Τα Σκυλιά Βλέπουν τις Οντότητες που Κινούνται Δίπλα μας...?

 

Σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλοί που

πιστεύουν στο παραφυσικό, το μεταφυσικό και γενικότερα σε κόσμους που υπερβαίνουν τη νόηση και τις αισθήσεις των ανθρώπων. Ενδεχομένως υπάρχουν αρκετές ενδείξεις, οι οποίες υποδηλώνουν τέτοιες πραγματικότητες. Παράλληλα, όμως, φαίνεται να υπάρχουν αντίστοιχα δείγματα ότι ένας σκύλος, ο σκύλος σας, είναι σε θέση να δει ή έστω να αισθανθεί πνεύματα, φαντάσματα, αγαπημένα πρόσωπα που έχουν φύγει, καθώς και οντότητες που δεν μπορούμε να υποθέσουμε τι ακριβώς είναι, οι οποίες πιθανότατα κινούνται δίπλα μας και ανάμεσά μας.

Όσο κι αν θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι υπάρχει κάποια αλήθεια στην ιδέα ότι τα σκυλιά μπορούν να αισθανθούν “άλλους κόσμους”, δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη ότι πράγματι οι σκύλοι μπορούν να τους δουν, να τους νιώσουν ή να τους αισθανθούν. «Το πιο ενδιαφέρον μέρος της επιστήμης της συμπεριφοράς και της κατανόησης των σκύλων είναι ότι απλά δεν γνωρίζουμε τόσα πολλά», λέει ο Russell Hartstein, πιστοποιημένος σύμβουλος συμπεριφοράς σκύλων και εκπαιδευτής σκύλων στο Λος Άντζελες, σύμφωνα με το akc.org

Ωστόσο, αυτή η απάντηση δεν είναι καθόλου ικανοποιητική σε ιδιοκτήτες σκύλων που υποψιάζονται ότι έχουν βιώσει μερικά από τα πιο πειστικά στοιχεία για την ύπαρξη φαντασμάτων ή μυστηριωδών οντοτήτων. Πολλές παράξενες, ανατριχιαστικές ή/και ανεξήγητες συμπεριφορές σκύλων έχουν αποδοθεί σε έναν αόρατο κόσμο. Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικά από τα πιο κοινά και συνηθισμένα, σύμφωνα με την σελίδα dogsandtreats.com.

Συμπεριφορές σκύλων που αποδίδονται σε ένα αόρατο κόσμο

Γαβγίσματα ή γρυλίσματα για το τίποτα. Τα σκυλιά έχουν τη συνήθεια να γαβγίζουν, να μυρίζουν και να κοιτούν επίμονα κάτι που, σε μας, φαίνεται να μην είναι τίποτα. Αλλά τι γίνεται αν υπάρχει πράγματι κάτι εκεί; Και τι γίνεται αν αυτό το κάτι είναι φάντασμα ή άγνωστη οντότητα; Τα σκυλιά είναι ευαίσθητα σε πράγματα που θα μπορούσαν να απειλήσουν τα ίδια ή τους ιδιοκτήτες τους. Τα προστατευτικά τους ένστικτα χτυπούν ακαριαία συναγερμό, γαβγίζουν ή γρυλίζουν για να τρομάξουν τους εισβολείς και να ειδοποιήσουν για το τι συμβαίνει. Οι άνθρωποι δεν βλέπουν καμία απειλή, δεν ακούν κάτι ύποπτο και όσο κι αν προσπαθούν να καθησυχάσουν το σκύλο τους, αυτός δεν υποχωρεί μέχρι να φύγει αυτό στο οποίο γαβγίζει.

Κοιτούν επίμονα κενούς χώρους ή άδειους τοίχους. Τα σκυλιά είναι γνωστά για το μικρό εύρος προσοχής τους, οπότε όταν προσηλώνονται σε κάτι, ξέρετε ότι κάτι συμβαίνει εκεί. Αλλά όταν αυτό που εστιάζουν είναι ένας άδειος τοίχος, μια αχρησιμοποίητη γωνία ή ένα κενό σημείο στην οροφή, η υποψία φουντώνει – ειδικά όταν αυτό που κοιτούν μοιάζει να κινείται. Αυτό που δεν βλέπουμε εμείς θα μπορούσε να είναι μια μικροσκοπική αράχνη, αλλά μπορεί και όχι,

Άρνηση να πλησιάσουν σε μια περιοχή. Τα περισσότερα σκυλιά λατρεύουν να εξερευνούν και να ελέγχουν νέα πράγματα. Επομένως, είναι λογικό να ανησυχείτε όταν, χωρίς φαινομενικά κανένα λόγο, ο σκύλος σας διστάζει να μπει σε ένα συγκεκριμένο δωμάτιο ή κτίριο, ειδικά αν έχει πάει στο παρελθόν. Άραγε παίζει ή μήπως διστάζει επειδή εντοπίζει κάποια αόρατη παρουσία, οπότε θέλει να κρατήσει μια ασφαλή, σεβαστή απόσταση;

Ο ψυχολόγος σκύλων Stanley Coren αναφέρεται σε έναν συνάδελφό του ο σκύλος του οποίου πάγωνε πάντα σε ένα συγκεκριμένο σημείο σε ένα κοντινό μονοπάτι. Ο λόγος παρέμενε μυστήριο μέχρι που ο συνάδελφος ανακάλυψε ότι, χρόνια πριν, ένας φοιτητής είχε βρεθεί νεκρός σε αυτό ακριβώς το σημείο. Ο συνάδελφος του Coren πίστευε ότι ο σκύλος του ανίχνευε το φάντασμα του νεκρού μαθητή, του οποίου η αιτία θανάτου δεν προσδιορίστηκε ποτέ. Ίσως η ανεπίλυτη φύση του θανάτου ώθησε το φάντασμα να “κολλήσει”, οπότε ο σκύλος το διαισθανόταν και δεν ήθελε να ενοχλήσει τον τόπο.

Τα σκυλιά μπορούν να δουν εξαιρετικά καλά σε χαμηλό φωτισμό. Η κοινή γνώση λέει ότι η όρασή μας είναι καλύτερη από των σκύλων μας. Αν λοιπόν αυτοί μπορούν να δουν φαντάσματα, το πιθανό αυτό γεγονός γεννά το ερώτημα: τι έχουν αυτά που δεν έχουμε εμείς; Λοιπόν, η ικανότητα του σκύλου σας να ανιχνεύει αόρατες παρουσίες μπορεί να είναι ένας συνδυασμός όλων των αισθήσεών του μαζί. Όμως, υπάρχει κάτι ακόμα. Συνήθως κρίνουμε την όραση ενός ζώου με βάση το πόσο καλά μπορεί να δει λεπτομέρειες ή/και να διακρίνει χρώματα. Αλλά αυτό είναι ένα σκεπτικό εντελώς ανθρωποκεντρικό.

Η ζωή ενός σκύλου στην άγρια φύση, χιλιάδες χρόνια τώρα πριν την εξημέρωσή του, επικεντρώνεται στο κυνήγι. Τα σκυλιά πρέπει να είναι σε θέση να ανιχνεύουν ακόμη και τις πιο μικρές κινήσεις για να βρουν θήραμα. Μάλιστα, πολλές φορές χρειάζεται να το κάνουν στις πιο σκοτεινές ώρες της ημέρας. Για αυτόν τον λόγο, τα μάτια του σκύλου σας είναι φορτωμένα με ράβδους – τα οφθαλμικά κύτταρα που ανιχνεύουν το φως και την κίνηση. Όταν είναι πολύ σκοτάδι οι σκύλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και το πιο αμυδρό φως για να εστιάσουν προκειμένου να κινηθούν. Τα φαντάσματα, αν είναι αληθινά, είναι όντα χαμηλού φωτισμού. Αν και ενδέχεται να είναι ιδιαίτερα λεπτοφυή, οι σκύλοι μας έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια εξελισσόμενοι για να συλλάβουν ανάλογα ίχνη. Ίσως, λοιπόν, αν τα βλέπουν, να είναι για αυτά αρκετά αντιλητπά.

Τα σκυλιά μπορούν να ακούσουν συχνότητες που εμείς δεν μπορούμε. Ενώ η ακοή των ανθρώπων φτάνει τα 20 kHz, τα σκυλιά μπορούν να ακούσουν ήχους έως και 67 kHz. Και μπορούν να τα ακούσουν από έως και τέσσερις φορές πιο μακριά απ’ ότι μπορούμε εμείς. Αυτή η ικανότητα κάνει τον κόσμο του σκύλου σας πολύ πιο δυνατό και πιο θορυβώδες από τον δικό σας. Τα φαντάσματα ή άλλες αόρατες παρουσίες θα μπορούσαν να είναι μέρος αυτής της κακοφωνίας, όπως συνεχές βουητό ενός στοιχειωμένου σπιτιού ή μια διαπεραστική δυνατή κραυγή ενός ταραγμένου πνεύματος. Φανταστείτε, λοιπόν, πόσους θορύβους μπορεί να κάνουν που είναι πολύ υψηλοί ή πολύ χαμηλοί για να τους ακούσουμε!

Τα σκυλιά έχουν υπερφυσικές ικανότητες οσμής. Όταν ο σκύλος σας μυρίζει ένα σημείο στο πεζοδρόμιο, μυρίζει την ιστορία αυτού του σημείου: όλα τα παπούτσια που έχουν πατήσει εκεί, τα σκουπίδια που έχουν μείνει εκεί, τα άλλα σκυλιά ή και τις γάτες που έχουν περάσει από εκεί. Πιστεύεται ότι οι σκύλοι είναι σε θέση να μυρίζουν τις ηλικίες των άλλων σκύλων καθώς και τις διαθέσεις των ανθρώπων που έχουν περάσει από το συγκεκριμένο σημείο. Κατά συνέπεια, αν υπάρχει κάποια αόρατη οντότητα εκεί κοντά, η μύτη του σκύλου σας πιθανότατα την γνωρίζει ήδη.

Τα σκυλιά δεν απορρίπτουν τη διαίσθησή τους. Όταν οι άνθρωποι εξερευνούν το υπερφυσικό, εισέρχονται σε μια περιοχή που είναι αχαρτογράφητη από την επιστήμη. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει ή ότι έστω κάτι μας σπρώχνει να εμπιστευτούμε το ένστικτό μας και να αφήσουμε τη διαίσθησή σας να αναλάβει το προβάδισμα – πρέπει να εμπιστευτούμε την ικανότητά μας να αντιλαμβάνεστε το μη αντιληπτό. Μπορεί να νιώθουμε ένα ανεξήγητο ρίγος στον αέρα ή να έχουμε την αίσθηση ότι δεν είμαστε πραγματικά μόνοι σε ένα δωμάτιο, αλλά επειδή οι κλασικές μας αισθήσεις δεν μπορούν να το επαληθεύσουν, το απορρίπτουμε γρήγορα και προχωράμε παρακάτω.

Ο σκύλος δεν το κάνει. Ακολουθεί πάντα το ένστικτό του και δεν προσπαθεί να εξηγήσει, ούτε να σκεφτεί ορθολογικά όπως θα ήθελε ο άνθρωπος, ούτε να λογοκρίνει, ούτε να απορρίψει. Ο σκύλος σας δεν γνωρίζει ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη επιστημονική απόδειξη ότι υπάρχουν φαντάσματα. Το μόνο που ξέρει είναι ότι αισθάνεται κάτι – ή στην καλύτερη περίπτωση – ότι βλέπει αυτό που εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να δούμε. Ίσως, αυτό το “μυστικό” να μπορεί να κάνει τα φαντάσματα πιο πρόθυμα να τους αποκαλυφθούν, καθώς ξέρουν ότι οι σκύλοι δεν θα τα απορρίψουν.

Θα μπορούσα να επηρεάζω την ικανότητα του σκύλου μου να βλέπει φαντάσματα;

Μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πλευρά του θέματος βρίσκεται εδώ. Θα προσπαθήσω να την δώσω με το πιο απλό και κατανοητό παράδειγμα. Έστω ότι έχετε χάσει ένα αγαπημένο πρόσωπο. Όταν θρηνείτε μια πρόσφατη απώλεια, είναι φυσιολογικό να βλέπετε, να ακούτε ή να αισθάνεστε το προσφιλές άτομο γύρω σας, παρόλο που δεν είναι εκεί. Είναι ο εγκέφαλός σας που γεμίζει τα κενά, με τις εικόνες και τους ήχους, του ατόμου που πέθανε. Το ίδιο πράγμα μπορεί να συμβαίνει στο σκυλί σας, του οποίου ο εγκέφαλος δεν έχει ακόμη προσαρμοστεί πλήρως στην απώλεια.

Επιπλέον, λέγεται ότι ο σκύλος μπορεί να συντονιστεί με τα αισθήματα του ιδιοκτήτη του. Δηλαδή, ο σκύλος σας θα μπορούσε να ταυτιστεί με την ενέργειά σας και να ταιριάζει τα συναισθήματά του με τα δικά σας. Μπορεί να δεχτεί την επιθυμία σας να έχετε πίσω το αγαπημένο σας πρόσωπο, οπότε είναι πιθανόν να τρέξει να το αναζητήσει, να βρει παλιές ή πρόσφατες μυρωδιές και να σας ειδοποιήσει για αυτές. Και επειδή εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να βλέπουμε αυτό που θέλουμε να δούμε, ίσως, η πιθανότερη ερμηνεία που μπορεί να δώσουμε, είναι ότι ο σκύλος βρήκε το φάντασμα του αγαπημένου προσώπου. Αν αυτό το παράδειγμα δεν το περιορίσουμε στον χαμό ενός αγαπημένου προσώπου, αλλά το “απλώσουμε”, θα δούμε ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις και τρόποι που μπορούμε να επηρεάσουμε τον σκύλο μας.

Όπως και να είναι τα πράγματα, σύμφωνα και με όλα τα παραπάνω, η αλήθεια είναι ότι μπορεί να μην μάθουμε ποτέ αν αυτό που βλέπει ή νομίζουμε εμείς ότι βλέπει ο σκύλος μας είναι αληθινό ή όχι, εάν υπάρχει φάντασμα, μια αόρατη παρουσία, κάποια καλόβουλη ή κακόβουλη οντότητα. Αλλά αυτό που ξέρουμε είναι ότι πολλοί άνθρωποι βρίσκουν παρηγοριά στην ιδέα ότι αυτοί που έχουν πεθάνει δεν έχουν φύγει πραγματικά – ως μία πιθανότητα ότι κι οι ίδιοι δεν θα χαθούν – αλλά και στην ιδέα ότι τα σκυλιά μπορούν να μας ενημερώσουν ότι είναι ακόμα μαζί μας και μας επισκέπτονται επειδή μας αγαπούν και τους αγαπάμε κι εμείς..

Για τη συνέχεια παρακολουθείστε δύο βιντεάκια – αν και μπορείτε να αναζητήσετε περισσότερα στο YouTube – με σκύλους που φαίνεται να εντοπίζουν κάτι που οι ιδιοκτήτες τους δεν μπορούν να δουν.

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ