Πάει και ο Πέπε Λε Πιου…

 

Κανείς δεν θα σωθεί από την λαιμητόμο της πολιτικής ορθότητας. Μια αναφορά από το Hollywood Reporter επιβεβαίωσε

αυτήν την εβδομάδα ότι η Warner Bros. Studios πετσόκοψε τον χαρακτήρα «Pepé Le Pew» από το «Space Jam» - μια επερχόμενη ταινία με πρωταγωνιστή τον σούπερ σταρ του ΝΒΑ LeBron James.

Ότι τα κόμικς και τα κινούμενα σχέδια δεν πρόκειται να γλιτώσουν από την λαίλαπα της πολιτικής ορθότητας έγινε ευρέως κατανοητό όταν η Disney κατάφερε να λογοκρίνει τον εαυτό της επισημαίνοντας τρία από τα αριστουργήματά της με κόκκινο χρώμα. Dumbo το Ελεφαντάκι, Οι Αριστογάτες (The Aristocats) και Peter Pan, αποκλείοντας ακόμη και τη δυνατότητα να τα δουν παιδιά κάτω των επτά ετών. Η αιτιολογία; Ότι προβάλλουν «αρνητικά στερεότυπα και εικόνες κακομεταχείρισης άλλων λαών ή πολιτισμών»

Ο Pepe Le Pew προστέθηκε στην «κουλτούρα βιασμού», έγραψε ένας αρθρογράφος των New York Times, καθώς ο Γάλλος ερωτύλος ασβός που κυνηγά την γάτα Πενέλοπι, «προάγει την κουλτούρα του βιασμού» και τα social media πήραν φωτιά υπέρ ή κατά της άποψής του.γιατί: 1. Αρπάζει / φιλά ένα κορίτσι / ξένο, επανειλημμένα, χωρίς τη συγκατάθεσή του και κατά της θέλησής του. 2. Ενώ αυτή προσπαθεί δυνατά για να ξεφύγει από αυτόν, αυτός δεν την αφήνει. 3. Κλειδώνει μια πόρτα για να την αποτρέψει να δραπετεύσει.

 

RW blogs are mad bc I said Pepe Le Pew added to rape culture. Let’s see.
1. He grabs/kisses a girl/stranger, repeatedly, w/o consent and against her will.
2. She struggles mightily to get away from him, but he won’t release her
3. He locks a door to prevent her from escaping. pic.twitter.com/CbLCldLwvR

— Charles M. Blow (@CharlesMBlow) March 6, 2021

 

 

Ο Pepe the Pew, ένας από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες των Looney Tunes, δημιουργήθηκε το 1945 από τους Chuck Jones, Tedd Pierce και Michael Maltese. Η διαμάχη, η οποία ξεκίνησε σχεδόν αθόρυβα και γρήγορα έφτασε στον Όλυμπο των συζητήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πυροδοτήθηκε από τον αρθρογράφο των New York Times, Charles M. Blow, ο οποίος θεωρεί ότι η συμπεριφορά του Skunk είναι ένας αυθεντικός ύμνος στην «κουλτούρα του βιασμού». Το άρθρο του, κυριολεκτικά κατακλύστηκε από κριτική και βαριές ειρωνείες, στις οποίες ο Blow προσπάθησε να απαντήσει με ένα επόμενο tweet που έλεγε: «έτσι διδάσκουμε στα παιδιά ότι το “όχι” δεν σημαίνει πραγματικά όχι, είναι μέρος του “παιχνιδιού” και ότι το να μην σταματάς από τις επίπονες, ακόμη και σωματικές αντιρρήσεις μιας γυναίκας είναι φυσιολογικό, αξιολάτρευτο και διασκεδαστικό».

Είναι αλήθεια ότι τα κινούμενα σχέδια παρουσίαζαν πάντα αμφιλεγόμενα, παράδοξα και συχνά βίαια μηνύματα. Ακριβώς όπως πριν, υπήρχαν πολλά παραμύθια όπως αυτά των Grimm, όλα για παιδαγωγικούς σκοπούς. Η πραγματικότητα είναι ότι το μήνυμα που μεταδίδεται από ένα κινούμενο σχέδιο, δεν εξυμνεί την βία, αλλά συχνά απλώς αναπαράγει την πραγματικότητα όπως αυτή είναι, χωρίς πάρα πολύ βαμβάκι .

Και αν η εναλλακτική λύση είναι να μεγαλώσουμε τα παιδιά σε ένα γυάλινο βάζο, εξαλείφοντας τη βαρβαρότητα από τα κινούμενα σχέδια - αλλά σίγουρα δεν την εξαλείφουμε από την καθημερινή πραγματικότητα - οι συνέπειες μπορεί να είναι πολύ δυσάρεστες.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ