ΕΔΩ Τ ΑΡΠΑΞΕ ΧΟΝΤΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΣΙΓΑ ΜΗ ΝΟΙΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ...!!!

 

«Το είπαμε, το κάναμε»:

το γνωστό μόττο που χρησιμοποιούσε προεκλογικά, και συνεχίζει να χρησιμοποιεί η ΝΔ θα μπορούσε να εφαρμοστεί και για την επιστολή που έστειλε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σχετικά με τις τιμολογιακές πολιτικές πολυεθνικών εταιρειών στην Ελλάδα και σε χώρες της ΕΕ. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα αποτελέσματα της κίνησης αυτής δεν είναι ακόμα πολύ ορατά.

Όπως, άλλωστε, εξήγησε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, «βάζουμε από τώρα ένα μέρος της ατζέντας για την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο και ως προς το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και, βέβαια, ως προς την Κομισιόν. Και λέμε το εξής: το πρόβλημα αυτό, όπως είδατε και από την αρχική μου τοποθέτηση, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αφορά και άλλα κράτη. Και κινούμαστε σε δύο κατευθύνσεις. Και σε επίπεδο ελέγχου και σε επίπεδο νομοθέτησης. Και επειδή γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά και τους χρόνους που έχει η Ευρώπη, που όπως έχει δείξει η ιστορία δεν είναι οι αντίστοιχοι χρόνοι με την νομοθέτηση σε κάθε κράτος ξεχωριστά, αυτό πρέπει να το θέσουμε από την αρχή».

Με απλά λόγια, μπορεί ο πρωθυπουργός να έστειλε την επιστολή τώρα στην πρόεδρο της Κομισιόν (να σημειωθεί εδώ ότι, παρότι φαίνεται ότι παραμένει φαβορί για δεύτερη θητεία, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν αμφισβητείται ακόμα και από μερίδα του ίδιου της του κόμματος, του ΕΛΚ), αλλά όπως είπε και ο Π. Μαρινάκης, «δεν έχουμε αυταπάτες ότι αυτά τα οποία περιγράφουμε στην επιστολή θα ικανοποιηθούν στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα, αλλά θα είναι μία από τις πιο σοβαρές συζητήσεις αμέσως μετά τις ευρωεκλογές», αν και συμπλήρωσε ότι «δεν έχει κανένας να χάσει αν καταφέρουμε και κάνουμε συγκεκριμένα βήματα συνολικά ως Ευρώπη στη λογική των προτάσεων του πρωθυπουργού».

Το ενδιαφέρον είναι ότι η ίδια η Κομισιόν, πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια, είχε δημοσιεύσει μελέτη για τον τομέα των αναλώσιμων προϊόντων (Fast-moving consumer goods – FMCG, καταναλωτικά προϊόντα υψηλής κίνησης), στην οποία, μεταξύ άλλων, σημείωνε ότι «η ποσοτική ανάλυση των λιανικών τιμών έδειξε ότι το μεγάλο εύρος των τιμών που χρεώνουν οι κατασκευαστές στους λιανοπωλητές στην ΕΕ για την αγορά συγκεκριμένων επώνυμων προϊόντων δεν μπορεί να εξηγηθεί πλήρως από τους παράγοντες που συνήθως εφαρμόζονται για την εξήγηση των διαφορών στις τιμές, όπως τα διαφορετικά φορολογικά καθεστώτα (συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ), το εργατικό κόστος, το κόστος των πρώτων υλών, το κόστος παραγωγής ή η τιμή της εφοδιαστικής αλυσίδας».

Η ίδια μελέτη επισήμανε ότι «εντόπισε την ύπαρξη άμεσων εδαφικών περιορισμών εφοδιασμού (ΕΠΑ), καθώς και συναφείς πρακτικές όπως η διαφοροποίηση των προϊόντων. Οι ΕΠΑ νοούνται ως εμπόδια που επιβάλλονται από τους προμηθευτές στην αλυσίδα εφοδιασμού και μπορούν να επηρεάσουν τους λιανοπωλητές ή τους χονδρέμπορους». Ωστόσο, παρότι το πρόβλημα εντοπίστηκε από την ίδια την Κομισιόν και περιγράφηκε με αναλυτικό τρόπο, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά οι ΕΠΑ και οι μεγάλες διαφοροποιήσεις στις τιμές των ίδιων προϊόντων από χώρα σε χώρα παραμένουν, χωρίς να έχει ληφθεί κάποιο ουσιαστικό μέτρο για την καταπολέμηση του φαινομένου.

Εν πάση περιπτώσει, η επιστολή εστάλη και η κυβέρνηση ελπίζει ότι μετά τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου τα πράγματα θα είναι ευνοϊκά ώστε να αρχίσει η συζήτηση για τις πρακτικές αυτές των πολυεθνικών. Βέβαια, η συζήτηση αυτή καθαυτή μικρή σημασία έχει, όσο η ακρίβεια συνεχίζει να ροκανίζει το πορτοφόλι των νοικοκυριών – και δυνάμει ψηφοφόρων – με αποτέλεσμα ο Κ. Μητσοτάκης κατά την ομιλία του στη γ.σ. του ΣΕΒΕ να υπογραμμίσει και πάλι ότι «η ψήφος στις 9 Ιουνίου δεν προσφέρεται για αποχή και αδράνεια ή, πολύ περισσότερο, για τυφλά “μηνύματα” δήθεν διαμαρτυρίας. […] Συνεπώς, στις ευρωεκλογές η χώρα δεν χρειάζεται ψήφους αψήφιστες».  To ερώτημα, βέβαια, είναι πόσοι θα τον ακούσουν…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ