Τελικά κατοικώ σε οίκο αντοχής, μόνο που είμαι η εταίρα…

Χθες το βράδυ είχα συζήτηση με έναν ΕλληνόΑμερικανό επενδυτή που ήρθε στη χώρα μας για να πάρει κλίμα, όπως μου είπε και να διαθέσει τα ζεστά δολάρια του στην ελληνική αγορά. Η συζήτηση έκρυβε αρκετές εκπλήξεις για εμένα, αλλά και πληροφορίες που δεν τις
ήξερα και δεν τις φανταζόμουν.
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει δύο εταιρίες κατασκευαστικές (κονσερβοποιεία)  στη γειτονική Τουρκία. Την πρώτη την δημιούργησε το 2010 και την δεύτερη το 2014.
Φυσικά πριν πάει στην Τουρκία, το 2008 ξεκίνησε από την Ελλάδα. Μετά από 2 ετών αιτήσεις, επιτροπές επί επιτροπών και μια 45 αδειών για την κατασκευή και χορήγηση άδειας λειτουργίας ανάλογο εργοστασίου, τελικά του είπαν κατάμουτρα, ότι εάν δεν χώσει 20-30.000 ευρώ εταιρεία εν βλέπει ούτε στον αιώνα τον άπαντα. Ο άνθρωπος τα βρόντηξε και πήγε Τουρκία.
Στην Τουρκία, ο τοπικός δήμος στο Αϊβαλή, μόλις κατέθεσε τα σχέδια της επένδυσης, συνεδρίασε εκτάκτως και αυθημερόν το δημοτικό συμβούλιο, την ίδια μέρα πήρε προέγκριση και μετά από 3 μέρες οριστική έγκριση (αφού έδωσαν το ΟΚ και οι τεχνικές υπηρεσίες).
Μάλιστα επειδή η επένδυση κρίθηκε επικερδής ο Δήμος παραχώρησε για 50 χρόνια την έκταση και του ζήτησε να υπογράφει συμβόλαιο απασχόλησης 1000 εργατών/τριών ώστε να τον απαλλάξει πλήρως από την φορολογία για 5 χρόνια. Ψάχνοντας την ευκαιρία που είδε μπροστά του ο άνθρωπος αυτός διαπίστωσε ότι στη γειτονική χώρα οι πολυεθνικές και οι εταιρείες με έδρα εκτός χώρας, υποχρεούνται στο διαχωρισμό του έργου τους σε δύο τμήματα. Το πρώτο είναι το λεγόμενο κατασκευαστικό, εκεί το κράτος τα δίνει όλα (δωρεάν εκτάσεις, απαλλαγή φόρων κλπ), το δεύτερο είναι οι πωλήσεις και μεταπωλήσεις (πχ σουπερ μάρκετ). Εκεί πέφτει σφαγή. Υποχρέωση πώλησης των εγχώριων προϊόντων σε ποσοστό 90% επί τους συνόλου των διαθέσιμων προίόντων, φορολογία 25 % επί των εισαγομένων έναντι 10% επί τον εγχωρίων και το σημαντικότερα δεν μπορεί να ιδρυθεί και να λειτουργήσει πολυεθνική εφόσον η περιοχή έχει κάτω από 100.000 κατοίκους και αυτό για να μην πληγεί η τοπική αγορά.
Τώρα που θα διάβασες αυτά θεωρείς ακόμα ότι μένεις σε πολιτισμένη χώρα;
Γιατί εγώ νομίζω ότι τελικά κατοικώ σε οίκο αντοχής, μόνο που είμαι η εταίρα…
YΓ Ο φίλος αυτός προσπάθησε και φέτος να δημιουργήσει επιχείρηση (ιδίου τύπου) στη χώρα μας.

ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!


ΠΗΓΗ