Γιατί η λίστα του Forbes δεν περιλαμβάνει τις πιο πλούσιες οικογένειες στον πλανήτη...?

 

«Επιτρέψτε μου να εκδώσω και

να ελέγξω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με νοιάζει ποιος κάνει τους νόμους του».

Αυτό είναι το αξίωμα του House of Rothschilds, που αποδίδεται ευρέως στον μεγιστάνα του τραπεζικού Mayer Amschel Rothschild το 1838 και λέγεται ότι αποτελεί θεμελιώδη αρχή για το εξαιρετικά διεφθαρμένο τραπεζικό και πολιτικό σύστημα που έχουμε σήμερα. 

Μαζί με τους Rockefellers, η δυναστεία Rothschild εκτιμάται ότι αξίζει πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια.

Πώς συνδέονται αυτές οι ισχυρές οικογένειες με τη συνεχιζόμενη κρίση της παγκόσμιας ανισότητας του πλούτου, γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι αγνοούν την ύπαρξή τους και γιατί δεν τους αναφέρει ποτέ ο Φορμπς στον ετήσιο κατάλογο των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου;

Η παγκόσμια ανισότητα πλούτου είναι εκτός ελέγχου και δεν είναι τυχαίο

Τον Ιανουάριο του 2014, η Oxfam ανακοίνωσε ότι οι πλουσιότεροι 85 άνθρωποι στον πλανήτη μοιράζονται συνολικό πλούτο 110 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο αριθμός βασίστηκε στην πλούσια λίστα του Forbes 2013 και αντιστοιχεί σε 65 φορές το συνολικό πλούτο ολόκληρου του κάτω μισού (3,5 δισεκατομμύρια) του παγκόσμιου πληθυσμού. Ενώ μερικοί παραπλανητικοί σχολιαστές το καλωσόρισαν ως «φανταστικά νέα», οι υπόλοιποι από εμάς αηδίασαμε

Ο Winnie Byanyima, εκτελεστικός διευθυντής της Oxfam, είπε εκείνη την εποχή: «Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι στον 21ο αιώνα, ο μισός πληθυσμός του κόσμου δεν έχει παρά μια μικρή ελίτ των οποίων οι αριθμοί θα μπορούσαν να χωρέσουν άνετα σε διώροφο λεωφορείο».

Δύο μήνες αργότερα, μετά τον υπολογισμό της Oxfam και τη δημοσίευση της νέας πλούσιας λίστας για το 2014, η δημοσιογράφος του Forbes, Kasia Morena, έκανε κάποια έρευνα. Διαπίστωσε ότι ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων που κατέχουν τα ίδια με τα φτωχότερα 3,5 δισεκατομμύρια μειώθηκε από 85 σε 67: κάτι που δείχνει τεράστια διεύρυνση του παγκόσμιου χάσματος ανισότητας σε μόλις ένα χρόνο.

Γρήγορη προώθηση έως το 2015 και μια άλλη έρευνα της Oxfam. Η φιλανθρωπική οργάνωση κατά της φτώχειας προειδοποίησε τον Ιανουάριο ότι εάν δεν γίνει τίποτα για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας ανισότητας του πλούτου - αναγκάζοντας τις εταιρείες να πληρώσουν τους φόρους τους και κλείνοντας τους παράκτιους φορολογικούς παραδείσους, για παράδειγμα - το πλουσιότερο 1% θα κατέχει περισσότερα από όλους τους άλλους στον κόσμο σε συνδυασμό με το 2016.

Σε μια εφημερίδα που ονομάζεται Wealth: Έχοντας όλα και θέλοντας περισσότερα, η Oxfam περιέγραψε πώς το πλουσιότερο 1% έχει δει το μερίδιό τους στον παγκόσμιο πλούτο να αυξάνεται από 44% το 2009 σε 48% το 2014 και πιθανότατα θα ξεπεράσει το 50% το 2016. Winnie Byanyima προειδοποίησε και πάλι ότι η έκρηξη της ανισότητας αναστέλλει τον αγώνα κατά της παγκόσμιας φτώχειας σε μια στιγμή που ένας στους εννέα ανθρώπους δεν έχει αρκετό φαγητό και περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν με λιγότερα από 1,25 δολάρια την ημέρα.

Ο οργανισμός περιέγραψε επίσης πώς 20 τοις εκατό των δισεκατομμυριούχων σε όλο τον κόσμο έχουν συμφέροντα στον χρηματοοικονομικό και ασφαλιστικό τομέα, μια ομάδα που είδε τον πλούτο των μετρητών τους να αυξάνεται κατά 11 τοις εκατό τους τελευταίους 12 μήνες.

Οι δισεκατομμυριούχοι που αναφέρονται ως ενδιαφερόμενοι στους τομείς της φαρμακευτικής και της υγειονομικής περίθαλψης είδαν τη συνολική καθαρή αξία τους να αυξάνεται κατά 47% και η βιομηχανία δαπάνησε περισσότερα από 500 εκατομμύρια δολάρια για την άσκηση πίεσης χάραξης πολιτικής στην Ουάσιγκτον και στις Βρυξέλλες το 2013 μόνο.

«Θέλουμε πραγματικά να ζήσουμε σε έναν κόσμο όπου το ένα τοις εκατό κατέχουν περισσότερα από τα υπόλοιπα από εμάς;» Ρώτησε ο Μπεανιέμα. «Η κλίμακα της παγκόσμιας ανισότητας είναι απλά απίστευτη, και παρά τα ζητήματα που εκτοξεύουν την παγκόσμια ατζέντα, το χάσμα μεταξύ των πλουσιότερων και των υπόλοιπων διευρύνεται γρήγορα».

Γνωρίστε τους ανθρώπους που κατέχουν το 50% (και μετράει) του πλούτου του κόσμου

Ακολουθεί ο κατάλογος των 66 δισεκατομμυριούχων (σε πραγματικό χρόνο) του Forbes που (επίσημα) κατέχει το ήμισυ του συνόλου των παγκόσμιων περιουσιακών στοιχείων και σύντομα θα κατέχει περισσότερα από το σύνολο των επτά δισεκατομμυρίων πληθυσμών της Γης. Κυμαίνονται από διευθύνοντες συμβούλους μεγάλων εταιρειών έως μεγιστάνες πετρελαίου και φυσικού αερίου και επιχειρηματίες Silicon Valley.

Αλλά πού είναι οι βασιλικές οικογένειες του κόσμου; Και περισσότερο στο σημείο, πού είναι οι Rothschilds και οι Rockefellers;

Αυτές οι δύο οικογένειες έχουν ένα αφάνταστο ποσό πλούτου που ξεπερνά το τρισεκατομμύριο - είναι οι μόνοι τρισεκατομμυριούχοι στον κόσμο, και όμως λείπουν από τη λίστα του Forbes κάθε χρόνο, μαζί με λίγους άλλους άντρες .

Οι δυναστείες Rothschild και Rockefeller: Με μεγάλη δύναμη έρχεται μεγάλη μυστικότητα

Η πλούσια λίστα του Forbes δεν περιλαμβάνει μέλη βασιλικών οικογενειών ή δικτάτορες που κατέχουν τον πλούτο τους μέσω μιας εξουσίας ή που ελέγχουν τα πλούτη της χώρας τους.

Με αυτόν τον τρόπο, οι πραγματικοί άνθρωποι που τραβούν τις χορδές είναι σε θέση να εργάζονται με απόλυτο απόρρητο χωρίς καθόλου προσοχή στα μέσα ενημέρωσης (εκτός και αν είναι προσεκτικά κατασκευασμένη θετική προπαγάνδα, όπως αυτό το άρθρο για τη φιλανθρωπία των Ρότσιλντ, φυσικά).

Η πολιτική του Forbes να αποκλείει αρχηγούς κρατών από τον πλούσιο κατάλογο εξηγεί γιατί απουσιάζει η Βασίλισσα της Αγγλίας, παρόλο που κανείς δεν έχει την παραμικρή ιδέα για τον πλούτο της: οι μετοχές της παραμένουν κρυμμένες πίσω από τους λογαριασμούς της Bank of England Nominee.

Όπως ανέφερε η εφημερίδα Guardian τον Μάιο του 2002: «Ο λόγος για τις άγριες διακυμάνσεις στις αποτιμήσεις του ιδιωτικού της πλούτου μπορεί να εντοπιστεί στο απόρρητο του χαρτοφυλακίου επενδύσεων σε μετοχές της… Τα θέματα της δεν έχουν τρόπο να γνωρίζουν μέσω ενός δημόσιου μητρώου συμφερόντων όπου , ως αρχηγός του κράτους, επιλέγει να επενδύσει τα χρήματά της. Σε αντίθεση με τους [Βρετανούς πολιτικούς και Λόρδους], η Βασίλισσα δεν χρειάζεται να δηλώνει ετησίως τα συμφέροντά της και, ως εκ τούτου, οι υπήκοοι της δεν μπορούν να την αμφισβητήσουν ή να ξέρουν για πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων… »

Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τους Rothschilds και Rockerfellers, των οποίων οι Ευρωπαίοι πρόγονοι ήταν πλουσιότεροι από οποιαδήποτε βασιλική οικογένεια εκείνη την εποχή. Πιστεύεται ότι οι οικογένειες έχουν ιδρύσει και κατέχουν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα (το G Creature From Jekyll Island του G Edward Griffin) και αυτή η έρευνα του δημοσιογράφου Dean Henderson συνιστάται να διαβάσετε αν θέλετε να μπείτε σε αυτό το θέμα.

Θα μπορούσε αυτός ο λόγος για τον οποίο οι οικογένειες, των οποίων η εξουσία χειρισμού των παγκόσμιων υποθέσεων τα τελευταία εκατοντάδες χρόνια δεν μπορούν να υποτιμηθούν, προστατεύονται από την πολιτική «δεν μπαινουν εκεί» του Forbes;

Ο συνταξιούχος σύμβουλος διαχείρισης Gaylon Ross Sr, συγγραφέας του Who’s Who of the Global Elite, προφανώς είπε στο 1998 ότι ο συνδυασμένος πλούτος της οικογένειας Rockefeller ήταν περίπου 11 τρισεκατομμύρια δολάρια και οι Rothschilds 100 τρισεκατομμύρια δολάρια… που θα μπορούσε να φτάσει αυτός ο αριθμός 17 χρόνια αργότερα;

Κάποιος δύσκολα μπορεί να αρχίσει να φαντάζεται, αλλά ίσως τα χρήματα δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα για τον μέσο σας τρισεκατομμυριούχο, ούτως ή άλλως…

«Το μόνο πρόβλημα με τον πλούτο είναι, τι το κάνεις;» ήταν μια ρητορική ερώτηση που έθεσε κανένας άλλος από τον John D. Rockefeller. Λοιπόν, αν πιστεύουμε ότι η μαρτυρία του Aaron Russo, όλα τα πλούτη του Rockefeller στον κόσμο σίγουρα δεν θα χρησιμοποιηθούν για να ωφελήσουν την ανθρώπινη φυλή…

Η αποκάλυψη Ροσφέλερ του Ρούσο: "Ψευδείς σημαίες", αρπαγές εξουσίας και υποδουλωμένος πληθυσμός

Ο Russo, σκηνοθέτης και ακτιβιστής που σκηνοθέτησε στην Αμερική: Από την Ελευθερία στον Φασισμό, ισχυρίστηκε ότι ο Nick Rockefeller του είπε για «ένα γεγονός που θα μας επέτρεπε να εισβάλουμε στο Αφγανιστάν και το Ιράκ» περίπου έντεκα μήνες πριν από την 11η Σεπτεμβρίου, και προείπε το γεγονός ότι ο «Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας» θα ήταν μια φάρσα όπου οι στρατιώτες θα έψαχναν σε σπηλιές για ανύπαρκτους εχθρούς

Στη συνέντευξη, ο Russo ισχυρίζεται ότι συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον δικηγόρο Nick Rockefeller αφού εισήχθη από έναν φίλο του δικηγόρου.

Οι δύο άντρες εγιναν φιλοι και αργότερα ο Rockefeller προφανώς εμπιστεύτηκε στο Russo αυτό που είχε σχεδιάσει η οικογένειά του για τον κόσμο: ατελείωτος πόλεμος, παγκόσμια μείωση του πληθυσμού, οικονομική κατάρρευση, εκτεταμένο χάος και αναταραχή σε τέτοια κλίμακα που οι άνθρωποι  θα ζητουν την "απόλυτη «λύση": μια παγκόσμια κυβέρνηση.

Μιλούσε τον Οκτώβριο του 2000, και οι περισσότερες προβλέψεις του έχουν πλέον ολοκληρωθεί - συμπεριλαμβανομένης της 9/11 και του επακόλουθου πολέμου κατά της τρομοκρατίας.

Ο Ρουσο ισχυρίστηκε ότι ο Ροκφέλερ τον ζήτησε να είναι στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (CFR), αλλά ο άνθρωπος που πέρασε την καριέρα του αγωνιζόμενος για την ελευθερία και εκθέτοντας το Fed Reserve είπε στον Ροκφέλερ ότι δεν μπορούσε να ακολουθήσει αυτά τα απαίσια σχέδια για την ανθρωπότητα .

«Όσο κι αν μου αρέσει ο Νικ, δεν πιστεύω στην υποδούλωση ανθρώπων. Βρισκόμαστε στις αντίθετες πλευρές του φράχτη », είπε ο Ρούσο στον Νικ. Στην οποία ο Rockefeller απάντησε προφανώς: «Γιατί νοιάζεστε για αυτούς τους ανθρώπους; Φροντίστε τη ζωή σας. κάντε το καλύτερο που μπορείτε για εσάς και την οικογένειά σας. " Ο Russo καταλήγει: «Υπήρχε απλώς έλλειψη φροντίδας. ήταν απλώς κρύος κι απομακρος. "

Συνεχίζει, «Συνήθιζα να λέω ποιο είναι το νόημα, Νικ; Έχετε όλα τα χρήματα στον κόσμο, έχετε όλη τη δύναμη στον κόσμο, ποιος είναι ο τελικός στόχος; " Ο Rockefeller λέγεται ότι απάντησε απροκάλυπτα: «Για να γίνουν όλοι ελεγχομενοι». Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία, οι οικογένειες που κατέχουν το τραπεζικό σύστημα έχουν βαρεθεί τον πλούτο τους, δεν αρκεί πλέον. Ο έλεγχος της ίδιας της κοινωνίας είναι το απόλυτο τελικό παιχνίδι.

Σύμφωνα με τον Russo, ο Ροκφέλερ του είπε ότι μια παγκόσμια κυβέρνηση σταδιακά θα καταργήσει τα χαρτονομίσματα από την κυκλοφορία, με τελικό στόχο τα μικροτσίπ του πληθυσμού, μετατρέποντάς μας όλους σε σκλάβους του NWO.

Αυτοί είναι πράγματι απιστευτοι ισχυρισμοί, και από δημοσιογραφική άποψη, δεν μπορούν να επαληθευτούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι λίγο πριν ο Ρώσο πέθανει τον Αύγουστο του 2007, μαγνητοσκόπησε ένα συγκινητικό μήνυμα σε όλους τους Αμερικανούς.

Σε αυτό, μίλησε για το πόσο ζωτικής σημασίας είναι οι άνθρωποι να συνεχίσουν να αντιστέκονται στα εθνικά δελτία ταυτότητας και τα μικροτσίπ και να παλεύουν για τις ατομικές τους ελευθερίες εναντίον εκείνων που μας υποδούλωσαν. Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι δεν είναι μόνο ακτιβιστές όπως ο Russo και οι πατριώτες που φοβούνται τους τρομοκράτες όπως ο Alex Jones που προσπάθησαν να «βγάλουν» τους Rothschilds και τους Rockefellers.

Το πρόβλημα είναι, όλοι όσοι το κάνουν σιωπούν

Ο Ashley Mote, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που υπηρετεί το βρετανικό κόμμα ανεξαρτησίας UKIP, υπέβαλε την ακόλουθη ερώτηση στις Βρυξέλλες και η ανταπόκριση ήταν γρήγορη:

«Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο Παγκόσμιο Ταμείο Ασφάλειας, που ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 υπό την αιγίδα του Jacob Rothschild. Πρόκειται για ταμείο που εδρεύει στις Βρυξέλλες και δεν είναι συνηθισμένο ταμείο: δεν εμπορεύεται, δεν περιλαμβάνεται στη λίστα και έχει εντελώς διαφορετικό σκοπό. Χρησιμοποιείται για σκοπούς γεωπολιτικής μηχανικής, προφανώς υπό την καθοδήγηση των υπηρεσιών πληροφοριών.

«Έχω ρωτήσει προηγουμένως για την εικαζόμενη εμπλοκή των ιδίων πληροφοριών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαχείριση των κρυμμένων κεφαλαίων σε υπεράκτιους λογαριασμούς και ακόμη περιμένω μια απάντηση. Σε αυτήν την ερώτηση προσθέτω τώρα μια άλλη: ποιες είναι οι συνδέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Παγκόσμιο Ταμείο Ασφάλειας και ποια σχέση έχει με τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; "

Αυτό είναι ακριβώς το είδος της ερώτησης που θα ήθελε να απαντήσει το ευρωπαϊκό κοινό. Ωστόσο, ο Mote δεν έλαβε κανένα.

Αντ 'αυτού, ο 79χρονος πολιτικός απολύθηκε από το κόμμα του και αργότερα συνελήφθη και στάλθηκε στη φυλακή για φερόμενη απαίτηση ψευδών δαπανών κατά τη διάρκεια της θητείας του ως ευρωβουλευτής.

Ο Mote ισχυρίστηκε καθ 'όλη τη διάρκεια της δίκης του ότι «στόχευε να είναι αντι-Ευρώπαιστης» και είπε ότι τα χρήματα που ισχυρίστηκε χρησιμοποιήθηκαν για να πληρώσουν καταγγελίες τρίτων σε μια προσπάθεια να αποκαλύψουν τη διαφθορά και να αγωνιστούν για τη δημοκρατία και τη διαφάνεια στην ευρωπαϊκή πολιτική.

Όπως όλα τα άλλα που σχετίζονται με τους ανθρώπους που τρέχουν πραγματικά με καλες προθεσεις, η αλήθεια είναι εκεί έξω ... αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να την εντοπίσετε.

ΠΗΓΗ