Το εξάρτημα της μηχανής

Το ξυπνητήρι σου χτυπά!
Η ημέρα ξεκίνησε. Άλλη μια ημέρα δουλειάς και μόχθου, άλλη μια ημέρα βιοπάλης για να τα βγάλεις πέρα, για να δώσεις στον εαυτό σου και την οικογένειά σου τα αγαθά που χρειάζονται. Και αφού ξυπνήσεις, φουριόζος ετοιμάζεσαι να πας στη
δουλειά σου. Το μποτιλιάρισμα, οι ήχοι της πόλης και οι βιαστικοί συν-βιοπαλαιστές που τρέχουν αγχωμένοι και αυτοί για τα δικά τους θέματα, δεν σε αγγίζουν. Πρέπει να φτάσεις στη δουλειά, πρέπει να μη δώσεις αφορμή στον τάδε να σε κατηγορήσει στο αφεντικό, πρέπει να πάρεις εσύ την προαγωγή! Ο ζητιάνος στη γωνία που σου ζητά βοήθεια...Μπα, δεν προλαβαίνεις!
Και δουλεύεις. Και δουλεύεις σκληρά. Και αγχώνεσαι για τα βιοτικά, και το άγχος σου, σού γεννά φόβο. Φόβο μη χάσεις αυτά που νομίζεις ότι έχεις κατοχυρώσει. Στο κάτω-κάτω, για τα παιδιά σου το κάνεις, έτσι δεν είναι; Και ο φόβος θα σου φέρει σε μια στιγμή που δεν το περιμενεις κακία, ίσως και φθόνο για τον διπλανό σου. Ναι, είσαι καλύτερος από αυτόν. Είσαι πιο δουλευταράς, είσαι πιο, πιο, πιο....
Μεσημέριασε. Η ώρα που σχολάς από τη δουλειά, αλλά αλλοίμονο! Η δουλειά δεν τελείωσε στο γραφείο. Πρέπει να φέρεις σε πέρας μερικές εργασίες ακόμα στο σπίτι. Και είσαι ήδη κουρασμένος, και το κεφάλι σου είναι καζάνι από την ημέρα. Ξανά στο μποτιλιάρισμα. Ξανά στην αποπνικτική μεσημεριάτικη ατμόσφαιρα της πόλης όπου ζεις. Υπομονή όμως, σε λίγο θα είσαι στο σπίτι σου, ένα πιάτο φαγητό θα σε περιμένει και μετά ξεκούραση.
Αφού έφαγες, κουρασμένος πέφτεις για έναν υπνάκο. Τον δικαιούσαι άλλωστε, κουράστηκες αρκετά σήμερα, όπως κουράζεσαι αρκετά όλες τις μέρες της ζωής σου. Είπαμε, για τα παιδιά σου. Όχι για σένα, ούτε για τα λεφτά.... Για τα παιδιά, ναι, ναι, για τα παιδιά....Και έτσι, έχεις τη συνείδησή σου ήσυχη! Μετά θα δεις λίγη τηλεόραση, κάποιο ανόητο σήριαλ ή ένα δελτίο ειδήσεων για να ενημερωθείς. Πάντα ήσουν ενημερωμένος και καυχιόσουν ότι κανείς δεν μπορούσε να σε εξαπατήσει για τα κυβερνητικά μέτρα ή την κατάσταση στον κόσμο. Εσύ ξέρεις την αλήθεια, τα κανάλια είναι εκεί για να σου την δώσουν! Και θυμώνεις γιατί θα πάρεις λιγότερη σύνταξη. Δες και τον άλλον πολιτικό, από το νέο αυτό κόμμα τι λέει! Σου φέρνει ελπίδα, σε συμφέρει να τον πιστέψεις, μέχρι να σε απογοητεύσει και αυτός.
Θυμάσαι μάλιστα ένα βιβλίο που αγόρασες πριν καιρό, αλλά δεν μπορείς να το διαβάσεις αυτή τη στιγμή, γιατί θες να χαλαρώσεις. Η μελέτη θέλει διανοητική εργασία και αυτό σε καταβάλλει. Έχουμε καιρό ακόμα...
Ύστερα θα δουλέψεις και άλλο, μεταφέροντας τα προβλήματα της δουλειάς στο σπίτι, αδιαφορώντας για τους ανθρώπους, με τους οποίους συγκατοικείς, αφήνοντας τα παιδιά σου έρμαια της τηλεόρασης ή του διαδικτύου. Είχες ακούσει, που παλιότερα οι μεγαλύτεροι έλεγαν ιστορίες στα παιδιά τα βράδια και τους δίδασκαν να είναι καλοί άνθρωποι, αλλά πού χρόνος για τέτοια; Άλλαξαν άλλωστε οι καιροί.
Ακόμα κουρασμένος; Κοιμήσου νωρίς, το λένε οι γιατροί. Τουλάχιστον έτσι διάβασες στην έγκυρη εφημερίδα σου. Και η ημέρα τελείωσε για σένα. Μια ημέρα όπως όλες των τελευταίων ετών. Αύριο πάλι μια ίδια και απαράλλαχτη ημέρα σε περιμένει, για αυτό πρόσεξε να είσαι ξεκούραστος για να αποδώσεις όσο το δυνατόν καλύτερα! Ο κόσμος εκεί έξω είναι αμείλικτος!
Τι έκανες λοιπόν αυτή την ημέρα; Πώς πέρασες το χρόνο σου; Πόσους συνανθρώπους σου βοήθησες; Σε πόσους έδωσες έστω ένα χαμόγελο συμπάθειας όταν στο ζητούσαν; Πόσο ελεύθερος, ξέγνοιαστος και ανέμελος αισθάνθηκες σήμερα; Πόσο ελεύθερο άφησες το πνεύμα σου, αχαλίνωτο από την ύλη και τις μέριμνές της; Μήπως αισθάνθηκες καταπλακωμένος από τις υποχρεώσεις σου και από αυτά που ο κόσμος σου πασάρει, για να σε κρατά απασχολημένο; Μήπως κιόλας πολλές από αυτές ήταν μάταιες και άσκοπες, ως προς αυτό που είσαι, αυτό που είναι ο πραγματικός άνθρωπος μέσα σου; Πόσο μίλησες με τον Αρχηγό της Ζωής, πόσο του εξομολογήθηκες τα βάρη και τα άγχη σου; Πόσο θυμήθηκες την ουράνια πατρίδα; Και πόσο την ζητούσες;

Δε βαριέσαι, και αύριο μέρα είναι...

Καλή σου νύχτα, εξάρτημα....





ΠΗΓΗ