Σπαθόλαδο: Το αρχαίο βάλσαμο των Σπαρτιατών είναι το καλύτερο καλλυντικό [εικόνες]
Το
σπαθόλαδο -hypericum oil ή βάλσαμο ή St.John’s wort oil- είναι ένα
αποτελεσματικό φάρμακο και αποδεικνύεται και το καλύτερο καλλυντικό. Το
περίφημο βάλσαμο των αρχαίων Σπαρτιατών είναι ιδανικό για πληγές και
χτυπήματα, μώλωπες, εκχυμώσεις, στραμπουλήγματα, εγκαύματα, φλεγμονές,
τσιμπήματα.Είναι ταυτόχρονα ιδανικό για το ντεκολτέ των γυναικών
και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως απαραίτητο προϊόν καλλωπισμού.
Ενδείκνυται για καθημερινή χρήση σε πρόσωπο και σώμα, ενώ είναι ακόμη
υγρά από το ντους, γιατί έτσι το νερό κλειδώνει την υγρασία στο δέρμα,
απλώνεται ευκολότερα και ελαχιστοποιείται η αίσθηση του λαδιού.
Όταν σκάνε τα χείλια είναι το μόνο που τα επαναφέρει και μάλιστα, χωρίς υπερβολή μέσα σε λίγη ώρα. Είναι πάμφθηνο και το προμηθεύεται κανείς από φαρμακείο. Επιλέξτε αυτό που θα έχει τυπωμένα στο μπουκάλι τα τυπικά χαρακτηριστικά του.
Ερχεται από την αρχαιότητα
Αποτέλεσε το περίφημο ίαμα των αρχαίων Σπαρτιατών, με το οποίο θεράπευαν τις πληγές τους μετά τις μάχες, ενώ το πρότειναν οι θεραπευτές της εποχής για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και του έλκους στομάχου.
Αναγνωρισμένο για τις πολλές του ιδιότητες, το σπαθόλαδο κατάφερε να διατηρηθεί ως «απαραίτητο γιατρικό», από αρχαιοτάτων χρόνων έως σήμερα, παρά το γεγονός ότι δεν είναι ευρέως γνωστό πού μπορεί να το βρει κανείς ή πώς να το παρασκευάσει.
Στην
περιφέρεια, πολλοί είναι εκείνοι που το φτιάχνουν μόνοι τους. Στις αρχές
Μαΐου και για περίπου έναν μήνα ανθίζει το σπαθόχορτο, ένα από τα
σημαντικότερα λουλούδια της ελληνικής πανίδας.
Μαζεύουμε τα άνθη και τα βάζουμε σε ένα βάζο για τρεις εβδομάδες στον ήλιο ( ένα μέρος άνθη και τρία μέρη ελαιόλαδο). Όταν το ελαιόλαδο πάρει ένα κόκκινο χρώμα είναι έτοιμο για χρήση. Προσοχή όμως δεν το χρησιμοποιούμε ποτέ όταν πρόκειται να μας δει ο ήλιος προκαλεί φωτοευαισθησία.
Ενα φαρμακείο μόνο του
Διακρίνεται, όχι μόνο για το έντονο κίτρινο χρώμα του, αλλά και για τις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες – αντισηπτικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, στυπτικές και επουλωτικές. Βοηθά δε σημαντικά, όπως λέγεται, στην αντιμετώπιση της ισχιαλγίας, των ρευματικών πόνων και των πόνων των αρθρώσεων κι έχει άριστες επουλωτικές ιδιότητες (συνίσταται για την επούλωση πληγών, μωλώπων και εγκαυμάτων πρώτου βαθμού).
Το
σπαθόχορτο ή το βαλσαμόχορτο, όπως το γνωρίζει αρκετός κόσμος, αποτελεί
το κύριο συστατικό του σπαθόλαδου που, σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη, είχε
και ιδιότητες αντικαταθλιπτικού.
Στις ΗΠΑ, όπου καταγράφει υψηλές πωλήσεις, ύστερα από σχετκό πρόγραμμα του ABC News, τον Ιούνιο του 1997, το σπαθόλαδο αποτέλεσε το εναλλακτικό «πρόζακ» για την ήπια και μέτρια κατάθλιψη.
Στη Γερμανία το σπαθόλαδο, που χρησιμοποιείται ως αντισπασμωδικό αλλά και για την αντιμετώπιση αϋπνιών, αποτελεί συχνά συνταγογραφούμενο από τους γιατρούς φάρμακο κατά της μελαγχολίας.
Μεταξύ άλλων περιέχει υπερικίνη και ψευδο-υπερικίνη, φλαβονοειδή (16% στα φύλλα), ξανθόνες, φαινολικά οξέα, αιθέρια έλαια (0,13% σε ολόκληρο το φυτό).
Οι
αναλγητικές ιδιότητες του βοτάνου είχε ειπωθεί πρώτα ότι οφείλονταν στις
ουσίες hypericin, pseudohypericin και στα φλαβονοειδή, αλλά σύμφωνα με
πρόσφατες φαρμακολογικές και κλινικές μελέτες τα αποτελέσματα
επικεντρώνονται σε μια κυρίως δραστική ουσία του, τη hyperforin.
Στην ομοιοπαθητική χρησιμοποιείται κυρίως σε νευραλγίες και τραυματισμούς νεύρων και γενικά συμπτωματολογία που ξεκινά από τραυματισμούς νεύρων, όπως απώλεια μαλλιών, κατάθλιψη και νευραλγία.
Όταν σκάνε τα χείλια είναι το μόνο που τα επαναφέρει και μάλιστα, χωρίς υπερβολή μέσα σε λίγη ώρα. Είναι πάμφθηνο και το προμηθεύεται κανείς από φαρμακείο. Επιλέξτε αυτό που θα έχει τυπωμένα στο μπουκάλι τα τυπικά χαρακτηριστικά του.
Ερχεται από την αρχαιότητα
Αποτέλεσε το περίφημο ίαμα των αρχαίων Σπαρτιατών, με το οποίο θεράπευαν τις πληγές τους μετά τις μάχες, ενώ το πρότειναν οι θεραπευτές της εποχής για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και του έλκους στομάχου.
Αναγνωρισμένο για τις πολλές του ιδιότητες, το σπαθόλαδο κατάφερε να διατηρηθεί ως «απαραίτητο γιατρικό», από αρχαιοτάτων χρόνων έως σήμερα, παρά το γεγονός ότι δεν είναι ευρέως γνωστό πού μπορεί να το βρει κανείς ή πώς να το παρασκευάσει.
Μαζεύουμε τα άνθη και τα βάζουμε σε ένα βάζο για τρεις εβδομάδες στον ήλιο ( ένα μέρος άνθη και τρία μέρη ελαιόλαδο). Όταν το ελαιόλαδο πάρει ένα κόκκινο χρώμα είναι έτοιμο για χρήση. Προσοχή όμως δεν το χρησιμοποιούμε ποτέ όταν πρόκειται να μας δει ο ήλιος προκαλεί φωτοευαισθησία.
Διακρίνεται, όχι μόνο για το έντονο κίτρινο χρώμα του, αλλά και για τις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες – αντισηπτικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, στυπτικές και επουλωτικές. Βοηθά δε σημαντικά, όπως λέγεται, στην αντιμετώπιση της ισχιαλγίας, των ρευματικών πόνων και των πόνων των αρθρώσεων κι έχει άριστες επουλωτικές ιδιότητες (συνίσταται για την επούλωση πληγών, μωλώπων και εγκαυμάτων πρώτου βαθμού).
Στις ΗΠΑ, όπου καταγράφει υψηλές πωλήσεις, ύστερα από σχετκό πρόγραμμα του ABC News, τον Ιούνιο του 1997, το σπαθόλαδο αποτέλεσε το εναλλακτικό «πρόζακ» για την ήπια και μέτρια κατάθλιψη.
Στη Γερμανία το σπαθόλαδο, που χρησιμοποιείται ως αντισπασμωδικό αλλά και για την αντιμετώπιση αϋπνιών, αποτελεί συχνά συνταγογραφούμενο από τους γιατρούς φάρμακο κατά της μελαγχολίας.
Μεταξύ άλλων περιέχει υπερικίνη και ψευδο-υπερικίνη, φλαβονοειδή (16% στα φύλλα), ξανθόνες, φαινολικά οξέα, αιθέρια έλαια (0,13% σε ολόκληρο το φυτό).
Στην ομοιοπαθητική χρησιμοποιείται κυρίως σε νευραλγίες και τραυματισμούς νεύρων και γενικά συμπτωματολογία που ξεκινά από τραυματισμούς νεύρων, όπως απώλεια μαλλιών, κατάθλιψη και νευραλγία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου