Οι «τριακόσιοι» Σύριοι κομάντος που αντιστάθηκαν και πέθαναν σαν «Ελληνες»

Από ότι φαίνεται οι 300 Σπαρτιάτες του Λεωνίδα «εμπνέουν» ανά τους αιώνες όλους τους στρατιώτες που πολεμούν μέχρι θανάτου έχοντας το «δίκαιο» με το μέρους τους. Αυτή είναι η αιώνια παρακαταθήκη των Σπαρτιατών του Βασιλιά Λεωνίδα σε όλη την ανθρωπότητα.
Έτσι και τώρα στην Συρία ήρθε στην δημοσιότητα με την πρόσφατη  κατάληψη της αεροπορικής βάσης Αμπού Ντουχούρ, μια ιστορία απίστευτου θάρρους, ηρωισμού και πολεμικής ανδρείας που καταδεικνύει για
ποιόν ακριβώς λόγο δεν πρόκειται να «πέσει» ποτέ η Συρία.
Η αεροπορική βάση ήταν υπό πολιορκία για περίπου τρία χρόνια από τους ισλαμιστές αντάρτες, οι οποίοι  είχαν  καταλάβει το μεγαλύτερο τμήμα της επαρχίας.
 


Από τα τέλη του 2012 αρχές του 2013, είχε αναφερθεί από τον συριακό και τον ρωσικό  τύπο  η ηρωική άμυνα μιας μονάδας Σύρων κομάντος στην αεροπορική βάση Αμπού Ντουχούρ στην Συρία.
Την βάση υπερασπίζονταν το 1^ο ειδικό τάγμα ειδικών δυνάμεων του συριακού στρατού με συνολικά περίπου 300 άτομα (σύμφωνα με  στοιχεία, αρκετοί Σύροι αξιωματικοί εκπαιδεύτηκαν στη Ρωσία και τη Λευκορωσία).
Για τρία χρόνια οι Σύροι κομάντος υπερασπίζονταν τη βάση αυτή με «νύχια και με δόντια», παρά τις αντιξοότητες.
Η πρώτη μεγάλη και σοβαρή προσπάθεια κατάληψης από τους Τζιχαντιστές έγινε την 30η Απριλίου 2013. Οι αφηνιασμένοι ισλαμιστές κατάφεραν να «διαρρήξουν» την εξωτερική περίμετρο της βάσης, αλλά η επίθεση τους τελικά απωθήθηκε. Ήταν η πρώτη σοβαρή προσπάθεια του ISIS να εισβάλει στην αεροπορική βάση κατά τη διάρκεια του πολέμου της Συρίας.
 


Η περίμετρο της βάσης που είχε έκταση πέντε χιλιόμετρα είχε ενισχυθεί, αλλά η πλήρη και αποτελεσματική προστασία της ήταν μια σχεδόν αδύνατη αποστολή με τις υπάρχουσες δυνάμεις, τόσο σε έμψυχο όσο και σε άψυχο υλικό.
Στην συνέχεια όλα τα συριακά χωριά στην περιοχή καταλείφθηκαν και «κατεδαφίστηκαν» εκ θεμελίων από τους ισλαμιστές αντάρτες.
Περίπου 13 οχυρωμένα με ισχυρό σκυρόδεμα υπόστεγα αεροσκαφών, μετατράπηκαν στα κύρια προπύργια της συριακής άμυνας. Εκεί οι Σύροι κομάντος είχαν εγκαταστήσει βαριά πολυβόλα και φορητά αντιαρματικά  συστήματα ATGM.
Η παρουσία αυτών των «εμπλουτισμένων» με οπλικά συστήματα καταφυγίων έπαιξαν σημαντικότατο ρόλο στην επιβίωση της βάσης για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξαν και μερικά άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα, με τα οποία οι Σύροι είχαν σχηματίσει μια ιδιότυπη δύναμη « ταχείας αντιδράσεως», η οποία «επιτίθονταν» στα κρίσιμα σημεία κατά την διάρκεια των συνεχών και αδιάκοπων  επιθέσεων των ισλαμιστών.
Κατά τη διάρκεια της μάχης, οι υπερασπιστές κατόρθωσαν να απωθήσουν από τη βάση τους αρκετά άρματα μάχης της οργάνωσης Al-Nusra Dzhabhat, αλλά μαχητές απ ό φυλές που ήρθαν από την περιοχή Deir ez-Zour και έλαβαν μέρος στην πολιορκία.
 


Με πλήρη επίγνωση της επικείμενης πτώσης της  αεροπορικής βάσης και δείχνοντας ένα ασυνήθιστο λόγο αντίστασης «μέχρις εσχάτων», η συριακή πολεμική αεροπορία απέσυρε όλα τα μαχητικά αεροσκάφη MiG-21 και MiG-23, που ήταν σε κατάσταση  πτητικής λειτουργίας μεταφέροντας τα στην αεροπορική βάση της  Χάμα.
Έτσι στην συριακή βάση έμειναν όσοι είχαν μείνει ζωντανοί από τους 300 Σύρους «Σπαρτιάτες».
Η φυγή αυτών μαχητών ήταν αδύνατη, διότι ήταν περικυκλωμένοι από παντού.
Αυτή όμως η χούφτα  των Σύρων στρατιωτών πεισματικά αντιστάθηκε μέχρι ενός σε αντίθεση με όλους τους υπολογισμούς.
Οι υπερασπιστές στην τελευταία μάχη υποχώρησαν στο εσωτερικό της περιμέτρου, αλλά δεν κατέθεσαν τα όπλα τους. Όντας σε μια απελπιστική κατάσταση, κάλεσαν το συριακό πυροβολικό να πραγματοποιήσει βολές κατευθείαν επάνω τους για να σκοτωθούν όλοι οι Τζιχαντιστές που επιτίθονταν στη βάση.
Εκείνη τη στιγμή, «σφραγίστηκε» μια για πάντα η μοίρα της βάσης και τα τρία ολόκληρα χρόνια λυσσώδους άμυνας. Όποιος μπορούσε να φέρει όπλο είτε ήταν τραυματίας είτε όχι  πολεμούσε με μανία τους ισλαμιστές, πέρα και πάνω από κάθε ανθρώπινη λογική.
Λόγω της αμμοθύελλας η συριακή  Πολεμική Αεροπορία, δεν μπορούσε να πραγματοποιήσει καμία εναέρια επιχείρηση για την υποστήριξη των τριακοσίων Σύρων ΗΡΩΩΝ υπερασπιστών της βάσης.
Χάρη σε μια άμεση στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς τους ισλαμιστές τρομοκράτες, οι τελευταίοι προμηθεύτηκαν αντιαρματικά συστήματα «Kokurs» ικανά να χτυπούν στόχους με κατευθυνόμενα βλήματα από απόσταση μέχρι 4 χιλιομέτρων, τονίζει το δημοσίευμα.
Σχεδόν λοιπόν από απόσταση «πλήρους ατιμωρησίας» οι Τζιχαντιστές και έχοντας μεγάλη αυτοπεποίθηση χτυπούσαν τους ήρωες Σύρους κομάντος  καταστρέφοντας όλα τα συριακά άρματα μάχης, ΤΟΜΑ αλλά και κτίρια. Οι επιθέσεις των ισλαμιστών συνεχίζονταν μέρα και νύχτα.
Σύμφωνα με την εικόνα  των μεγάλων πυρκαγιών  και των εκρήξεων που ξέσπασαν, έγινε κατανοητό κάποια στιγμή ότι είχαν χτυπηθεί αποθήκες καυσίμων και πυρομαχικών της βάσης.
 



Η κατάσταση είχε  γίνει απελπιστική, αλλά οι Σύροι υπερασπιστές σαν τους «Έλληνες Σπαρτιάτες» εξακολουθούσαν  να κρατούν πεισματικά, τονίζει το δημοσίευμα.
Σε κάθε περίπτωση, οι υπερασπιστές έφθασαν σε  ακραία σημεία φυσικής και ψυχικής εξάντλησης μετά από συνεχείς επιθέσεις τριών συνεχόμενων ημερών, του πυροβολικού των ισλαμιστών, που είχαν τεράστια αριθμητική υπεροχή, «ένας Σύρος  προς 80 Τζιχαντιστές» προκαθορίζοντας τη μοίρα της βάσης.
Οι περισσότεροι από τους στρατιώτες, που υπερασπίστηκαν τη βάση πέθαναν. Οι επιζώντες και οι τραυματίες που θα μπορούσαν να κινηθούν, άφησαν τους Τζιχαντιστές να «πλησιάσουν» στα 30 μέτρα, και τότε έριξαν χειροβομβίδες παίρνοντας την ζωή τους, μαζί με την δική τους.
 




Οι Σύροι σκοτώθηκαν όλοι και μετέβηκαν ΟΛΟΙ στον ουρανό για να συναντήσουν πιθανόν τους Έλληνες Σπαρτιάτες μαχητές που «φωτίζουν» με το παράδειγμά τους ακόμα και μετά από τόσους αιώνες.
 
 

Οι Σύροι πολέμησαν σαν Έλληνες μέχρι θανάτου!




ΠΗΓΗ