Μουσουλμάνοι, "φίλοι" για χρόνια, δολοφόνησαν παιδιά Χριστιανών

Μια συγκλονιστική ιστορία έχει έρθει στο φως. Ορισμένοι από τους λεγόμενους "μετριοπαθείς" Μουσουλμάνους "επαναστάτες", τους οποίους μια χριστιανική οικογένεια θεωρούσε φίλους και γείτονές τους, δολοφόνησαν τα παιδιά της χριστιανικής οικογένειας επειδή "απλά φορούσαν σταυρό. "
Στο βίντεο που ακολουθεί, η Ντόχα και ο Adeeb, ένα ζευγάρι Χριστιανών, που
είναι ιρακινοί πρόσφυγες, που ζουν στο Λίβανο, μοιράζονται τη δική τους ιστορία ισλαμικής τρομοκρατίας.

Η Ντόχα λέει ότι είχε μια "όμορφη ζωή» στο Ιράκ, αλλά στη συνέχεια το Ισλαμικό Κράτος ήρθε και βομβάρδισε τις χριστιανικές περιοχές του Ιράκ. Ένας από τους γιους της, ο γιος του αδελφού του άντρα της και η κόρη του γείτονα σκοτώθηκαν.
Ο γιος τους, ο David, ήταν μόλις πέντε ετών. Κάηκε ζωντανός. Η μητέρα του David τον είδε να πεθαίνει. Είπε ότι το βλήμα όλμου έπεσε στο κεφάλι του και διέλυσε το σώμα του. Η Ντόχα είχε εφιάλτες για τον David, πράγμα κατανοητό, αφού είδε το βίαιο θάνατό του.
Το ζευγάρι αναφέρει ότι οι βομβαρδισμοί ήταν έντονοι κατά των εκκλησιών και των νεκροταφείων.
Στο βίντεο, γύρω στο 2:50 η Ντόχα αφηγείται ότι αυτοί που τους πολέμησαν και τους έδιωξαν από το σπίτι τους δεν ήταν ξένοι. Ήταν γείτονές τους, που κάθισαν και έφαγαν μαζί και στους οποίους είχαν παράσχει εκπαίδευση και ιατρικές υπηρεσίες.
«Δυστυχώς, αυτοί ήταν το ISIS", είπε. "Το ISIS δεν ήταν περίεργα άτομα. Το ISIS ήταν ανάμεσά μας."
Ο Adeeb είπε επίσης πως δίδασκε Αγγλικά για δέκα έως έντεκα χρόνια κι είχε διδάξει πολλούς ανθρώπους στο Ιράκ. Τώρα, είναι καθαριστής.
Ένα από τα άλλα τους παιδιά παίζει με τα παιχνίδια και αφηγείται πώς τα μέλη του Ισλαμικού Κράτους θα έρθουν και θα σκοτώσουν τους μετανάστες. Στη συνέχεια παίζει ό, τι είχε δει, κρατώντας το παιχνίδι, παίρνοντας ένα μαχαίρι και κόβοντάς το. "Έτσι έσφαξαν τον αδελφό μου," λέει η Ντόχα, ότι αφηγείται στο παιχνίδι του το παιδί.
«Δεν ξέρω πώς να τους περιγράψω," λέει ο Adeeb. «Άνθρωποι σκοτώνουν άλλους ανθρώπους στο όνομα της θρησκείας."
Η Sara, κόρη του ζευγαριού, είχε ένα πρόβλημα που επηρεάζει τα πόδια της και έπαιρνε θεραπεία για αυτό, αλλά εξ αιτίας αυτών που συνέβησαν στην οικογένειά της, έπαθε σοκ και δεν μπορεί να περπατήσει.
Αν και η οικογένεια υποφέρει, ο Adeeb ακόμα παρακαλεί το Θεό ζητώντας του να του δείξει τι πρέπει να κάνουν.
Ήταν μετανάστες και στο Ιράκ. Χωρίς σπίτι κι εκεί μετανάστες ήταν. Ο Adeeb λέει ότι τη χώρα του «την πήρε ο άνεμος."
"Γιατί να πάμε πίσω στη χώρα που μας σκότωσαν και μας ανάγκασαν να μεταναστεύσουμε;»
Ο Adeeb λέει ότι κάποτε αγαπούσε τη ζωή, αλλά τώρα τη μισεί.
«Το γεγονός ότι είμαστε Χριστιανοί, στην ταυτότητά μας είμαστε Χριστιανοί, μας κάνει απορριπτέα πρόσωπα» λέει. «Άραγε, πού πρέπει να πάμε;»
Το δράμα των Χριστιανών στις εμπόλεμες περιοχές δεν έχει τέλος και συνεχίζεται μέσα στην ψυχή τους ακόμα κι όταν απομακρυνθούν από τις επικίνδυνες περιοχές και προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή τους. Παρόλες τις δυσκολίες δεν Τον αρνούνται. Αυτοί που μισούν το Χριστό πολεμούν μέχρι θανάτου αυτούς που πιστεύουν σε Αυτόν. Ο αγώνας στις ημέρες μας κορυφώνεται.





ΠΗΓΗ