Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ – Μόνο με 7.000.000 πληθυσμό το καταφέραμε

Όσοι μας διαβάζετε γνωρίζετε ότι είμαστε ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ με βούλα και έχουμε εξηγήσει πολλές φορές ότι δεν είναι τυχαίο ότι γεννηθήκαμε Έλληνες και ότι θα πεθανούμε Έλληνες. Δεν είμαστε ρατσιστές με την έννοια ότι οι άλλες ράτσες δεν έχουν τα δικά τους προσόντα και εθνικά δικαιώματα στην χώρα τους.
Αυτοί που θεωρούν τους μαυροσπορίτες το ίδιο με τον ελληνικό γενετικό κώδικα, κάνουν ένα σοβαρό λάθος και μάλλον είναι κουμμουνιστές ή πισωγλέντηδες. Και στις δυο περιπτώσεις έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα διότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας μπερδεμένης προσωπικότητας και δεν γνωρίζουν την διαφορά μεταξύ του άνδρα και της γυναίκας.  Δεν βλέπουν γενετικές, σωματικές, ψυχολογικές, βιολογικές  διαφορές μεταξύ των φύλων και της ράτσας. Αν έβλεπαν σκύλους στο δρόμο, θα ρωτούσαν τι ράτσα είναι; γιατί ρωτάτε τα αφεντικά των σκύλων τι ράτσα είναι και όχι αν είστε Πάκι, Αφγάνι, Ιράκι ή άλλο μαυροσπορίτικο εξελικτικό άλμα;;;

Η ενσάρκωση ενός Έλληνα είναι μια ιερή αποστολή, είναι βαρύ το τίμημα και θέλει μεγάλες πλάτες να σηκώσει όλα τα ελληνικά επιτεύγματα. Θέλει νόηση και εκπαίδευση. Θέλει εργασία και κόπο, θέλει εκπαίδευση που μας την απαγόρεψαν οι κάφροι πολιτικοί μας. Μας απόκοψαν από την προέλευση και την ταυτότητα μας συστηματικά και διαχρονικά.

Η σημερινή μας κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και αργοπεθαίνουμε αλλά με 7 εκατομμύρια το 1920 μεγαλώσαμε την Ελλάδα. Μπορεί να είμασταν και λιγότεροι απο 7 εκατ. και επειδή το ΤΕΛΟΣ είναι τώρα πρέπει να ετοιμαστούμε για αυτό που έρχεται και είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ.

Η Μεγάλη Ιδέα είναι το κίνημα που οι απατεώνες και προδότες πολιτικοί μας δεν θα πιάσουν ποτέ στο στόμα τους. Η Μεγάλη Ιδέα είναι η Ελλάδα όπως ήταν παλιότερα και αν προσέξετε καλά οι ίδιοι πολιτικοί μας παραδίδουν κομμάτια της χώρας μας συστηματικά στην σιώνα. Δεν μας κυβέρνησαν και ούτε μας κυβερνούν Ελληνες πολιτικοί τις τελευταίες δεκαετίες, αν ήταν Ελληνες θα γνώριζαν την προέλευση τους και δεν θα πουλούσαν τίποτε από αυτά που μας άνηκαν εδώ και αιώνες και μας τα έκλεψαν. Αν ήταν Ελληνες θα μιλούσαν ενεργά και συστηματικά για τον ελληνισμό σε όλες τις γειτονικές μας χώρες. Παντού δίπλα στα σύνορα μας ζουσαν και ζουν Έλληνες που δεν αναγνωρίζονται απο το ελληνόφωνο προδοτικό κράτος;

Γιατί; Γιατί δεν θέλουν να γνωρίζουμε! Γνωρίζατε ότι στα Σκόπια ζουν πολλές χιλιάδες Έλληνες; Γνωρίζατε ότι στην Αλβανία ζούσαν και ζουν χιλιάδες Έλληνες; Γνωρίζατε ότι στον Πόντο ζούσαν και ζουν Έλληνες; Στην Σικελία, στη Νότιο Ιταλία; Οι πολιτικοί μας μισούν την Μεγάλη Ιδέα γιατί οι εντολές τους είναι εναντιον της Ιδέας, που δεν είναι τίποτε άλλο από τα παλιά μας πάτρια εδάφη και γι αυτό μας μένει ένα πράγμα να κάνουμε.

Τι θέλουμε να πάρουμε πίσω εαν η Πηγή δεν κάνει το Μεγάλο Ρισέτ;

Ζήτω η Ελλάς, ζήτω ο ελληνισμός!

Μεγάλη Ιδέα[1] ήταν το αλυτρωτικό κίνημα και η κύρια πολιτική του Ελληνικού κράτους μέχρι και τη Μικρασιατική Καταστροφή, η οποία είχε στόχο το Ελληνικό Κράτος να απελευθερώσει όλες τις περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις οποίες ζούσαν μεγάλοι Ελληνικοί πληθυσμοί, και όλες τις περιοχές που παραδοσιακά άνηκαν σε Έλληνες την αρχαία εποχή (Νότια Βαλκάνια,Μικρά Ασία)[2]. Επί της ουσίας πρόκειται για αλυτρωτικό ελληνικό οραματισμό, τον οποίο εμπνεύσθηκε ως όρο για δημαγωγικούς λόγους ο πρώτος Συνταγματικός πρωθυπουργός Ιωάννης Κωλέττης στα μέσα του 19ου αιώνα και στον οποίο στήριξε ολόκληρη την πολιτική του. Αναφέρεται στην προσπάθεια επανάκτησης των χαμένων εδαφών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και παρέμεινε ως στόχος ουσιαστικά όλων των Ελληνικών κυβερνήσεων μέχρι τον Αύγουστο του 1922, οπότε και εγκαταλείφθηκε οριστικά μετά τη Μικρασιατική καταστροφή.

Η Μεγάλη Ιδέα είναι μια έννοια ποικιλόμορφη,[3] ανάλογη προς το πεδίο μέσα στο οποίο εκφράζεται στη διάρκεια αυτής της περιόδου, γεγονός που την καθιστά εν μέρει προβληματική για την ιστορική έρευνα. Η ανάδυση τούτης της ιδέας στη συλλογική συνείδηση του νεαρού ελληνικού κράτους δεν είναι αυθύπαρκτη ή στιγμιαία, αλλά φαίνεται να έρχεται ως αποτέλεσμα της ανάδυσης του φαινομένου των ενσυνείδητων εθνικιστικών κινημάτων της Ευρώπης του 19ου αιώνα,[4] προσλαμβάνοντας τα ιδιαίτερα στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας. Συνεπώς, είναι σε ένα βαθμό αναγκαία η γνώση ενός γενικού περιγράμματος των γεγονότων που οδήγησαν την Ευρώπη σε μια περίοδο αναταραχών και επαναστάσεων και κατ’ επέκταση σε αυτά που ο Έρικ Χομπσμπάουμ αποκαλεί «ενσυνείδητα εθνικιστικά κινήματα».

Η Συνθήκη των Σεβρών (28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ