Γιατί όλα τα παιδιά έχουν έναν μπαμπά και μια μαμά, και εγω έχω δύο μπαμπάδες;

Μια νέα κινηματογραφική ταινία που προβάλλεται στις μεξικάνικες αίθουσες εκθέτει στο κοινό, για πρώτη φορά, μια αμείλικτα ρεαλιστική απεικόνιση των κινδύνων και των βλαβών που υφίστανται τα παιδιά που έχουν υιοθετηθεί από ομοφυλόφιλα
ζευγάρια.
Η ταινία “Pink... El rosa no es como lo pintan” - «Ροζ: Δεν είναι αυτό που λένε ότι είναι», η οποία έκανε την πρεμιέρα της σε διακόσιες κινηματογραφικές αίθουσες αυτό το Σαββατοκύριακο στην αλυσίδα Cinemex, περιγράφει τη ιστορία ενός ζευγαριού ομοφυλόφιλων που υιοθετούν ένα αγοράκι, και αναπόφευκτα το εκθέτουν στο χάος και τη σύγχυση που δημιουργείται από τον επιπόλαιο τρόπο ζωής τους .
Η ασυμβίβαστη απεικόνιση της γκέι υποκουλτούρας που παρουσιάζει η ταινία έχει προκαλέσει διαμαρτυρίες από ομοφυλόφιλους ακτιβιστές στο Μεξικό, οι οποίοι ζήτησαν από τις αρχές την απαγόρευση της προβολής της ταινίας σε...
οποιαδήποτε αίθουσα.Το Εθνικό Συμβούλιο για την Πρόληψη των Διακρίσεων της κυβέρνησης αρχικά αρνήθηκε να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες, αλλά τώρα έχει ζητήσει από τον υπουργό εσωτερικών να αυξήσει το όριο ηλικίας για την παρακολούθηση της ταινίας (επί του παρόντος είναι προσβάσιμο σε άτομα ηλικίας 15 και άνω). Κάλεσε επίσης την κινηματογραφική βιομηχανία να εξαλείψει «τα στερεότυπα, τις προκαταλήψεις και τα στίγματα» που συνδέονται με ομοφυλοφιλικές «οικογένειες».

Ο "γάμος" των ομοφυλόφιλων και η υιοθεσία είναι πράξεις νόμιμες στην πρωτεύουσα της χώρας, την Πόλη του Μεξικού, εδώ και αρκετά χρόνια και το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας σταδιακά επιδιώκει να επιβάλλει τον επαναπροσδιορισμό του γάμου στο σύνολο της χώρας, παρά τις μαζικές διαμαρτυρίες και την αντίσταση από βουλευτές. Μια ισχυρή πλειοψηφία Μεξικανών συνεχίζει να εναντιώνεται στην υιοθεσία από ομοφυλόφιλους.

Το ‘Pink’ προσφέρει μια ειλικρινή εξέταση των κοινωνικών, ψυχολογικών και πνευματικών συνεπειών της έκθεσης των παιδιών στην ομοφυλοφιλία.

«Γιατί όλα τα παιδιά έχουν έναν μπαμπά και μια μαμά, και έχω δύο μπαμπάδες;» ρωτάει με δάκρυα στα μάτια το υιοθετημένο αγόρι της ταινίας, τον ομοφυλόφιλο "πατέρα" του, όπως βλέπουμε σε μια σκηνή από το τρέιλερ της ταινίας.

Το υιοθετημένο παιδί αρχίζει να βιώνει σύγχυση σχετικά με τη δική του σεξουαλική ταυτότητα, καθώς το ίδιο έχει επανειλημμένα εκτεθεί σε μία λάγνα και επικίνδυνη επιρροή μιας ευρείας ποικιλίας αλλόκοτων χαρακτήρων που χαρακτηρίζουν την ομοφυλοφιλική υποκουλτούρα. Ενθαρρύνει έναν φίλο να αποδεχτεί την δική του ολοένα και πιο θηλυπρεπή μορφή συμπεριφοράς. Υφίσταται επίσης την κοροϊδία και την κοινωνική απόρριψη από τους συμμαθητές του.

Το ζευγάρι των ομοφυλόφιλων αντιμετωπίζει διάφορους χριστιανούς που αντιτίθενται χωρίς συμβιβασμούς στην σχέση τους και επιδιώκουν να επιφέρουν τη μετατροπή τους.

«Πόσο τρομακτικό είναι τα παιδιά να μεγαλώνουν με ομοφυλόφιλους. Θα αποκτήσουν ομοφυλοφιλικές τάσεις», παρατηρεί ένας. Ένας άλλος λέει στο ένα μέλος του ζευγαριού ότι οι σεξουαλικές πράξεις του με τον φίλο του είναι "αφύσικες" και τον ρωτάει αν είναι πραγματικά ευτυχισμένος.

Το ένα μέλος του ζεύγους μετανοεί τελικά, μετά την ανάγνωση της Αγίας Γραφής και απορρίπτει την ομοφυλοφιλική ζωή, ενώ το άλλο όχι και κολλάει AIDS.

Η ταινία έχει επικριθεί για χαμηλά κινηματογραφικά πρότυπα και υπερβολικές απεικονίσεις υπερ-θηλυπρεπών ομοφυλόφιλων. Ο προϋπολογισμός της παραγωγής ήταν περίπου μισό εκατομμύριο δολάρια από τον Ευαγγελικό σκηνοθέτη Francisco del Toro, πρώην ηθοποιό και Ευαγγελικό Προτεστάντη που έχει κάνει ταινίες με διάφορα θέματα, συμπεριλαμβανομένων της τοξικομανίας, της ζημίας που προκαλείται από αποκρυφιστικές πρακτικές, και της αφοσίωσης στην οικογένεια .

Ο Del Toro απέκρουσε τις κατηγορίες περί «ομοφοβίας» εναντίον του από ομοφυλόφιλους ακτιβιστές.

«Τα παιδιά δεν θα πρέπει να είναι τρόπαια του gay κινήματος. Αυτό που πρέπει να πρυτανεύει στην υιοθεσία είναι το συμφέρον του παιδιού», είπε ο σκηνοθέτης σε πρόσφατη συνέντευξή του.

Όσον αφορά το πώς απεικονίζεται ένα παιδί που ακολουθεί τους ομοφυλόφιλους "γονείς" του στο γκέι τρόπο ζωής τους, ο ντελ Τόρο παρατήρησε ότι «ένα παιδί απορροφά τη συμπεριφορά και τα έθιμα του σπιτιού σαν σφουγγάρι, και αν δεν το πιστεύεις, να μου εξηγήσεις γιατί υπάρχουν οικογένειες που για γενιές έχουν απαγωγείς ή ληστές τραπεζών».

Ο ίδιος αρνήθηκε ότι η ταινία είναι «ομοφοβική» και ενθάρρυνε το κοινό να την δει το ίδιο, αντί να λαμβάνει σοβαρά αυτά που λένε οι επικριτές της.

Η απεικόνιση του gay lifestyle στο ‘Pink’ αντανακλάται σε πολυάριθμες μελέτες που έχουν καθιερώσει υψηλά ποσοστά ασυδοσίας και αστάθειας στις σχέσεις μεταξύ ομοφυλοφίλων, οι οποίοι υποφέρουν επίσης σημαντικά από αυξημένη συχνότητα λοίμωξης από τον ιό HIV, καθώς και από πολλές άλλες οργανικές και ψυχολογικές διαταραχές. Μελέτες δείχνουν επίσης ότι τα παιδιά που υιοθετήθηκαν από ομοφυλόφιλους υποφέρουν σε σημαντικά υψηλότερα ποσοστά από συναισθηματικά και αναπτυξιακά προβλήματα και έχουν ένα υψηλότερο ποσοστό αντιμετώπισης προβλημάτων ψυχικής υγείας.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο Pablo Cheng, που είναι ένας διάσημος Μεξικάνος ηθοποιός και ομοφυλόφιλος, ο οποίος υποδύεται τον έναν από τους δύο άνδρες που υιοθετούν, είπε στο κανάλι TV Notas ότιαντιτίθεται στην υιοθεσία από ομοφυλόφιλους.

«Νομίζω ότι αυτά τα παιδιά πρόκειται να υποστούν πολλές συνέπειες. Νομίζω ότι ο εκφοβισμός στα παιδιά που έχουν δύο μητέρες ή δύο πατέρες-θα αφήσει μεγάλες συνέπειες. Δεν έχει σημασία πόσο εκπαιδεύεται το Μεξικό ή ο κόσμος, πάντα θα μας επικρίνουν πολύ γιατί είμαστε ομοφυλόφιλοι», είπε, και αργότερα πρόσθεσε ότι τα παιδιά «χρειάζονται τις εικόνες του πατέρα και της μητέρας».

ΠΗΓΗ