Εδωσαν αύξηση 16,4% στον μέσο μισθό και πήραν επιπλέον έσοδα κατά 161%

 

Οι μισθωτοί αυτής της χώρας

λυγίζουν μπροστά στα ράφια των σουπερμάρκετ από τον πληθωρισμό της απληστίας. Με αιχμή τα τρόφιμα –σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ προκύπτει αύξηση τιμών κατά 30,56% σε σχέση με το 2020– τα νοικοκυριά στην Ελλάδα παλεύουν να επιβιώσουν απέναντι σε μια κυβέρνηση που ουδέν πράττει ώστε να σβήσει την απληστία των ολίγων. Στην πράξη διά της απουσίας ελέγχων στην ενδιάμεση εφοδιαστική αλυσίδα (μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή) μαζεύει έμμεσους φόρους μέσω του ΦΠΑ και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης σε διάφορα προϊόντα, όπως τα καύσιμα, ο καπνός και το αλκοόλ. Από την άλλη πανηγυρίζει γιατί αυξάνεται διά των φόρων το ΑΕΠ και αυτό σημαίνει ευημερία στη χώρα με την καταπληκτική για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ποιότητα ζωής. Την ίδια ώρα διαλαλεί την κοινωνική ευαισθησία της διότι, όπως δηλώνουν οι υπουργοί της και αναπαράγουν άκριτα τα συστημικά ΜΜΕ, αυξάνει το μέσο εισόδημα μέσω της αύξησης του κατώτατου μισθού.

Πράγματι, αν δούμε τα στοιχεία από την Εργάνη καταγράφεται μια σωρευτική ποσοστιαία αύξηση της τάξης του 16,4% στον μέσο μεικτό μισθό από το 2019 (1.046,3 ευρώ) σε σχέση με το 2023 (1.251 ευρώ).

Μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας
Στην οικονομική θεωρία ονομάζεται «bracket creep» και προκαλείται όταν ο πληθωρισμός ωθεί τους φορολογούμενους σε υψηλότερες κατηγορίες φόρου εισοδήματος. Oπως γνωρίζουμε, οι αυξήσεις στον κατώτατο από το 2022 δόθηκαν για να καλύψουν τον πληθωρισμό της απληστίας. Τι έπραξε λοιπόν η κυβέρνηση Μητσοτάκη; Εδωσε αυξήσεις χωρίς παράλληλα να αλλάξει τις φορολογικές κλίμακες. Ετσι φτάσαμε το 2023 σε σχέση με το 2019 σε αύξηση της τάξης του 161% στον φόρο που καταβάλλουν οι συνολικά 2,3 εκατ. μισθωτοί.

Η λαθροχειρία της κυβέρνησης
Προφανής λοιπόν η λαθροχειρία Μητσοτάκη που από τη μια δίνει αυξήσεις και από την άλλη παίρνει μεγάλο μέρος αυτών πίσω μέσω τη φορολογίας εισοδήματος.

Ας το δούμε αναλυτικά:

Το 2019 που ο μέσος μεικτός μισθός μετρήθηκε στα 1.046,3 ευρώ ο αντίστοιχος ετήσιος φόρος ήταν 26,22 ευρώ x 14 μισθούς = 367 ευρώ. Αν λοιπόν υπολογίσουμε ότι έχουμε 2,3 εκατ. μισθωτούς, τότε εύκολα προκύπτει ότι η συνολική άμεση φορολόγηση ανήλθε στα 844,28 εκατ. ευρώ.

Το 2022 (το 2020 και 2021 λόγω του εγκλεισμού και των επιδοτήσεων δεν μπορεί να εξαχθεί ασφαλές μέγεθος) που ο μέσος μεικτός μισθός μετρήθηκε στα 1.176,5 ευρώ, ο αντίστοιχος ετήσιος φόρος ανήλθε σε 53,2 ευρώ x 14 μισθούς = 744,8 ευρώ. Αν λοιπόν υπολογίσουμε ότι έχουμε 2,3 εκατ. μισθωτούς, τότε εύκολα προκύπτει ότι η συνολική άμεση φορολόγηση ανήλθε στο 1,713 δισ. ευρώ, καταγράφοντας αύξηση εσόδων κατά 102% σε σχέση με το 2019.

Το 2023 που ο μέσος μεικτός μισθός μετρήθηκε στα 1.251 ευρώ, ο αντίστοιχος ετήσιος φόρος ανήλθε σε 68,6 ευρώ x 14 μισθούς = 960,4 ευρώ ετησίως. Με βάση τον αριθμό των μισθωτών, εύκολα προκύπτει ότι η συνολική άμεση φορολόγηση ανήλθε στα 2,2 δισ. ευρώ, καταγράφοντας αύξηση εσόδων κατά 161% σε σχέση με το 2019. Αντίστοιχα η αύξηση του 2023 σε σχέση με το 2022 είναι της τάξης του 28,95%.

Η φοροαφαίμαξη των μισθωτών είναι προφανής. Πανηγυρίζουν για την αύξηση του μέσου μεικτού εισοδήματος μέσω των αυξήσεων στον κατώτατο μισθό ενώ από τη μια οι αυξήσεις δεν αναπληρώνουν το εισόδημα και από την άλλη «γδέρνουν φορολογικά» τη μισθωτή εργασία, καθώς δεν τιμαριθμοποιούν τις φορολογικές κλίμακες.

Κάπως έτσι η Ελλάδα είναι η δεύτερη φτωχότερη χώρα στην Ευρώπη μετά τη Βουλγαρία. Ακριβώς διότι δεν αναπληρώνεται το εισόδημα που χάνεται από τον πληθωρισμό της απληστίας και οι φορομπήχτες δεν τιμαριθμοποιούν με βάση τον πληθωρισμό τη φορολογική κλίμακα, το 2025 είναι πιθανό να καταταγούμε ως φτωχότερη ευρωπαϊκή κοινωνία.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ