Η "ΜΠΛΟΦΑ" ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ "ΑΣΣΟΙ" ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ....!!!

 Η συλλογική Δύση ιστορικά από την εποχή της ΕΣΣΔ ακόμη αντιμετώπιζε τις διπλωματικές σχέσεις και τις διαβουλεύσεις με τη Μόσχα με όρους χαρτοπαιξίας.
Η στρατηγική αυτή κορυφώθηκε με τις Συμφωνίες του Minsk, την κορυφαία μπλόφα της δυτικής διπλωματίας προκειμένου η Ουκρανία να εξοπλιστεί στρατιωτικά και να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει με καλύτερους όρους στο πεδίο της μάχης τη Ρωσία, πριν η ίδια συνεχίσει μετά την Κριμαία να καταλαμβάνει τα εδάφη του Donbass.
Η αλήθεια είναι ότι η Ρωσία στην προκειμένη περίπτωση έπεσε στην παγίδα της Δύσης και έδωσε άφθονο χρόνο στο ουκρανικό καθεστώς που μετά το πραξικόπημα του 2014 (Maidan) συστηματικά εξόντωνε τον ρωσικό πληθυσμό στο Donbass.
Έπρεπε να περάσουν 8 χρόνια και να έλθει το 2022 χρονιά – ορόσημο, οπότε και η ρωσική ηγεσία απάντησε στη θανάσιμη μπλόφα της Δύσης με έναν άσο κρυμμένο στο μανίκι: την ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία.

Η παγίδα της Δύσης καλά κρυμμένη πίσω από την ανούσια πολεμική ρητορική

Η Δύση συνεχίζει στο διπλωματικό πεδίο με όρους χαρτοπαιξίας και οι διαπραγματεύσεις για κατάπαυση του πυρός που ατύπως προτείνει μέσω ειδικών διαύλων (Foreign Affairs) είναι μία ακόμη παγίδα της σημαδεμένης της τράπουλας (από την ιταλική λέξη trappola – παγίδα, δόλος).
Μόνο που εγκαίρως η Ρωσία αντελήφθη τη καινούργια μπλόφα της Δύσης και αυτό πρέπει να κρατήσουμε από τη συνέντευξη του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin στον Dmitry Kiselev.
Η Ρωσία δεν είναι αρνητική στις διαπραγματεύσεις αρκεί αυτές να είναι δημόσιες, διαφανείς και διεθνώς αναγνωρισμένες.
Αρχικά η Δύση επεδίωξε να επιφέρει μία στρατηγική ήττα στη Ρωσία στο πεδίο της μάχης αλλά στη συνέχεια συνειδητοποίησε ότι αυτό ο στόχος είναι απίθανο να επιτευχθεί.
«Και μετά άρχισαν να σκέφτονται - όσοι είναι πιο έξυπνοι - ότι είναι απαραίτητο να αλλάξει κάποιο είδος στρατηγικής σχετικά με τη Ρωσική Ομοσπονδία», παρατηρεί στο Ria Novosti, ο γεωπολιτικός αναλυτής Petr Akopov.
Ο Ρώσος ηγέτης άφησε να γίνει σαφές, πως τη Μόσχα δεν ανησυχεί για τους πολεμοκάπηλους – αυτούς τους αντιμετωπίζει εύκολα- τώρα στρέφει την προσοχή της στους «έξυπνους» που σχεδιάζουν να παρασύρουν τη Ρωσία σε διαπραγματεύσεις χρησιμοποιώντας διάφορα «καρότα» για να το επιτύχουν.

Τα «καρότα» των εγγυήσεων

Στόχος της Δύσης είναι να παρασύρει τη Ρωσία σε διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία με τη βοήθεια διαφόρων «καρότων», υποσχόμενη κάποιες «παραχωρήσεις», που στην πραγματικότητα είναι ένα δόλωμα.
Ο Putin και η ρωσική ηγεσία έχουν αντιληφθεί την παγίδα και βέβαια δεν πρόκειται να επαναληφθεί έναν νέο Minsk.
«Παρόλα αυτά, είμαστε έτοιμοι για σοβαρές συνομιλίες και θέλουμε να επιλύσουμε όλες τις συγκρούσεις - και ειδικά αυτή τη σύγκρουση - με ειρηνικά μέσα.
Αλλά πρέπει να καταλάβουν (σ.σ. Δυτικοί) καθαρά και ξάστερα ότι δεν θα υπάρξει κατάπαυση πυρός, μόνο και μόνο για να επανεξοπλιστεί ο ουκρανικός στρατός. Η Μόσχα δέχεται μία σοβαρή συζήτηση με εγγυήσεις ασφαλείας για τη Ρωσική Ομοσπονδία», έχει ξεκαθαρίσει ο Putin.

Ποια είναι όμως η διαφορά μεταξύ καρότων και πραγματικών εγγυήσεων;

Δεν μπορούν κάποια στιγμή οι πιο αξιόπιστες εγγυήσεις να μετατραπούν σε απάτη;
Ο Putin δεν απαρίθμησε τις απαραίτητες για τη Ρωσία εγγυήσεις, περιοριζόμενος στις λέξεις ότι «οι εγγυήσεις πρέπει να είναι σαφείς, πρέπει να είναι αυτές που θα μας ταιριάζουν, στις οποίες θα πιστεύουμε». Είναι σαφές ότι πρόκειται για γενικές λέξεις, αλλά ας αποκωδικοποιήσουμε τι εννοούσε ο Ρώσος πρόεδρος.
Ας αφήσουμε κατά μέρος το γεγονός ότι πλέον δεν είναι δυνατή καμία διαπραγμάτευση – τουλάχιστον επισήμως - λόγω της απροθυμίας των μερών να τις διεξαγάγουν: Η Ουκρανία και η Δύση πιστεύουν εν μέρει ακόμη ότι μπορούν ακόμη να επιτύχουν βελτιωμένες συνθήκες στο πεδίο της μάχης και η Ρωσία δεν έχει ακόμη ελέγξει το σύνολο των εδαφών που έχει προσαρτήσει.
Αυτό ισχύει τώρα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εάν η θέση του ουκρανικού στρατού επιδεινωθεί περαιτέρω, η Δύση, αντί να υπαινίσσεται τη δυνατότητα αποστολής στρατευμάτων, δεν θα στραφεί και πολύ γρήγορα σε εκκλήσεις για επείγουσες διαπραγματεύσεις.
Ποιες θα μπορούσαν να είναι οι ελάχιστες προϋποθέσεις μας σε αυτή την περίπτωση;
Η Ρωσία δεν χρειάζεται απλώς την αναγνώριση των νέων συνόρων και εδαφών της - χρειάζεται εγγυήσεις πλήρους ουδετερότητας για την επικράτεια που θα απομείνει στην Ουκρανία.
Εδώ χρειάζεται μία συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, με τη μορφή αλλαγών στην ουκρανική νομοθεσία και μία συνθήκη μεταξύ Κιέβου και Μόσχας.

Οι δύο βασικές προϋποθέσεις

Υπάρχουν όμως δύο βασικές προϋποθέσεις: Να αναγνωριστούν τα νέα σύνορα της Ρωσίας να απαγορευθεί δια νόμου η ένταξη της Ουκρανίας στις βορειοατλαντικές δομές.
Χωρίς τις δύο αυτές βασικές προϋποθέσεις οι όποιες διαπραγματεύσεις δεν έχουν νόημα, γιατί ακριβώς η εκδίωξη της Δύσης από την Ουκρανία είναι ο κύριος στόχος της έναρξης της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης.
Εάν η Δύση δεν είναι έτοιμη να χάσει τον απόλυτο έλεγχο του Κιέβου και να εγκαταλείψει την πρόθεσή της να συμπεριλάβει την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, τότε θα πρέπει να συνεχίσει να είναι πεπεισμένη για το αναπόφευκτο γεγονός στο πεδίο της μάχης.
Η Δύση μπορεί να αρνηθεί να αναγνωρίσει την πραγματικότητα και να προσπαθήσει να κρατήσει την Ουκρανία, αλλά στο τέλος, στο επόμενο στάδιο της σύγκρουσης, θα πρέπει να επιστρέψει στο ίδιο θέμα: Τερματισμός της ρωσικής επίθεσης είναι δυνατός, μόνο εάν η Δύση εγκαταλείψει την Ουκρανία
Και η Ρωσία δεν προτίθεται να το κάνει αυτό, καθώς απέναντι στους χαρτοπαικτικούς όρους της Δύσης έχει έναν άσο κρυμμένο στο μανίκι: Τη νίκη στο πεδίο της μάχης.

Οι τρεις όροι της Ρωσίας για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις

Η Ρωσία έχει θέσει και τρεις όρους για τη διεξαγωγή ειλικρινών και ουσιαστικών διαπραγματεύσεων με τη Δύση για το ουκρανικό ζτήμα.
Πρώτον, δεν θα υπάρξουν μυστικές προσωρινές συμφωνίες με κανέναν.
Η Ρωσία ήταν, είναι και θα είναι πάντα ανοιχτή σε διαπραγματεύσεις για μια διευθέτηση της κρίσης στην Ουκρανία, αλλά σκοπεύει να συνεχίσει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση μέχρι να επιτευχθούν οι στόχοι της.
Ο Putin δήλωσε πολύ καθαρά ότι η Ρωσία δεν είναι κατά των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, αλλά ότι δεν μπορούν να διεξαχθούν βάσει προτάσεων που υποβάλλει το καθεστώς του Κιέβου σημείωσε ο Ρώσος πολιτικός επιστήμονας Dmitry Evstafiev.
Η λεγόμενη «φόρμουλα Zelensky» «δεν θα συζητηθεί με κανέναν τρόπο», υπογράμμισε ο Evstafiev.
«Ορισμένοι από τους ‘’εταίρους’’ μας υπαινίχθηκαν την ανάγκη έναρξης διαπραγματεύσεων…
Αλλά, πρώτα και κύρια, η φόρμουλα Zelensky δεν μπορεί να είναι μια θέση εκκίνησης.

Δεύτερον, οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις θα πρέπει να οδηγήσουν στην εδραίωση μιας διαρκούς ειρήνης και δεν μπορούν να αποτελέσουν όχημα προσωρινής εκεχειρίας στο μέτωπο προκειμένου να ωθηθεί περαιτέρω προς τον επανεξοπλισμό του, το ουκρανικό καθεστώς».
Σύμφωνα με τον αναλυτή, αναπόσπαστο στοιχείο οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης πρέπει να είναι «η άρνηση της Δύσης να προμηθεύσει όπλα στην Ουκρανία».

Τρίτον, αυτές οι διαπραγματεύσεις πρέπει να διεξαχθούν «φανερά και πρέπει να εδραιωθούν σε δημόσιες συμφωνίες σε πολιτικό επίπεδο».
Ο Putin αποσαφήνισε ότι η Ρωσία χρειάζεται εγγυήσεις, είπε ο αναλυτής.
«Εγγυήσεις μπορούν να δοθούν μόνο από υπεύθυνες πολιτικές προσωπικότητες που εκπροσωπούν σταθερές κυβερνήσεις δυτικών χωρών και πρέπει να προσφέρονται υπό τη φύση των απολύτως δεσμευτικών υπογεγραμμένων εγγράφων», είπε ο Evstafiev.
Οι αντιπροσωπείες της Ρωσίας και της Ουκρανίας συμμετείχαν σε αρκετούς γύρους ειρηνευτικών συνομιλιών, αλλά οι διαπραγματεύσεις έφτασαν τελικά σε αδιέξοδο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ