“Οι γιατροί μπορεί να εξαγοράζονται για να μετατρέπουν τους πληθυσμούς σε εν δυνάμει αρρώστους”

Η σταδιοδρομία του γιατρού δυστυχώς, δεν στηρίζεται στις κλινικές του ικανότητες ούτε στην προσήλωσή του στον άρρωστο, αλλά από τον αριθμό των μελετών και των δημοσιεύσεών του, από τα συνέδρια που έχει παρακολουθήσει.

Είναι αδύνατο να παραδεχθώ ότι κάθε εβδομάδα υπάρχουν νέα επιστημονικά δεδομένα.

Πίσω από όλα αυτά, λοιπόν, είναι η βιτρίνα που προσπαθεί να δημιουργήσει ο γιατρός, αλλά και κάποιος που χρηματοδοτεί τα πανάκριβα συνέδρια, τα ξενοδοχεία, τα αεροπορικά εισιτήρια, τις εκδηλώσεις ή τις εκδρομές που διοργανώνονται και τόσα άλλα.

Πίσω από όλα αυτά δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά οι φαρμακοβιομηχανίες επειδή θέλουν να προβάλουν τα προϊόντα τους.

Γίνεται ένα ειδικό σεμινάριο για κάποια νόσο και ξαφνικά αποδεικνύεται ότι ένα καινούργιο φάρμακο (που τυχαίνει να καλύπτεται από το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως) είναι το πιο αποδοτικό. Όταν περάσουν 18-20 χρόνια και δεν υπάρχει πια αυτή η προστασία της πατέντας βλέπουμε το φάρμακο αυτό να ξεχνιέται ξαφνικά και να εμφανίζεται στη θέση του κάποιο άλλο.

Για τους γιατρούς, πρώτον, δημιουργείται μια εξάρτηση και, δεύτερον, είναι μια μορφή πλύσεως εγκεφάλου.

Οι γιατροί μπορεί και να εξαγοράζονται. Δεν λέω ότι τα παίρνουν στο χέρι, αλλά το να πάρεις την οικογένειά σου και να ταξιδέψεις business class στη Φρανκφούρτη, να μείνεις στο καλύτερο ξενοδοχείο κλπ είναι μια μορφή εξαγοράς.

Αυτό μπορεί να συμβεί υπό άλλη μορφή όπως φερ’ ειπείν, να αναλάβουν να κάνουν μια έρευνα για γνωστό φάρμακο.

Το να μετατρέψουμε όλους τους υγιείς σε εν δυνάμει αρρώστους, βρίσκω ότι είναι αμαρτωλό και υποκρύπτει συμφέροντα.

Τάδε έφη ο Ευτύχιος Βορίδης, θείος του Μάκη Βορίδη (1925-2020), Καθηγητής Καρδιολογίας, πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, Αντεπιστέλλον Μέλος της Ιατρικής Ακαδημίας των Παρισίων (και θείος του δικηγόρου που διετέλεσε Υπουργός Υγείας) σε συνέντευξή του στις 21-5-2006, που αξίζει να διαβαστεί σήμερα περισσότερο από ποτέ, όχι μόνο επειδή αυτή την 15ετία φαίνεται να μην έχει βελτιωθεί κάτι στην διακίνηση του φαρμάκου, αλλά αντιθέτως έχει επιδεινωθεί δραματικά η ποιότητα της δημοσιογραφικής δεοντολογίας καθώς τα ΜΜΕ φιμώνουν συστηματικά τις ανεπιθύμητες απόψεις ακόμα και των πλέον επιφανών έμπειρων ειδικών (όπως αυτές του Γεωργίου Κασιμάτη καθηγητή συνταγματικού δικαίου περί της αντισυνταγματικότητας του υποχρεωτικού εμβολιασμού).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ