O Κίσινγκερ ‘χρωστούσε’ στους Βρετανούς τη επιτυχία των μυστικών του επαφών με τη Κίνα.Εμπιστευόταν περισσότερο τους Βρετανούς…

 

O Κίσινγκερ ‘χρωστούσε’

στους Βρετανούς τη επιτυχία των μυστικών του επαφών με τη Κίνα.Εμπιστευόταν περισσότερο τους Βρετανούς… 

γράφει η Φανούλα Αργυρού – Ερευνήτρια , Δημοσιογράφος

Στις 18 Ιουλίου 2019 το  Βρετανικό Εθνικό Αρχείο,  είχε αποδεσμεύσει και έγγραφα για τις μυστικές συνεργασίες του Χ. Κίσινγκερ με τους Βρετανούς,   τα οποία δημοσίευσα.

Η βρετανική συντηρητική κυβέρνηση Edward Heath και οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν προσφέρει  σημαντικές υπηρεσίες στον Χ. Κίσινγκερ λίγο πριν τα τραγικά γεγονότα του 1974 στη Κύπρο και που εξηγούν περαιτέρω την συμπόρευση του με τους Βρετανούς ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ της τραγωδίας της Κύπρου. 

Ξεκαθαρίζω ότι δεν δικαιολογώ καθόλου τη στάση του Κίσινγκερ το 1974, αλλά διαφωνώ να επιρρίπτονται όλα πάνω του αγνοώντας τα πραγματικά γεγονότα. Γατί με αυτό το τρόπο το μόνο που επιτυγχάνεται  είναι να αθωώνονται οι πραγματικοί αρχιτέκτονες/ένοχοι της τραγωδίας της πατρίδας μας. 

Συνομιλίες για Βιετνάμ 

Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών για το Βιετνάμ στο Παρίσι αρχές της δεκαετίας του 1970, κύριος διαπραγματευτής εκ μέρους των ΗΠΑ ήταν ο τότε Βοηθός του Προέδρου Νίξον για Θέματα Εθνικής Ασφάλειας, Δρ Χένρι Κίσινγκερ.  Τα αρχεία μας ενημέρωσαν  ότι ο Κίσινγκερ δεν εμπιστευόταν τις αμερικανικές υπηρεσίες και ζήτησε τη βοήθεια των Βρετανών.

Τον Ιούνιο του 1971 ο Δρ Κίσινγκερ επισκέφθηκε το Λονδίνο για συνομιλίες με τον Γραμματέα του Υπουργικού, Sir Burke Trend, όμως ουσιαστικά ο Κίσινγκερ διεξήγαγε μυστικές διαπραγματεύσεις με τους διαπραγματευτές της Ανόι στο Παρίσι και οι Βρετανοί τού έδιδαν κάλυψη. Για καθεμία από τις μυστικές του συναντήσεις με τους Βορειο-Βιετναμέζους τον παρελάμβαναν από το στρατιωτικό αεροδρόμιο έξω από το Παρίσι Βρετανοί διπλωμάτες της βρετανικής πρεσβείας στο Παρίσι (έγραψε η «Daily Mail » αργότερα στις 7 Φεβρουαρίου 1972).

Κατά την επίσκεψή του τον Ιούνιο του 1971 είχε τονίσει εμφαντικά στους Βρετανούς ότι οι επαφές εκείνες και το τι λεγόταν (μεταξύ του και των Βρετανών) ήθελε να μείνουν άκρως εμπιστευτικές μεταξύ τους, δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να διαρρεύσουν και να τις μάθουν οι δικοί του άνθρωποι, οι «γραφειοκράτες» της Ουάσιγκτον.

Στις 30 Ιουλίου 1971 ένα άκρως απόρρητο τηλεγράφημα από τον Βρετανό πρέσβη στην Ουάσιγκτον έλεγε: «Ο Κίσινγκερ μού είπε για τα ‘μάτια του Βρετανού πρωθυπουργού μόνο’ ότι οι μυστικές διαπραγματεύσεις με την Ανόι προχωρούν ικανοποιητικά και τώρα μόνο κάποια μικρά σημεία έμειναν άλυτα… Ρώτησε κατά πόσον, αν υπάρξει περίπτωση, να κάνει χρήση των ειδικών διευκολύνσεων του τύπου που γνωρίζει ο Burke Trend…». Του είπαν ότι μπορούσε αλλά θα χρειαζόταν όση περισσότερη προειδοποίηση. Ο Κίσινγκερ είπε ότι ήταν λυπηρό πράγμα που εμπιστευόταν την ασφάλεια της βρετανικής κυβέρνησης περισσότερο από εκείνη της χώρας του και πραγματικά δεν ένιωθε ότι μπορούσε, δίχως πρόβλημα στην ασφάλεια, να χρησιμοποιήσει τις διευκολύνσεις της αμερικανικής αεροπορίας (air force)…» (Σχετική η δημοσίευση της «Daily Mail» στις 7 Φεβρουαρίου 1972).

1971 –  Άκρως μυστική βρετανική επιχείρηση παραπλάνησης– ταξίδι στη Κίνα 

Το 1971 επίσης ο Αμερικανός νέος Πρόεδρος Richard Nixon (1969-1974) χρειαζόταν κάποιον να κάνει σίγουρο ότι η Κίνα ενδιαφερόταν σοβαρά για σχέσεις προτού ξεκινήσει μια τέτοια συζήτηση στο Capitol Hill. Και ο άνθρωπος για τη δουλειά αυτή ήταν ο Χένρι Κίσινγκερ. Το πρόβλημα ήταν ότι θα πήγαινε από την Ουάσιγκτον στο Πεκίνο δίχως κανένας να γνωρίζει για το ταξίδι. Και εδώ ο Κίσινγκερ, ο οποίος εμπιστευόταν τους Βρετανούς πολύ περισσότερο από τους δικούς του στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ζήτησε τη βοήθειά τους μέσω άκρας μυστικότητας. Και δεν ήθελε με κανένα τρόπο να μάθει η Ουάσιγκτον τις μυστικές του επαφές με τη Κίνα.

Έτσι, λοιπόν, το Downing Street (με Πρωθυπουργό τον Edward Health) ξεκίνησε την επιχείρηση, διαδίδοντας ότι ένας μεγάλος επίσημος, ο Henry Kissinger, θα έφθανε στη χώρα για γεύμα εργασίας, θα συζητούσαν για το Βιετνάμ και άλλα επείγοντα διεθνή θέματα με τους Edward Heath, Υπ. Εξωτερικών Sir Alec Douglas-Ηome, Sir Bruke Trend, Επικεφαλής του Υπουργικού (Cabinet Secretary) και άλλους υψηλόβαθμους. Αντί, όμως, για γεύμα στο Λονδίνο, ο Κίσινγκερ βρέθηκε χιλιάδες μίλια μακριά στο Πεκίνο, για μυστικές συζητήσεις με την κινέζικη κυβέρνηση, πριν από την ιστορική επίσκεψη του Νίξον στην Κίνα το 1972.

Η βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον πήρε οδηγίες από το Λονδίνο να «μαγειρέψει» μια είδηση, ως κάλυψη, για να δικαιολογηθεί η μυστηριώδης απουσία του Κίσινγκερ από τον Λευκό Οίκο. Κατασκεύασαν μια τετραήμερη επίσκεψη στο Λονδίνο για συζητήσεις και ένα γεύμα που δεν έγινε ποτέ.

Η παραπλάνηση δούλεψε, έγραψε η «Guardian» στις 17 Φεβρουαρίου 2012: «Οι εφημερίδες ξεγελάστηκαν… Είναι δύσκολο να φανταστεί ένας ότι το 10 Downing Street θα μπορούσε να αποπειραθεί κάτι τέτοιο σήμερα. Όμως ο Heath και το Υπουργικό του ήταν μέρος μιας γενεάς του πολέμου, ικανοί να κρατούν μυστικά και ήταν συνηθισμένοι σε τακτικές του Ψυχρού Πολέμου… και εξαπατήσεις… Το γεύμα που δεν έλαβε ποτέ ήταν στις 26 Ιουνίου 1971…».

https://www.theguardian.com/world/2012/feb/17/kissinger-downing-street-visit-1971-untrue

Στις 24 Ιουνίου 1971 το Υπουργείο Άμυνας στο Λονδίνο ενημέρωσε το Γραφείο του Υπουργικού για τη «διευθέτηση» του ταξιδιού του Henry Kissinger με την άδεια του Air Vice Marshal Evans.

Ένα από τα βρετ. έγγραφα για τις μυστικές διευθετήσεις μεταφοράς Κίσινγκερ 

 

Ο Κίσινγκερ πέταξε με βρετανικό στρατιωτικό αεροπλάνο VC10 από το Dulles Airfield στην Washington απευθείας στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας Brize Norton στο Oxfordshire. Από το Λονδίνο, με τη βοήθεια και πάλι των Βρετανών, πήγε στο Πεκίνο μέσω Παρισιού. Η επιστροφή, εννοείται, είχε την ίδια διευθέτηση…

Στις 19 Ιουλίου 1971 ο Sir Dennis Greenhill σε επιστολή του προς τον Βρετανό πρέσβη στην Ουάσιγκτον, Earl of Cromer, τον ενημέρωσε με αντίγραφο πρακτικού για το τι συζητήθηκε μεταξύ του Sir Burks Trend και του Henry Kissinger. Το οποίο δεν είδε κανένας, εκτός από τον άμεσο περίγυρο του Πρωθυπουργού στο προσωπικό του γραφείο. Και στο Φόρεϊν Όφις γνωστοποιήθηκε μόνο στον Υπουργό Εξωτερικών, στον ίδιο (Dennis Greenhill) και στον Tom Brimslow*. «Και αυτό, λόγω του ότι ο Κίσινγκερ επανειλημμένα τόνισε ότι η ανταλλαγή ήταν αυστηρώς ιδιωτική και δεν ήθελε να γνωρίζει κανένας από τους ‘γραφειοκράτες’ (της χώρας του)…»

*Tom Brimslow – Βρετανός διπλωμάτης που υπηρέτησε και στο Φόρεϊν Όφις. Έπαιξε σημαντικό ρόλο το 1973, στη διαπραγμάτευση μαζί με τον Χένρι Κίσινγκερ για τη «Συμφωνία για την Πρόληψη Πυρηνικού Πολέμου» μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης. Η οποία, σύμφωνα με τον Kissinger, επιτεύχθηκε περισσότερο με βρετανική γνώση παρά αμερικανική και ότι ο Brimslow «ήταν παράδειγμα της αγγλο-αμερικανικής ειδικής σχέσης στην καλύτερή της περίπτωση…».

O Sir Bruke Trend στις 28 Ιουλίου 1971 ενημέρωσε τον Air Vice Marshal D. C. Evans ότι ο «ταξιδιώτης» ήταν πολύ εντυπωσιασμένος από την αποδοτικότητα της επιχείρησης και ευχαρίστησε τον τελευταίο για τον σχεδιασμό της…

Στις 7 Φεβρουαρίου 1972 η «Daily Mail» έγραψε μια μικρή είδηση με τίτλο: «Ο βασικός μυστικός ρόλος της Βρετανίας στην κρίσιμη απουσία του Kissinger από την Αμερική», αλλά έπεσε στα χαμηλά..

Ο Δρ Κίσινγκερ έμεινε πιστός στην «ειδική σχέση», όπως υπέδειξε με την ομιλία του της 10ης Μαΐου 1982 στο  Chatham House ως ο επίσημος προσκεκλημένος για τα 200 χρόνια του Φόρειν  Οφις. 

Τίτλος: «Reflections on a Partnership: British and American Attitudes to Post-war Foreign Policy» («Συλλογισμοί περί ενός Συνεταιρισμού: Βρετανική και αμερικανική στάση για τη μεταπολεμική εξωτερική πολιτική»).

Ακόμα ένα βρετ. έγγραφο για την «εξυπηρέτηση» Κίσινγκερ από τους Βρετανούς 

Είπε ο Κίσινγκερ:

«Η ιστορία της μεταπολεμικής μας ιστορίας είναι γεμάτη από αγγλο-αμερικανικές ‘διευθετήσεις’ και ‘κατανοήσεις’, κάποτε πάνω σε κρίσιμα θέματα, που δεν εισχώρησαν σε επίσημα έγγραφα… Ήμασταν σύμμαχοι και φίλοι. Δεν χρειαζόταν να δένουμε τα πάντα». Και συνέχισε:

Βρετανοί βοήθησαν στη συγγραφή εγγράφου-κλειδί για Σοβιετική ΄Ενωση και  έγγραφο για Ροδεσία 

«Οι Βρετανοί ουσιαστικά ήταν τόσο βοηθητικοί, που έγιναν μέτοχοι σε αμερικανικές εσωτερικές αποφάσεις, σε σημείο που ίσως ποτέ δεν συνέβη μεταξύ κυρίαρχων κρατών. Κατά την περίοδο της δικής μου υπηρεσίας (στην αμερικανική κυβέρνηση) οι Βρετανοί έπαιξαν σημαντικό ρόλο για κάποιες αμερικανικές διμερείς διαπραγματεύσεις με τη Σοβιετική Ένωση – στην πραγματικότητα βοήθησαν στη συγγραφή του εγγράφου-κλειδί.

Κατά τη δική μου θητεία, κρατούσα το βρετανικό Φόρεϊν Όφις πολύ καλύτερα ενημερωμένο και πιο στενά αναμεμειγμένο, παρά το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ… Στις δικές μου διαπραγματεύσεις για το θέμα της Ροδεσίας δούλεψα έχοντας στα χέρια μου ένα βρετανικό έγγραφο, με βρετανική γραμματική, όταν ακόμα δεν αντιλαμβανόμουν τη διαφορά μεταξύ ενός εγγράφου εργασίας από ένα εγκεκριμένο έγγραφο από το Υπουργικό. Η πρακτική της συνεργασίας ανθεί μέχρι σήμερα…».

Το 1974, λοιπόν,  ήταν βάσει αυτής της «συνεννόησης» που ενήργησε σε σχέση με το Κυπριακό. Επισφράγισμα της οποίας ήταν η ιστορική τηλεφωνική συνομιλία του με τον Βρετανό ομόλογό του James Callaghan στις 14.8.1974 και η συνάντηση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τους αξιωματούχους του Φόρεϊν Όφις στις 27.8.1974. Στις δε 14.8.74 ήταν ο σοσιαλιστής Βρετανός Πρωθυπουργός Harold Wilson που είπε στον ΓΓ του ΟΗΕ να μην βγεί ψήφισμα βάση του άρθρου 7 του Καταστατικού χάρτη εκτός και αν οι Τούρκοι προχωρήσουν σε  ΓΕΝΙΚΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΥΠΡΊΩΝ!.  (βιβλίο Φ.Α. «Διζωνική vs Δημοκρατία» 2019).

Ψήφισμα κάτω από το Κεφάλαιο 7 μόνο αν ξεκινήσει γενική σφαγή των Ελληνοκυπρίων!: H συνεννόηση 14 Αυγούστου 1974 Γουίλσον/Βάλντχαϊμ   2/8/2021 

Γουίλσον/Βάλντχαϊμ

https://simerini.sigmalive.com/article/2021/8/2/psephisma-kato-apo-to-kephalaio-7-mono-an-xekinesei-genike-sphage-ton-ellenokuprion-h-sunennoese-14-augoustou-1974-gouilsonbalntkhaim/

Ο  Κίσινγκερ εμπιστευόταν περισσότερο τους Βρετανούς παρά τους δικούς του!  21.7.2019  

https://simerini.sigmalive.com/article/2019/7/21/o-kisingker-empisteuotan-perissotero-tous-bretanous-para-tous-dikous-tou/

1971: ΜΥΣΤΙΚΗ  ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ – Ο ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ ΣΤΟ ΠΕΚΙΝΟ ΜΕΣΩ ΛΟΝΔΙΝΟΥ… Η ειδική σχέση ΗΒ – ΗΠΑ     

https://simerini.sigmalive.com/media/documents/SHMERINH_15065_15.11.20205dc1668e-e.pdf   σελ. 10   15.11.2020 

Και τώρα, δύο λόγια για όσους δεν έχουν μελετήσει το Κυπριακό από τα πρωτογενή αρχεία των αρχιτεκτόνων Βρετανών σε συνδυασμό με τα πιο πάνω. 

ΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΒΡΕΤΑΝΟΙ

Πραξικόπημα αλλά εμείς να μην γνωρίζουμε τίποτα!

1. Στις 20 Αυγούστου 1964, παραμονές του ναυαγίου των διαπραγματεύσεων Dean Acheson στη Γενεύη ο αξιωματούχος στο  Φόρειν ΄Οφις R. L. Wade-Gery (Τμήματος Σχεδιασμού)  σε εσωτερικό άκρως απόρρητο σημείωμά του έγραψε: 

«…μπορεί να έλθει η στιγμή όταν ένα επιτυχημένο πραξικόπημα μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια πραγματική λύση, αν λάμβανε χώρα βάση μιας παρασκηνιακής και μυστικής μισο-συμφωνίας… Η δυσκολία θα ήταν να κρατηθεί η ελληνο-τουρκική στρατιωτική (δράση) από το να βγει  εκτός ελέγχου μέσα στην υψηλά φορτισμένη συναισθηματική ατμόσφαιρα που θα δημιουργήσει.  Δοσμένης της σημερινής έλλειψης εμπιστοσύνης μεταξύ ελληνικής και τουρκικής κυβέρνησης, αυτό μπορεί μόνο να γίνει κατορθωτό αν έχουμε χέρι οι Αμερικανοί και εμείς.  Εμείς δεν πρέπει να γνωρίζουμε προκαταβολικώς τίποτα για το πραξικόπημα  (θα είναι πραγματικά πολύ ανεπιθύμητο αν γνωρίζαμε) , όμως θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δράσουμε γρήγορα έτσι και λάβει χώρα. Εκείνο που χρειαζόμαστε είναι να εξασφαλίσουμε τις αναγκαίες μίνιμουμ μυστικές μονομερείς υποσχέσεις από την κάθε πλευρά ότι οι δυνάμεις των δεν θα επιτεθούν η μία της άλλης…» Η υπογράμμιση της λέξης πραξικόπημα από τον βρετανό αξιωματούχο.

2. Μετά την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας, στις  13.2.1968,  οι Βρετανοί ανησυχούσαν ότι ο δικτάτορας  Γ. Παπαδόπουλος σε περίπτωση τουρκικής εισβολής μπορούσε να αποπειραθεί να κάνει τη «βλακεία» να στείλει βοήθεια στους Ελληνοκύπριους. «Διευθετήθηκε» η αντικατάστασή του με τον «μη βλάκα» Δ. Ιωαννίδη.
3. Μακάριος, Έλληνες αξιωματικοί και διδάσκαλοι πρέπει να φύγουν

Ο Βρετανός Συνταγματάρχης G. Stocker , τέλος Απριλίου 1974 αποχωρώντας από την Βρετ. Υπ. Αρμοστεία έγραψε στους ανώτερους του ότι έβρισκε επικίνδυνη την δημιουργία εφεδρικού στρατού από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Και  το πιο σημαντικό, στην παράγραφο 39 σκιαγράφησε  τόσο το πραξικόπημα όσο και την εισβολή όταν μίλησε για χειρουργική επέμβαση πολύ δύσκολου χαρακτήρα. 

«…αυτό θα χρειαστεί τρομερή πολιτική ικανότητα και κάποια κύρια χειρουργική επέμβαση, φοβάμαι πολύ δύσκολου χαρακτήρα. Ο πρόεδρος Μακάριος πρέπει να φύγει. Ένας κατάλληλος αντικαταστάτης δεν είναι εύκολο να βρεθεί όμως εγώ θα έβαζα τα λεφτά μου στο μόνο τίμιο και σίγουρα έμπιστο υποψήφιο στον κ. Σεβέρη (Ζήνων) ο οποίος παραιτήθηκε από υπουργός Υγείας με το θέμα των τριών Μητροπολιτών… Η Ένωση πρέπει να εξουδετερωθεί. Αυτό θα χρειαστεί μια αποφασιστική αντιμετώπιση από την Αθήνα και πρέπει να αποχωρήσουν τόσο οι Έλληνες διδάσκαλοι όσο και οι Έλληνες αξιωματικοί από την Εθνική Φρουρά…».  

4. Οι Βρετανοί κάποια έγγραφα για το πραξικόπημα τα διατηρούν απόρρητα μέχρι πέραν του 2040. 

ΠΗΓΗ