Η Λετονία θα γίνει άλλη μια Ευρωπαϊκή χώρα που με νόμο θα απαγορεύσει τη μπούργκα

Με το προσφυγικό να αποτελεί το πλέον καυτό ζήτημα της χρονιάς και να έχει επαναφέρει μαζί του, σε μεγαλύτερο βαθμό από ποτέ, τον φόβο της τρομοκρατίας, δεν είναι λίγες οι χώρες που αντιμετωπίζουν με αμφιβολίες και έντονη δυσαρέσκεια την είσοδο μεταναστών στα
σύνορά τους και τη διαμονή τους εντός αυτών.
Η Λετονία, παρά το γεγονός πως είναι μια χώρα που δεν αποτελεί πρώτη επιλογή των προσφύγων λόγω των ψυχρών χειμώνων της και του φτωχού συστήματος κοινωνικής πρόνοιας που διαθέτει, είναι ένα από τα «θύματα» του γενικότερου κλίματος ξενοφοβίας που έχει δημιουργηθεί στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη. Κάτι που έγινε ιδιαίτερα αντιληπτό πρόσφατα, όταν το Υπουργείο Δικαιοσύνης της χώρας αποφάσισε πως οι γυναίκες δεν πρέπει να φορούν μαντίλες που καλύπτουν ολόκληρο το πρόσωπό τους (όπως οι μπούργκες, οι νικάμπ και τα τσαντόρ) σε δημόσιους χώρους, καθώς αυτή η εμφάνιση θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια. Όπως σχολίασε χαρακτηριστικά η πρώην πρόεδρος της Λετονίας, Vaira Vike-Freiberga στους New York Times, «Πιστεύω πως η κάλυψη του προσώπου ενός ατόμου σε δημόσιους χώρους σε μια εποχή τρομοκρατίας, αποτελεί κίνδυνο για την κοινωνία. Είναι τόσο απλό. Κάτω από μια μαντίλα ή μια μπούργκα μπορεί να βρίσκεται ο οποιοσδήποτε. Μπορεί να κουβαλάς έναν εκτοξευτή ρουκετών κάτω από το πέπλο σου. Δεν είναι αστείο».
Αυτό, ωστόσο, που είναι «αστείο» στην όλη υπόθεση, είναι το γεγονός πως στην Λετονία υπολογίζεται πως κατοικούν τρεις (3) γυναίκες που φορούν νικάμπ. Η επιθυμία όμως της κυβέρνησης να προστατέψει τον λετονικό πολιτισμό και να τονίσει το ζήτημα της ασφάλειας της χώρας σε μια περίοδο που η μετανάστευση αυξάνεται διαρκώς στην Ευρώπη, είναι πιο σημαντική για τους πολιτικούς από το ότι (μόλις) τρεις Μουσουλμάνες κάτοικοι έχουν το δικαίωμα να ζουν βάσει των θρησκευτικών και πολιτιστικών τους πιστεύω.
Μια εξ αυτών, η 27χρονη Fatima Legzdina, η οποία δεν είναι πρόσφυγας αλλά γέννημα-θρέμμα Λετονή που αποφάσισε να προσηλυτιστεί στο Ισλάμ έπειτα από ένα ταξίδι της στην Αίγυπτο όταν ήταν έφηβη, είναι φοιτήτρια ιατρικής σε ένα πανεπιστήμιο στη Ρίγα και επισκέπτεται το χωριό της, το Zaube της Λετονίας, κάθε άνοιξη και καλοκαίρι για διακοπές με την οικογένειά της. Εκτός από το ντύσιμο, τις προσευχές και τη νηστεία που ακολουθεί ως κομμάτια της θρησκείας της, η καθημερινή ζωή της στο Zaube είναι αυτή μιας παραδοσιακής Λετονής. Παρότι όμως αγαπά τη χώρα της, η χώρα της δε φαίνεται να την αγαπά το ίδιο.
«Οι άνθρωποι έχουν γίνει πολύ πιο επιθετικοί από πριν», λέει στους NYT, προσθέτοντας πως κάθε μέρα έρχεται αντιμέτωπη με λεκτική βία από άγνωστους στο δρόμο που της λένε, μεταξύ άλλων, να «πάει πίσω από εκεί που ήρθε». Όταν βέβαια τους λέει πως είναι από την Λετονία, δεν μπορούν να κρύψουν την αμηχανία τους. «Αν είναι τόσο φοβισμένοι», λέει η Legzdina, «δείχνουν πως δεν είναι δυνατοί και δεν πιστεύουν στη δύναμη του ίδιου τους του πολιτισμού».









ΠΗΓΗ