ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΛΕΙΣΕΙ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΚΑΖΑΝΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ....!!!

 

Ο Δρ. Η Ellen Wiebe

απορρίπτει τους ισχυρισμούς των ομάδων για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία ότι είναι ευάλωτες και ότι η κοινωνική πίεση και ακόμη και ο εξαναγκασμός συχνά συνοδεύουν την ευθανασία, αναφέρει το LifeSite.

Στο ντοκιμαντέρ του BBC Better Off Dead? Η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία Liz Carr πήρε συνέντευξη από την Dr. Ellen Wiebe, η πιο διαβόητη γιατρός ευθανασίας του Καναδά. Η Wiebe είναι επίσης ακτιβίστρια για τις αμβλώσεις με το Dying With Dignity, την ομάδα λόμπι ευθανασίας που θέλει να επεκτείνει περαιτέρω το δικαίωμα στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία στον Καναδά. Η προσπάθεια της Wiebe να υπερασπιστεί το καθεστώς ευθανασίας του Καναδά απέτυχε όταν γέλασε κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της συζητώντας τον τερματισμό της ζωής των ασθενών.

«Λατρεύω τη δουλειά μου», είπε στον Carr. «Πάντα μου άρεσε να είμαι γιατρός και έχω γεννήσει πάνω από χίλια μωρά και έχω φροντίσει οικογένειες, αλλά αυτή είναι η καλύτερη δουλειά που έχω κάνει ποτέ τα τελευταία επτά χρόνια. Και οι άνθρωποι με ρωτούν γιατί, και νομίζω ότι στους γιατρούς αρέσουν οι ευγνώμονες ασθενείς, και κανείς δεν είναι πιο ευγνώμων από τους ασθενείς μου τώρα και τις οικογένειές τους. Οι ασθενείς της που υποβλήθηκαν σε ευθανασία είναι, σημειωτέον, νεκροί. Όπως σχολίασε μια τρελή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «Νόμιζα ότι απολάμβανε τη δουλειά της λίγο υπερβολικά».

Ο Carr πίεσε την Wiebe αρκετές φορές σχετικά με την απειλή που συνιστά η ευθανασία για ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, αλλά η Wiebe δεν είχε τίποτα από αυτά. «Σίγουρα έχω συναντήσει ανθρώπους που δεν είναι πιο ανάπηροι από εμένα που λένε ότι δεν είναι αποδεκτό να ζει κανείς σε αυτή την κατάσταση», είπε. “Και θα έλεγα, “Χμ, εσύ και εγώ είμαστε διαφορετικοί”.

Ο Carr απάντησε: «Ανησυχώ ότι το να δοθεί η επιλογή και το δικαίωμα σε μια ομάδα ανθρώπων θέτει σε κίνδυνο μια άλλη ομάδα ανθρώπων. Αλλά δεν έχω την αίσθηση ότι αυτό το θεωρείς ως ανησυχία».

Ο Carr έχει δίκιο. «Αυτό που λέτε είναι ότι για να προστατεύσετε τους ευάλωτους ανθρώπους καταδικάζετε τους άλλους σε αφόρητα βάσανα», είπε η Wiebe. «Αλλά είμαι τόσο χαρούμενη που είμαι Καναδή και που έχουμε αυτόν τον νόμο ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να επιλέξουν αυτό ή όχι. Αλλά το να λέμε ότι κάποιος πρέπει να υποφέρει έτσι είναι απλώς σκληρό». Εν ολίγοις, η Wiebe απορρίπτει τον ισχυρισμό των οργανώσεων για τα δικαιώματα των αναπηριών ότι είναι ευάλωτες και ότι η κοινωνική πίεση και ακόμη και ο εξαναγκασμός συχνά συνοδεύουν την ευθανασία.

Σύμφωνα με μια μακροσκελή αφήγηση που δημοσιεύτηκε στο The New Atlantis από τον Alexander Raikin με τίτλο «No Other Options», ένας αυτοκτονικός άνδρας στον οποίο είπαν ότι δεν ήταν κατάλληλος επειδή δεν είχε σοβαρή ασθένεια και «δεν ήταν σε θέση να λάβει τεκμηριωμένες αποφάσεις για την προσωπική του υγεία, εγκρίθηκε από την Wiebe, η οποία πέταξε στο Βανκούβερ και τον σκότωσε εκεί. «Είναι η πιο ανταποδοτική δουλειά που έχουμε κάνει ποτέ», είπε η Wiebe σε συναδέλφους γιατρούς το 2020. Η Wiebe έχει υπερασπιστεί ότι τα άτομα που πάσχουν αποκλειστικά από ψυχικές ασθένειες είναι επίσης επιλέξιμα για ευθανασία.

Υπάρχει και η απάντηση της Wiebe σε ένα σεμινάριο MAiD, ως απάντηση στο ερώτημα τι πρέπει να κάνουν οι γιατροί με έναν ασθενή που φαίνεται να αντιστέκεται στην ευθανασία. Εκείνη χαμογέλασε και πρότεινε να ηρεμήσει τον ασθενή.

Εδώ το βίντεο:

Silencing whistleblowers. Laughing about sedating a patient into euthanasia. Expanding MAID to the vulnerable, homeless, and children, especially Indigenous children.

The next cover story for @NRO tries to answer: how did death care replace health care?https://t.co/K4LqxSmacW

— Alexander Raikin (@AlexanderRaikin) September 14, 2023

 

 

Το 2017, η Δρ Ellen Wiebe μπήκε κρυφά σε έναν εβραϊκό οίκο ευγηρίας όπου δεν επιτρέπεται η ευθανασία, για να κάνει μια θανατηφόρα ένεση σε έναν 83χρονο άνδρα. Όπως είναι λογικό, το γεγονός τρομοκρατούσε τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος που ζούσαν στο σπίτι και το σοκαρισμένο προσωπικό υπέβαλε καταγγελία εναντίον της Wiebe στο Κολλέγιο Ιατρών και Χειρουργών της Βρετανικής Κολομβίας. Η καταγγελία εναντίον της απορρίφθηκε με το αιτιολογικό ότι η MAiD είναι νόμιμη στον Καναδά και ως εκ τούτου η Wiebe δεν είχε παραβιάσει το νόμο.

Είναι ενδιαφέρον ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι ένιωσαν τόσο άβολα με την ευθυμία με την οποία η Wiebe έκανε τη δουλειά της. Ακόμη και πολλοί υποστηρικτές της ευθανασίας θεώρησαν ότι θα έπρεπε με κάποιο τρόπο να είναι πιο σοβαρή και στοχαστική γι’ αυτό. Μα γιατί? Εάν η ευθανασία – η δολοφονία – είναι υγειονομική περίθαλψη, γιατί δεν θα στείλει τους ασθενείς της στον εύθυμο δρόμο τους; Ίσως η ταλαιπωρία στην αισιόδοξη στάση της – το γεγονός ότι θεωρεί ότι αξίζει τον κόπο να τελειώνει ζωές και στα δύο άκρα του φάσματος της ζωής – είναι επειδή γνωρίζουμε βαθιά μέσα μας ότι υπάρχει κάτι βαθύτατα λάθος με την ομαλοποίηση της ιατροποιημένης θανάτωσης. Αυτή η ενόχληση θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η συνείδηση μας.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ