Ο MACRON ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ ΑΛΛΑ Ο ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΝ "ΕΦΤΥΣΕ"

 

H αυξημένη αντιρωσική ρητορική

του Emmanuel Macron μπορεί να εξηγηθεί από τη «αγανάκτηση» του Γάλλου προέδρου για την απώλεια της γαλλικής επιρροής στην Αφρική, η οποία αναζητά ολοένα και περισσότερο τη Ρωσία για βοήθεια και συνεργασία, πιστεύει ο Vladimir Putin και είναι πολλοί ειδικοί που συμμερίζονται την άποψή του.
Ο Macron «κατηγορεί τη Ρωσία αντί να αναλάβει την ευθύνη για τις δικές του πολιτικές αποτυχίες στις πρώην αποικίες της Γαλλίας στην Κεντρική και Δυτική Αφρική», εκτιμά ο καθηγητής Alexis Habiyaremye, ανώτερος ερευνητής στο DSI/NRF, (Κέντρο Ερευνών για τη Βιομηχανική Ανάπτυξη) στο Πανεπιστήμιο του Γιοχάνεσμπουργκ.
«Η επιθετική πολεμική ρητορική κατά της Ρωσίας προέρχεται από την απογοήτευσή του και τη ντροπή που συνειδητοποίησε ότι οι απειλές του δεν φοβίζουν κανέναν πλέον στην Αφρική», υπογράμμισε ο καθηγητής.

Οι πολεμικές ιαχές

Ο Γάλλος πρόεδρος εμφανίστηκε το τελευταίο διάστημα με μία έντονα επιθετική ρητορική απέναντι στη Ρωσία, μη αποκλείοντας την αποστολή στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Καθώς το Παρίσι εξακολουθεί να διατηρεί περίπου 5.500 στρατιώτες σταθμευμένους στην Αφρική, ακούστηκαν πρόσφατα εκκλήσεις στη Γαλλία για μεταφορά αυτών των στρατευμάτων στην «ανατολική πτέρυγα» του ΝΑΤΟ, στα σύνορα με την Ουκρανία.
Οι λεκτικές προκλήσεις του Macron θα πρέπει να εξεταστούν υπό το πρίσμα της φθίνουσας επιρροής της Γαλλίας στις πρώην αφρικανικές αποικίες της.
Στη συνέντευξή του στις 13 Μαρτίου, ο πρόεδρος της Ρωσίας Vladimir Putin προέταξε τη θέση ότι η αντιρωσική ρητορική του Γάλλου προέδρου θα μπορούσε να εξηγηθεί από την επιθυμία «να εκδικηθεί την απώλεια της γαλλικής επιρροής στην Αφρική».
«Ναι, πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο επίπεδο δυσαρέσκειας...
Δεν διώξαμε τη Γαλλία από την περιοχή.
Η πραγματικότητα είναι ότι οι ηγέτες ορισμένων αφρικανικών εθνών επέλεξαν να συνάψουν συμφωνίες με ρωσικές εταιρείες, επιλέγοντας να συνεργαστούν μαζί τους αντί για τις γαλλικές.
Αυτή την απόφαση πήραν οι Αφρικανοί φίλοι μας, όχι εμείς.
Ως εκ τούτου, δεν είναι ξεκάθαρο γιατί θα έπρεπε να αποτελεί προσβολή από αυτή την άποψη», είπε ο Putin στη συνέντευξή του την Τετάρτη (13/3/2024).


«Έχει δίκιο ο Putin»

«Ο Πρόεδρος Putin έχει απόλυτο δίκιο στην ερμηνεία του για τα απώτερα κίνητρα του Macron», είπε ο καθηγητής Alexis Habiyaremye , καθώς υπενθύμισε την «κατάρρευση της Γαλλίας στο Μάλι και την ταπεινωτική απέλαση των γαλλικών στρατευμάτων από την Μπουρκίνα Φάσο και τον Νίγηρα».
«Κατά μεγάλη ειρωνεία ήταν οι λάθος υπολογισμοί της ίδιας της Γαλλίας που αρνήθηκε να πουλήσει όπλα σε αυτές τις χώρες ενώ απειλούνταν από τρομοκρατικές εξεγέρσεις (που υποκινήθηκαν με τη βοήθεια του Παρισιού, όπως γνωρίζουμε τώρα) που ώθησαν το Μάλι και στη συνέχεια τη Μπουρκίνα Φάσο να αναζητήσουν επιπλέον συμμαχία ασφαλείας με τη Ρωσία.
Η Γαλλία προσπάθησε ακόμη και να βάλει εμπόδια στη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας, αλλά οι προσπάθειές της απέτυχαν.
Από την εκδίωξη των γαλλικών στρατευμάτων, τόσο το Μάλι όσο και η Μπουρκίνα Φάσο έχουν ανακτήσει τον έλεγχο των οχυρών που βρίσκονταν στα χέρια των ανταρτών, ενώ η επιχείρηση Barkhane της Γαλλίας απέτυχε να τα ανακαταλάβει», είπε ο αναλυτής.

Η γαλλική επιρροή στην Αφρική που έδυσε

Ενώ η Γαλλία διέλυσε επίσημα την αποικιακή κυριαρχία της στην Αφρική το 1975, με 20 από τις 50 αφρικανικές χώρες να είναι πρώην γαλλικές αποικίες, το Παρίσι διατήρησε την οικονομική και μερικές φορές πολιτική επιρροή σε πολλές από αυτές.
Το Παρίσι διατηρούσε στρατιωτική παρουσία σε πέντε χώρες της περιοχής Sahel – Μπουρκίνα Φάσο, Μάλι, Τσαντ, Μαυριτανία και Νίγηρας – στο πλαίσιο της Επιχείρησης Barkhane από το 2014.
Στο Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο, οι Γάλλοι ήταν παρόντες με το πρόσχημα της καταπολέμησης τρομοκρατών  στην περιοχή.
Τον Αύγουστο του 2022, ωστόσο, οι τοπικές αρχές απαίτησαν από τα γαλλικά στρατεύματα να εγκαταλείψουν το Μάλι και μόλις λίγους μήνες αργότερα, το Παρίσι έβαλε τέλος στην επιχείρηση Barkhane.
Αρκετά άλλα βασικά κράτη από αυτό που οι Γάλλοι ανέφεραν ως «η Γαλλική Αφρική» απαλλάχθηκαν από τα φιλο – γαλλικά καθεστώτα στα εδάφη τους: Γουινέα και Τσαντ (2021), Μπουρκίνα Φάσο (2022), Νίγηρας (Ιούλιος 2023) και Γκαμπόν (Αύγουστος 2023).
Καθώς τα νεο-αποικιακά καθεστώτα ανατράπηκαν σε όλες αυτές τις χώρες και η επιρροή της Γαλλίας στην Αφρική άρχισε να μειώνεται ραγδαία, όλο και περισσότεροι Αφρικανοί ηγέτες άρχισαν να αναζητούν βοήθεια στη Ρωσία.
Τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης επινόησαν ισχυρισμούς ότι οι λεγόμενες «ρωσικές εκστρατείες παραπληροφόρησης» ευθύνονταν για την πτώση αυτών των φιλογαλλικών καθεστώτων, αναφέρει το Sputnik.
Στα τέλη του 2022, καθώς ένα κύμα αντιγαλλικών διαδηλώσεων σάρωσε την περιοχή Sahel της Αφρικής, με πολλούς διαδηλωτές να εκφράζουν φιλορωσικά αισθήματα, ένας δυσαρεστημένος Macron κατηγόρησε τη Ρωσία ότι έχει ένα «σχέδιο αρπαγής» στην Αφρική, σημειώνοντας ότι «ορισμένες δυνάμεις που θέλουν για να εξαπλώσουν την επιρροή τους στην Αφρική, το κάνουν αυτό για να πληγώσουν τη Γαλλία, να πληγώσουν τη γλώσσα της, να σπείρουν αμφιβολίες, αλλά πάνω από όλα να ικανοποιήσουν ορισμένα συμφέροντα».



Ξαφνικά γεράκι ο Macron

Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, επιδιώκει να ενισχύσει τη συνεργασία με την Αφρική λαμβάνοντας υπόψη τους ιστορικούς δεσμούς της με την ήπειρο.
Το ρωσικό θέρετρο Sotsi φιλοξένησε την πρώτη Σύνοδο Κορυφής Ρωσίας-Αφρικής τον Οκτώβριο του 2019, ενισχύοντας τη συνεργασία της Μόσχας με αφρικανικά κράτη, συμπεριλαμβανομένων δεσμών σε τομείς όπως το εμπόριο, οι επενδύσεις, η ενέργεια και η ασφάλεια.
Η δεύτερη Σύνοδος Κορυφής Ρωσίας-Αφρικής στην Αγία Πετρούπολη το 2023 επιβεβαίωσε αυτή την τάση.
Επιπλέον, η Ρωσία θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές όπλων της Αφρικής.
Ο Putin τονίζει επανειλημμένα ότι η Ρωσία αποδίδει μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη των σχέσεων με τα αφρικανικά κράτη και «η ανάπτυξη και η ενίσχυση αμοιβαία επωφελών δεσμών με τις αφρικανικές χώρες και τις ενώσεις τους είναι μία από τις προτεραιότητες εξωτερικής πολιτικής της Μόσχας».
«Χάρη στη συμμαχία ασφαλείας με τη Ρωσία, τώρα τουλάχιστον τέσσερις πρώην γαλλικές αποικίες έχουν ανακτήσει την κυριαρχία τους και έβαλαν τέλος στην παρουσία γαλλικών στρατιωτικών βάσεων, οι οποίες δεν είχαν άλλο σκοπό από το να κρατήσουν τις πρώην αποικίες υπό νεο-αποικιακή υποταγή», επισημαίνει ο Alexis Habiyaremye.
Σύμφωνα με τον αναλυτή, ο Macron και τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης «μοιάζουν να έχουν κολλήσει στη λογική του Francafrique (Γαλλική Αφρική), σύμφωνα με την οποία αυτές οι πρώην αποικίες δεν επιτρέπεται να συνομιλούν με κανέναν χωρίς προηγούμενη έγκριση από το Παρίσι».
«Οι μέρες που η Γαλλία μπορούσε να απειλήσει τις πρώην αποικίες της και να την υπακούουν, έχουν παρέλθει, και η Γαλλία δεν έχει κανέναν άλλον να κατηγορήσει για αυτό.
Όταν ο Νίγηρας αποφάσισε να εκδιώξει τα γαλλικά στρατεύματα, ο Macron υποσχέθηκε προκλητικά να τα διατηρήσει εκεί ενάντια στη θέληση της κυβέρνησης, αλλά αργότερα αναγκάστηκε να καταπιεί την περηφάνια του και να αποσύρει τον πρεσβευτή του και τα στρατεύματά του», πρόσθεσε ο καθηγητής.

Η ταπείνωση του Γάλλου προέδρου

Είναι αμφίβολο ότι η ισχυρή γλώσσα του Macron όταν μιλάει για τον ρόλο που μπορεί να παίξει η Γαλλία στη σύγκρουση στην Ουκρανία θα μπορούσε να του χαρίσει πολιτικούς πόντους στο εσωτερικό, εκτιμά ο Habiyaremye.
«Η επιθετική του ρητορική αντηχεί μόνο στα αυτιά της ελίτ και στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης που ελέγχονται από ολιγάρχες.
Οι περισσότεροι Γάλλοι γνωρίζουν ότι ο Macron δεν έχει πολιτική ωριμότητα και δείχνει ασυνεπής, καθώς ενώ ήταν εκείνος που υποστήριζε ότι η Δύση δεν πρέπει να ταπεινώσει τη Ρωσία, ξαφνικά έγινε το …μεγαλύτερο γεράκι που υποστηρίζει την αποστολή χερσαίων στρατευμάτων στη Ουκρανία.
Τονίζοντας το γεγονός ότι η παρουσία γαλλικών και άλλων δυτικών στρατευμάτων στην Ουκρανία με μια μη επίσημη, μη εγκεκριμένη ιδιότητα δεν είναι καθόλου μυστική, όπως αποδεικνύεται από τις πρόσφατες διαρροές συνομιλιών της γερμανικής Bundeswehr, ο Alexis Habiyaremye προσθέτει ότι η ρητορική του Macron είναι επομένως πολύ επικίνδυνη.
«Είναι ήδη γνωστό ότι δυτικοί στρατιωτικοί πολεμούν στην Ουκρανία, μερικοί από αυτούς ως μισθοφόροι, άλλοι ως εκπαιδευτές και στρατεύματα υποστήριξης», είπε ο ερευνητής.
Σχετικά με πιθανά πολιτικά οφέλη που μπορεί να επιδιώκει ο Macron, ο ειδικός εξέφρασε την άποψη ότι «το κοινό συνειδητοποιεί σιγά-σιγά ότι η Δύση απέτυχε στη στρατηγική της και ότι το να είσαι το… πιο γεράκι έχει περιορισμένη μόνο πολιτική αξία.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η έκκληση του Macron έχει κερδίσει ελάχιστη έλξη μεταξύ άλλων ηγετών της ΕΕ».
«Το πιο πιθανό κίνητρο πίσω από την πολεμική ρητορική του Macron πρέπει να αναζητηθεί στον θυμό του να χάσει τη γαλλική επιρροή στην Αφρική, η οποία θεωρείται ότι έχει σοβαρές συνέπειες στη γαλλική οικονομία, ειδικά εάν, λόγω domino και άλλες πρώην γαλλικές αποικίες αποφάσιζαν να χωρίσουν τους δρόμους τους από τη Γαλλία», καταλήγει ο καθηγητής.

Στρατός από…μαζορέτες

Αξίζει να σημειωθεί ότι το γαλλικό εβδομαδιαίο περιοδικό Marianne, υπογραμμίζει πως ούτε ο γαλλικός στρατός δεν ακολουθεί τον Macron στο πολεμικό του παραλήρημα!
Μιλώντας υπό το καθεστώς ανωνυμίας οι Γάλλοι στρατιωτικοί, που έχουν πέσει από τα σύννεφα, εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για τον Macron που είναι και αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων.
«Ας μην κοροϊδευόμαστε είμαστε ένας στρατός από μαζορέτες απέναντι στους Ρώσους», σχολίασε ένας ανώτερος αξιωματικός, ο οποίος είναι πεπεισμένος ότι η αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στο ουκρανικό μέτωπο είναι «παράλογη»!
Αρκετές εμπιστευτικές αμυντικές εκθέσεις, τις οποίες το Marianne μπόρεσε να συμβουλευθεί δείχνουν μια «κρίσιμη κατάσταση» στο πολεμικό μέτωπο, που απέχει πολύ από την επίσημη ρητορική!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ