Σοκαριστική ανακάλυψη μελέτης: Ποιο εμβόλιο κατά του Covid αυξάνει κατακόρυφα τον κίνδυνο Συνδρόμου Guillain-Barré

 

Καθώς το ποσοστό εμβολιασμού

συνεχίζει να αυξάνεται, αναφέρεται και ένας αυξανόμενος αριθμός παρενεργειών.
Η έρευνα δείχνει ότι τα εμβόλια που βασίζονται σε ιικούς φορείς COVID-19 αυξάνουν τον κίνδυνο του συνδρόμου Guillain-Barré (GBS) κατά τρεις έως τέσσερις φορές σε σύγκριση με τα εμβόλια που βασίζονται σε mRNA.

Η σύνδεση μεταξύ των εμβολίων και του κινδύνου του συνδρόμου Guillain-Barré

Όλο και περισσότερα στοιχεία υποδηλώνουν συσχέτιση μεταξύ των εμβολίων κατά του COVID-19 και του συνδρόμου Guillain-Barré.
Μια μελέτη αποκάλυψε αύξηση των περιπτώσεων GBS εντός 42 ημερών από τη λήψη της πρώτης δόσης του εμβολίου AstraZeneca.
Οι ερευνητές εξέτασαν την πιθανή σχέση μεταξύ του εμβολίου AstraZeneca και του αυξημένου κινδύνου GBS.
Τον Μάρτιο, μια μελέτη επιτήρησης που δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports έδειξε ότι από τις 38.828.691 δόσεις εμβολίου COVID-19 που χορηγήθηκαν στην επαρχία Gyeonggi της Νότιας Κορέας, μεταξύ Φεβρουαρίου 2021 και Μαρτίου 2022, αναφέρθηκαν 105.409 ανεπιθύμητες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων 55 περιπτώσεων GBS.
Μετά την αξιολόγηση των παραγόντων κινδύνου για GBS μετά τον εμβολιασμό κατά του COVID-19, διαπιστώθηκε ότι τα εμβόλια που βασίζονται σε ιικούς φορείς συνδέθηκαν με τριπλάσιο έως τέσσερις φορές υψηλότερο κίνδυνο GBS σε σύγκριση με τα εμβόλια που βασίζονται σε mRNA.

Ποιους προσβάλλει

Όσον αφορά την ηλικία και το φύλο, η επίπτωση του GBS ήταν υψηλότερη σε άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω σε σύγκριση με νεότερες ηλικιακές ομάδες και ήταν πιο συχνή στους άνδρες παρά στις γυναίκες.
Με βάση την αξιολόγηση του μηχανισμού εμβολίου, το ποσοστό επίπτωσης του GBS για εμβόλια που βασίζονται σε ιικούς φορείς ήταν 4,49 περιπτώσεις ανά εκατομμύριο δόσεις, υψηλότερο από τα εμβόλια με βάση το mRNA (Pfizer και Moderna) που είχαν ποσοστό επίπτωσης 0,80 περιπτώσεις ανά εκατομμύριο δόσεις.
Οι ερευνητές προτρέπουν τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να παρακολουθούν στενά τα άτομα μετά τον εμβολιασμό κατά του COVID-19, ειδικά τους άνδρες που έλαβαν την πρώτη τους δόση εμβολίων που βασίζονται σε ιικούς φορείς.

Έναρξη GBS μετά τον εμβολιασμό κατά του COVID-19

Το 2021, το British Medical Journal δημοσίευσε μια περιπτωσιολογική μελέτη στην οποία ένας 48χρονος άνδρας από τη Μάλτα παρουσίασε παράλυση προσώπου στην αριστερή πλευρά του προσώπου του 10 ημέρες μετά τη λήψη της πρώτης δόσης του εμβολίου AstraZeneca.
Διαγνώστηκε με παράλυση Bell βαθμού III και έλαβε θεραπεία με πρεδνιζολόνη, ένα κορτικοστεροειδές από το στόμα, καθώς και οφθαλμικές σταγόνες και φροντίδα ματιών.
Ο ασθενής είχε προϋπάρχουσες ανωμαλίες των λιπιδίων του αίματος πριν από τον εμβολιασμό, αλλά κανένα άλλο σχετικό ιατρικό ιστορικό ή ιστορικό λοιμώξεων.
Ο ασθενής παρουσίασε επίσης έντονο και βασανιστικό πόνο στην κεντρική περιοχή της πλάτης, με τα συμβατικά αναλγητικά να αποδεικνύονται αναποτελεσματικά.
Τις επόμενες 24 ώρες, τα συμπτώματα παράλυσης του προσώπου του ασθενούς επιδεινώθηκαν προοδευτικά και παρόμοια συμπτώματα εμφανίστηκαν στη δεξιά πλευρά του προσώπου.

Τρεις ημέρες αργότερα, ο ασθενής εμφάνισε παράλυση του προσωπικού νεύρου βαθμού V και στις δύο πλευρές του προσώπου και ο έντονος πόνος στην πλάτη παρέμεινε.
Ωστόσο, οι νευρολογικές εξετάσεις δεν αποκάλυψαν κάποιο ελάττωμα.
Ο ασθενής υποβλήθηκε σε οσφυονωτιαία παρακέντηση, η οποία αποκάλυψε αυξημένα επίπεδα πρωτεΐνης (1.264 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο) και περίσσεια λεμφοκυττάρων πέρα από τις φυσιολογικές τιμές, οδηγώντας σε διάγνωση GBS.
Στη συνέχεια, ο ασθενής πήρε εξιτήριο μετά από βελτίωση των συμπτωμάτων της παράλυσης του προσώπου.
Ωστόσο, σε λιγότερο από 24 ώρες, ο ασθενής επέστρεψε στο τμήμα επειγόντων περιστατικών με συμπτώματα όπως αδυναμία κάτω άκρων, απουσία αντανακλαστικών, πτώση ποδιού, μέτρια αδυναμία στα χέρια και αίσθημα πόνου όταν φοράει γάντια ή μακριές κάλτσες.

Περιπτωσιολογική αντιμετώπιση

Ο γιατρός χορήγησε ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη (IVIg) σε δόση 2 γραμμαρίων ανά κιλό σωματικού βάρους, η οποία συνεχίστηκε για πέντε ημέρες, μαζί με από του στόματος πρεδνιζολόνη.
Στη συνέχεια, η κατάσταση του ασθενούς βελτιώθηκε γρήγορα, με σημαντική ανάκαμψη στη μυϊκή δύναμη και παράλυση των άκρων και πλήρη εξαφάνιση του συμπτώματος της παράλυσης του προσώπου.
Μετά από εντατική θεραπεία φυσικής αποκατάστασης, ο ασθενής ανέκτησε την ικανότητα να λειτουργεί ανεξάρτητα.
Μια εξέταση παρακολούθησης δύο μήνες αργότερα αποκάλυψε μόνο ήπια αδυναμία και στους δύο μύες των χεριών.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι μεταξύ των διαφόρων παρενεργειών διαφορετικών εμβολίων, οι νευρολογικές επιπλοκές μπορεί να είναι μία από τις πιο σοβαρές, προκαλώντας έτσι τη μεγαλύτερη ανησυχία.
Το GBS επηρεάζει πολλαπλά περιφερικά νεύρα στο σώμα (πολυνευροπάθεια).
Η περιφερική νευροπάθεια μπορεί επίσης να επηρεάσει τα νεύρα που ελέγχουν τις λειτουργίες της καρδιάς και του κυκλοφορικού συστήματος (καρδιαγγειακή αυτόνομη νευροπάθεια).

Συμπτώματα του συνδρόμου Guillain-Barré

Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου, το σύνδρομο Guillain-Barré είναι μια σπάνια και σοβαρή νευρολογική διαταραχή που προκαλείται από δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, με εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό επίπτωσης.
Υπό κανονικές συνθήκες, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε κάθε παθογόνο που μπαίνει στο σώμα.
Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα δυσλειτουργεί, μπορεί κατά λάθος να επιτεθεί και να βλάψει τα νεύρα.
Τα συμπτώματα του GBS συνήθως ξεκινούν στα χέρια και τα πόδια πριν εξαπλωθούν στα χέρια και τα πόδια.
Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν μούδιασμα, καρφίτσες και βελόνες, μυϊκή αδυναμία, πόνο, καθώς και προβλήματα ισορροπίας και συντονισμού.
Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες και στη συνέχεια να βελτιωθούν σταδιακά.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, το GBS μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στο περπάτημα, στην αναπνοή ή στην κατάποση.
Περιστασιακά, μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή και ορισμένα άτομα μπορεί να εμφανίσουν μακροχρόνιες επιπλοκές.

Εάν εμφανιστούν συμπτώματα GBS, είναι σημαντικό να αναζητηθεί άμεσα ιατρική βοήθεια.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα αρχεία που κυκλοφόρησαν από το Πρόγραμμα Αποζημίωσης Εμβολιασμών του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας της Ταϊβάν στις 10 Αυγούστου, έχουν επανεξεταστεί συνολικά 150 περιπτώσεις GBS που σχετίζονται με ανεπιθύμητα συμβάντα μετά τον εμβολιασμό κατά του COVID-19.
Μεταξύ αυτών, ένας 56χρονος κ. Chai από την Ταϊπέι παρουσίασε μούδιασμα και στα τέσσερα άκρα, δυσκολία στην αναπνοή και ασταθές περπάτημα μετά τη λήψη του εμβολίου AstraZeneca.
Επιπλέον, δύο άτομα που έλαβαν το εμβόλιο Moderna ανέφεραν συμπτώματα, όπως μούδιασμα και αδυναμία στα άνω και κάτω άκρα τους, πόνο στους μηρούς και άλλα.
Όλοι τους αναζήτησαν ιατρική βοήθεια και οι νευρολογικές εξετάσεις επιβεβαίωσαν το σύνδρομο Guillain-Barré και στις τρεις περιπτώσεις.
Το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας πρόσφερε αποζημίωση 450.000 TWD (σχεδόν 14 εκατομμύρια $), 70.000 TWD (2.166 $) και 250.000 TWD (σχεδόν 8.000 $), αντίστοιχα.

Θεραπεία του GBS

Σύμφωνα με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, υπάρχουν επί του παρόντος δύο ευρέως χρησιμοποιούμενες μέθοδοι θεραπείας για τη διακοπή της νευρικής βλάβης που σχετίζεται με το ανοσοποιητικό: ανταλλαγή πλάσματος και θεραπεία με ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη.
Και οι δύο θεραπευτικές επιλογές δεν δείχνουν σημαντική διαφορά στην αποτελεσματικότητα εάν ξεκινήσουν εντός δύο εβδομάδων από την έναρξη των συμπτωμάτων GBS.

1. Ανταλλαγή πλάσματος:
Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την εξαγωγή μέρους του αίματος του ασθενούς μέσω ενός καθετήρα, την επεξεργασία του για την αφαίρεση των κυττάρων του αίματος και, στη συνέχεια, την επανεισαγωγή του στο σώμα. Το πλάσμα περιέχει αντισώματα και η ανταλλαγή πλάσματος βοηθά στην απομάκρυνση των επιβλαβών αντισωμάτων που βλάπτουν τα νεύρα.

2. Ενδοφλέβια θεραπεία με ανοσοσφαιρίνη:
Οι ανοσοσφαιρίνες είναι πρωτεΐνες που παράγονται φυσικά από το ανοσοποιητικό σύστημα για να στοχεύσουν τους εισβάλλοντες οργανισμούς.
Αυτή η θεραπεία μπορεί να μειώσει την επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος στο νευρικό σύστημα και να συντομεύσει το χρόνο αποκατάστασης.

Σύμφωνα με το Νοσοκομείο Far Eastern Memorial της Ταϊβάν, συνιστάται να παρακολουθούνται στενά οι διακυμάνσεις στον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση, καθώς και να αξιολογείται τακτικά ο βαθμός αδυναμίας των αναπνευστικών μυών.
Αυτό είναι κρίσιμο γιατί η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί σε αναπνευστική ανεπάρκεια ή να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή αρρυθμίες, απαιτώντας διασωλήνωση ή εμφύτευση βηματοδότη για τη διατήρηση της καρδιοπνευμονικής λειτουργίας.
Επιπλέον, η διαχείριση του πόνου και οι πρώιμες ασκήσεις αποκατάστασης μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στην αποκατάσταση της μυϊκής δύναμης.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ