ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΨΕΜΑ ΤΟΥ DEEP STATE ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΑΝΙΚΟ

 

Κάποτε ηταν ένας αξιοπρεπής δημοσιογράφος, ο συγγραφέας

που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ, ο Μπομπ Γούντγουορντ αλλα πέρασε την τελευταία δεκαετία με το να υποτιμά τον εαυτό του στις αίθουσες χάκερ.Ειχε γίνει φορέας παραπληροφόρησης και εισπράττει εισόδημα όχι μόνο από τις πωλήσεις βιβλίων αλλά και από ατομα του Ντιπ Στέιτ που εξακολουθούν να τρέμουν από φόβο στη σκέψη οτι ο Ντόναλντ Τραμπ θα επιστρέψει στην εξουσία.

Ο Woodward έχει γράψει τώρα τρία επιτυχημένα κομμάτια για τον Trump: Fear (2018). Rage (2020); και τώρα Peril (2021). Τα τρια αυτα φωτογραφιζουν ένα σχεδόν χρονολογικό πορτρέτο μιας επαναλαμβανόμενης προεδρίας του Τραμπ, απαδεικνύοντας έναν άνθρωπο του οποίου το τρομακτικό, ιδιότροπο καπρίτσιο διακύβευσε τον κόσμο και παραλίγο να ανατρέψει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν πιστέψουμε τον Γούντγουορντ, οι άνθρωποι του Τραμπ, φοβούμενοι ότι ο Ντόναλντ θα ξεκινήσει πυρηνικό πόλεμο, τον πρόδωσαν για να προστατεύσουν τις ΗΠΑ και τον κόσμο.

Αλλά ο Γούντγουορντ, ένας δημοσιογράφος που μεταμορφώθηκε σε ειδικό παραπληροφόρησης, δεν πρέπει να τον πιστέψουμε.

Η ιστοσελιδα έλαβε ένα εκ των προτέρων αντίγραφο του Peril και το διάβασα τρεις φορές από την αρχή μέχρι το εξώφυλλο, όχι επειδή μου αρέσει να διαβάζω  αλλά επειδή ήθελα να διασφαλίσω ότι θα μπορούσα να αντικρούσω με ακρίβεια τους ισχυρισμούς του Woodward.

Οι σελίδες του κινδύνου είναι γεμάτες ανακρίβειες και πλάνες, παραμύθια είτε εφευρεμένα είτε βγαλμένα εντελώς εκτός πλαισίου, γραμμένα ειδικά για δαιμονοποίηση και κακοποίηση της προεδρίας του Τραμπ.

Ο κίνδυνος επικεντρώνεται κυρίως στις τελευταίες ημέρες της θητείας του Τραμπ, με μεγάλη προσοχή στις 6 Ιανουαρίου και στη λεγόμενη ταραχή στο Καπιτώλιο. Στο βιβλίο, ο Γούντγουορντ ισχυρίζεται ότι κορυφαίοι στρατιωτικοί διοικητές ενήργησαν με μυστικότητα για να αποτρέψουν τον Τραμπ από το να ξεκινήσει μια επικίνδυνη στρατιωτική επίθεση ή να διατάξει την εκτόξευση πυρηνικών όπλων επειδή ήταν πικραμένος από την εκλογική του ήττα και ήθελε να φύγει. Σύμφωνα με τον Γούντγουορντ, αυτοί οι ίδιοι στρατιωτικοί διοικητές φοβόντουσαν ότι ο Τραμπ θα διοργάνωνε ένα εγχώριο γεγονός «ψεύτικης σημαίας»(false flag) ως δικαιολογία για να ξεκινήσει ένας νέος πόλεμος.

Η κύρια πηγή του Woodward ήταν ο στρατηγός Mark A. Milley, τον οποίο ο Woodward ισχυρίζεται ότι είχε πάρει συνέντευξη πολλές φορές. Σε ολόκληρο τον κίνδυνο, ο συγγραφέας παρέχει αόριστα μόνο ημερομηνίες για αυτές τις υποτιθέμενες συνεντεύξεις και οι ημερομηνίες είναι σημαντικές. Σημαντικό επειδή η παρουα ιστοσελιδα έχει υποστηρίξει και εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο Milley ανατράπηκε στις 14 Απριλίου και αντικαταστάθηκε από τον Στρατηγό Marine Corps David H. Berger, γεγονός που ο MSM δεν θα αναγνωρίσει.

«Είναι ένας πόλεμος σκιών», δήλωσε ο συνταγματάρχης Andrew M. Kelley, διοικητής των 10ων πεζοναυτών. «Το Deep State δεν θα παραδεχτεί τις απώλειές του επειδή φοβάται ότι μια τέτοια γνώση θα το κάνει να χάσει τον έλεγχο της κοινωνίας. Το κρατάμε σιωπηλό γιατί δεν θέλουμε να δούμε τους γείτονες να παίρνουν όπλα εναντίον των γειτόνων τους, να χύνουν αμερικανικό αίμα στους αμερικανικούς δρόμους. Αυτό προσπαθούμε να αποτρέψουμε. Να είστε σίγουροι, ο Μίλεϊ είναι εκτός ισχύος και είναι στο GITMO ».

Εάν ο Woodward πήρε συνέντευξη από τον Milley πριν από τις 14 Απριλίου, οι συνεντεύξεις μπορεί να είχαν πραγματοποιηθεί. Αν, από την άλλη πλευρά, συνέβησαν μετά τις 14 Απριλίου, ο Γούντγουορντ είτε εφηύρε τις συνεντεύξεις είτε τις πραγματοποίησε με ένα κλωνο ειτε με καποιον που μεταμφιέζεται ως ο πραγματικός στρατηγός Mark A. Milley. Σε κάθε περίπτωση, ο Μίλεϊ, αν και διορίστηκε από τον Τραμπ, ήταν πάντα ένα εργοστάσιο του Ντιπ Στέιτ που ενεργούσε ενάντια στα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Το βιβλίο έχει τουλάχιστον μία αλήθεια: μετά τις 6 Ιανουαρίου, ο Μίλεϊ - ο πραγματικός Μίλι - συνωμότησε με την πρόεδρο της Βουλής, Νάνσι Πελόζι, για να αφαιρέσει τον Τραμπ από τους κώδικες πυρηνικής διοίκησης που ελέγχουν το στρατηγικό οπλοστάσιο της χώρας μας. Η αντίληψη του Γούντγουορντ ότι αυτό το πραξικόπημα ήταν επιτυχές είναι καθαρά ψευτικο. Ο Τραμπ διατήρησε τους κώδικες και το πυρηνικό οπλοστασιο μέχρι τις 20 Ιανουαρίου, μετά την οποία, σύμφωνα με τον νόμο περί εξέγερσης του 1807, ο στρατός ανέλαβε τον προσωρινό έλεγχο των πυρηνικών κωδίκων για να αποτρέψει την παράνομη κυβέρνηση Μπάιντεν να προωθήσει άθελα τις ΗΠΑ σε πυρηνικό πόλεμο.

Οι σελίδες του Peril αφιερώνουν πολύ χρόνο στο να απεικονίζουν τον Τραμπ ως έναν άγριο σε παραλήρημα που περιφρόνησε άσκοπα τόσο το προσωπικό όσο και την οικογένειά του. Ναι, ο Τραμπ έχει ψυχραιμία, αλλά ποιος λογικός πρόεδρος δεν θα ειχε θυμωσει αφού ανακάλυψε ότι ο αντιπρόεδρος και η AG του ήταν εργοστάσια του Deep State. Όμως, οι ιστορίες του Γούντγουορντ για τον Τραμπ να συγκλονίζει όλους από τη Μελάνια μέχρι τον Τζάρεντ Κούσνερ, από τον Ρούντι Τζουλιάνι μέχρι τον Στιβ Μπάνον, ακόμα και τους δικούς του γιους είναι αμιγώς εφευρεμένοι, σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές .

Θα μπορούσα να γράψω 1.000 σελίδες καταρρίπτοντας την πεζογραφία του Γούντγουορντ, αλλά δεν αξίζει τον χρόνο μου, ούτε τον δικό σας. Συμπερασματικά, το βιβλίο είναι σκουπίδι. Για οτιδήποτε από αυτά είναι αληθινό σημαίνει ότι ο Γούντγουορντ ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν.

Το Peril εκδίδεται από τους Simon & Schuster, το οποίο χρηματοδοτείται εν μέρει από άλλους αλλα περισσοτερο από τον George Soros και το Open Society ιδρυμα Ανοιχτής Κοινωνίας. 

ΠΗΓΗ