Η πίστη – λατρεία του Μολόχ και του Βάαλ οδηγεί τους πιστούς τους στις τερατώδεις τελετουργίες για τις οποίες διαβάζουμε. Για αυτούς όμως είναι τελετές πίστης…
Το “πέρασμα μέσα από τη φωτιά”, όπως φαίνεται στο βίντεο, θεωρείται τελετή εξαγνισμού, μέσω της οποίας τα παιδιά αφιερώνονταν στον Μολόχ, ενώ επρόκειτο για κατά γράμμα θυσία. Το ότι οι Ισραηλίτες θυσίαζαν παιδιά είναι αδιαμφισβήτητο.
Ο Μολόχ στον οποίο θυσίαζαν τα παιδιά είχε μορφή ανθρώπου αλλά κεφάλι ταύρου. Το ομοίωμα πυρακτωνόταν, τα δε παιδιά τα έριχναν στα απλωμένα του χέρια ώστε να πέσουν στο καμίνι που έκαιγε από κάτω. Αυτή η αντίληψη βασίζεται κατά μεγάλο μέρος στην περιγραφή του Καρχηδόνιου Κρόνου ή Μολόχ από τον ιστορικό Διόδωρο τον Σικελιώτη του πρώτου αιώνα π.κ.χ.— Βιβλιοθήκη Ιστορική, Κ΄, 14, 4-6. Παρόμοιες αναφορές κάνει ο Πλούταρχος – «ΠΕΡΙ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ», 171Β – D
Ο Ιερεμίας αναφέρει τον Μολόχ παράλληλα με τον Βάαλ, γεγονός που υποδηλώνει ότι αν δεν ταυτίζονται τουλάχιστον συνδέονται κάπως μεταξύ τους.
Από αλλού μαθαίνουμε ότι οι τελετουργίες προς τον Βάαλ ήταν πολύ προχωρημένες… Σύμβολο του Βάαλ ήταν ο ταύρος. Η λατρεία του ήταν γεμάτη από σεξουαλικές τελετουργίες. Η ιεροδουλία - ανδρών και γυναικών - και οι θυσίες παιδιών ήταν βασικές πτυχές της λατρείας του Βάαλ.
Τα όργια γινόταν «για καλό σκοπό»…το βιβλίο «The Bible and Archaeology» λέει: «Στους ναούς υπήρχαν ιερόδουλοι και ιερόδουλες καθώς και κάθε είδους σεξουαλική ασυδοσία. Πίστευαν ότι, με κάποιον τρόπο, αυτές οι τελετουργίες έκαναν τις σοδειές και τα κοπάδια να αυξάνονται».
Η πίστη – λατρεία του Μολόχ και του Βάαλ οδηγεί τους πιστούς τους στις τερατώδεις τελετουργίες για τις οποίες διαβάζουμε. Για αυτούς όμως είναι τελετές πίστης…
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο “πέρασμα μέσα από τη φωτιά”, όπως φαίνεται στο βίντεο, θεωρείται τελετή εξαγνισμού, μέσω της οποίας τα παιδιά αφιερώνονταν στον Μολόχ, ενώ επρόκειτο για κατά γράμμα θυσία. Το ότι οι Ισραηλίτες θυσίαζαν παιδιά είναι αδιαμφισβήτητο.
Ο Μολόχ στον οποίο θυσίαζαν τα παιδιά είχε μορφή ανθρώπου αλλά κεφάλι ταύρου. Το ομοίωμα πυρακτωνόταν, τα δε παιδιά τα έριχναν στα απλωμένα του χέρια ώστε να πέσουν στο καμίνι που έκαιγε από κάτω. Αυτή η αντίληψη βασίζεται κατά μεγάλο μέρος στην περιγραφή του Καρχηδόνιου Κρόνου ή Μολόχ από τον ιστορικό Διόδωρο τον Σικελιώτη του πρώτου αιώνα π.κ.χ.— Βιβλιοθήκη Ιστορική, Κ΄, 14, 4-6. Παρόμοιες αναφορές κάνει ο Πλούταρχος – «ΠΕΡΙ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ», 171Β – D
Ο Ιερεμίας αναφέρει τον Μολόχ παράλληλα με τον Βάαλ, γεγονός που υποδηλώνει ότι αν δεν ταυτίζονται τουλάχιστον συνδέονται κάπως μεταξύ τους.
Από αλλού μαθαίνουμε ότι οι τελετουργίες προς τον Βάαλ ήταν πολύ προχωρημένες…
Σύμβολο του Βάαλ ήταν ο ταύρος. Η λατρεία του ήταν γεμάτη από σεξουαλικές τελετουργίες. Η ιεροδουλία - ανδρών και γυναικών - και οι θυσίες παιδιών ήταν βασικές πτυχές της λατρείας του Βάαλ.
Τα όργια γινόταν «για καλό σκοπό»…το βιβλίο «The Bible and Archaeology» λέει: «Στους ναούς υπήρχαν ιερόδουλοι και ιερόδουλες καθώς και κάθε είδους σεξουαλική ασυδοσία. Πίστευαν ότι, με κάποιον τρόπο, αυτές οι τελετουργίες έκαναν τις σοδειές και τα κοπάδια να αυξάνονται».
ΖΕΤΑ