Αποκλειστικό. Τα όπλα με τα οποία χτύπησαν οι Αμερικάνοι

Διαβάστε αναλυτικά για τα οπλικά συστήματα που χρησιμοποίησε το
ναυτικό των ΗΠΑ.
H ανακοίνωση Τραμπ

Οι πύραυλοι με τους οποίους ο Τραμπ χτύπησε τον Άσαντ, είναι οι κλασικοί πύραυλοι Tomahawk, που χρησιμοποιήθηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του΄90 στην επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήμου (1991), καθώς και για άλλες επιθέσεις εναντίον του Ιράκ (Ιανουάριος, Ιούνιος 1993). Επίσης, στον πόλεμο της Βοσνίας το 1995 καθώς, στην επιχείρηση Desert Strike στο Ιράκ το 1996. Συνολικά 400 πύραυλοι Block II, III εβλήθησαν στις παραπάνω περιπτώσεις. Κατά τη διάρκεια του πολέμου στον Κόλπο από τους 297 πυραύλους που επιχειρήθηκε να εκτοξευθούν, τελικά μόνο 290 πύραυλοι εκτοξεύθηκαν από τους οποίους οι 242 βρήκαν το στόχο τους.

Εκτόξευση από το USS PORTER

Πύραυλος Tomahawk
Ο πύραυλος Tomahawk είναι ένα όπλο παντός καιρού που χρησιμοποιείται εναντίον στόχων ξηράς και βάλλεται από υποβρύχια και πλοία. Μετά την εκτόξευσή του η προώθηση γίνεται σε δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο χρησιμοποιεί ένα στερεό προωθητικό καύσιμο, ενώ το δεύτερο γίνεται μέσω ενός κινητήρα τούρμπο μέχρι το στόχο.
Η δυσκολία εντοπισμού του από τα ραντάρ έγκειται στο γεγονός ότι πετάει σε χαμηλό ύψος (έως 100 μέτρα) και έχει πολύ μικρή επιφάνεια (ενεργό διατομή). Ακόμη ο κινητήρας του δεν εκπέμπει πολύ θερμότητα και έτσι οι ανιχνευτές υπέρυθρης ακτινοβολίας δεν μπορούν να τον εντοπίσουν.  Τα συστήματα καθοδήγησης του είναι είτε δορυφορικά (GPS) είτε ανίχνευσης εδάφους (TERCOM) είτε συνδυασμοί αυτών. Στο τελευταίο στάδιο, δηλαδή λίγο πριν προσκρούσει στο στόχο, κάνει ψηφιακή σύγκριση του στόχου που συναντάει και αυτού που έχει στη μνήμη του (DSMAC).
Η καθοδήγηση δηλαδή έγινε είτε από δορυφόρο, είτε από άνδρες ειδικών δυνάμεων, Αμερικανούς ή Ισραηλινούς που "φώτιζαν" τους στόχους.
Το όπλο αυτό έχει εξαιρετικά μεγάλη ακρίβεια με CEP που φτάνει τα λίγα μέτρα. Χρησιμοποιείται αποκλειστικά για σταθερούς και ιδιαίτερα θωρακισμένους στόχους. Οι στόχοι αυτοί είναι συνήθως εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αποθήκες πυρομαχικών και όπλων, εγκαταστάσεις Διοίκησης, Ελέγχου και Επικοινωνιών (οι γνωστοί C3 στόχοι).
Οι πύραυλοι Tomahawk έχουν εξελιχθεί σε διάφορα μοντέλα όπως τα Block II, Block III και Block IV, τα οποία μπορούν να φέρουν μονήρη κεφαλή (τύπου C) είτε βομβίδα (τύπου D). Οι τύποι Block IIC, IID, IIIC, IIID είναι όμοιοι στην εξωτερική μορφή, αλλά φυσικά έχουν διαφορετικές κεφαλές. Όλες οι κατηγορίες παραδίδονται στα πλοία και τα υποβρύχια σε προστατευτικό κάνιστρο για τα πλοία και κάψουλα για τα υποβρύχια. Η προστατευτική συσκευασία, που λειτουργεί και ως σωλήνας εκτόξευσης, περιέχει τον προωθητή στερεού καυσίμου και τον πύραυλο.
Τυπικές προδιαγραφές του Cruise-Tomahawk
Κύρια λειτουργία: Υποηχητικός πύραυλος μεγάλου βεληνεκούς που χρησιμοποιείται εναντίον σταθερών στόχων ξηράς.
Παραγωγός: Hughes Missile Systems Co., Tucson Arizona.
Μήκος: 5,56 μέτρα. Μαζί με τον προωθητή 6,25 μέτρα.
Βάρος: 1.192 kg. Μαζί με τον προωθητή 1.440 kg.
Διάμετρος: 51,81 cm.
Άνοιγμα φτερών: 2,67 m.
Ακτίνα δράσης: Στόχοι ξηράς, συμβατική κεφαλή 1.104 km.
Ταχύτητα: Υποηχητική 880 km/h.
Σύστημα καθοδήγησης: Αδρανειακό και TERCOM.
Κεφαλές: Συμβατικές 500 kg Bullpup (μονήρης) ή συμβατικές διασποράς πυρομαχικών ή εκφυλισμένου Ουρανίου WDU-36 ή πυρηνική κεφαλή W-80 (200 kt).
Πρώτο έτος χρήσης:   1983
Κόστος ανά πύραυλο: $1.400.000 (δολάρια του 1990)

Δείτε βίντεο στο φως της ημέρας για καλύτερη εικόνα



TERCOM: Η αχίλλειος πτέρνα των Cruise-Tomahawk
Οι τρίτης γενιάς πύραυλοι Tomahawk που χρησιμοποίησε το ΝΑΤΟ στη Σερβία (των οποίων η κατασκευή ολοκληρώθηκε στο τέλος του 1998) χρησιμοποιούσαν σύστημα GPS (δορυφορική καθοδήγηση) και δυστυχώς, για τον αμυνόμενο,  υπάρχει δυνατότητα διόρθωσης της πορείας τους κατά την πτήση τους. Σύμφωνα όμως με τις αναλύσεις του γενικού γραφείου αποτίμησης των ΗΠΑ (GAO, 1995) υπήρχε περιορισμένος αριθμός τρίτης γενιάς πυραύλων και συνεπώς το ΝΑΤΟ αναμένεται να κατέφυγε σε Tomahawk δεύτερης γενιάς οι οποίοι δεν μπορούν να διορθώσουν δορυφορικά την πορεία τους μετά την εκτόξευση (χρησιμοποιούν σύστημα οδήγησης TERCOM, δηλαδή διαβάζουν τις διαβαθμίσεις του εδάφους και τις συγκρίνουν με την αντίστοιχη εικόνα που έχουν στη μνήμη τους). Αυτό το γεγονός είναι και η αχίλλειος πτέρνα των Tomahawk. Η τακτική στην οποία πρέπει να καταφύγει ο αμυνόμενος που θέλει να καταρρίψει ένα Tomahawk δεύτερης γενιάς βασίζεται στο γεγονός ότι οι πύραυλοι αυτοί σε πεδινά και ερημικά εδάφη ακολουθούν τέτοια πορεία ώστε να υπερίπτανται ενός εδάφους με πολλές διαβαθμίσεις αφού για παράδειγμα απολύτως πεδινό (η ερημικό ) έδαφος δίνει ένα κενό ψηφιακό χάρτη.  Συνεπώς μόλις ένας Tomahawk βρει την κατάλληλη οδό (μέγιστης διαβάθμισης) τότε κατά κανόνα όλοι οι άλλοι θα ακολουθήσουν την ίδια πορεία και θα κάνουν μανούβρες  μόνο στο τελικό στάδιο της τροχιάς τους. Έτσι κατάφεραν οι Ιρακινοί και κατέρριψαν αρκετούς Tomahawk με συμβατικά αντιαεροπορικά μέσα. Παρατήρησαν την περιοδικότητα της πορείας των Tomahawk και συνεπώς γνώριζαν το εναέριο μονοπάτι που θα ακολουθούσαν !
Μια δεύτερη  μέθοδος αντιμετώπισης των συστημάτων αυτών είναι οι καιρικές συνθήκες και η ύπαρξη καπνού. Ο νεφελώδης καιρός αποσβήνει την ακτίνα LASER  (τόσο του Cruise όσο και των  laser-βομβών) με αποτέλεσμα να μειώνεται η ευστοχία τους. Για το λόγο αυτό με νεφελώδη καιρό δεν γίνονται, κατά κανόνα, επιθέσεις ενώ παράλληλα  μετά την επίθεση στα διυλιστήρια, είχαμε έντονη παρουσία καπνού στην ατμόσφαιρα η οποία οδήγησε σε αστοχία μερικών Tomahawk. Δεν είναι τυχαίο ότι τα διυλιστήρια καταστράφηκαν τελευταία στις επιχειρήσεις στη Σερβία.
Άρα, μια δεύτερη τακτική για τη μείωση της ευστοχίας των συστημάτων αυτών, των οποίων το «μάτι» είναι μια ακτίνα LASER που σαρώνει το έδαφος, είναι ο μαύρος καπνός στις στέγες των στρατιωτικών εγκαταστάσεων με παράλληλη χρήση ειδικών φύλλων αλουμινόχαρτου (μέθοδος chaff-κλασσική μέθοδος της αντιβαλλιστικής άμυνας). Ο μαύρος καπνός θα αλλοιώσει την (ασπρόμαυρη) εικόνα που βλέπει ο Tomahawk η οποία θα είναι διαφορετική από την αντίστοιχη (ασπρόμαυρη) στη μνήμη του και φυσικά το ραντάρ του δεν θα την αναγνωρίσει και είτε θα συνεχίσει ο πύραυλος την πορεία του είτε θα αστοχήσει ενώ τα φύλλα αλουμινόχαρτου που θα είναι διάσπαρτα στον αέρα θα προκαλέσουν ανάκλαση της ακτίνας LASER της βόμβας και φυσικά θα αλλοιώσουν την τροχιά της.
Ασφαλώς δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η υποηχητική ταχύτητα των πυραύλων Cruise επιτρέπει την αναχαίτιση τους με απλά αντιαεροπορικά πυροβόλα και πυραύλους Stinger όπως ακριβώς αναχαιτίζονται τα μαχητικά αεροσκάφη (που άλλωστε πετούν με μεγαλύτερη ταχύτητα από τους Cruise).
Τα πλοία από τα οποία έγινε η εκτόξευση
USS Porter (DDG-78) 

Είναι αντιτορπιλικό κλάσης Arleigh Burke και είναι το 5ο πλοίο που φέρει το όνομα του ναυάρχου David Porter. Είναι επίσης το 28ο πλοίο αυτής της κλάσης. Παραδόθηκε στις 20 Μαρτίου του 1996 από τα ναυπηγεία Port Canaveral της Florida.
USS Ross (DDG-71)


Είναι αντιτορπιλικό κλάσης Arleigh Burke και φέρει το όνομα του παρασημοφορημένου με το μετάλλιο τιμής, Donald Ross. Είναι επίσης το 10ο πλοίο αυτής της κλάσης. Παραδόθηκε στις 22 Μαρτίου του 1996 από τα ναυπηγεία Galveston στο Texas.
Τα δύο πλοία ανήκουν αυτή τη στιγμή στην μόνιμη νατοϊκή δύναμη (STANAVFORMED) στην Μεσόγειο, αλλά έδρασαν για λογαριασμό των ΗΠΑ.
Eίναι από τα παλιού τύπου της κλάσης που μετά από βελτιώσεις στις πίσω αντένες του συστήματος "Αιγίς", που τοποθετήθηκαν ψηλότερα. Σχεδιάζεται να αρχίσουν να αντικαθίστανται από το 2020 από τα αντιτορπιλικά κλάσης Zumwalt.
Χαρακτηριστικά της κλάσης Arleigh Burke
Eκτόπισμα άδειο 6.800 τόνοι
Εκτόπισμα γεμάτο 8.900 τόνοι
Μήκος 154 μέτρα
Πλάτος 20 μέτρα
Κινητήρες 4 General Electric LM2500-30 τουρμπίνες αερίου, με δύο προπέλες
Μέγιστη ταχύτητα 56 Χλμ/ώρα
Ακτίνα δράσης   8.100 χλμ με 37 χλμ/ώρα
Πλήρωμα  33 αξ/κοι 38 υπαξ/κοι 210 ναύτες
Ραντάρ AN/SPS-73(V)12 Surface Search Radar
              AN/SPG-62 Fire Control Radar
              AN/SQS-53C Sonar Array
             AN/SQR-19 Tactical Towed Array Sonar
             AN/SQQ-28 LAMPS III Shipboard System
Οπλικά συστήματα
Δύο συστήματα καθέτου εκτόξευσης (VLS) ΜΚ41 , ένα εμπρός και ένα πίσω από την υπερκατασκευή, με 61 και 29 εκτοξευτήρες, με 90 × RIM-156 SM-2, BGM-109 Tomahawk ή  RUM-139 VL-ASROC
2 x Mk 141 με πυραύλους Harpoon  SSM
1 κανόνι  Mark 45 5/54 in (127/54 mm)
2 πολυβόλα  25 mm
4 πολυβόλα12.7 mm
2 συστήματα εγγύς υποστήριξης 20 mm Phalanx CIWS
2 συστήματα τορπιλοσωλήνων Mk 32 triple
2  ελικόπτερα Seahawk, Sikorsky MH-60R








ΠΗΓΗ