα ειδικοί στο να προοδεύουν σε ξένες πατρίδες εις βάρος των γηγενών ...Είναι τα πετυχημένα «πρότυπα» όλων αυτών των «Αμερικανών» —με ή χωρίς εισαγωγικά—. Εξαιτίας λοιπόν των συμφερόντων τους και της μόρφωσής τους όλοι αυτοί «στοιχίζονται» εύκολα πίσω από τους Σιωνιστές και αυτούς αναγνωρίζουν ως επικεφαλής τους. Δεν έχουν λόγο να τους εχθρεύονται, γιατί τα συμφέροντά τους είναι απόλυτα ταυτισμένα με τα Σιωνιστικά συμφέροντα. Αυτά τα συμφέροντα είναι τα συμφέροντα εκείνα, τα οποία σήμερα υπερασπίζεται το Δημοκρατικό κόμμα στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο.

Όλους αυτούς όχι μόνον δεν τους αγγίζει το σύνθημα του Τραμπ, αλλά τους απειλεί κιόλας ...Απειλεί τα συμφέροντά τους αυτή η λογική ...Απειλεί να τους στείλει στα σπίτια τους ...να τους στείλει πίσω στην εποχή εκείνη, που ονειρεύονταν τα Κολέγια των βολεμάτων, και άρα εκεί που θυμούνται τη «φτώχεια» τους ...Απειλεί να τους κάνει να αισθάνονται όπως όλοι οι πολύχρωμοι «Λονδρέζοι» μετά το Brexit. Όλοι αυτοί φοβούνται εκείνους, οι οποίοι θέλουν να ξαναγυρίσουν πίσω στο εθνικό μοντέλο τής οικονομίας και ο κάθε άνθρωπος να τρώει αποκλειστικά από το εθνικό του «πιάτο». Όλοι αυτοί φοβούνται εκείνους, οι οποίοι θέλουν να κάνουν «Great Again» την Αμερική, γιατί αυτό απειλεί την παγκόσμια Νέα Τάξη και άρα και τα δικά τους συμφέροντα ...Τους απειλεί, γιατί «κόβει» τη ροή εσόδων των πολυεθνικών, που είναι η «πίτα» από την οποία αυτοί γίνονται πλούσιοι ...Τους απειλεί, γιατί παρασέρνει και τους άλλους λαούς να τους μιμηθούν και να κάνουν «Great Again» την Ιταλία, τη Γαλλία ή την Ουγγαρία κλπ. και άρα να στραφούν εναντίον των πολυεθνικών. Όλοι αυτοί —ακόμα κι αν είναι οι ίδιοι Αμερικανοί— προτιμούν —στο όνομα τής μαρξιστικής Νέας Τάξης— να θυσιάσουν επιδεικτικά και προκλητικά τις δήθεν κυρίαρχες ΗΠΑ, για να «διδαχθούν» όλοι οι υπόλοιποι από το παράδειγμά τους.

Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πως οι διαφορές αυτών των Αμερικανών μεταξύ τους είναι τόσο ουσιαστικές και τόσο μεγάλες, που δεν «γεφυρώνονται» με καμία πολιτική. Καμία πολιτική δεν μπορεί να «γεφυρώσει» μία διαφορά, η οποία είναι του τύπου «ο θάνατός σου η ζωή μου». Είναι διαφορές, οι οποίες συναντώνται μόνον ανάμεσα σε οπαδούς διαφορετικών θρησκειών. Γι’ αυτόν τον λόγο και όλοι αυτοί —για να κινούνται σε μια πλατφόρμα ανάλογη με αυτήν των θρήσκων Αμερικανών—, όταν δεν επιλέγουν την ασαφή και μη λειτουργική «αθεΐα», δείχνουν προτίμηση στη νεοφανή «πανθρησκεία», η οποία «καλύπτει» όλα τα μέλη τής κοινότητάς τους. Χωρίς στην πραγματικότητα να αποποιηθούν την προηγούμενή τους θρησκευτική ιδιότητα, την οποία την κουβαλούν από τις οικογένειές τους, υιοθετούν μια καινούργια, η οποία τους συνδέει με τους νέους «αδερφούς» τους.

Αυτοί οι «διαφορετικοί» και πολύ πλούσιοι Αμερικανοί —οι οποίοι από «πολιτισμό»  αναγνωρίζουν το «δίκιο» όλων των θρησκειών και αυτήν την άποψή τους την έχουν κάνει «θρησκεία» τους— είναι εκείνοι, οι οποίοι συγκρούονται σήμερα με τον αυθεντικά χριστιανικό αμερικανικό λαό ...Τον λαό αυτόν, ο οποίος έχει ως ιδρυτικούς «πατέρες» τού κράτους του τούς Pilgrims (προσκυνητές), οι οποίοι κάποτε έφτασαν στον Νέο Κόσμο με το Mayflower. Αυτές είναι οι διαφορετικές αμερικανικές «κοινωνίες», οι οποίες συγκρούονται στον σημερινό εμφύλιο πόλεμο. Αυτές είναι οι δύο διαφορετικές «κοινωνίες», τις οποίες ανέλαβαν ν’ αντιπροσωπεύσουν σε ένα δικομματικό σύστημα τα δύο μεγάλα κόμματα ...Οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί ...Οι σύγχρονοι «Νότιοι» του κατώτερου βιομηχανικού κεφαλαίου και οι σύγχρονοι «Βόρειοι» του ανώτερου άυλου κεφαλαίου τής μεταβιομηχανικής εποχής.

Επειδή βέβαια μιλάμε για πόλεμο, ευνόητο είναι πως θα έχουμε και όλα εκείνα τα παράπλευρα φαινόμενα, τα οποία αφορούν μια πολεμική σύγκρουση. Θα πρέπει ν’ αναζητήσουμε τα «όπλα», αλλά και τις συμμαχίες εκείνες, τις οποίες το κάθε «στρατόπεδο» θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει, προκειμένου να νικήσει σε αυτήν την μέχρις εσχάτων σύγκρουση. Επειδή οι Δημοκρατικοί είναι πιο μορφωμένοι και πονηροί, γνωρίζουν πιο καλά τα παιχνίδια τής σύγκρουσης. Ξέρουν να εξασφαλίζουν συμμάχους ακόμα κι όταν αντικειμενικά αυτό είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Ταυτόχρονα, λόγω τού αντικειμένου τής ενασχόλησής τους, εξασφαλίζουν εύκολα την υπεροχή που τους δίνουν τα τεχνολογικά μέσα τής Νέας Εποχής. Δεν υπάρχει «Μέσο Μαζικής Επικοινωνίας» ή «Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης» που να μην ανήκει κυριολεκτικά σ’ αυτούς.

Εξαιτίας αυτών των «όπλων», εξασφαλίζουν και συμμαχίες, οι οποίες θεωρητικά θα έπρεπε να βρίσκονται «απέναντί» τους. Γνωρίζοντας τις εσωτερικές ταξικές διαφορές τής αμερικανικής κοινωνίας, προσπάθησαν —και φαινομενικά κατάφεραν— να προσεταιριστούν όλες τις μειονότητες της κοινωνίας ...Έχοντας την κορυφαία «τεχνογνωσία» στη διαχείριση μειονοτήτων —που είναι η εβραϊκή—, τους ήταν εύκολο να «εμφανιστούν» σαν εκφραστές των δικαιωμάτων των Gay, των λαθρομεταναστών, των ναρκομανών κλπ.. Όλοι αυτοί έγιναν «πελάτες» τους και «έρμα» στο Δημοκρατικό «σκάφος». Εύκολο ήταν γι’ αυτούς να τους «παρασύρουν» ...Τα κόλπα τής «κλάψας» και των απαιτήσεων κανένας δεν τα ξέρει καλύτερα από τους Εβραίους και τους Δημοκρατικούς «μαθητές» τους.

Για όλους έχουν κάτι «καλό» να πουν και —το κυριότερο— σε όλους έχουν κάτι να «δώσουν», εφόσον η «πίτα» —από την οποία τους υπόσχονται «κομμάτι»— δεν είναι δική τους. Δεν έχει πρόβλημα ο Ιταλός υπάλληλος μιας νεοϋορκέζικης τράπεζας ή ο Ινδός προγραμματιστής τής Σίλικον Βάλεϊ να δοθεί νομιμότητα σε Μεξικανούς ή άλλους λαθρομετανάστες ...Οι αγράμματοι μετανάστες δεν διεκδικούν τη δική τους θέση εργασίας και άρα μερίδιο από το δικό τους «κομμάτι». Γι’ αυτόν τον λόγο η ανθρωπιστικού τύπου «παροχολογία» των Δημοκρατικών δεν διασπά τη βάση τους. Γίνεται με τις «ευχές» των Σιωνιστών και διαφημίζεται μέσα από τα μεγάλα εβραϊκής ιδιοκτησίας ΜΜΕ.

Όμως, το μεγαλύτερο επίτευγμά τους ήταν ότι προσεταιρίστηκαν σε μεγάλο βαθμό την κοινότητα των Αφροαμερικανών των ΗΠΑ ...Τη φτωχή κοινότητα των Αφροαμερικανών, η οποία στην πραγματικότητα θίγεται από την άποψή τους περί οικονομικής λειτουργίας τού συστήματος. Εδώ βέβαια βρίσκεται και το παράδοξο. Στον πρώτο εμφύλιο ήταν προφανές με ποιους θα ταυτίζονταν όλοι αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι. Ήταν εύκολο στους Βόρειους —οι οποίοι συνδέονταν με τη βιομηχανία— να προσεταιριστούν τους μαύρους, εφόσον τους υπόσχονταν προνόμια, τα οποία δεν έθιγαν τα συμφέροντά τους. Οι βιομήχανοι δεν χρειάζονται δούλους, αλλά εργάτες ...και άρα δεν είχε κόστος γι’ αυτούς να υπόσχονται ελευθερία σε δούλους και θέσεις εργασίας με σταθερούς μισθούς ...Κάτι το οποίο δεν μπορούσαν να υποσχεθούν οι γαιοκτήμονες του Νότου, οι οποίοι δεν ήθελαν ακριβούς εργάτες, παρά «φθηνούς» δούλους.

Αυτό το προφανές σήμερα δεν ισχύει και γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για «παράδοξο». Σήμερα οι Δημοκρατικοί τούς διεκδικούν με τζάμπα «αμπελοφιλοσοφίες». Με γελοιωδώς προφανείς τακτικές μάρκετινγκ τύπου «μαύρου-Ομπάμα» εμφανίζονται να «γοητεύουν» τους μαύρους. Με «τζάμπα»-συμβολισμούς εμφανίζονται σαν φίλοι και προστάτες των μαύρων, ενώ αυτοί και οι πολιτικές τους είναι το κύριο αίτιο της σημερινής γκετοποίησης και φτωχοποίησης των μαύρων. Οι μαύροι, ενώ στην πλειοψηφία τους είναι αμόρφωτοι και άρα έχουν πιο πολλά συμφέροντα από την οικονομία τής παραγωγής —και άρα των Ρεπουμπλικάνων—, εμφανίζονται ταυτισμένοι με την οικονομία των μορφωμένων, η οποία δεν τους αφορά καν. Λογικό είναι να μην τους αφορά. Ένας χαμηλής μόρφωσης μαύρος πιο πολλές πιθανότητες έχει να βρει εργασία ως εργάτης σε ένα εργοστάσιο, παρά ως εργαζόμενος στη Google.

Όμως, με τις προβοκάτσιες και με τα ψέματα οι Δημοκρατικοί εμφανίζονται σήμερα να εκφράζουν τα δίκαια της πραγματικά αδικημένης μειονότητας των Αφροαμερικανών ...Εμφανίζονται μέσα από προβοκατόρικα κινήματα τύπου «Black Lives Matter» να τους «εκπροσωπούν», γιατί, μπορεί οι ίδιοι να είναι «διαφορετικοί», αλλά, επειδή είναι «ευαίσθητοι» —και λίγο μαρξιστές—, τους «συμπονάνε» περισσότερο από τους «άκαρδους» «φασίστες» τής «White Power». Αυτό το «παραμύθι» τής «ευαισθησίας» το παίρνουν τα «πλυντήρια» συνειδήσεων των ΜΜΕ και των Social Media —τα οποία ανήκουν ΟΛΑ στους Σιωνιστές, και άρα στο Δημοκρατικό «στρατόπεδο»— και μαζί με μαρξιστικά «φούμαρα» —για το δίκιο των ασθενέστερων «τάξεων»— τα πουλάνε στους μαύρους, και στην πραγματικότητα τους «δουλεύουν».

Ένα άλλο ιδιαίτερο στοιχείο τού σημερινού εμφυλίου πολέμου στις ΗΠΑ —που τον καθιστά μοναδικό— είναι ότι δεν περιορίζεται μέσα στα «στεγανά» ενός εθνικού συστήματος. Εξαιτίας τής παγκόσμιας παρουσίας και του παγκόσμιου ρόλου των ΗΠΑ, η εσωτερική τους σύγκρουση βγαίνει εκτός των συνόρων τους και επηρεάζει το σύνολο των λαών τού κόσμου. Γιατί συμβαίνει αυτό; ...Γιατί οι εισαγόμενοι «Αμερικανοί» τής Δημοκρατικής «τάξης» των ΗΠΑ επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τις ανίσχυρες πατρίδες τους, όντας οι ισχυροί παράγοντές τους, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στις ισχυρές ΗΠΑ. Τους δίνεται η δυνατότητα να εκμεταλλεύονται τα ΜΜΕ των «αφεντικών» και να μεταφέρουν σε ολόκληρο τον Πλανήτη την άποψη τους. . Αν για τους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ ο Τραμπ είναι ένας «τρελός» ή ένας «γραφικός», αυτή η άποψη «μεταφέρεται» ατόφια  και υιοθετείται απόλυτα απ’ όλους τους νεοταξίτες «διαπλεκόμενους» σε όλα τα κράτη ...Και πάλι όλοι ακολουθούν τον «τυφλοσούρτη» των «προτύπων» τους.

Όπως όλοι οι Σιωνιστές των ΗΠΑ «μεταφέρουν» την πολιτική τους «άποψη» αυτούσια σε όλες τις εβραϊκές κοινότητες όλων των κρατών, έτσι και οι «πετυχημένοι» «Αμερικανοί» μεταφέρουν την πολιτική τους στους «πετυχημένους» των πατρίδων τους. Γι’ αυτόν τον λόγο, δηλαδή, τα δεδομένα τής σύγκρουσης μέσα στις ΗΠΑ μεταφέρονται ατόφια —και σε πραγματικό χρόνο— στο σύνολο του Πλανήτη. Τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού συσπειρώνουν όλους όσους επωφελούνται απ’ αυτόν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τού Πλανήτη. Όσο τρελός ή γραφικός είναι ο Τραμπ για έναν Δημοκρατικό Αμερικανό, άλλο τόσο είναι και για έναν Ινδό ή έναν Ιάπωνα ή έναν Αιγύπτιο, ο οποίος στην πατρίδα του εργάζεται σε κάποια πολυεθνική που ανήκει σε Δημοκρατικούς. Οι πλούσιοι και ισχυροί κάθε χώρας, οι οποίοι πλέον στο σύνολό τους συνδέονται με την ιμπεριαλιστική πολιτική των Δημοκρατικών, «ταυτίζονται» σε όλα μ’ αυτούς ...Οι διεφθαρμένοι όλου του κόσμου επίσης, εφόσον οι Πολυεθνικές διαφθείρουν γενικώς ...Οι «πουλημένοι» δημοσιογράφοι, οι οποίοι εξυπηρετούν όλη αυτήν την παγκόσμια διαφθορά επίσης «ταυτίζονται» μ’ αυτούς ...Αναγκαστικά όλοι αυτοί πρέπει να στηρίζουν τους Δημοκρατικούς στον εμφύλιο των ΗΠΑ.

Εδώ κάπου εμφανίζονται και τα ιδιόκτητα «εργαλεία» των Δημοκρατικών στον Πλανήτη αυτόν ...«Εργαλεία», τα οποία μοιάζουν με ισχυρά κράτη, αλλά στην πραγματικότητα είναι «κομπάρσοι» μιας παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής κατάστασης, την οποία γνωρίζουμε ως Νέα Τάξη ...«Εργαλεία» —που είναι οι βασικοί «πυλώνες» αυτής της Νέας Τάξης— και είναι τα ισχυρότερα των μελών της ...Τέτοια «εργαλεία» είναι η Γερμανία, η Κίνα και η Ρωσία. Αναγκαστικά λοιπόν τα «εργαλεία» αυτά θα πρέπει να συμμετάσχουν πιο ενεργά στον αμερικανικό εμφύλιο απ’ ό,τι τα άλλα κράτη. Τους αφορά άμεσα η έκβαση του εμφυλίου αυτού, γιατί τα καθεστώτα εκείνα, τα οποία ελέγχουν τα κρατικά αυτά συστήματα, είναι όλα τους «εκλεκτοί» τής Νέας Τάξης. Αν, δηλαδή, κάποια άλλα κράτη πρέπει απλά να συμπαραστέκονται και με τα Fake News να δημιουργούν παγκόσμια δυσαρέσκεια για τους Ρεπουμπλικάνους των ΗΠΑ, αυτά τα συγκεκριμένα κράτη θα πρέπει να πάρουν πρωταγωνιστικό ρόλο στον εμφύλιο...

...Είναι αναγκασμένα να το κάνουν αυτό, γιατί στην κυριολεξία η ισχύς τους στηρίζεται στον ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό των Δημοκρατικών και οι ηγεσίες τους είναι απλοί «αχυράνθρωποι» των ανθρώπων αυτών ...Αχυράνθρωποι των αφεντικών των Δημοκρατικών, που είναι οι Εβραίοι Σιωνιστές. Αυτοί οι Σιωνιστές είναι που κάνουν το παγκόσμιο παιχνίδι και αυτοί είναι που σήμερα —για την απόλυτη κυριαρχία στον Κόσμο— «θυσιάζουν» τις ΗΠΑ και χρησιμοποιούν τα κράτη-«εργαλεία» τους. Θα ξεκινήσουμε την ανάλυσή μας από το πιο πιστό και «σκληρό» εργαλείο τού Σιωνισμού, που είναι το Γερμανικό κράτος ...Κατ’ ευφημισμόν βέβαια «κράτος», εφόσον στην πραγματικότητα δεν είναι καν τέτοιο ...Είναι περισσότερο εταιρεία, η οποία ανήκει σε ιδιώτες, παρά κράτος, το οποίο ανήκει στο λαό της ...Δεν έχει καν Συνταγματικό Νόμο, που είναι το «λειτουργικό» ενός σύγχρονου κράτους.

Η Γερμανία, με βάση το εγκληματικό της παρελθόν, θα έπρεπε να είχε τιμωρηθεί παραδειγματικά από τη Διεθνή Κοινότητα και σήμερα να είναι το φτωχότερο κράτος τής Ευρώπης ...Το κράτος τής απόλυτης φτώχειας, το οποίο θα έπρεπε να ελέγχεται καθημερινά στην παραμικρή του προσπάθεια ανάπτυξης ...Το μόνο κράτος στην ιστορία τής βιομηχανικής περιόδου, που η τεχνολογική του ανάπτυξη συνδέεται με πόλεμο και αιμορραγία όλων εκείνων των υπολοίπων, οι οποίοι είχαν την ατυχία να γειτνιάζουν με αυτούς —και όχι μόνον—. Αν σκεφτεί δηλαδή κάποιος τι έκαναν και πώς χρησιμοποίησαν οι Γερμανοί τη βιομηχανία και την τεχνολογία, ευνόητο είναι πως, αν υπήρχε σήμερα Δικαιοσύνη για τα πλέον των εκατό εκατομμυρίων θυμάτων τους —μόνον στον τελευταίο πόλεμο—, το μεγαλύτερο σε «λειτουργία» εργοστάσιο αυτήν τη στιγμή στη Γερμανία, θα έπρεπε να είναι το πολύ μια μεγαλόσωμη αγελάδα ...και τίποτε άλλο !

...Η Γερμανία είναι το μόνο κράτος, του οποίου ο λαός θα έπρεπε πραγματικά να τιμωρηθεί για τις συλλογικές του ευθύνες ...O λαός του, δεν έχει καμία δικαιολογία για την οικειοθελή και ενθουσιώδη συμμετοχή του στην εγκληματική δραστηριότητα των ΝΑΖΙ ...Με «δημοκρατικές» διαδικασίες ανέλαβαν οι ΝΑΖΙ την εξουσία ...Με τις ευχές και τις ζητωκραυγές τής γερμανικής κοινωνίας «ξεχύθηκαν» οι δολοφονικές «αγέλες» στην Ευρώπη. Τα εκατοντάδες χιλιάδες εγκλήματα, τα οποία διαπράχθηκαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τής Ευρώπης, τα διέπραξαν απλοί ένστολοι Γερμανοί πολίτες, οι οποίοι συμμετείχαν σε μια συλλογική εγκληματική προσπάθεια, προφανώς για παράνομο συλλογικό κέρδος ...Το συλλογικό κέρδος είναι αυτό, το οποίο αποκαλύπτει συλλογικές ευθύνες, και, όταν υπάρχουν τέτοιες, υπάρχουν και συλλογικές τιμωρίες. Όλοι αυτοί οι εγκληματίες έγιναν με τη δική τους θέληση εγκληματίες σε ξένες πατρίδες εναντίον ανυποψίαστων ανθρώπων, οι οποίοι μπορεί και να μην γνώριζαν καν πού βρίσκεται η Γερμανία.

Πήγε δηλαδή κάποιος Γερμανός «πολίτης» στην Κρήτη, για παράδειγμα, και αφού σκότωσε γυναίκες, γέρους και παιδιά, και έκαψε ολόκληρα χωριά, έναν μήνα μετά τη λήξη τού πολέμου επέστρεψε σπίτι του με την απαίτηση να «ξεχάσουμε» όλοι τα «έργα» του και να τον αφήσουμε να ζήσει «ειρηνικά» σαν ευυπόληπτος πολίτης; Ο νόμος τιμωρεί κάποιον, ο οποίος απλά μπορεί να ήταν παρών σε έναν βιασμό και άφησε ατιμώρητους ανθρώπους, οι οποίοι ήταν κατά συρροή βιαστές και δολοφόνοι δεκάδων ανθρώπων; Πέταξε ο «παραπλανημένος» Γερμανός τη ματωμένη του στολή και εμφανίστηκε ξανά στην κοινωνία σαν «καθαρός»; Πώς είναι δυνατόν αυτό; Τα πολλά εγκλήματα αυτών των πολλών απλών καθημερινών ανθρώπων είναι που «μάτωσαν» την Ευρώπη ...Αυτών των πολλών μικρών εγκληματιών ήταν τα πολλά και άρα μεγάλα εγκλήματα που χρεώθηκε συνολικά το γερμανικό κράτος...

...Απλοί Γερμανοί πολίτες πατούσαν τις σκανδάλες στις εκτελέσεις και όχι ο Χίτλερ ...Απλοί Γερμανοί πολίτες, που κρύβονταν πίσω από τις στολές τού Ράιχ ήταν αυτοί, οι οποίοι έριχναν τις χαριστικές βολές σε κεφάλια παιδιών και γυναικών. Ποιος απ’ όλους αυτούς τους δολοφόνους, που «αμολήθηκαν» με λύσσα στην Ευρώπη, τιμωρήθηκε για όλα τα εκατομμύρια των γερμανικών εγκλημάτων; Στο τέλος έβγαλαν και το πόρισμα ότι για τα εκατομμύρια των θυμάτων τής γερμανικής συλλογικής θηριωδίας ευθυνόταν μόνον ο Χίτλερ και μια ντουζίνα ανθρώπων γύρω του —εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν ήδη πεθαμένοι—, για να τους διευκολύνουν στις αποφάσεις τους ...Καμιά δεκαριά άνθρωποι, δηλαδή, «χρεώθηκαν» εκατό εκατομμύρια και πλέον νεκρών σε τεράστιες ανθρωποσφαγές.

Ποιο ήταν το φυσιολογικό για όλους αυτούς, οι οποίοι «παραληρούσαν» στη θέα τού Χίτλερ και έτρεχαν να στρατολογηθούν και να οπλιστούν για να «ματώσουν» την Ευρώπη; Θα έπρεπε οι ηττημένοι και —συλλογικά ως εγκληματίες— καταδικασμένοι Γερμανοί να έχουν αναγκαστεί να αποζημιώσουν τα θύματά τους και άρα η Γερμανία ως κράτος να μπει σε διαδικασία αιωνίων Μνημονίων και ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει σε απώλεια εθνικού κεφαλαίου και πλούτου ...Να υποστούν όλα αυτά, δηλαδή, τα οποία εμείς οι Έλληνες —μόνον εξαιτίας τής συκοφαντίας— γνωρίσαμε από την τελευταία γερμανική οικονομική θηριωδία. Όπως εμείς οι Έλληνες «καταδικαστήκαμε» συλλογικά σαν «τεμπέληδες» από τους Γερμανούς —και άρα «δικαιούμασταν» το Μνημόνιο—, έτσι —και χειρότερα— έπρεπε αυτοί, ως πραγματικοί εγκληματίες, να μπουν σε Μνημόνια.

Αυτοί, οι οποίοι «γλίτωσαν» τη μήνη των λαών, γιατί «εξόρκιζαν» τις συλλογικές τους ευθύνες, έβαλαν τη μικρή Ελλάδα στο «κρεματόριο» με «σημαία» τους τις «συλλογικές» ευθύνες των Ελλήνων. Η αμετανόητη Γερμανία γι’ αυτόν τον λόγο αξίζει παραδειγματικής τιμωρίας ...Ούτε ίσα με τη Λευκορωσία ή τη Μολδαβία δεν θα έπρεπε να είναι σήμερα το οικονομικό της «μέγεθος» ...Έτσι τιμωρούνται οι λαοί, οι οποίοι ακολουθούν συνειδητά τις εγκληματικές τους ηγεσίες και συμμετέχουν σε εγκλήματα ...«Εισπράττουν» το αντίθετο απ’ αυτό το οποίο επεδίωκαν, διαπράττοντας εγκλήματα. Τι επεδίωκε ο γερμανικός λαός, ακολουθώντας τον Χίτλερ και σκοτώνοντας όποιον έβρισκε μπροστά του; ...Επεδίωκε ν’ αυξήσει την εθνική του πολιτική ισχύ και οικονομικό πλούτο, που στη συνέχεια θα μοιραζόταν ανάμεσα στα μέλη του ...Τιμωρία λοιπόν γι’ αυτόν τον λαό είναι να μοιραστούν αυτά τα μέλη τεράστια πολιτική αδυναμία και απίστευτη φτώχεια ...Να έχουν την ίδια μοίρα μ’ αυτήν που επεφύλασσαν για τα θύματά τους ...Δεν χρειάζεται βέβαια να δικαστούν όλοι αυτοί ...Η φύση και η οικονομία φροντίζει να γίνει δίκαιος «καταμερισμός» τής τιμωρίας ανάμεσα στους ενόχους ...Αυτό δικαιούνταν ο κατά την δικήν του φαντασίαν «μεθοδικός» και εργατικός γερμανικός λαός.

Βλέπει όμως κανένας να συμβαίνει κάτι τέτοιο; ...Όχι βέβαια ...Η Γερμανία εξακολουθεί να ανήκει στην «ελίτ» των κρατών και να είναι ένα από τα πλουσιότερα κράτη στον κόσμο ...Ένας από τους «ρυθμιστές» τής παγκόσμιας κοινωνίας. Άνθρωποι, οι οποίοι —με «μέσον»— γλίτωσαν τα δικαστήρια για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, μετά από λίγα χρόνια εμφανίστηκαν σαν οι «εμπνευστές» τής Ε.Ε.. Ο λαός αυτός, ο οποίος εγκληματούσε σε ολόκληρη την Ευρώπη, λίγους μήνες μετά την «ταπεινωτική» του επιστροφή στην πατρίδα του, πήγε για εργασία στα εργοστάσια εκείνα, τα οποία τού τα έχτισαν εκ νέου οι «νικητές» και παρίστανε τον νομοταγή πολίτη ...Οι βιομήχανοι εκείνοι, οι οποίοι αποτελούσαν την πολιτική και οικονομική «ραχοκοκαλιά» τού κόμματος του Χίτλερ, όχι μόνον δεν τιμωρήθηκαν παραδειγματικά, αλλά επιδοτήθηκαν και δανειοδοτήθηκαν για να γίνουν ακόμα πιο ισχυροί. Έτσι «αναστήθηκε» η δήθεν «άξια» Γερμανία μέσα από τις «στάχτες» της.

Στην πραγματικότητα δεν έχει καταφέρει τίποτε μόνη της. Όλα είναι «παροχές» των αφεντικών της, οι οποίοι την εκμεταλλεύονται ...Εκμεταλλεύονται τα άγρια ένστικτα της κοινωνίας ...Την εκμεταλλεύονται για γίνονται πλούσιοι μέσα από τα εγκλήματά της. Το αποτέλεσμα είναι αυτό το οποίο βλέπουμε ...Η Γερμανία στην κυριολεξία ζει εις βάρος ΟΛΩΝ των θυμάτων της. Το χειρότερο κράτος με τη χειρότερη ιστορία στην ανθρωπότητα, κατορθώνει σήμερα και παριστάνει τον μεγαλοπαράγοντα του Πλανήτη. Στη βραχύχρονη ιστορία της δεν έχει να επιδείξει ούτε ΜΙΑ πραγματικά αυθεντική στιγμή εθνικής υπερηφάνειας ...Γερμανικά ονόματα ακούγονται παγκοσμίως μόνον όταν πρόκειται για κακοήθειες της εξουσίας απέναντι σε λαούς ή για ανάμιξή τους σε σκάνδαλα. Ακόμα και σήμερα παραμένει ένα μεγάλο κράτος χωρίς καμία ειδική «ακτινοβολία». Τι «ακτινοβολία» μπορεί να έχει ένα τόσο μεγάλο κράτος, όταν οι πιο «διάσημοι» Γερμανοί αυτήν τη στιγμή είναι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε; ...Μιλάμε για τραγική κατάσταση.

Με αυτά τα «προσόντα» πορεύεται η Γερμανία στον σύγχρονο κόσμο. Ειδικότητά της είναι να παράγει και να αναπαράγει συκοφαντίες, κακίες και αθλιότητες για όλους τους λαούς. Αναζητά εθνική «ανάταση» και περηφάνεια σε βρώμικα σώβρακα αγράμματων ποδοσφαιριστών. 

 

Ζει μια ζωή «κλεμμένη» από απ’ αυτούς τους οποίους ζητάει «συγνώμη», γιατί αυτό τής το επέτρεψαν οι μεταπολεμικοί κυρίαρχοι των πάντων Αμερικανοί. Χάρη στις ΗΠΑ η Γερμανία βγήκε από τη μία «πόρτα» ως καταδικασμένος εγκληματίας και από την άλλη μπήκε σαν «αξιολογητής» τής Ευρώπης. Με συνοπτικές διαδικασίες —και εντελώς μυστηριωδώς— ο εγκληματίας «καθαρίστηκε» από τα εγκλήματά του και εμφανίστηκε σχεδόν «άμωμος» χάρη στα ΜΜΕ των ευεργετών και ιδιοκτητών του.

Ούτε τα προσχήματα δεν είχαν ανάγκη να κρατήσουν. Δεν άλλαξαν ούτε καν τα ονόματα των βιομηχανικών επιχειρήσεων που στήριξαν τον Χίτλερ και συμμετείχαν σε εγκλήματα κατά τής ανθρωπότητας. Με τα ίδια «Mercedes», που κυκλοφορούσαν κάποτε οι ΝΑΖΙ —και φορώντας τα ίδια ενδύματα «Boss»— στα κράτη που αιματοκυλούσαν, κυκλοφορούν και σήμερα οι Γερμανοί —στα ίδια πάλι κράτη που λεηλατούν—, προκαλώντας τους πάντες. Τα δισεκατομμύρια εκείνα, τα οποία η Γερμανία όφειλε να δώσει στους λαούς, τα «μετέτρεψε» σε υποκριτικές συγνώμες ...Μέχρι και από τα παγκάκια τής Ευρώπης έχει ζητήσει συγνώμη. «Μάρκο», όμως, κανένα από τα θύματά της δεν έλαβε... ...Κανένας; ...Όχι βέβαια ...Κάποιοι ανταμείφθηκαν πλουσιοπάροχα.

Ποιοι είναι αυτοί, οι οποίοι αποζημιώθηκαν από τη Γερμανία, τη στιγμή που κανένας άλλος δεν έχει πάρει ούτε σεντς; ...Τα αφεντικά τους ...Οι Εβραίοι ...Οι εκβιαστές τής Γερμανίας ...Οι συνέταιροί τους στο «κόλπο» τού «Ολοκαυτώματος» ...Οι ιδιοκτήτες τού Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ ...Οι ιδιοκτήτες τού κόμματος αυτού, το οποίο σχεδόν μονοπώλησε την εξουσία στις ΗΠΑ στη μεταπολεμική εποχή ...Χάρη σ’ αυτούς —και άρα στις ΗΠΑ που αυτοί ελέγχουν— η Γερμανία μπορεί σήμερα και παριστάνει τον μεγαλοπαράγοντα του Πλανήτη ...Χάρη στις ΗΠΑ η Γερμανία απολαμβάνει «ασυλίας» και δεν σέρνεται στα Διεθνή Δικαστήρια από τα θύματά της. Χάρη στις ΗΠΑ η Γερμανία ελέγχει απόλυτα το τραπεζικό σύστημα της Ε.Ε. και άρα και την ίδια την Ε.Ε. ...Χάρη σ’ αυτό το διεφθαρμένο και υπό σιωνιστικό έλεγχο τραπεζικό σύστημα η Γερμανία εξασφαλίζει την αθέμιτη ανταγωνιστικότητά της...

...Περί αυτού πρόκειται ...Τα μόνιμα ηθικά και οικονομικά χρέη τής Γερμανίας απέναντι στον Σιωνισμό είναι αυτά, τα οποία καθορίζουν τη συμπεριφορά της και τον ρόλο της. Είναι προκλητική και ταυτόχρονα συνεχίζει να έχει παραβατική συμπεριφορά. Σ’ ό,τι αφορά το πρώτο, συμβαίνει πάντα, όταν δεν υπάρχει τιμωρία ενός εγκληματία, να μην σταματά αυτός να εγκληματεί. Η ατιμωρησία «θρέφει» το έγκλημα και η Γερμανία είναι «μεγαλοπαραγωγός» εγκλήματος. Επειδή όμως ζούμε σε έναν κόσμο, όπου όλοι γνωρίζουν τους πάντες, η ατιμωρησία δεν σημαίνει και δικαίωση. Αυτό σημαίνει πως ο ατιμώρητος εγκληματίας πρέπει ν’ αναπτύξει μια ειδική συμπεριφορά απέναντι σ’ αυτούς που συναναστρέφεται και τον γνωρίζουν. Αυτό το πρόβλημα είχε κι εξακολουθεί να έχει η Γερμανία και από αυτό προκύπτει η συνήθειά της να «πουλάει» κάτι, το οποίο δεν είναι η ίδια ...«Πουλάει» ηθική ο μεγαλύτερος εγκληματίας τής ιστορίας και πουλάει τιμιότητα ο επίσης μεγαλύτερος «φεσατζής» τής ιστορίας.

Έχει το θράσος τού «μπράβου» τού «αφεντικού», που ασκεί bulling όπου τον «παίρνει». Έτσι γίνεται πάντα ...Όποιος «προσκυνάει» πανίσχυρα αφεντικά, όπου βρίσκει κάποιον αδύναμο, βγάζει όλο του το μένος. Εξαιτίας τού κόμπλεξ του, προσπαθεί να μεταφέρει σε όλους τους άλλους αυτά, τα οποία χαρακτηρίζουν τον ίδιο. Αυτή είναι πάγια τακτική τού κομπλεξικού και αυτό είναι κάτι, το οποίο το συναντάμε στη γερμανική εξωτερική πολιτική. Επειδή η Γερμανία σχεδόν σε κανέναν τομέα και ποτέ δεν μπορεί να αποδείξει πως είναι «καθαρή» η ίδια, προσπαθεί να τους «λερώσει» όλους με συκοφαντίες. Επειδή δεν μπορεί να βγει από τον «βόθρο» στον οποίο την έχουν βυθίσει τα αφεντικά της, προσπαθεί να τους τραβήξει όλους μέσα σ’ αυτόν. Για ό,τι μπορεί κάποιος να την κατηγορήσει, προσπαθεί να τον προλάβει να τον κατηγορήσει η ίδια, έχοντας πραγματική εξειδίκευση στο γνωστό blame game με το πλεονέκτημα της ισχύος ...Να φύγει από πάνω τους η προσοχή κι ας πάει όπου βολεύει.

Είναι απίστευτη η ταχύτητα και η μαζικότητα που χαρακτηρίζει τους Γερμανούς, όταν πρέπει να υιοθετήσουν έναν άσχημο χαρακτηρισμό για κάποιον λαό —απ’ αυτούς που τους «πλασάρει» συχνά-πυκνά η Bild ή το Focus—. Είναι απίστευτη η ευκολία με την οποία οι Γερμανοί υιοθετούν ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς για ολόκληρους λαούς. Στην πιο δύσκολη στιγμή τού ελληνικού λαού στη μεταπολεμική του ιστορία, οι Γερμανοί δεν έδειξαν ίχνος συμπαράστασης. Δεν συμπαρασταθήκαν σε έναν λαό, τον οποίο λίγα χρόνια πριν τον είχαν καταστρέψει ολοκληρωτικά ...στη συνέχεια αυτός τους βοήθησε να «ανασάνουν» από τα χρέη τους ...και, ακόμα δεν τον έχουν αποζημιώσει. Σε αυτόν τον λαό έδειξαν το «δάκτυλο» της Αφροδίτης και τον χαρακτήρισαν συλλήβδην κλέφτη ανάμεσα στους «τίμιους» ...δηλαδή τους ίδιους.

Σε όλα τα θέματα παίρνουν τέτοιες γενικές ρατσιστικές θέσεις, που «ταΐζουν» τα κόμπλεξ τους. Ας ισχυριστεί κάποιος ότι οι σύγχρονοι Έλληνες είναι «τουρκόσποροι», και στη Γερμανία θα βρει «βήμα» να το προβάλει και άμεση ανταπόκριση από το κοινό. Ας ισχυριστεί κάποιος ότι οι Ιταλοί είναι κλέφτες και μαφιόζοι, και η Γερμανία θα το κάνει πρώτο θέμα. Όταν η Γερμανία μιλάει για τεμπέληδες, πρέπει να γνωρίζει ο αναγνώστης ότι με βάση επίσημα στατιστικά στοιχεία τού ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. ο γερμανικός λαός είναι ο πλέον τεμπέλης λαός στην Ευρώπη. Όταν μιλάει για ανταγωνιστικότητα, θα πρέπει να γνωρίζει ο αναγνώστης ότι με βάση επίσημα στατιστικά στοιχεία ο γερμανικός επιχειρηματικός κόσμος είναι αυτός, ο οποίος έχει τις περισσότερες καταδίκες για αθέμιτο ανταγωνισμό. Τέλος, όταν μιλάει η Γερμανία για διαφθορά σε επίπεδο κράτους, πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη διαφθοροποιός δύναμη στον κόσμο.

Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο έγκλημα διαφθοράς, το οποίο να εξυπηρετεί είτε τους Σιωνιστές είτε τη Γερμανία και στο οποίο να μην πρωταγωνιστεί το ίδιο το γερμανικό κράτος. Η Γερμανία είναι στην κυριολεξία μία «κακοποιός» δύναμη ...Είναι το μοναδικό —υποτίθεται— πολιτισμένο κράτος, το οποίο έχει φτιάξει ειδικούς νόμους πάνω στο πνεύμα τής λειτουργίας μιας «συμμορίας», η οποία προστατεύει εντός της επικράτειάς της όσους εγκληματούν για τα συμφέροντά της σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τού Πλανήτη. Ποιος ξέρει πόσους «Χριστοφοράκους» από πόσες «τεμπέλες» χώρες κρύβει αυτήν τη στιγμή στις γειτονιές της. Απ’ όπου κι να την «πιάσεις», μόνον να «λερωθείς» μπορείς. Αν ανοίξουν κάποτε οι φάκελοι της Ντόιτσε Μπανκ ή της Ζίεμενς, θα εκπλαγεί ολόκληρος ο κόσμος ...Και να φανταστεί κάποιος πως αυτά είναι τα ήπιας μορφής εγκλήματά της.

Υπάρχουν και χειρότερα; ...Βεβαίως και υπάρχουν. Όταν είσαι εξαρτώμενος από αφεντικά-ιμπεριαλιστές, εννοείται πως έχεις συμμετοχή σε εγκλήματα κατά τής ανθρωπότητας, εφόσον όλοι οι ιμπεριαλιστές θέλουν τους «βρόμικους» συνεργάτες τους να κάνουν τις «βρόμικες» δουλειές ...και στον τομέα αυτόν η Γερμανία είναι ξεχωριστή. Πού έχει διαπράξει τέτοιου είδους εγκλήματα μετά από το μεγάλο «μακελειό» τού Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου; ...Παντού ...Όπου υπάρχει αιματοκύλισμα —ακόμα και στην ανεπτυγμένη Ευρώπη— υπάρχει γερμανική παρέμβαση ...Πρωταγωνίστησε στον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας ...Το ίδιο έκανε και στην περίπτωση της Ουκρανίας ...Έχει συμμετοχή στη διάλυση της Λιβύης ...της Συρίας κλπ. ...Διέλυσε στην κυριολεξία την ελληνική κοινωνία με τα Μνημόνια και λεηλάτησε το ελληνικό κράτος σε βαθμό κατάκτησης ...Ακόμα και η σημερινή προκλητική συμπεριφορά τού Ερντογάν στο Αιγαίο είναι «προϊόν» γερμανικής πολιτικής. Αν ανοιχθούν κάποτε τα αρχεία των μυστικών υπηρεσιών, θα πρέπει να στηθούν ξανά τα δικαστήρια της Νυρεμβέργης. Άρα; ...Άρα, εφόσον οι Γερμανοί είναι οι αδίστακτοι «μπράβοι» των Σιωνιστών, οι οποίοι πρωταγωνιστούν στον αμερικανικό εμφύλιο, δεν θα πρέπει ν’ αναζητήσουμε και τη δική τους «βοήθεια-συνεισφορά» στον σημερινό αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο;

Πριν λίγες ημέρες έγινε στη Φρανκφούρτη μια επέμβαση ...Στρατιωτικοί των ΗΠΑ έκαναν επέμβαση σε γραφεία τής CIA ...Επέμβαση, η οποία είχε σχέση με την εκλογική διαδικασία στις ΗΠΑ ...Γιατί θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο; ...Γιατί από εκεί μόνον μπορούσε να δράσει υπό συνθήκες ασφάλειας η CIA ...Γιατί στην πραγματικότητα η Γερμανία είναι η βάση τής «αγαπημένης» υπηρεσίας των Δημοκρατικών ...Η CIA, η οποία ελέγχεται στην κυριολεξία από τη Σιωνιστική Μοσάντ —και όχι το αντίθετο— ...Η κατ’ όνομα μόνον «αμερικανική» υπηρεσία, την οποία οι λάτρεις τού παγκόσμιου ιμπεριαλισμού —οι Δημοκρατικοί— τη χρησιμοποιούν, για να ελέγχουν τον κόσμο ...Τον υπόλοιπο κόσμο. Γιατί το λέμε αυτό; ...Γιατί, για όσους δεν γνωρίζουν, καλό είναι να τους ενημερώσουμε ότι η CIA είναι ελεύθερη να δρα παντού ...ΕΚΤΟΣ από τις ΗΠΑ. Εντός των ΗΠΑ η υποτιθέμενη παντοδύναμη Αμερικανική Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών δεν έχει καμία αρμοδιότητα. Αν, δηλαδή, έχει εμπλακεί η CIA στη νοθεία, είναι βέβαιο ότι το έκανε από το εξωτερικό, γιατί απλούστατα και μόνον να «στηνόταν» ως παρατηρητής μέσα στις ΗΠΑ θα ήταν παράνομη.

Αυτή η υπηρεσία, η οποία εξυπηρετεί καθαρά τα συμφέροντα των Σιωνιστών, θεωρούμε —ως βέβαιο— ότι έπαιξε ρόλο στη σημερινή πρωτοφανή για ανεπτυγμένο κράτος τού Ελεύθερου Κόσμου εκλογική νοθεία ...Θεωρούμε βέβαιο ότι η μεγάλη κλοπή ψήφων εις βάρος τού Τραμπ έγινε με τεχνολογικά μέσα και από απόσταση ...Κανένα πρόβλημα για τη CIA ...Αυτές είναι πολύ οικείες πρακτικές για την ίδια και τις έχει εφαρμόσει σε πλήθος κρατών ...Από τις «Μπανανίες» τής Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής μέχρι τα «σαπάκια» των Βαλκανίων. Δεν υπήρξε δηλαδή κάτι πολύ διαφορετικό από το σύνηθες. Απλά τώρα οι «φάκελοι» των αρχείων, που τύγχαναν επεξεργασίας από τους πράκτορές της, έγραφαν «USΑ» και όχι «Venezuela» για παράδειγμα. Με βάση την όποια ενημέρωση μπορούμε να έχουμε για ένα θέμα, το οποίο ακόμα διερευνάται από τις αμερικανικές αρχές, το πρόβλημα —μάλλον— είναι στο σύστημα καταμέτρησης των ψήφων με το όνομα «Dominion».

Γιατί πιστεύουμε ότι εκεί βρίσκεται το πρόβλημα; Γιατί αυτό το σύστημα —το οποίο μάλιστα συνδέεται με το ίντερνετ— έχει όλες εκείνες τις «προδιαγραφές», για να «πειραχθούν» εκλογικά αποτελέσματα. Το «Dominion» είναι ένα σύστημα, το οποίο την απλή «αριθμητική» τής Δημοκρατίας τη μετατρέπει σε σύνθετα «μαθηματικά» ...Είναι ένα σύστημα, το οποίο «κλασματοποιεί» την ψήφο και τη μοιράζει ανάμεσα στους υποψηφίους με βάση έναν αλγόριθμο, ο οποίος έχει σχεδιαστεί με τρόπο τέτοιο, ώστε να εξυπηρετεί τις ανάγκες τής νοθείας, επεξεργαζόμενο τα εκλογικά δεδομένα σε πραγματικό χρόνο και με στόχο τη μικρότερη δυνατή «πρόκληση» απέναντι σ’ αυτούς που θίγονται από τη νοθεία. Αν, δηλαδή, θέλαμε να περιγράψουμε τη λειτουργία τού «Dominion» με δύο λέξεις, αυτές θα ήταν «τόσο-όσο» ...Παίρνει «τόσο», όσο χρειάζεται για την εξαγωγή τού επιθυμητού τελικού αποτελέσματος. Είναι ένα σύστημα δόλιας καταμέτρησης, το οποίο δεν «κατασκευάζει» προκλητικούς «θριάμβους», αλλά εξασφαλίζει οριακές «νίκες».

Για πρώτη φορά στα πλέον των 2000 χρόνων ιστορίας τής Δημοκρατίας οι πολίτες και οι ψήφοι τους ΔΕΝ ταυτίζονταν αριθμητικά ...Δεν ταυτίζονταν, γιατί δεν «μετρούνταν» —όπως θα έπρεπε—, αλλά «υπολογίζονταν», όπως ήθελε ένα ύποπτο λογισμικό. «Υπολογιζόταν» ένα ποσοστό ψήφου για κάθε πολίτη και αποδιδόταν σ’ αυτόν ανάλογα με την κομματική του επιλογή που εμφανιζόταν στο ψηφοδέλτιο. Προϋπολογιζόταν ένα ποσοστό ψήφου, το οποίο αποδιδόταν στους πολίτες και το οποίο εξυπηρετούσε τις ανάγκες τού «αόρατου» ρυθμιστή ...Πολύ «αόρατου», ο οποίος όμως ήταν «παρών» μέσα σε ΟΛΑ τα εκλογικά κέντρα ...Στην εποχή τού ίντερνετ αρκεί μια σύνδεση και μπορεί ο οποιοσδήποτε να βρίσκεται οπουδήποτε. Και μόνον αυτό να σκεφτεί κάποιος, καταλαβαίνει πως είναι ύποπτο. Γιατί οι μηχανές καταμέτρησης θα έπρεπε να είναι συνδεδεμένες με το ίντερνετ; Γιατί θα έπρεπε να έχουν μόνιμα μια «πόρτα» ανοικτή, από την οποία κανένας δεν γνωρίζει ποιος θα «μπει»; Και μόνον που αυτές οι μηχανές είναι συνδεδεμένες με το δίκτυο, σημαίνει πως είναι ευάλωτες, εφόσον επιτρέπουν σε κάποιον να «μπει» μέσα σ’ αυτές με εγκληματικές για τη Δημοκρατία προθέσεις.

Όλες αυτές οι ιντερνετικές «λαθροχειρίες» θεωρούμε σίγουρο ότι έγιναν εκτός τής αμερικανικής επικράτειας, γιατί —εκτός όλων των άλλων—, αν όσοι τις έκαναν συλλαμβάνονταν να τις κάνουν εντός των ΗΠΑ, θα φορούσαν τα πορτοκαλί «ολόσωμα» και θα πήγαιναν κατ’ ευθείαν στο Γκουαντάναμο ...Στην καλύτερη βέβαια γι’ αυτούς περίπτωση ...Στη χειρότερη θα εκτελούνταν επάνω στους υπολογιστές. Γνωρίζοντας κάποιος τη σχέση Σιωνιστών και Γερμανίας, δεν είναι δύσκολο να υποθέσει μερικά πράγματα. Στην ιδιόκτητη και ασφαλή για τους Σιωνιστές Γερμανία βρίσκεται η άκρη τού νήματος για τη νοθεία που επιχείρησαν απέναντι στις ΗΠΑ ...Στην πατρίδα τής ΣΤΑΖΙ με τα εκατομμύρια των πρακτόρων και των χαφιέδων. Είναι βέβαιον ότι η νεοταξίτισσα και Σιωνίστρια Μέρκελ γνωρίζει —μέσα από την καριέρα της στη ΣΤΑΖΙ— τι ακριβώς έγινε στη Φρανκφούρτη και είναι βέβαιον ότι αυτήν τη στιγμή αγωνιά για τη βιολογική της επιβίωση.

Όμως, εκτός από τη Γερμανία ανάλογο σημαντικό ρόλο είχε και η Κίνα. Η Κίνα —επίσης αναγκαστικά— θα έπρεπε να λάβει μέρος στον εμφύλιο αυτόν, γιατί αποτελεί θέμα επιβίωσης γι’ αυτήν το εκλογικό αποτέλεσμα στις ΗΠΑ ...Αποτελεί θέμα επιβίωσης γι’ αυτήν η αμερικανική ηγεσία που θα επιλεγεί και η οικονομική πολιτική που αυτή θ’ ακολουθήσει. Η Κίνα δεν στέκεται στα δικά της «πόδια» ...Ο φτηνός «μεγαλοεργάτης» των τοκογλύφων των Χρηματιστηρίων της Wall Street είναι ...Για γέλια είναι αυτοί, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι δήθεν η Κίνα θα γίνει η «Υπερδύναμη» του μέλλοντος. Η Κίνα θα δουλεύει για όσο διάστημα επιθυμούν οι τοκογλύφοι και όταν αλλάξουν οι καταστάσεις δεν έχει «ζωή» ούτε για λίγες ημέρες.

Οι «εξωστρεφείς»-ΗΠΑ τού ιμπεριαλισμού των Δημοκρατικών τούς έκαναν υπερδύναμη, δίνοντάς τους την ανώτατη τεχνογνωσία παραγωγής —για να μπορούν να παράγουν προϊόντα αιχμής για τη δυτική αγορά. Οι ίδιοι της έδωσαν πρόσβαση στην αγορά, για να μπορεί να διοχετεύει εκεί την παραγωγή της. Πόσο «υπερδύναμη» μπορεί να είναι ένα κράτος, το οποίο δεν έχει ΟΥΤΕ ένα στρατηγικό πλεονέκτημα ...Ούτε καν ενεργειακούς πόρους. Το μόνο πλεονέκτημά της είναι το φτηνό της εργατικό δυναμικό, το οποίο η κομμουνιστική ηγεσία φροντίζει να το βαστά στην αθλιότητα. Σε όλα τα άλλα θέματα είναι παντελώς αδύναμη. Παράγει ξένα προϊόντα, με ξένη τεχνογνωσία και εισπράττει κέρδη από ξένη αγορά. Πόσο Υπερδύναμη μπορεί να γίνει; ...Στην κυριολεξία η Κίνα είναι «ιδιοκτησία» τής Νέας Τάξης.

Το κομμουνιστικό καθεστώς της, προκειμένου να μην ανατραπεί —όπως ΟΛΑ τα όμοιά του σε όλο το Ανατολικό Μπλοκ—, παρέδωσε το κράτος και τον κινεζικό λαό «λεία» στους τοκογλύφους ...Οι τοκογλύφοι, με στόχο το υπέρμετρο κέρδος, χρηματοδοτούσαν κομμουνιστές βιομήχανους, οι οποίοι έβαζαν ανθρώπους να εργάζονται σαν δούλοι. Η Κίνα, δηλαδή, αναπτύχθηκε από βιομήχανους, οι οποίοι δεν ήταν καν βιομήχανοι, παρά ήταν διεφθαρμένα κομματικά στελέχη ...και από εργάτες, οι οποίοι δεν ήταν καν εργάτες, αλλά δούλοι, οι οποίοι στα εργοστάσια οδηγούνταν για να τιμωρηθούν και όχι για να εργαστούν...Αυτή ήταν κι εξακολουθεί να είναι η κινεζική άποψη περί «ανάπτυξης». Όλα αυτά τα έκανε το αδίστακτο κομμουνιστικό κόμμα τής Κίνας ...Το κόμμα με τα δεκάδες εκατομμύρια δολοφονιών, οι οποίες συνεχίζονται ακόμα και σήμερα ...Αυτό το «κόμμα-εγκληματική οργάνωση» παρέδωσε τα «κλειδιά» τής Κίνας στους Σιωνιστές. Αυτό, το οποίο λέμε δεν είναι κάτι το ακραία συνωμοτικό ...Απόλυτα λογικό είναι αυτό, αν σκεφτεί κάποιος τη σχέση τού κομμουνισμού με τους Σιωνιστές και τη μετέπειτα εξέλιξή του.

Όλα αυτά, δηλαδή, είναι πλέον αποδεδειγμένα ...Αποτελούν μια ιστορική πραγματικότητα, η οποία έχει καταγραφεί από τους ιστορικούς και πλέον δεν αμφισβητείται. ΟΛΑ τα κομμουνιστικά κόμματα στον κόσμο ανήκουν στην κυριολεξία στους Σιωνιστές ...και το κινέζικο κομμουνιστικό κόμμα δεν θα μπορούσε ν’ αποτελεί εξαίρεση ...Οι Σιωνιστές, μέσω της αμερικανικής διπλωματίας, απαιτούν από ΟΛΑ τα κράτη που θέλουν να ελέγχουν, αυτά να διατηρούν εν ζωή με κρατικές χρηματοδοτήσεις τα κομμουνιστικά τους κόμματα ...Κόμματα, τα οποία είναι βασικά «εργαλεία» στην άσκηση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, τον οποίο οι Σιωνιστές ασκούν από την εποχή τού Κίσινγκερ και της Ολμπράιτ μέχρι σήμερα. Έχουν μια «συμπάθεια» οι Σιωνιστές στις εγκληματικές οργανώσεις αυτού του Κόσμου, είτε αυτοί είναι οι ΝΑΖΙ τής Γερμανίας είτε οι κομμουνιστές τής Ρωσίας και τής Κίνας ...Άλλωστε Δημοκρατικοί των ΗΠΑ, Σιωνιστές, Γερμανοί ΝΑΖΙ, Ρώσοι και Κινέζοι κομμουνιστές έχουν πίστη και σε έναν κοινό μαρξισμό, ο οποίος τους κάνει να «μιλάνε» όλοι την ίδια «γλώσσα» ...Τα κοινά συμφέροντα και οι κοινές ιδιότητες τους ενώνουν στους υπερεθνικούς τους στόχους ...Εθνική μειονότητα ξένων οι Εβραίοι στις ΗΠΑ και πολιτική μειονότητα «ξένων» και οι κομμουνιστές στις χώρες που εξουσιάζουν.

Από εκεί και πέρα —με όρους συμμορίας— ο ένας βοηθάει τον άλλο ...Οι Εβραίοι πληρώνουν και οι κομμουνιστές τής Κίνας «χορεύουν». Οι Εβραίοι τοκογλύφοι είναι αυτοί, οι οποίοι στηρίζουν με τα χρήματά τους την «ανάπτυξη» στην Κίνα και άρα επιτρέπουν σε ένα πολιτικό κόμμα-«δεινόσαυρο» να επιβιώνει σε ένα αφιλόξενο γι’ αυτό περιβάλλον. Επιβιώνει μέσα σε ένα απολύτως εχθρικό παγκόσμιο καπιταλιστικό περιβάλλον, γιατί απλούστατα αυτοί, οι οποίοι είναι φαινομενικά εχθροί του, είναι οι ίδιοι που το συντηρούν ...Με χρήματα και τεχνογνωσία τού ελεύθερου και δημοκρατικού κόσμου η κομμουνιστική —και άρα φασιστική— Κίνα παράγει τα προϊόντα της και εισπράττει τα κέρδη της από τις αγορές τού ίδιου «εχθρικού» κόσμου. Πόσο λογικό φαίνεται αυτό σ’ εκείνους, οι οποίοι «βλέπουν» στην κομμουνιστική Κίνα μια μελλοντική «υπερδύναμη»; Πόσο λογικό είναι να παράγει με την τεχνογνωσία τής Δύσης, να έχει ταυτόχρονα πρόσβαση στην αγορά τής Δύσης και να «ρουφάει» και τον πλούτο τής Δύσης ...και μάλιστα —λόγω κομμουνισμού και φτηνής τιμωρητικής εργασίας— σε συνθήκες σχεδόν αθέμιτου ανταγωνισμού;

Αυτή η τεχνητή τους επιβίωση, εφόσον οφείλεται σε επιλογή των Σιωνιστών τραπεζιτών, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Η κινέζικη ηγεσία των αχυρανθρώπων «χορεύει» στους ρυθμούς που της επιβάλουν τα αφεντικά της. Αν αυτά τα αφεντικά χρειάζονταν κι επιθυμούσαν τη βοήθειά της στον εμφύλιο πόλεμο που έχουν κηρύξει στις ΗΠΑ, η Κίνα θα συμμετείχε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Δεν τη συμφέρει να παρακούσει, γιατί είναι και γι’ αυτήν θέμα επιβίωσης η νίκη των αφεντικών της. Αν «τελειώσουν» αυτά τα αφεντικά, «τελειώνει» και η Κίνα μέσα σε λίγες ημέρες ...Απλά πράγματα. Αν στον εμφύλιο αυτόν νικήσουν οι «έσω»-ΗΠΑ, η Κίνα απλά καταστρέφεται ...Καταστρέφεται, γιατί θα κλείσουν όλες οι αγορές της ...Καταστρέφεται, γιατί οι ΗΠΑ του Τραμπ δεν θέλουν να στηρίξουν το Παγκόσμιο Εμπόριο και σε αυτό θα συμπαρασύρουν την Ε.Ε., η οποία είναι η πιο πλούσια αγορά τού Πλανήτη. Σε μια τέτοια περίπτωση η Κίνα καταστρέφεται, γιατί η ανάπτυξή της είναι προϊόν δανεισμού και μία κάθετη πτώση τού ρυθμού ανάπτυξής της θα την οδηγήσει σε άτακτη χρεοκοπία...

...Η Κίνα είναι σαν τους καρχαρίες ...Πρέπει να «κινείται» συνεχώς για να επιβιώνει ...Πρέπει να έχει μεγάλους τζίρους, ώστε να κάνει ταμείο, για να μπορεί να πληρώνει τις τράπεζες ...Τις σιωνιστικές τράπεζες ...Τις τράπεζες αυτές, οι οποίες παίρνουν τα χρήματα των κερδών της και τη φορτώνουν με φρεσκοτυπωμένα ομολογιακά «χαρτιά» τής FED, γιατί απλούστατα η ηγεσία της δεν μπορεί ν’ αντιδράσει, και δεν θέλει ν’ αντιδράσει. Για όσο διάστημα «υπνωτίζει» τον λαό της, έστω και με ψευδομεροκάματα, το καθεστώς επιβιώνει. Γι’ αυτόν τον λόγο λειτουργεί με τον τρόπο αυτόν. Δεν την απασχολεί το χαμηλό ποσοστό κέρδους για όσο διάστημα μπορεί να πληρώνει τις υποχρεώσεις της και να «ταΐζει» —έστω και οριακά— τον πληθυσμό της. Αν δεν το καταφέρει αυτό, είναι θέμα χρόνου η χρεοκοπία της. Αν συμβεί αυτό, μαζί με την οικονομία της καταρρέει σε χρόνο μηδέν και το βρόμικο και δολοφονικό κομμουνιστικό της καθεστώς. Αν σταματήσει αυτό το καθεστώς των διεφθαρμένων κομμουνιστών να προσφέρει στον εξαθλιωμένο κινεζικό λαό ακόμα κι αυτό το μεροκάματο της φτώχειας, θα έχει την τύχη των Τσαουσέσκου. Έχει λοιπόν λόγο η ηγεσία τής Κίνας ν’ ανακατευτεί κι αυτή στο Πραξικόπημα αυτό, γιατί η επιβίωσή της εξαρτάται άμεσα από το αποτέλεσμά του. Έχει λόγο να υποστηρίξει συγκεκριμένο «στρατόπεδο» του εμφυλίου, αν θέλει να ελπίζει σε επιβίωση.

Ποιος είναι ο ρόλος τής Κίνας στον εμφύλιο αυτόν και γιατί είναι τόσο σημαντικός; Για να καταλάβει κάποιος τον ρόλο αυτόν, θα πρέπει να γνωρίζει τις ανάγκες των Σιωνιστών τού Δημοκρατικού Κόμματος. Εφόσον αυτοί είχαν ανάγκη να κλέψουν πάση θυσία την εξουσία στις ΗΠΑ —και άρα να κάνουν νοθεία— έπρεπε να δρομολογήσουν τις κατάλληλες συνθήκες. Οι «συνθήκες» —στην περίπτωση αυτήν — ήταν το άλλοθι, για να δημιουργήσουν «τρύπες», οι οποίες να επιτρέπουν τη νοθεία στην εκλογική διαδικασία. Το άλλοθι στην περίπτωση αυτήν ήταν μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, η οποία θα παγίδευε τον παγκόσμιο πληθυσμό με ζητούμενο ο αμερικανικός λαός να μην αντιδρούσε ό,τι κι αν έβλεπε ...ό,τι κι αν αποκαλυπτόταν στη συνέχεια μπροστά του. Αυτό το άλλοθι ήταν η «Πανδημία τού Κορονοϊού» και το ζητούμενο ήταν το χαοτικό lockdown. Χάρη σ’ αυτό δικαιολογήθηκε η «επιστολική ψήφος» στις αμερικανικές εκλογές, η οποία θα τους έδινε —παράνομα— τις ψήφους που τους έλλειπαν.

Η Κίνα, για όλους αυτούς τους λόγους, ήταν υπερπολύτιμη στον σχεδιασμό αυτόν ...Όχι μόνον υπερπολύτιμη, αλλά και η μοναδική που θα μπορούσε να τον εξυπηρετήσει. Ό,τι έπρεπε να γίνει υπό συνθήκες απολύτου μυστικότητας, μόνον στην Κίνα μπορούσε να γίνει. Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν θα μπορούσε να δρομολογηθεί μια τέτοια κατάσταση. Μόνον στη Βόρεια Κορέα μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο, αλλά δυστυχώς γι’ αυτούς η Βόρεια Κορέα δεν συνδέεται με τη «λειτουργία» τής Δύσης, ώστε να «μεταδώσει» ένα δήθεν δικό της εσωτερικό πρόβλημα στον υπόλοιπο κόσμο. Μόνον η Κίνα είναι ένα απολύτως φασιστικό κράτος, το οποίο «συνδέεται» οικονομικά με τον ανεπτυγμένο Δυτικό Κόσμο. Σε αυτήν την «κατασκότεινη» Κίνα, όπου δεν υπάρχει καμία «διαφάνεια» και καμία ελευθερία λόγου και διακίνησης της πληροφορίας, «κατασκευάστηκε» ΟΧΙ ο ίδιος ο Κορονοϊός, αλλά ο ΤΡΟΜΟΣ τού Κορονοϊού.

Η τρομοκρατική «παράσταση» είναι αυτή, η οποία καθιστά υπερπολύτιμη για τους Σιωνιστές την Κίνα. Κανένας άλλος δεν έχει το μέγεθος ή το ειδικό «βάρος» να προκαλέσει τέτοιου είδους παγκόσμιο τρόμο. Μόνον ένα τέτοιο «θηρίο» μπορεί —με τις υποτιθέμενες κραυγές «πόνου»— να προκαλέσει παγκόσμια ανησυχία και τρόμο. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα «κατασκευασμένα» βίντεο με τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι έπεφταν σαν τα κοτόπουλα νεκροί στο δρόμο ή τα χιλιάδες εκείνα πτώματα, τα οποία δήθεν μεταφέρονταν σε κοντέινερ; Ποιος θα μπορούσε να ελέγξει την αλήθεια αυτών των βίντεο μέσα σε ένα φασιστικό καθεστώς, όπως αυτό της Κίνας; Ποιος θα μπορούσε ν’ αμφισβητήσει την «αλήθεια» του κόμματος των φασιστών, οι οποίοι στην κυριολεξία χρωστάνε την ίδια τους την ύπαρξη στους Σιωνιστές τοκογλύφους; Άνθρωποι στην κυριολεξία δολοφονήθηκαν από το καθεστώς αυτό, όταν προσπάθησαν να δημοσιοποιήσουν την αλήθεια.

Σε αυτήν τη φασιστική Κίνα «κατασκευάστηκε» ο ΤΡΟΜΟΣ τού ιού και αυτόν τον τρόμο οι Σιωνιστές τον «μετέφεραν» —μέσω Ευρώπης— στις ΗΠΑ, καθώς αυτές ήταν στην ουσία ο στόχος των Σιωνιστών. Το παρατεταμένο —και οικονομικά καταστροφικό— lockdown στις ΗΠΑ ήταν η πραγματική επιδίωξη των Σιωνιστών και σε αυτήν τους την επιδίωξη τους βοήθησε η απόλυτα ελεγχόμενη ηγεσία τής Κίνας. Μέσω αυτού του κατά παραγγελία «κινέζικου» lockdown οι Σιωνιστές προσπάθησαν —και προς στιγμή φάνηκε ότι κατάφεραν— να τακτοποιήσουν όλες τις εκκρεμότητές τους.

Μέσω αυτού του lockdown το Σιωνιστικό κόμμα των Δημοκρατικών θα επιχειρούσε να «κλέψει» στην κυριολεξία και την ηγεσία των ΗΠΑ ...Να την κλέψει πραγματικά, και εκεί θα έπρεπε να έχει βοήθεια, εφόσον υπήρχαν πρακτικά θέματα, τα οποία έπρεπε να επιλυθούν με όρους τέτοιους, που μόνον η Κίνα μπορούσε να εκπληρώνει. Μόνον με τη βοήθεια της Κίνας μπορούσαν να το κάνουν αυτό, εφόσον μόνον αυτή μπορούσε να τους προσφέρει τις «υπηρεσίες» που εκείνοι χρειάζονταν και ιδιαίτερα υπό το καθεστώς απόλυτης μυστικότητας που είχαν ανάγκη για τη δρομολόγηση μιας θανατηφόρα επικίνδυνης ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ. Ήδη με τις διαστάσεις που έχει πάρει το θέμα τής νοθείας έχουν αρχίσει ν’ αποκαλύπτονται πολλά πράγματα. Όλοι πλέον γνωρίζουν για τα συστήματα τύπου Dominion, τα οποία θα «τακτοποιούσαν» τις παράνομες αυτές ψήφους.

Όμως, το πρακτικό μέρος της σκευωρίας αυτής δεν το «ψάχνουν», και εκεί βρίσκεται ο ρόλος τής Κίνας. Μία Dominion —και ο κόσμος ο οποίος συνεργάζεται μ’ αυτήν, για να κάνει κάτι πολύ επικίνδυνο εις βάρος μιας πραγματικής Υπερδύναμης— θα πρέπει να πληρωθεί. Ποιος θα μπορούσε να τους πληρώσει, χωρίς να φοβάται έλεγχο των πληρωμών του και άρα έχοντας μεγάλες πιθανότητες να μην αποκαλυφθεί ποτέ η ταυτότητά του; Αυτό μπορεί να το κάνει μόνον ένα φασιστικό καθεστώς, όπως αυτό της Κίνας. Σε ποιον θα δώσει «λογαριασμό» αυτό το φασιστικό καθεστώς για τις πληρωμές του; Μόνον εάν αρχίσουν οι αποκαλύψεις από την αντίθετη «πλευρά» μπορεί ν’ αποδειχθεί μια τέτοια δοσοληψία ...Σε καμία άλλη περίπτωση. Τώρα, που έχει στοχοποιηθεί η Dominion, είναι πολύ πιθανό ν’ αποκαλυφθούν οι χρηματοδότες της ...και εκεί κάπου —σίγουρα— θα δούμε και την Κίνα.

Όμως, αυτή η καλοπληρωμένη Dominion, για να είναι χρήσιμη, θα έπρεπε να «ταϊστεί» με δεδομένα ...Θα έπρεπε να καταμετρήσει εκατομμύρια πλαστών ψηφοδελτίων και αυτό ήταν ένα άλλο πρόβλημα, το οποίο έπρεπε να επιλυθεί. Όλοι όσοι ασχολούνται σήμερα με τη νοθεία στις ΗΠΑ, είναι βέβαιοι για τις πλαστές ψήφους. Όμως, το πρακτικό μέρος αυτής της κατάστασης δεν τους απασχολεί. Πού τυπώθηκαν όλα αυτά τα ψηφοδέλτια με τους αντίστοιχους φακέλους, οι οποίοι θα καταμετρούνταν υπέρ τού Μπάιντεν; Θα τολμούσαν να τα τυπώσουν μέσα στις ΗΠΑ; Με ποιες διασφαλίσεις απολύτου μυστικότητας; Ποιοι επιχειρηματίες θα αναλάμβαναν —για ένα ασήμαντο οικονομικό κέρδος— το ρίσκο να πιαστούν με την κατηγορία τής συνωμοσίας εις βάρος τού Συντάγματος; Ποιοι εργάτες θα τα παρήγαγαν και πώς θα διασφαλιζόταν η σιωπή τους, εφόσον θα έβλεπαν τι ακριβώς τύπωναν και σε τι ποσότητες; Όλοι αυτοί —αν τους εντόπιζαν— όχι φυλακή κινδύνευαν να πάνε, αλλά θα τους σκότωναν επιτόπου.

Όλη αυτή η παράνομη «παραγωγή» δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να γίνει στις ΗΠΑ ...Στις διχασμένες ΗΠΑ, όπου ο λαός της είχε ήδη αρχίσει να υποπτεύεται πως οι εκλογές δεν θα είναι «καθαρές» και ως εκ τούτου είχε τα μάτια του ανοικτά και ήταν έτοιμος να καταγγείλει ό,τι ύποπτο έπεφτε στην αντίληψή του. Κανένας επιχειρηματίας και κανένα εργοστάσιο δεν θα μπορούσε στις ΗΠΑ να διασφαλίσει εκείνους τους όρους μυστικότητας, οι οποίοι ήταν ζωτικής σημασίας για ένα τόσο επικίνδυνο εγχείρημα. Αυτό μπορούσε να γίνει μόνον σε ένα καθεστώς όπως η Κίνα ...Να τα τυπώσουν όλα σε εργοστάσια κρατικά —τα οποία δεν τα ξέρει κανένας— με κομμουνιστές εργάτες τού κόμματος, οι οποίοι είναι εξοικειωμένοι με «βρομοδουλειές» τής εξουσίας και δεν θα μιλήσουν ποτέ και σε κανέναν ...Να φύγουν αυτά τα εκατομμύρια των φακέλων από την Κίνα σε κοντέινερ και στις ΗΠΑ απλά να τα παραλάβουν κάποια ελάχιστα άτομα, τα οποία συμμετέχουν στη συνομωσία και η απόλυτη εχεμύθεια να είναι γι’ αυτούς θέμα επιβίωσης.

Αυτός ήταν ο ρόλος τής Κίνας και —όπως εύκολα αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης— αυτόν τον ρόλο δεν μπορούσε να τον υποδυθεί κανένας άλλος ...Ούτε καν η υποταγμένη «Πουτινική» Ρωσία ...Η Ρωσία, έστω και σε ένα στοιχειώδες επίπεδο, έχει κάποια δημοκρατική λειτουργία, καθώς έχει ένα κομμάτι τής δημοσιογραφίας, το οποίο δεν μπορεί να το ελέγξει στη διαχείριση και τη διακίνηση της πληροφορίας. Ταυτόχρονα ο χριστιανικός ρωσικός λαός έχει πολλές κοινωνικές, θρησκευτικές και πολιτικές «διασυνδέσεις» με τον Δυτικό Κόσμο και δεν ήταν δυνατόν το καθεστώς τής Μόσχας να στήσει μια τέτοια «παράσταση», χωρίς αυτή ν’ αποκαλυφθεί την επόμενη ημέρα. Τον ρόλο τής Ρωσίας, δηλαδή, θα τον αναζητήσουμε αλλού.

Είναι βέβαιο ότι έχει ρόλο και άρα συμμετοχή σ’ αυτήν τη συνωμοσία ...Έναν ρόλο πολύ πιο σύνθετο στην κατανόησή του, αλλά πολύ πιο απλό στην εκτέλεσή του, γιατί αυτό βολεύει την «παράσταση» ...Η Ρωσία έχει τον ρόλο τού «σάκου τού μποξ», όπου εκτονώνεται μια κατάσταση ...Η Ρωσία είναι αυτή, η οποία θα πάρει πάνω της όλες τις «υποψίες» και άρα εμμέσως την «ευθύνη» τής συνωμοσίας, χωρίς στην πραγματικότητα να έχει συμμετάσχει η ίδια και άρα να υπάρχουν αποδείξεις εναντίον της. Αυτή η μη-συμμετοχή της είναι το όλο μυστικό τού ρόλου της ...Έχει τον ρόλο τού προφανούς «υπόπτου», ο οποίος όμως —με εξασφαλισμένο, αλλά κρυφό για τη δική του ασφάλεια «άλλοθι»— κάνει προκλητικές κινήσεις ενόχου, μόνο και μόνο για να παραπλανά τις αρχές, προκειμένου να τις αποπροσανατολίσει και να βοηθήσει με τον τρόπο αυτόν τους πραγματικούς ενόχους να διαφύγουν.

Αυτός ακριβώς είναι ο «υποστηρικτικός» ρόλος τής Ρωσίας στο σημερινό έγκλημα κατά των ΗΠΑ ...Η Ρωσία είναι αυτή, η οποία έχει προετοιμαστεί ανάλογα και δέχεται να στοχοποιηθεί από τους «συνωμοσιολόγους». Δέχεται να πάρει «πάνω» της όλα εκείνα τα σενάρια, τα οποία βολεύουν τους Σιωνιστές και βρίσκονται μακριά από την αλήθεια και άρα και μακριά από τους πραγματικούς συμμετέχοντες στο έγκλημα. Η Ρωσία είναι ο μόνος μεγάλος «παίκτης» στον κόσμο, ο οποίος μπορεί να το κάνει αυτό ...Είναι η μόνη δύναμη, η οποία έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα που βολεύουν τον σχεδιασμό ...Όπως και η Κίνα, έτσι και η Ρωσία— έχει κάποια χαρακτηριστικά, τα οποία την κάνουν μοναδική στον ρόλο που θα αναλάβει.

Έτσι γίνεται στα casting, και οι Σιωνιστές, που ελέγχουν το Χόλυγουντ, κάτι θα ξέρουν από αυτές τις διαδικασίες επιλογής «πρωταγωνιστών», αλλά και «κομπάρσων» ...Δεν μπορείς να διαλέξεις έναν δύσμορφο και ηλικιωμένο άνθρωπο σε ρόλο πλέι μπόι, όπως δεν μπορείς να διαλέξεις κι έναν κουτσό για να ενσαρκώσει τον ρόλο ενός αθλητή. Η Ρωσία ήταν βολική για τους Σιωνιστές, γιατί ήταν απόλυτα ελεγχόμενη από τους ίδιους, ώστε να προσκολληθεί απόλυτα στο «σενάριο» και είχε εκείνα τα ειδικά χαρακτηριστικά, τα οποία βόλευαν τον ειδικό της ρόλο. Πονηρά να το σκεφτεί κάποιος, μπορεί να υποθέσει ότι, από τη στιγμή που η «Δημοκρατική» Κλίντον κατηγόρησε τη Ρωσία για «ανάμιξη» στα εσωτερικά των ΗΠΑ, αυτονόητο είναι πως αυτή είναι «καθαρή». Είναι δυνατόν εκείνο, το οποίο «δείχνει» ως «αλήθεια» ένα «σκουπίδι» σαν την Κλίντον να είναι χρήσιμο; ...Είναι φανερό ότι απλά «ανοίγει» ένα «παιχνίδι» προς την κατεύθυνση που συμφέρει τα αφεντικά της.

Απλά είναι τα πράγματα. Δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Ο ρόλος τής Ρωσίας είναι να προκαλέσει αντιπερισπασμό ...Να κάνει «θόρυβο», για να μην «ακουστούν» οι ένοχοι. Εκτελεί έναν ρόλο με καθαρά αποπροσανατολιστικό στόχο ...Να τραβήξει την προσοχή των Αμερικανών από τη Γερμανία και την Κίνα, όπου πραγματικά μπορούν οι αρχές των ΗΠΑ να βρουν στοιχεία ότι τα κράτη αυτά έχουν ενεργήσει εις βάρος τους. Για να «βλέπουν» οι Αμερικανοί εκεί όπου τους «δείχνουν» οι Δημοκρατικοί και όχι εκεί όπου υπάρχει πρόβλημα ...Για να κοπανάνε το κεφάλι τους εκεί όπου δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρχει άνοιγμα ...Εκεί όπου, όταν ψάχνουν στοιχεία, δεν θα βρίσκουν τίποτε και το «μυστήριο» της ψυχροπολεμικής εποχής θα τους συναρπάζει και ταυτόχρονα θα τους τρομάζει.

Όπως, δηλαδή, η τεράστια Κίνα ήταν μοναδική, ώστε να δημιουργήσει έναν παγκόσμιο τρόμο, έτσι και η Ρωσία είναι επίσης μοναδική, ώστε να εμφανιστεί ότι μπορεί να παίξει «παιχνίδι» εις βάρος των ΗΠΑ ...Να αφήνει ο «κοντός» υπονοούμενα ότι «παίζει» ιμπεριαλιστικά παιχνίδια και να παρασέρνει τους Αμερικανούς σε λανθασμένα συμπεράσματα ...Ποιος άλλος εκτός από τη Ρωσία μπορούσε να είναι πειστικός ως «αντίπαλος», που να θέλει, αλλά και να μπορεί να ελέγξει το «τέρας» τής Αμερικής; Δεν μπορείς να είσαι πειστικός στο «παραμύθι» σου, αν βάλεις μια Κούβα ή μια Κορέα να κάνει δήθεν τον σοβαρό αντίπαλο των ΗΠΑ, απλά και μόνον επειδή έχουν κακές σχέσεις μαζί τους. Εκτός από τη Ρωσία δεν υπάρχει δηλαδή αυτήν τη στιγμή ένα κράτος-αντίπαλος των ΗΠΑ, που να μπορεί και να έχει το «βάρος» να προκαλέσει τον φόβο των Αμερικανών για μια έξωθεν ιμπεριαλιστικού τύπου επέμβαση εναντίον τής πατρίδας τους. Μόνον η Ρωσία μπορεί να δικαιολογήσει ιμπεριαλιστική πολιτική εις βάρος τού πιο ισχυρού ιμπεριαλιστικού κράτους στον Κόσμο ...Ούτε καν αξιόλογες δυνάμεις, όπως η Βρετανία ή η Γαλλία, μπορούν να «κουβαλήσουν» τον ρόλο αυτόν.

Η Ρωσία δεν έχει κανένα πρόβλημα με το «βάρος» αυτό ...Τον παγκόσμιο χάρτη να δει κάποιος, και θα τρομάξει με το μέγεθός της ...Είναι το κράτος αυτό, το οποίο συνορεύει με την Ευρώπη και την Ιαπωνία ταυτόχρονα. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που καλείται να «παίξει» τον ρόλο αυτόν. Από τότε που —μέσω του κομμουνισμού— οι Σιωνιστές την έλεγξαν απόλυτα, αυτός ήταν ο ρόλος για τον οποίο τη χρησιμοποιούσαν ...Πάντα λειτουργούσε σαν «φόβητρο» για τη Δύση. Οι Σιωνιστές αυτό το δημιούργησαν και σε αυτό «επένδυαν» πάντα —και όχι μόνον τώρα—. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ιστορικός για να το καταλάβει αυτό.

Οι Σιωνιστές είναι αυτοί, οι οποίοι «κατασκεύασαν» τη Σοβιετική Ρωσία τού Ψυχρού Πολέμου και οι ίδιοι είναι αυτοί, που —για τους ίδιους λόγους— «κατασκεύασαν» την «Πουτινική» Ρωσία —από τα ίδια σχεδόν «υλικά»—. Με «φόβητρο» τη Ρωσία «τσουβάλιασαν» μεταπολεμικά την Ευρώπη και την παρέδωσαν στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και με την ίδια Ρωσία ακόμα συντηρούν το άνευ αντικειμένου ΝΑΤΟ, που είναι ο στρατιωτικός «άξονας» της Νέας Τάξης. Αυτό το καταφέρνουν εύκολα, γιατί η Ρωσία είναι απόλυτα ελεγχόμενη απ’ αυτούς. Γύρω από τον υπερπροβεβλημένο «ηγέτη» της —ο οποίος είναι μόνον για φωτογραφίες και παρελάσεις— βρίσκεται ένα «κονκλάβιο» Εβραίων μυστικοσυμβούλων, οι οποίοι ελέγχουν τα πάντα.

Με επικεφαλής τον «σκοτεινό» Εβραίο Τσουμπάις η Ρωσία κάνει ό,τι εξυπηρετεί τον Σιωνισμό. Από εκεί και πέρα πρώην κομμουνιστές είναι αυτοί, οι οποίοι στελεχώνουν το σύνολο του κρατικού μηχανισμού μιας Ρωσίας, η οποία συνεχίζει να λειτουργεί σαν δυσκίνητος κομμουνιστικός «δεινόσαυρος», παριστάνοντας την καπιταλιστική «αντιλόπη». Αυτοί όλοι είναι η σημερινή ρωσική Μαφία, που η ίδια πλουτίζει και ως «αντιπαροχή» «προσφέρει» την υπανάπτυξη της χώρας. Η σημερινή Μαφία, δηλαδή, είναι το πρώην Κομμουνιστικό Κόμμα τής Ρωσίας, το οποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ την εξουσία.

 

Αυτοί, οι οποίοι ζούσαν πλούσια επί κομμουνισμού, είναι οι ίδιοι που ζουν πλούσια και επί καπιταλισμού. Οι Εβραίοι έλεγχαν το Κόμμα και οι ίδιοι ελέγχουν και τη μετεξέλιξή του, που είναι η Μαφία ...Ο ίδιος Τσουμπάις ήταν πριν, και ο ίδιος είναι και τώρα.

Η Ρωσία —όπως η Γερμανία και η Κίνα— είναι απόλυτα ελεγχόμενο κράτος από τους Σιωνιστές ...Ιδιοκτησία τους στον απόλυτο βαθμό, όπως θα μιλούσαμε εάν αναφερόμασταν σε ένα χωράφι. Ο χαφιεδοπράκτορας Πούτιν είναι ένα ανθρωπάκι τής πλάκας, το οποίο «κατασκευάστηκε» από τις μυστικές υπηρεσίες και τα ΜΜΕ ...Ένα «προϊόν», το οποίο «κατασκευάστηκε» στη Γερμανία από τη ΣΤΑΖΙ, τη CIA και τη Μοσάντ ...Ένας άθεος κομμουνιστής, ο οποίος παριστάνει τον θρησκευόμενο χριστιανό, γιατί αυτό επιβάλει το πολιτικό μάρκετινγκ της σημερινής Ρωσίας ...Ένας διεθνιστής κομμουνιστής, ο οποίος παριστάνει τον υπερπατριώτη ...Ένας προδότης τής Ρωσίας, που, για να καταλάβει τη θέση του, έχει παραδώσει τα «κλειδιά» τού ρωσικού κράτους στους Σιωνιστές ...Στην κυριολεξία συνάδερφος και ομοϊδεάτης τόσο της Μέρκελ όσο και του Σι Τζινπίνγκ...

...Στην κυριολεξία «Δημοκράτης» από τα γερμανικά Lidl ...«Δημοκράτης», ο οποίος παράγεται από τα διάφορα Dominion ...«Δημοκράτης» από αυτούς, που στις δικές τους εκλογές εξελίχθηκαν όλα εκείνα τα συστήματα ψευδοπροπαγάνδας και εκλογονοθείας, τα οποία αυτήν τη στιγμή δοκιμάζονται στις ΗΠΑ ...Ένας ακόμα από τους νεοκαπιταλιστές σταλινικού τύπου, που εξουσιάζουν το πρώην «Ανατολικό Μπλοκ» και οι οποίοι διατηρούνται στην εξουσία χάρη στους Σιωνιστές. Ειδικά ο Πούτιν έχει εξευτελίσει στην κυριολεξία τον ρωσικό λαό. Έχει μετατρέψει τη Ρωσία σε «λεία» μιας ντουζίνας Εβραίων «φεουδαρχών», οι οποίοι κατοικούν εκτός Ρωσίας και έχει βυθίσει τη ρωσική κοινωνία στη φτώχεια, τον αλκοολισμό, την πορνεία και την κατάθλιψη.

Μιλάμε για προδοσία τού λαού της Ρωσίας, που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στην ανθρώπινη ιστορία. Κανένας άλλος ισχυρός λαός στον Κόσμο δεν είχε την άσχημη μοίρα των Ρώσων. Κανένας άλλος ισχυρός λαός δεν είναι τόσο «κομπάρσος» —εξαιτίας των ηγεσιών του— για περισσότερο από έναν αιώνα όσο οι Ρώσοι. Από τότε που η Ρωσία «κόλλησε» τον κομμουνιστικό «καρκίνο» μέσω των Σιωνιστών «επαναστατών», δεν έχει ξεφύγει ούτε μία στιγμή απ’ αυτόν ...Κράτος-«κομπάρσος» για όλες τις χρήσεις. Η Ρωσία, η οποία κατέχει ένα μεγάλο ποσοστό τού Πλανήτη, στην πραγματικότητα δύο-τρεις πόλεις είναι μόνον αυτές που βρίσκονται στη σημερινή χιλιετία ...Όλοι οι υπόλοιποι Ρώσοι ζουν σε άλλον αιώνα ...Το πιο φτωχό κράτος με την πιο μεγάλη περιουσία. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι η Ρωσία με τη διαστημική τεχνολογία, τις πιο πολλές και φτηνές πρώτες ύλες και με τα μεγαλύτερα ενεργειακά αποθέματα στον κόσμο, είναι ένα «κουφάρι» τριτοκοσμικού τύπου, το οποίο το σκυλεύουν καθημερινά οι Εβραίοι «φεουδάρχες». Αυτοί εξαγόρασαν όλες τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις τής Ρωσίας, απλά και μόνον για τους βάλουν «λουκέτο» και να καθηλώσουν τη Ρωσία και τον λαό της στην απόλυτη φτώχεια κι αδυναμία.

  Το αποτέλεσμα της καταστροφής των υποδομών παραγωγής εξευτέλισε τις αξίες των πρώτων υλών και αυτό οδήγησε σε μια τρομερή λεηλασία τού φυσικού πλούτου τής Ρωσίας. Αυτό, το οποίο ακολούθησε ήταν κάτι παραπάνω από εφιαλτικό για τη χώρα ...Αυτός ο γίγαντας δεν παράγει ούτε τα σώβρακα που φοράει, παρ’ όλο που υπερέχει έναντι όλων των ανταγωνιστικών του κρατών σε βαθμό τέτοιο, που θα έπρεπε να μιλάμε για αθέμιτο ανταγωνισμό. Η Ρωσία δεν έχει σε κανέναν βιομηχανικό τομέα ένα προϊόν στοιχειωδώς ανταγωνιστικό. Εταιρείες με ανταγωνιστική τεχνογνωσία όπως η Saab, η Volvo ή η Range Rover, πουλήθηκαν κάτω από τη «μύτη» τής Ρωσίας —με την τεράστια πετρελαϊκή «ρευστότητα»— σε Κινέζους και Ινδούς, αλλά τη Ρωσία δεν της επέτρεψαν να τις διεκδικήσει. Η Ρωσία δεν επιτρέπεται να διεκδικεί, γιατί δεν θέλουν ν’ αναπτυχθεί βιομηχανικά στο επίπεδο που αφορά τον λαό της. Το μόνο που επιτρέπουν της Ρωσίας να παράγει είναι στρατιωτικός εξοπλισμός ανωτάτου επιπέδου, γιατί πρέπει να έχει πάντα ένα καλό «κουστούμι» για τον «εκφοβιστικό» της ρόλο.

Σε όλα τα άλλα απαγορεύεται ακόμα και να δοκιμάσει να παράγει. Το στίγμα τής Ρωσίας δεν υπάρχει πουθενά στην παγκόσμια αγορά, τη στιγμή που κράτη όπως η Νότια Κορέα έγιναν βιομηχανικές υπερδυνάμεις, χωρίς κανένα αντικειμενικό προσόν ανταγωνιστικότητας σε σχέση με τη Ρωσία. Όταν όμως δεν έχεις παραγωγή, δεν έχει ο λαός μεροκάματα και χωρίς μεροκάματα υπάρχει άπειρη φτώχεια και ό,τι αυτή συνεπάγεται στα θέματα παιδείας, υγείας κλπ.. Αυτή η φτώχεια τής πλήρους αποβιομηχάνισης είναι εκείνη, η οποία τρομάζει σήμερα και τους Αμερικανούς. Αυτήν την αποβιομηχάνιση θέλησε να «ξορκίσει» ο Τραμπ και γι’ αυτόν τον λόγο τον στήριξε ο λαός ...Ο λαός, ο οποίος «βλέπει» ποιο είναι το μέλλον του, κοιτάζοντας την εικόνα εκείνων που έχουν αποβιομηχανιστεί.

Προφανώς η Ρωσία είναι αυτό το κράτος-μοντέλο, στο οποίο θέλουν οι Σιωνιστές να μετατρέψουν τις ΗΠΑ της μεταβιομηχανικής εποχής ...Να τις μετατρέψουν σε μια λεηλατημένη πλούσια χώρα φτωχών πολιτών, στην οποία θα διορίζουν μόνοι τους την ηγεσία της —με μεθόδους οι οποίες έχουν δοκιμαστεί υπέρ τού «δημοκράτη» Πούτιν και σήμερα «μεταγγίζονται» στις ΗΠΑ για τον Μπάιντεν—. Αυτό έχουν αντιληφθεί οι Αμερικανοί σήμερα και γι’ αυτό αντιδρούν ...Αντιδρούν, γιατί θέλουν να σώσουν τα μέσα εκείνα, τα οποία τους δίνουν τη δυνατότητα να επιβιώσουν άνετα στην πατρίδα τους ...Αντιδρούν, γιατί η φτώχεια τους είναι το άμεσο αποτέλεσμα των νεοταξικών πολιτικών.

Αυτή ακριβώς η φτώχεια —και ο ανταγωνισμός, σε βαθμό εξευτελισμού των λαών για ένα μεροκάματο στα «περιφερόμενα» ανά τον κόσμο εργοστάσια των πολυεθνικών— είναι εκείνη, η οποία μετατρέπει τον δικό τους «Εμφύλιο Πόλεμο» σε «Παγκόσμιο Πόλεμο» ...ΟΛΟΙ οι λαοί συμπάσχουν με τους Αμερικανούς, γιατί βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις απέναντι στα ίδια μεγάλα συμφέροντα. Όλοι οι λαοί μπορούν να κατανοήσουν τις αγωνίες και τους φόβους των Αμερικανών, γιατί όλοι λαοί ζουν ήδη αυτά, τα οποία οι μέχρι χθες πανίσχυροι Αμερικανοί θα βιώσουν στο άμεσο μέλλον. Το μέλλον, δηλαδή, το οποίο σήμερα τρομάζει τους Αμερικανούς, είναι το παρόν όλων των υπολοίπων ...Αυτό, το οποίο θέλουν τώρα οι Αμερικανοί, είναι εκείνο, το οποίο ζητούσαν μέχρι σήμερα όλοι οι υπόλοιποι λαοί ...Όλοι οι λαοί θέλουν κλειστές εθνικές οικονομίες τύπου Ρεπουμπλικάνων και ΟΛΟΙ τους στέκονται εχθρικά απέναντι στην παγκόσμια Νέα Τάξη, η οποία είναι η επιλογή των Σιωνιστών που ελέγχουν τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ.

Στην εποχή λοιπόν της εύκολης ιντερνετικής επικοινωνίας όλοι γνωρίζουν με «παραδείγματα» ποιος είναι ο «τυχερός» και ποιος ο «άτυχος» της Νέας Τάξης. Με πρώτους τους Αμερικανούς κανένας δεν θέλει να γίνει στη νέα χιλιετία ένας «Ρώσος» ή ένας «Κινέζος» στα καθεστώτα εκείνα, τα οποία έχουν διορίσει οι Σιωνιστές και στα οποία βιάζουν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων ...Κανένας δεν θέλει να γίνει «Ευρωπαίος» στην Ε.Ε. που προετοιμάζει η Γερμανία τής κομμουνίστριας Μέρκελ. Περί αυτού πρόκειται. Σήμερα οι ΗΠΑ αγωνίζονται στο όνομα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας ...Είναι η τελευταία γραμμή άμυνας του ελεύθερου Κόσμου πριν από την τελική ήττα. Αν κερδίσουν οι φασίστες Δημοκρατικοί τη μάχη απέναντι στον μόνο λαό που έχουν ανάγκη για να συντηρούν τη δημοκρατική τους «βιτρίνα» —και εξαρτώνται άμεσα από τις αποφάσεις του—, κανένας άλλος λαός δεν έχει ελπίδα ν’ αντισταθεί στη νεοταξική «λαίλαπα» που θ’ ακολουθήσει.

Αν στις ΗΠΑ επικρατήσει σήμερα η φασιστική τους λογική κι αυθαιρεσία, τότε τίποτε δεν θα τους εμποδίσει να στήσουν στην κυριολεξία μια παγκόσμια δικτατορία. Αν κατορθώσουν και μετατρέψουν τις ΗΠΑ σε ένα κράτος τύπου Ρωσίας, θα ελέγχουν απόλυτα τους πάντες. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε πλέον για πραγματική Πλανηταρχία. Αν κατορθώσουν κι ελέγξουν τη Δημοκρατία στις ΗΠΑ —και άρα μετατρέψουν τον Πρόεδρό της σε έναν «Πούτιν», χωρίς να λειτουργούν οι θεσμοί γύρω του— τότε έχουν τελειώσει ΟΛΑ. Θα ελέγχουν απόλυτα —και χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν— τον πιο ισχυρό πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό μηχανισμό τού κόσμου ...Τον ενιαίο και συμπαγή εκείνον μηχανισμό, ο οποίος θα τους επιτρέπει να ασκούν τρομοκρατία και να αστυνομεύουν ολόκληρο τον Πλανήτη ...Τον μηχανισμό εκείνον, ο οποίος θα τους επιτρέπει να ελέγχουν και να απειλούν ΟΛΑ τα κράτη αυτού του Κόσμου.

Έχοντας αυτήν τη δυνατότητα, θα επιβάλουν παγκοσμίως την οικονομία που τους βολεύει ...Τη δική τους οικονομία ...Την οικονομία που «έκλεψαν» από τους λαούς και τα κράτη 

 

...Την παγκόσμια οικονομία, στην οποία οι ελάχιστοι θα έχουν τα πάντα και δεν θα φορολογούνται ποτέ και οι πολλοί υπερφορολογούμενοι θα βρίσκονται μόνιμα στα όρια της εξαθλίωσης. Οι πολυεθνικές θα διαλύσουν τα πάντα και θα επιβληθούν παντού χωρίς κανέναν έλεγχο και βέβαια χωρίς κανέναν ανταγωνισμό ...Ειδικοί νόμοι θα επιβληθούν παγκοσμίως, για να μην ελέγχονται για κανενός είδους παρανομίας τους και ταυτόχρονα θα περιφέρονται «λογιστικά» ανάμεσα στους φορολογικούς «παράδεισους», για να μην πληρώνουν κανέναν φόρο. Θα γίνει αυτό, το οποίο έλεγε ο Σιωνιστής Κίσινγκερ, πως με το πετρέλαιο ελέγχεις τα κράτη, αλλά με την τροφή ολόκληρη την ανθρωπότητα ...«Ελέγξτε το πετρέλαιο και θα ελέγχετε έθνη. Ελέγξτε το φαγητό και θα ελέγχετε τον κόσμο », Χένρι Κίσινγκερ 1974.

Λιγότερες από εκατό στο σύνολό τους είναι οι πολυεθνικές των τροφίμων, οι οποίες ανήκουν σε συγκεκριμένους ανθρώπους και ελέγχουν τα πάντα ...Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι μετά τον έλεγχο της τροφής έχουν αρχίσει να δρομολογούν ακόμα και την ιδιωτικοποίηση των δικτύων ύδρευσης κλπ.. Θέμα χρόνου είναι να στήσουν έναν «βρόχο» γύρω από τον «λαιμό» μιας αδύναμης να αντιδράσει παγκόσμιας κοινωνίας. Όλα αυτά ήδη τα βλέπουμε να συμβαίνουν. Μηχανισμοί πλύσης εγκεφάλου ήδη διαμορφώνουν τις ανθρώπινες συνειδήσεις κατά το δοκούν, μετατρέποντας τους ΠΟΛΙΤΕΣ σε ΠΕΛΑΤΕΣ ...Η πληροφορία ήδη ελέγχεται απόλυτα από τα δικά τους ΜΜΕ ...Η λογοκρισία ήδη είναι απόλυτη από τα δικά τους μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ας ψάξει να δει κάποιος πού βρίσκονται οι «επενδύσεις» των Σιωνιστών Μπάφετ ...σε ποιον ανήκουν τα Διεθνή ΜΜΕ και ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες των μεγάλων εταιριών τού ίντερνετ και των Σόσιαλ Μίντια. Όλα αυτά τα βλέπουμε να συμβαίνουν σε πλήρη ισχύ στην περίπτωση των σημερινών αμερικανικών εκλογών.

Η ανθρωπότητα κινδυνεύει να μπει σε έναν νέο Μεσαίωνα πολύ χειρότερο απ’ αυτόν που γνωρίζουμε ...Έναν μεσαίωνα άπειρης φτώχειας, ο οποίος θα έχει πιο ακραία φαινόμενα ανέχειας και μαζικών θανάτων ακόμα κι απ’ τον αυθεντικό Μεσαίωνα ...25000 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από την πείνα ...Μία πόλη την ημέρα χάνεται από την πείνα στην εποχή τής απόλυτης αφθονίας, επειδή κάποιοι παίζουν στα Χρηματιστήρια κερδοσκοπικά παιχνίδια με την τροφή των ανθρώπων. Αυτός είναι ο πραγματικός Μεσαίωνας σε όλη του την ένταση και στον οποίο πραγματικά διεστραμμένοι άνθρωποι θα έχουν στα χέρια τους τα μέσα εκείνα, τα οποία θα τους δίνουν δυνατότητες πραγματικού Θεού ...Θα παρακολουθούν τα πάντα ...Θα ελέγχουν τα πάντα ...και θα δολοφονούν όποιον τους ενοχλεί ...Δεν μιλάμε υποθετικά ...Δεν «πλέκουμε» σενάρια φαντασίας...

...Ήδη βλέπουμε «εικόνες» από το μέλλον αυτό. Φτιάχνουν νόμους κομμένους και ραμμένους στα μέτρα των πολυεθνικών και της εξουσίας, που θα τις προστατεύει στο μέλλον. Πεθαίνει κόσμος από επιλογές πολυεθνικών, οι οποίες στοχεύουν στο ανώτατο κέρδος ...και, υπάρχουν νόμοι, οι οποίοι απαγορεύουν τη νομική τους δίωξη. Συλλαμβάνονται εγκληματίες, οι οποίοι διαφθείρουν κράτη και πολιτικούς ...και, υπάρχουν νόμοι, οι οποίοι τους προστατεύουν από κάθε ευθύνη. Οι Γάλλοι βγήκαν στους δρόμους, αντιδρώντας σε έναν νέο νόμο, ο οποίος απαγορεύει στους πολίτες να φωτογραφίζουν τις αστυνομικές δυνάμεις, ακόμα κι όταν αυτές εγκληματούν ...Δολοφόνησαν τον κορυφαίο Ιρανό επιστήμονα μέσα στην ίδια του την πατρίδα και δεν άνοιξε «ρουθούνι». Σε μια παγκόσμια κοινωνία —με τα άπειρα μέσα επικοινωνίας και μεταφοράς τής πληροφορίας— δεν δίστασαν ούτε μία στιγμή να κάνουν ένα έγκλημα, το οποίο ακόμα και στον Μεσαίωνα —λόγω του φόβου τής λαϊκής αντίδρασης— θα το έκαναν απολύτως εν κρυπτώ.

Δεν υπολογίζουν τίποτε και κανέναν. Στόχος τους είναι η απόλυτη κυριαρχία πάνω στον Πλανήτη και είναι έτοιμοι να κάνουν οτιδήποτε κι αν χρειαστεί για την επίτευξή του. Θέλουν την απόλυτη κυριαρχία πάνω στους λαούς, και βέβαια τις θρησκείες ...Γι’ αυτόν τον λόγο —ανάμεσα στα άλλα— κυρίαρχο μέρος τής ατζέντας τους είναι να προωθούν την Πανθρησκεία. Δεν θέλουν να επιβιώσει καμία «πλατφόρμα», η οποία να μπορεί για τον οποιονδήποτε λόγο να ενώνει ανθρώπους και να τους δίνει μια συλλογική δύναμη, την οποία θα μπορούσαν να τη θέσουν «απέναντί» τους ...Απλά πράγματα. Αλώνουν τον έναν μηχανισμό μετά τον άλλο, για ν’ απογυμνώνσουν τον άνθρωπο από οποιαδήποτε πολλαπλασιαστική «μηχανή» ισχύος. Αυτό, το οποίο κάνουν σήμερα για πολιτικά κέρδη στις ΗΠΑ, το έκαναν ήδη —και για αντίστοιχα θρησκευτικά κέρδη— στη Ρώμη ...Το ίδιο έκαναν και με τη θέση τού Πάπα. Με την προδοσία τού Γερμανού Σιωνοναζί Ράτσινγκερ πρόδωσαν την Αγία Έδρα και τη θέση τού προκαθημένου της την έκαναν θέση «υπαλλήλου» των Σιωνιστών ...Έβαλαν ένα τυχαίο και άσχετο ανθρωπάκι να παριστάνει τον Πάπα, και μετά απ’ αυτόν θα ακολουθήσουν όμοιοί του.


Το μεγαλύτερο «αυτογκόλ» τής ιστορίας...

...Λίγες ημέρες μάς χωρίζουν από το «Τέλος τού Κόσμου» !!!

...ΌΜΩΣ, όπως συμβαίνει ακόμα και με τα καλύτερα σχέδια, πάντα υπάρχει ένας αστάθμητος παράγοντας, ο οποίος μπορεί να τα χαλάσει όλα ...Στην περίπτωση αυτήν το Σχέδιο είχε από τη φύση του μία «αχίλλειο πτέρνα». Ποια ήταν αυτή; ...Ένα χαρακτηριστικό των ΗΠΑ, το οποίο το έχει ανάγκη η Νέα Τάξη για να λειτουργήσει. Η Νέα Τάξη δεν προσπαθεί να επιβληθεί με τη βία, γιατί δεν έχει τέτοιες δυνάμεις ...Προσπαθεί να παγιδεύσει τους ανθρώπους και να εμφανιστεί σαν επιλογή τους ...Σαν συμφέρουσα επιλογή τους, για το «καλό» τού Πλανήτη ...Για το «καλό» τής ειρήνης, της οικονομίας, του κλίματος κλπ.. Άρα, βασική προϋπόθεση είναι να συντηρεί —έστω και σε έναν στοιχειώδη βαθμό— μια δημοκρατική «βιτρίνα», για να εξασφαλίζει τη νομιμότητά της ...Μια «βιτρίνα», την οποία τής αρκεί να τη διατηρεί το ισχυρότερο μέλος της, άσχετα με το τι γίνεται «παρακάτω».

Για να λειτουργήσει το σκηνικό αυτό, δηλαδή, βασική προϋπόθεση είναι να ελέγχονται οι ΗΠΑ ...Να ελέγχονται ως «πρώτοι», για να μην έχουν πρόβλημα με τους «επόμενους». Αυτό είναι υποχρεωτικό, γιατί μόνον το μεγάλο ειδικό «βάρος» αυτού του υπερκράτους τούς επιτρέπει να κινούν τα γιγαντιαία φασιστικά «πιόνια» κατά βούληση. Η μεγάλη οικονομική επιφάνεια των ΗΠΑ είναι αυτή, η οποία δίνει πάντα το «καύσιμο» για την εκκίνηση της παγκόσμιας «μηχανής» ...Η μεγάλη πολιτική ισχύς των ΗΠΑ τούς δίνει τη δυνατότητα να εφαρμόζουν τις κοινές εκείνες πολιτικές, τις οποίες επιβάλει ένας τέτοιος σχεδιασμός ...Η μεγάλη στρατιωτική ισχύς των ΗΠΑ τούς δίνει το «σκήπτρο» για να τιμωρούν τους απείθαρχους, όποιοι κι αν είναι αυτοί.

Άρα στις ΗΠΑ μόνον μπορούσε να γίνει το σφάλμα, και πουθενά αλλού. Γιατί; ...Γιατί οι υπερπολύτιμες γι’ αυτούς ΗΠΑ έχουν ένα εγγενές «ελάττωμα» γι’ αυτούς ...Η «γέννηση» των ΗΠΑ συνδέεται πραγματικά και απόλυτα με την έννοια της Δημοκρατίας και αυτή με τη σειρά της συνδέεται —το ίδιο απόλυτα— με το Σύνταγμά της ...Ένα Σύνταγμα, δηλαδή, το οποίο δεν αλλάζει και παραμένει πάντα απειλητικό για όποιον έρθει «απέναντί» του ...Ακίνδυνο αν μπορείς να το παρακάμπτεις, αλλά θανατηφόρο αν έρθεις «απέναντί» του. Όλοι οι άλλοι μεγάλοι παγκόσμιοι «παίκτες» δεν αποτελούσαν πιθανό κίνδυνο, γιατί δεν είχαν μια τέτοια αναγκαστική προδιαγραφή ...Δεν είχαν μια «κληρονομιά», την οποία έπρεπε υποχρεωτικά να τη σεβαστούν ...Ό,τι ονοματίζουν τα καθεστώτα τους «δημοκρατία», το αποδέχονται οι λαοί τους ...Και με «περίπου»-Δημοκρατίες μπορούσαν να λειτουργήσουν ...Θα μάζευαν μερικά πτώματα αντιδραστικών από τους δρόμους και θα συνέχιζαν ...Οι ίδιοι οι λαοί τους ήταν εξοικειωμένοι με τις διάφορες αυτές μορφές φασισμού ...Οι Γερμανοί με τον ναζισμό ...Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι με τον κομμουνισμό. Γι’ αυτόν τον λόγο αυτά τα συστήματα διαμορφώνονταν κατά βούληση και στο τέλος κατέληγαν να είναι «αφηρημένης» ιδεολογικής ταυτότητας ...«Μίξεις» διαφόρων αναλογιών δημοκρατίας, κομμουνισμού, ναζισμού, αναρχίας κλπ....

...Απλά και διαχειρίσημα πράγματα ...Η Γερμανία δεν είναι καν κράτος που ανήκει στο λαό της, ο οποίος είναι «λερωμένος» με εγκλήματα και άρα εύκολα κάνει το «κορόιδο» όταν έχει συμφέρον απ’ αυτό ...Η Κίνα έχει ένα βίαιο κομμουνιστικό καθεστώς, το οποίο δεν ανέχεται καμία εσωτερική αμφισβήτηση ...Η Ρωσία έχει σταλινικό καπιταλισμό και «ανέχεται» την αμφισβήτηση μέχρι να τη βρει και να τη δηλητηριάσει ...εφόσον ο «Πουτινοϊός» είναι πιο θανατηφόρος από τον Κορονοϊό στη Ρωσία. Όλα αυτά, δηλαδή, είναι κράτη, τα οποία ανέχονται στη λειτουργία τους ακόμα και ηγεσίες εμφανώς φασιστικές, εφόσον δεν ελέγχονται από τους λαούς τους. Αυτά τα κράτη, οι Σιωνιστές μπορούν να τα ελέγχουν απόλυτα. Μπορούν εύκολα να τα διατηρούν υπό την ομηρία τους, εφόσον πάντα σε περίπτωση απειθαρχίας θα μπορούν να απειλούν τους φασίστες ηγέτες τους με ανατροπή και άρα θάνατο. Τα φασιστικά καθεστώτα τής Κίνας ή της Ρωσίας πάντα θα τους έχουν ανάγκη και ποτέ δεν θα ξεφεύγουν από τη «γραμμή» τους. Η Γερμανία επίσης πάντα θα τους έχει ανάγκη, εφόσον πάντα καραδοκούν τα θύματά τους, για να διεκδικήσουν τις αποζημιώσεις τους, που θα την καταστρέψουν οικονομικά.

Μόνον στις ΗΠΑ κινδύνευαν, επειδή —έστω και σε επιφανειακό επίπεδο— έπρεπε να διατηρείται μια δημοκρατική «βιτρίνα» και βέβαια ένας σεβασμός προς τους Θεσμούς ...Θεσμούς, τους οποίους γνώριζαν ότι μπορούν να παρακάμψουν, αλλά δεν μπορούν να συγκρουστούν μαζί τους, γιατί, όπως είπαμε, οι ΗΠΑ έχουν μια εγγενή «ιδιομορφία», η οποία τους συνδέει απόλυτα με τη Δημοκρατία. Μέχρι τώρα δεν φοβούνταν μια τέτοια κατάληξη, γιατί είχαν όλα εκείνα τα μέσα να ελέγχουν έμμεσα τον λαό ...Τους ανήκουν όλα τα μέσα χειραγώγησης των ανθρώπων και άρα «παρέκαμπταν» τη Δημοκρατία, εφόσον μπορούσαν πάντα να «παίρνουν» στις εκλογές το αποτέλεσμα που τους εξυπηρετεί. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούσαν και τις ΗΠΑ «σίγουρες» στον ίδιο βαθμό με τα άλλα μεγάλα φασιστικά καθεστώτα. Όπου βέβαια υπάρχει «σιγουριά», εκεί κρύβεται και το λάθος ...και αυτό έγινε και στην περίπτωση αυτήν, επιβεβαιώνοντας έναν παντοτινό κανόνα. Δεν υπολόγισαν τα «ένστικτα» ενός λαού, ο οποίος, μπροστά στη σίγουρη φτωχοποίησή του, θα αντιδρούσε ...Δεν υπολόγισαν την αντίδραση ενός λαού, ο οποίος δεν έχει «εμπειρία» φτώχειας και «γεννήθηκε» από τα παγκόσμια «μαζέματα» μόνο και μόνο εξαιτίας τού πλούτου που υποσχόταν το «αμερικανικό όνειρο» ...Αυτό δεν υπολόγισαν, και βέβαια τον Τραμπ ...Τον Τραμπ, ο οποίος θα είχε την τρέλα ή την αφέλεια ν’ αναλάβει να εκφράσει την αντίδραση αυτήν και να λάβει επίσης την αντίστοιχη υποστήριξη.

Μόνον ένας τέτοιος «χορτάτος» πολίτης και ερασιτέχνης πολιτικός θα μπορούσε να γίνει η «θρυαλλίδα» εκείνη, η οποία θα τους τίναζε στον «αέρα» ...Δεν υπήρχε περίπτωση επαγγελματίας πολιτικός —από εκείνους που «παράγουν» οι ίδιοι στα Κολέγιά τους, στις επιχειρήσεις τους και στα κόμματά τους— να τους προκαλούσε πρόβλημα ...Με δικά τους χρήματα σπουδάζουν, στις δικές τους επιχειρήσεις γίνονται «πετυχημένοι» και τα δικά τους ΜΜΕ προβάλουν όλους αυτούς, τους οποίους στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσουν σαν «ηγέτες». Μόνον από λάθος μπορούσε να γίνει αυτό που αντικρίζουμε σήμερα. Η σημερινή απειλή από την πλευρά τού Τραμπ προκύπτει από λάθος δικό τους και όχι από τη δική του ικανότητα ...Το λάθος αυτό δεν έγινε τώρα ...Έγινε πριν από τέσσερα χρόνια, και εξαιτίας τής δικής τους αλαζονείας ...Το λάθος τους ,δηλαδή, έχει ονοματεπώνυμο ...και ονομάζεται Χίλαρι Κλίντον.

Αυτή η διαβόητη πολιτικός, η οποία έχει εμπλακεί σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας —τόσο στη Συρία όσο και στη Λιβύη—, είναι εκείνη που θα τους καταστρέψει. Μία φορά χρειάστηκε ν’ αφουγκραστούν στοιχειωδώς τον αμερικανικό λαό και ΔΕΝ το έκαναν. Τους τύφλωσε η αλαζονεία και ήθελαν να επιβάλουν στον λαό ένα πρόσωπο, το οποίο το αντιπαθούσαν οι πάντες ...Ένα πρόσωπο τόσο άθλιο και βρόμικο, που, μόνο του να κατέβαινε στις εκλογές, θα τις έχανε. Δεν έκαναν πίσω, όπως θα έκανε ένας έξυπνος άνθρωπος που ξέρει να ελίσσεται, αλλά έκαναν ένα βήμα μπροστά, όπως θα έκανε ένας αλαζόνας βλάκας ...Αδιαφορώντας για τη βούληση του κόσμου και υπερεκτιμώντας τη δύναμη της προπαγάνδας των ΜΜΕ και τη λογοκρισία των social media, την στήριξαν μέχρι τέλους ...Είχαν ολόκληρο τον Κόσμο στα χέρια τους και για ένα «καπρίτσιο» ρίσκαραν την καταστροφή.

Αυτό το πρόσωπο έδωσε στον Τραμπ τη δυνατότητα να γίνει Πρόεδρος, και αυτό είναι το λάθος που πληρώνουν τώρα οι αλαζόνες. Στην πραγματικότητα ο Τραμπ ΔΕΝ «κέρδισε» εκείνες τις εκλογές ...Εκείνες τις εκλογές τις «έχασε» η Κλίντον και τα αφεντικά της ...και ακόμα θα πρέπει να κλαίνε. Με τους Ρεπουμπλικάνους Μπους ως «συνεταίρους» να μην απειλούν τον σχεδιασμό τής Νέας Τάξης και με το Δημοκρατικό κόμμα να ελέγχει τα πάντα, θα μπορούσαν να «στήσουν» ένα φασιστικό καθεστώς για πάντα. Ήδη με τις «ευχές» τής Δημοκρατίας και τις ψήφους των Αμερικανών είχαν στήσει μια άτυπη Ολιγαρχία. Η εξουσία μοιραζόταν σε ένα ολιγομελές «κλαμπ» προσώπων, που —με δύο θητείες η κάθε ομάδα, μέχρι να κάνουν έναν «κύκλο»— θα «έτρωγαν» για έναν αιώνα ...Πραγματική Ολιγαρχία, όπου τον πατέρα θα τον διαδεχόταν ο γιος και τον σύζυγο η σύζυγος.

Κάπου εκεί έκαναν το λάθος —όταν ήρθε η σειρά των Κλίντον, ώστε μετά ν’ ακολουθήσουν οι Ομπάμα—. Η εμμονή τους στα «στενά» συμφέροντα της φατρίας τους τούς παρέσυρε ...Τους παρέσυρε ο νεποτισμός τού νεόπλουτου, ο οποίος δεν ξέρει τι οφείλεται στις ικανότητές του και τι σε τυχαίες ευνοϊκές συγκυρίες. Γι’ αυτόν τον λόγο έχασαν οι ίδιοι τις εκλογές και ΔΕΝ τις κέρδισε ο Τραμπ. Τον Τραμπ μπορούσαν να τον κερδίσουν, βάζοντας απέναντί του τον οποιονδήποτε ...Τον πρώτο τυχαίο που θα περνούσε από μπροστά τους ...Ένα πτυχίο Κολεγίου και ένα λαμπερό χαμόγελο, και ήταν έτοιμος ο μελλοντικός νικητής. Θα έδιναν το νέο όνομα στα δικά τους ΜΜΕ και είχαν εξασφαλισμένο Πρόεδρο. Επέμεναν όμως σε μια λανθασμένη επιλογή και ως γνωστόν η επιμονή στο λάθος είναι χαρακτηριστικό τού βλάκα, και οδηγεί στη σίγουρη καταστροφή. Τώρα, και προκειμένου να «σβήσουν» το λάθος τους, έκαναν ένα ακόμα λάθος ...ένα ακόμα χειρότερο λάθος ...«Χτύπησαν» στο «εγγενές» αδύναμο σημείο των ΗΠΑ. Αυτοί, οι οποίοι ήρθαν στη σημερινή δύσκολη θέση, επειδή κάποτε δεν «αφουγκράστηκαν» τον λαό, αποφάσισαν να βγουν απ’ αυτήν τη δύσκολη θέση, «κλέβοντάς» του την εξουσία ...Δυστυχώς γι’ αυτούς έκαναν το μοναδικό πράγμα που απαγορευόταν γι’ αυτούς ...και το γνώριζαν.

Οι Δημοκρατικοί, και άρα και οι Εβραίοι Σιωνιστές, οι οποίοι βρίσκονται από πίσω τους, σήμερα κινδυνεύουν ...Κινδυνεύουν με απόλυτη καταστροφή, γιατί ενεπλάκησαν σε μια ανώφελη και περιττή συνωμοσία, η οποία όμως σε ένα κράτος όπως οι ΗΠΑ τιμωρείται με θάνατο ...Ενεπλάκησαν σε μια περιττή συνωμοσία, της οποίας την αναγκαιότητα οι ίδιοι προκάλεσαν με τη λανθασμένη επιλογή τής Κλίντον ...«Χτύπησαν» το μόνο «νεύρο», το οποίο έπρεπε ν’ αποφύγουν, γιατί θα «ξυπνούσε» το θηρίο. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε ότι τώρα βρίσκονται στο πιο κρίσιμο σημείο τού εμφυλίου πολέμου. Γιατί είναι το πιο κρίσιμο; ...Γιατί αυτοί, οι οποίοι ρίσκαραν ν’ αρπάξουν τα πάντα, χωρίς να σεβαστούν τις ανάγκες και τις αγωνίες τού αμερικανικού λαού, παραβίασαν θεμελιώδεις νόμους τού αμερικανικού κράτους...

...Ξεπέρασαν «κόκκινες» γραμμές, και αυτές είναι επικίνδυνες, όταν αφορούν «ζωντανά» και ισχυρά συστήματα ...Χρησιμοποιώντας τα δικά τους ΜΜΕ, παρουσίασαν τον Τραμπ σαν έναν «Τσάβες», του οποίου τού αξίζει ν’ ανατραπεί ακόμα και με παράνομα μέσα, προκειμένου να «σωθεί» η Δημοκρατία. Νομίζοντας ότι έχουν καταφέρει να παραπλανήσουν τον αμερικανικό λαό, τόλμησαν πράγματα, τα οποία σε καμία άλλη περίπτωση δεν θα τολμούσαν. Παραβίασαν το Σύνταγμα της πιο ισχυρής Δημοκρατίας στον κόσμο, μετατρέποντας το κράτος των ΗΠΑ —έστω και για λίγες ημέρες— σε μια «Μπανανία» τής Λατινικής Αμερικής. Αυτοί, οι οποίοι είχαν μάθει να «κλέβουν» τις εκλογές σε όλα τα κράτη, κάνοντας την έννοια του «Πραξικοπήματος» κάτι σαν «τυφλοσούρτη», επιχείρησαν να κάνουν το ίδιο και στις ΗΠΑ. Αν αυτό το ρίσκο δεν τους πιάσει, δεν θα έρθουν αντιμέτωποι με τους αντιπάλους τους με όρους πολιτικής σύγκρουσης, αλλά θα έρθουν αντιμέτωποι με τον Νόμο και άρα αντιμέτωποι με το πιο ισχυρό κράτος τού Κόσμου ...με όρους όμως Προδοσίας.

Τα πράγματα, αν δεν κατορθώσουν να τα ελέγξουν, θα γίνουν τραγικά γι’ αυτούς. Οι σημερινοί παγκόσμιοι παράγοντες, οι οποίοι κουνάνε τα «δάκτυλα» σε ολόκληρους λαούς, κινδυνεύουν να συλλαμβάνονται και να οδηγούνται μαζικά και βίαια στις φυλακές, όπως τα πρόβατα στα σφαγεία. Δεν υπάρχει δύναμη να τους σώσει, εάν έρθουν αντιμέτωποι με κατηγορίες περί συνομωσίας και απόπειρας κατάλυσης του Αμερικανικού Συντάγματος. Χάνοντας κάθε «μέτρο» και επαφή με την πραγματικότητα, δεν εκτίμησαν τίποτε σωστά. Η αλαζονεία τους τούς τύφλωσε και πριόνισαν το ίδιο το κλαδί πάνω στο οποίο στέκονταν ...Τα ρίσκαραν όλα και κινδυνεύουν να τα χάσουν όλα, όχι μόνον εκεί όπου τώρα διαδραματίζεται ο εμφύλιος, αλλά σε ολόκληρο τον Πλανήτη όπου έχουν «απλωμένα» τα συμφέροντά τους.

Αν χάσουν τη «ναυαρχίδα» τού ιμπεριαλισμού τους, που είναι το κρατικό σύστημα των ΗΠΑ, κινδυνεύουν να γκρεμιστούν από την κορυφή τού κόσμου κατευθείαν στα Τάρταρα, χωρίς να υπάρχει κανένα ενδιάμεσο «μαξιλάρι» ασφαλείας. Αυτό είναι και το χειρότερο γι’ αυτούς. Μετατρέποντας τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο —που οι ίδιοι πυροδότησαν— σε Παγκόσμιο Πόλεμο, κινδυνεύουν να κυνηγηθούν με τους ίδιους όρους και για τους ίδιους λόγους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τού Πλανήτη. Μαζί μ’ αυτούς κινδυνεύουν και όλα τα «πιόνια» τους ...Θα κινδυνεύσουν οι κομμουνιστικές ηγεσίες τής Γερμανίας, της Ρωσίας και της Κίνας ...Θα χάσει η Γερμανία την ασυλία της απέναντι στα θύματά της και θα καταστραφεί οικονομικά ...Θα χάσει ο Πούτιν τους προστάτες του και, «γυμνός» απέναντι σ’ αυτούς που έχει αδικήσει, ίσως έχει την τύχη ενός διεφθαρμένου Καντάφι ...Θα καταρρεύσει το φασιστικό καθεστώς τής Κίνας, χάνοντας τους τοκογλύφους χορηγούς του και θα έχει την τύχη τού ομοϊδεάτη τους Τσαουσέσκου...

...Δεν θα μείνει τίποτε όρθιο, αν καταρρεύσουν οι πυλώνες αυτοί. Αυτά, τα οποία σήμερα θεωρούμε δεδομένα, δεν είναι τόσο δεδομένα όσο νομίζουμε. Μια τέτοια «αστοχία» τού πολιτικού σχεδιασμού τού συστήματος θα έχει συνέπειες και στον οικονομικό του σχεδιασμό. Μια τέτοια μεγάλη «αστοχία» θα προκαλέσει ανάλογους «κραδασμούς», οι οποίοι θα κλονίσουν στην παγκόσμια αγορά ...Την «ανοιχτή» αγορά, η οποία διατηρείται τέτοια, επειδή απλά το θέλουν αυτοί που θα ηττηθούν. Άρα; ...Άρα, αν αυτοί ηττηθούν, εκείνο, το οποίο θ’ ακολουθήσει, σίγουρα θα είναι μια βέβαιη κατάρρευση του Χρηματιστηρίου τής Νέας Υόρκης, μέσα στο οποίο είναι «αποτυπωμένες» οι «αξίες» σχεδόν όλων των Πολυεθνικών, οι οποίες ανήκουν σ’ αυτούς που πρεσβεύουν τις «ανοικτές» αγορές ...Ένα εκτός λογικής «φουσκωμένο» Χρηματιστήριο, το οποίο ήδη είναι «άδειο» μετά από τα εγκλήματα της FED στην αρχή τής πανδημίας. Αυτή η κατάρρευση, εξαιτίας των εγκλημάτων τής FED, θα μετατραπεί άμεσα σε τραπεζική κρίση —εφόσον οι τράπεζες στη διάρκεια του lockdown φορτώθηκαν τις «φούσκες»— και η κρίση αυτή στη συνέχεια θα γίνει νομισματική.

Αυτό θα είναι το τέλος τής Νέας Τάξης. Αυτό θα είναι το τελικό «σφράγισμα» της αποτυχίας τού σχεδιασμού τους, εφόσον αναγκαστικά τα κράτη και οι λαοί θα μπουν σε «safe mode» και άρα θα «κλείσουν» τις αγορές τους. Αυτό θα σπάσει όλη τη «ραχοκοκαλιά» τού σημερινού ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού τής Νέας Τάξης. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου στην κυριολεξία δεν θα έχει αντικείμενο ν’ ασχοληθεί και άρα να αστυνομεύει. Με τις φυγόκεντρες εκείνες τάσεις, τις οποίες θα αναπτύξουν όλα τα κράτη, προκειμένου να επιβιώσουν χωρίς την επιτήρηση κάποιου άνωθεν «νταβατζή», θα «σπάσουν» τις σχέσεις εκείνες, οι οποίες δίνουν στον ιμπεριαλισμό τη δυνατότητα να λειτουργεί ...Θα αποδεσμευτούν από τις «δεσμεύσεις» που τους έχουν «φορέσει», όπως φορούσαν κάποτε τις μεταλλικές «μπάλες» στους κατάδικους.

Σε μια τέτοια περίπτωση θα «απελευθερωθεί» ο κόσμος και θα καταστραφούν όλα αυτά τα «παραπετάσματα», τα οποία τον διατηρούν ελεγχόμενο και εκβιαζόμενο. Κατ’ αρχάς θα χαθεί ο έλεγχος της ενέργειας, ο οποίος θέτει τις βάσεις τής ομηρίας των κρατών, όπως έλεγε και ο Κίσινγκερ. Αν χαθεί ο έλεγχος αυτός, το δολάριο θα πάψει να είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και άρα να έχει την ιμπεριαλιστική του ισχύ ως το αποκλειστικό νόμισμα για την αγορά πετρελαίου. Αυτό σημαίνει πως ανοίγει ο «δρόμος» για ό,τι δεν συμφέρει εκείνους που ελέγχουν τον κόσμο ...Μέχρι και το ενεργειακό πρόβλημα θα λυθεί μέσα σε λίγες ημέρες, αν πάψουν οι πετρελαϊκές εταιρείες να ελέγχουν —μέσω του δολαρίου τής FED— την εξέλιξη της τεχνολογίας ...Ούτε καν φανταζόμαστε τι είδους και τι ποιότητας τεχνογνωσία πάνω σε καθαρές μορφές ενέργειας έχουν ήδη αγορασμένες —και καλά κρυμμένες στα συρτάρια τους— οι πετρελαϊκές εταιρείες των Σιωνιστών τοκογλύφων.

Γι’ αυτόν τον λόγο μιλήσαμε στον τίτλο τού κειμένου μας για «Τέλος τού Κόσμου» με συγκεκριμένες ημερομηνίες ...Στις 14 Δεκεμβρίου συνεδριάζει το Κολέγιο των Εκλεκτόρων και οι δικές τους 538 ψήφοι παραδίδονται στον Πρόεδρο της Γερουσίας, η οποία Γερουσία πρέπει μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου να ανακοινώσει τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών. Αυτή η ημερομηνία είναι καθοριστική για τους «μονομάχους» ...Αναγκαστικά θα συμβεί αυτό, το οποίο είπαμε στην αρχή τού κειμένου. Θα πρέπει να τελειώσει η «παρτίδα», εφόσον ο ένας από τους δύο παίκτες τα έπαιξε όλα για όλα και οι συνέπειες του ρίσκου του θα φανούν μετά από την ημερομηνία αυτήν. Τότε θα δούμε τι συνέπειες είχε η διάβαση του «Ρουβίκωνα» της εκλογικής νομιμότητας για τους Δημοκρατικούς.

Ό,τι και να γίνει όμως, μετά από την ανακοίνωση αυτήν, ο κόσμος αυτός θα «τελειώσει» με τη μορφή που έως τώρα τον γνωρίζαμε. Αν ΔΕΝ αποδεχθούν οι Ρεπουμπλικάνοι το αποτέλεσμα, θα ξεσπάσει τέτοια σύγκρουση μέσα στο εσωτερικό των ΗΠΑ, που, με δεδομένο ότι ο εν ενεργεία Πρόεδρος και αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων είναι Ρεπουμπλικάνος, όμοιά της μπορεί και να μην έχει υπάρξει ποτέ. Ο ηγέτης αυτής τής χώρας —και ταυτόχρονα ο πρώτος που θίγεται από τη νοθεία αυτή—, έχει το άλλοθι να κάνει «ό,τι μπορεί» για να προστατεύσει το Σύνταγμα των ΗΠΑ ...«Ό,τι μπορεί», όμως, για την ισχύ τού Προέδρου και του Συντάγματος των ΗΠΑ είναι κάτι, το οποίο μπορεί να κρύβει πολύ πόνο και αίμα. Αυτή θα είναι μια κατάσταση εφιαλτική, την οποία δεν ξέρουμε αν κάποιοι θα έχουν το ψυχικό σθένος να τη φτάσουν στα άκρα ...Μια κατάσταση, η οποία θα επηρεάσει το σύνολο της Νέας Τάξης ...Μια κατάσταση, η οποία μπορεί να βάλει «φωτιά» σε ολόκληρο τον Πλανήτη.

Αν δεν γίνει αυτό και οι Ρεπουμπλικάνοι —εξαιτίας τής επιλογής τού Προέδρου τους να μην αιματοκυλίσει τη χώρα, καταδιώκοντας τους συνωμότες— αποδεχθούν το αποτέλεσμα και δεν αντιδράσουν, τα πράγματα και πάλι θα αλλάξουν δραματικά. Η γενική αμφισβήτηση του αποτελέσματος και τα νέα εκείνα στοιχεία, τα οποία θα βγαίνουν καθημερινά στη δημοσιότητα, θα «δηλητηριάσουν» για πάντα τη Δημοκρατική Λειτουργία. Ποτέ ξανά η Δημοκρατία —όχι μόνον στις ΗΠΑ, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο— δεν θα είναι όπως ήταν λίγες ημέρες πριν ...Δεν θα σωθεί η «βιτρίνα» τής Δημοκρατίας, επειδή το YouTube θα της βάλει προστατευτικά «κάγκελα», διαγράφοντας όλα εκείνα τα βίντεο, τα οποία επιμένουν να καταγγέλλουν τη νοθεία. Η Νέα Τάξη θα εγκαταλείψει και επισήμως τη δημοκρατική της «βιτρίνα» και θα μπει πλέον σε «αχαρτογράφητα» νερά, τα οποία δεν γνωρίζει πού θα την πάνε. Χωρίς αυτήν τη «βιτρίνα», με τον αμερικανικό λαό διχασμένο και ολόκληρο τον Πλανήτη εχθρικό «απέναντι» σε έναν απαξιωμένο γέρο-Μπάιντεν —στα όρια τού Αλτσχάιμερ—, δεν θα μακροημερεύσει ο έλεγχος της κατάστασης που θ’ ακολουθήσει ...Απλά θα πάρει μια χρονική παράταση η «φωτιά», η οποία θα απειλήσει ολόκληρο τον Πλανήτη.

Οι Εκλογές στις ΗΠΑ γι’ αυτόν τον λόγο μάς αφορούν όλους. Από το αποτέλεσμά τους θα κριθεί στην κυριολεξία η «πορεία» του κόσμου αυτού. Αν σκεφτεί κάποιος και τους στόχους αυτών των παγκόσμιων Δικτατόρων, εύκολα αρχίζει και κοιτάζει πλέον «άνωθεν». Γιατί; ...Γιατί εκεί στα «ψηλά» έχουν γίνει πλέον τα λάθη τους. Όταν αυτοί έκαναν όλα αυτά τα σχέδια, τι επεδίωκαν; ...Να πάρουν τον απόλυτο έλεγχο της ανθρωπότητας στα «χέρια» τους ...Να γίνουν ζωντανοί Θεοί ...Να γίνουν θνητοί, που εν ζωή θα έχουν την ισχύ και τις δυνατότητες εκείνες, που μόνον ο Θεός μπορεί να έχει τα χέρια Του, χωρίς να γίνεται επικίνδυνος για τους ανθρώπους ...Θέλουν ν’ «ανέβουν» εκεί όπου, εφόσον υπάρχει Θεός, δεν θα είναι μόνοι τους ...Ωραία σχέδια ...μεγαλόπνοα και φιλόδοξα.

ΌΜΩΣ, όπως συμβαίνει πάντα, όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελά ...Γελάει με τα ανθρώπινα σχέδια των αμετροεπών και των αλαζόνων, γιατί σε όλα τα άλλα που τους αφορούν δεν θα υπάρχουν καθόλου γέλια ...Όταν θέλεις να γίνεις θεός των ανθρώπων, στην πραγματικότητα διαλέγεις Έναν αντίπαλο, που ΔΕΝ θέλεις να Τον έχεις !!!

ΈΝΑ είναι σίγουρο ...Η ανθρωπότητα, στα τελευταία μέτρα ενός μεγάλου θεϊκού Σχεδίου, δεν θα αφεθεί απροστάτευτη στα χέρια αυτών των κτηνών !!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ