ΤΟ ΝΕΟ "ΣΥΜΦΩΝΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ" ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΟ "ΣΥΜΦΩΝΟ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ"...!!!
Η ΕΕ ενέκρινε ένα σύμφωνο μετανάστευσης που το οποίο θα ήταν δυνατό να λάβει το όνομα «σύμφωνο αυτοκτονίας της Ευρώπης»
Η ΕΕ ενέκρινε σύμφωνο μετανάστευσης το οποίο θα ήταν δυνατό να λάβει το όνομα «σύμφωνο αυτοκτονίας της Ευρώπης»… καθώς θα μπορούσε να οδηγήσει στην εισβολή έως και 75 εκατομμυρίων νέων μεταναστών.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Τετάρτη 10 Απριλίου 2024 Φεβρουαρίου ενέκρινε Σύμφωνο, που επισημοποιεί την κατανομή των μεταναστών στα κράτη μέλη και τιμωρεί όσους αρνούνται να τους αποδεχθούν.
Η ψηφοφορία ήταν σχεδόν οριακή, με τους ευρωβουλευτές να εκφράζουν σκεπτικισμό.
Κάποιοι μάλιστα παραδέχθηκαν ότι ψήφισαν με «βαριά καρδιά» και με γνώμονα ότι δεν θα παρουσιαστεί εκ νέου σύντομα άλλη σχετική ευκαιρία συνολικής επίλυσης του μεταναστευτικού από πλευράς Ε.Ε.
Με αρκετές αναφορές στις κρίσεις και το δυσανάλογο «βάρος», που σήκωσαν τα τελευταία χρόνια ως χώρες υποδοχής η Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία, ευρωβουλευτές από τις τρεις μεγαλύτερες ευρωομάδες αναφέρθηκαν στον μηχανισμό «αλληλεγγύης», που ενσωματώθηκε για πρώτη φορά και στην εξασφάλιση του ευρωπαϊκού δικαίου και των δικαιωμάτων των αιτούντων ασύλου μέσω πλέον κοινού ευρωπαϊκού συστήματος καθώς και του αποτελεσματικού ελέγχου των κοινών ευρωπαϊκών συνόρων.
Από την πλευρά τους, ευρωβουλευτές της Αριστεράς και των Πρασίνων ισχυρίστηκαν ότι η εν λόγω συμφωνία δεν επιλύει κανένα από τα ζητήματα που κλήθηκε να επιλύσει όπως τους πνιγμούς στη Μεσόγειο ή ότι οι χώρες άφιξης παραμένουν υπεύθυνες.
Εκπρόσωποι της ευρωομάδας (ID) καταφέρθηκαν εναντίον του Συμφώνου λέγοντας ότι θέλουν αποχώρηση όλων των μεταναστών και ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν θέλουν να αντικατασταθούν από άλλες εθνικότητες.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή ο… πολιτιστικός εμπλουτισμός και η ποικιλομορφία/πολυπολιτισμικότητα είναι η «μεγαλύτερη δύναμή μας», οι χώρες που προσπαθούν να διατηρήσουν την εθνική τους ταυτότητα χωρίς να υποδέχονται μετανάστες θα πληγούν με αυστηρές οικονομικές κυρώσεις.
Τα κράτη μέλη θα αναγκαστούν να δεχτούν μετανάστες ή να πληρώσουν ένα τεράστιο οικονομικό πρόστιμο 25.000 ευρώ ανά μετανάστη.
Ποιοι διαφώνησαν με το Νέο Σύμφωνο
Την αντίθεσή τους στο Νέο Σύμφωνο έχουν εκφράσει γνωστές περιπτώσεις, όπως οι νομοθέτες του ουγγρικού κόμματος του Βίκτορ Orban Fidesz, όπως και η ακροδεξιά ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID) που στους κόλπους της περιλαμβάνει τη Λέγκα της Ιταλίας, τον Εθνικό Συναγερμό της Γαλλίας και τη γερμανική Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).
Παράλληλα, αντιδράσεις υπάρχουν και στο εσωτερικό των κυρίαρχων ευρωομάδων, με πιο ισχυρό μπλοκ αυτό των 16 Ιταλών ευρωβουλευτών των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών.
«Όχι» στο νέο Σύμφωνο και από το λαϊκίστικο Κίνημα Πέντε Αστέρων της Ιταλίας, που θεωρεί ότι είναι άχρηστο για τη χώρα του αλλά και επιζήμιο για τα δικαιώματα των μεταναστών, ενώ οι ευρωβουλευτές του κόμματος της Georgia Melon «Τα Αδέρφια της Ιταλίας», που συγκατοικεί με τους Ευρωπαϊκούς Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές (ECR), με κυρίαρχης την πολωνική αντιπροσωπεία του Νόμου και της Δικαιοσύνης που αντιτίθεται στις αλλαγές, είχαν προαναγγείλει ότι «θα εξετάσουν κάθε φάκελο ξεχωριστά».
Αντιστάσεις εκφράστηκαν επίσης από τους 72 ευρωβουλευτές των Πρασίνων και τους 37 της Αριστεράς, κάνοντας λόγο για αυστηρές διατάξεις που θα υποβαθμίσουν τη διαδικασία ασύλου και θα επιτρέψουν παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων
Τι περιλαμβάνει τo Σύμφωνο
Η συμφωνία καλύπτει πέντε βασικές προτάσεις του Συμφώνου:
Κανονισμός για τον έλεγχο διαλογής στα σύνορα: δημιουργεί ενιαίους κανόνες για την ταυτοποίηση των υπηκόων τρίτων χωρών κατά την άφιξή τους, ενισχύοντας έτσι την ασφάλεια εντός του χώρου Σένγκεν.
Κανονισμός Eurodac: δημιουργεί κοινή βάση δεδομένων στην οποία θα συγκεντρώνονται ακριβέστερα και πληρέστερα δεδομένα για τον εντοπισμό μη επιτρεπόμενων μετακινήσεων.
Κανονισμός για τις διαδικασίες ασύλου: εξασφαλίζει ταχύτερες και αποτελεσματικότερες διαδικασίες για το άσυλο, τις επιστροφές και τα σύνορα.
Κανονισμός για τη διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης: δημιουργεί έναν νέο μηχανισμό αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών για την εξισορρόπηση του ισχύοντος συστήματος, στο οποίο για τη συντριπτική πλειονότητα των αιτήσεων ασύλου την ευθύνη φέρουν λίγες μόνο χώρες, καθώς και σαφείς κανόνες σχετικά με την ευθύνη για τις αιτήσεις ασύλου.
Κανονισμός για τις καταστάσεις κρίσης και ανωτέρας βίας: εξασφαλίζει τη μελλοντική ετοιμότητα της ΕΕ για την αντιμετώπιση καταστάσεων κρίσης, συμπεριλαμβανομένης της εργαλειοποίησης των μεταναστών.
Οι νέες ροές εντός της ΕΕ
Ο Róbert Gönczi, αναλυτής στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Μετανάστευσης της Ουγγαρίας, επεσήμανε ότι οι μετανάστες που διανέμονται στην Ουγγαρία καταλήγουν κανονικά να φεύγουν για τη Σουηδία ή τη Γερμανία, όπου λαμβάνουν πολύ μεγαλύτερες πληρωμές πρόνοιας.
«Το σύστημα ανακατανομής των μεταναστών θα μπορούσε επίσης να δημιουργήσει ροές εντός της ΕΕ από τις χώρες όπου αυτοί οι μετανάστες έχουν μετεγκατασταθεί στις χώρες όπου πραγματικά θέλουν να καταλήξουν, καθώς συνήθως οι χώρες προορισμού δεν έχουν αλλάξει», είπε ο Gönczi.
«Ωστόσο, θα ήταν πλέον απαραίτητο για άλλες χώρες της ΕΕ να καλωσορίσουν αυτούς τους μετανάστες, πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο, πρόσθεσε.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ θα ήταν μικρότερη ή καθόλου, κάτι που πραγματικά χρειάζεται».
Όπως τονίσαμε προηγουμένως, δεν υπάρχει καμία βούληση να επιβάλει η ΕΕ κατάλληλους ελέγχους στα σύνορα.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Τετάρτη 10 Απριλίου 2024 Φεβρουαρίου ενέκρινε Σύμφωνο, που επισημοποιεί την κατανομή των μεταναστών στα κράτη μέλη και τιμωρεί όσους αρνούνται να τους αποδεχθούν.
Η ψηφοφορία ήταν σχεδόν οριακή, με τους ευρωβουλευτές να εκφράζουν σκεπτικισμό.
Κάποιοι μάλιστα παραδέχθηκαν ότι ψήφισαν με «βαριά καρδιά» και με γνώμονα ότι δεν θα παρουσιαστεί εκ νέου σύντομα άλλη σχετική ευκαιρία συνολικής επίλυσης του μεταναστευτικού από πλευράς Ε.Ε.
Με αρκετές αναφορές στις κρίσεις και το δυσανάλογο «βάρος», που σήκωσαν τα τελευταία χρόνια ως χώρες υποδοχής η Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία, ευρωβουλευτές από τις τρεις μεγαλύτερες ευρωομάδες αναφέρθηκαν στον μηχανισμό «αλληλεγγύης», που ενσωματώθηκε για πρώτη φορά και στην εξασφάλιση του ευρωπαϊκού δικαίου και των δικαιωμάτων των αιτούντων ασύλου μέσω πλέον κοινού ευρωπαϊκού συστήματος καθώς και του αποτελεσματικού ελέγχου των κοινών ευρωπαϊκών συνόρων.
Από την πλευρά τους, ευρωβουλευτές της Αριστεράς και των Πρασίνων ισχυρίστηκαν ότι η εν λόγω συμφωνία δεν επιλύει κανένα από τα ζητήματα που κλήθηκε να επιλύσει όπως τους πνιγμούς στη Μεσόγειο ή ότι οι χώρες άφιξης παραμένουν υπεύθυνες.
Εκπρόσωποι της ευρωομάδας (ID) καταφέρθηκαν εναντίον του Συμφώνου λέγοντας ότι θέλουν αποχώρηση όλων των μεταναστών και ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν θέλουν να αντικατασταθούν από άλλες εθνικότητες.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή ο… πολιτιστικός εμπλουτισμός και η ποικιλομορφία/πολυπολιτισμικότητα είναι η «μεγαλύτερη δύναμή μας», οι χώρες που προσπαθούν να διατηρήσουν την εθνική τους ταυτότητα χωρίς να υποδέχονται μετανάστες θα πληγούν με αυστηρές οικονομικές κυρώσεις.
Τα κράτη μέλη θα αναγκαστούν να δεχτούν μετανάστες ή να πληρώσουν ένα τεράστιο οικονομικό πρόστιμο 25.000 ευρώ ανά μετανάστη.
Ποιοι διαφώνησαν με το Νέο Σύμφωνο
Την αντίθεσή τους στο Νέο Σύμφωνο έχουν εκφράσει γνωστές περιπτώσεις, όπως οι νομοθέτες του ουγγρικού κόμματος του Βίκτορ Orban Fidesz, όπως και η ακροδεξιά ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID) που στους κόλπους της περιλαμβάνει τη Λέγκα της Ιταλίας, τον Εθνικό Συναγερμό της Γαλλίας και τη γερμανική Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).
Παράλληλα, αντιδράσεις υπάρχουν και στο εσωτερικό των κυρίαρχων ευρωομάδων, με πιο ισχυρό μπλοκ αυτό των 16 Ιταλών ευρωβουλευτών των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών.
«Όχι» στο νέο Σύμφωνο και από το λαϊκίστικο Κίνημα Πέντε Αστέρων της Ιταλίας, που θεωρεί ότι είναι άχρηστο για τη χώρα του αλλά και επιζήμιο για τα δικαιώματα των μεταναστών, ενώ οι ευρωβουλευτές του κόμματος της Georgia Melon «Τα Αδέρφια της Ιταλίας», που συγκατοικεί με τους Ευρωπαϊκούς Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές (ECR), με κυρίαρχης την πολωνική αντιπροσωπεία του Νόμου και της Δικαιοσύνης που αντιτίθεται στις αλλαγές, είχαν προαναγγείλει ότι «θα εξετάσουν κάθε φάκελο ξεχωριστά».
Αντιστάσεις εκφράστηκαν επίσης από τους 72 ευρωβουλευτές των Πρασίνων και τους 37 της Αριστεράς, κάνοντας λόγο για αυστηρές διατάξεις που θα υποβαθμίσουν τη διαδικασία ασύλου και θα επιτρέψουν παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων
Τι περιλαμβάνει τo Σύμφωνο
Η συμφωνία καλύπτει πέντε βασικές προτάσεις του Συμφώνου:
Κανονισμός για τον έλεγχο διαλογής στα σύνορα: δημιουργεί ενιαίους κανόνες για την ταυτοποίηση των υπηκόων τρίτων χωρών κατά την άφιξή τους, ενισχύοντας έτσι την ασφάλεια εντός του χώρου Σένγκεν.
Κανονισμός Eurodac: δημιουργεί κοινή βάση δεδομένων στην οποία θα συγκεντρώνονται ακριβέστερα και πληρέστερα δεδομένα για τον εντοπισμό μη επιτρεπόμενων μετακινήσεων.
Κανονισμός για τις διαδικασίες ασύλου: εξασφαλίζει ταχύτερες και αποτελεσματικότερες διαδικασίες για το άσυλο, τις επιστροφές και τα σύνορα.
Κανονισμός για τη διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης: δημιουργεί έναν νέο μηχανισμό αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών για την εξισορρόπηση του ισχύοντος συστήματος, στο οποίο για τη συντριπτική πλειονότητα των αιτήσεων ασύλου την ευθύνη φέρουν λίγες μόνο χώρες, καθώς και σαφείς κανόνες σχετικά με την ευθύνη για τις αιτήσεις ασύλου.
Κανονισμός για τις καταστάσεις κρίσης και ανωτέρας βίας: εξασφαλίζει τη μελλοντική ετοιμότητα της ΕΕ για την αντιμετώπιση καταστάσεων κρίσης, συμπεριλαμβανομένης της εργαλειοποίησης των μεταναστών.
Οι νέες ροές εντός της ΕΕ
Ο Róbert Gönczi, αναλυτής στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Μετανάστευσης της Ουγγαρίας, επεσήμανε ότι οι μετανάστες που διανέμονται στην Ουγγαρία καταλήγουν κανονικά να φεύγουν για τη Σουηδία ή τη Γερμανία, όπου λαμβάνουν πολύ μεγαλύτερες πληρωμές πρόνοιας.
«Το σύστημα ανακατανομής των μεταναστών θα μπορούσε επίσης να δημιουργήσει ροές εντός της ΕΕ από τις χώρες όπου αυτοί οι μετανάστες έχουν μετεγκατασταθεί στις χώρες όπου πραγματικά θέλουν να καταλήξουν, καθώς συνήθως οι χώρες προορισμού δεν έχουν αλλάξει», είπε ο Gönczi.
«Ωστόσο, θα ήταν πλέον απαραίτητο για άλλες χώρες της ΕΕ να καλωσορίσουν αυτούς τους μετανάστες, πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο, πρόσθεσε.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ θα ήταν μικρότερη ή καθόλου, κάτι που πραγματικά χρειάζεται».
Όπως τονίσαμε προηγουμένως, δεν υπάρχει καμία βούληση να επιβάλει η ΕΕ κατάλληλους ελέγχους στα σύνορα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου