Ο επιστήμονας που θανάτωσε και επανέφερε στη ζωή δύο σκύλους!
Ήθελε να «αναστήσει» και έναν εθελοντή θανατοποινίτη, αλλά οι αρχές δεν του έδωσαν άδεια να κάνει το πείραμα
Στην Αμερική του 1934, ένας «τρελός» επιστήμονας κατάφερε το ακατόρθωτο: να αναστήσει έναν νεκρό. Ο ιδιοφυής επιστήμονας ονομαζόταν Ρόμπερτ Κόρνις και είχε γίνει δεκτός στο πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ, πριν ακόμα κλείσει τα 15. Στα 18, αποφοίτησε με
άριστα και μέχρι τα 21, είχε τελειώσει και το διδακτορικό του.
Τα πρώτα χρόνια μετά το πανεπιστήμιο εφηύρε ειδικούς φακούς για γυαλιά, που επέτρεπαν στον άνθρωπο να διαβάζει εφημερίδα κάτω από τη θάλασσα! Εντυπωσιακό επίτευγμα, αλλά ποιος διαβάζει εφημερίδα κάτω από το νερό; Ο φιλόδοξος επιστήμονας δεν ικανοποιήθηκε. Αυτό που πραγματικά ήθελε ήταν να αφήσει ιστορία και αυτό θα το πετύχαινε μόνο αν έκανε κάτι που δεν είχε καταφέρει κανείς άλλος πριν από αυτόν. Το 1932, σε ηλικία 29 ετών, άρχισε να ασχολείται με την «ανάσταση» των νεκρών ή καλύτερα την «επαναφορά» τους. Αρχικά πειραματίστηκε πάνω σε πτώματα, στα οποία χορηγούσε ενέσεις αδρεναλίνης μαζί με αντιπηκτικά αίματος. Σύμφωνα με τη μέθοδό του, τα έδενε πάνω σε τραμπάλα, την οποία ανεβοκατέβαζε γρήγορα για να κυκλοφορεί το αίμα σε όλο το σώμα, όπως θα έκανε αν λειτουργούσε η καρδιά.
Τα πρώτα πειράματα απέτυχαν και σκέφθηκε ότι η επαναφορά μπορούσε να εφαρμοστεί μόνο σε πτώματα που μόλις είχαν πεθάνει. Τότε εντατικοποίησε τις προσπάθειές του πειραματιζόμενος με σκυλιά. Τα θανάτωνε προκαλώντας τους ασφυξία με ένα μείγμα από άζωτο και αιθέρα και στη συνέχεια τους προκαλούσε ηλεκτροσόκ, τους έκανε μαλάξεις στην καρδιά, ενέσεις αδρεναλίνης και τα μετακινούσε πάνω στην τραμπάλα.
Τον Μάιο του 1934, καθώς πειραματιζόταν πάνω σε πέντε φοξ τεριέ που είχε ονομάσει «Λάζαρο Α, Β, Γ, Δ, Ε», είχε την πρώτη του επιτυχία. Δύο από τους «Λάζαρους» επανήλθαν. Έμειναν ζωντανοί για λίγες μέρες, αλλά τυφλοί, με σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες και σε ημιλιπόθυμη κατάσταση. Ακόμα και με αυτά τα μέτρια αποτελέσματα, το πείραμα χαρακτηρίστηκε ως τεράστια επιτυχία και ο Κόρνις τράβηξε την προσοχή των media. Τον επόμενο χρόνο προβλήθηκε και ταινία για τη ζωή του, με τίτλο «Life Returns». Στόχος του ήταν να εξηγήσει στο κοινό, τους λόγους που έκανε τα πειράματα και να αποδείξει την αξία τους.
Το 1947 επιδίωξε να επαναφέρει ένα ανθρώπινο πτώμα. Βρήκε μάλιστα και εθελοντή, τον μελλοθάνατο παιδεραστή Τόμας Μακμόνιγκλ, που προσέφερε το σώμα του για τα πειράματα του Κόρνις. Η πολιτεία της Καλιφόρνιας όμως, αρνήθηκε να του δώσει άδεια για τα πειράματα, καθώς πίστευε ότι αν ο Κόρνις κατάφερνε να τον επαναφέρει, ο Μακμόνιγκλ θα έπρεπε να αποφυλακιστεί, σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους. Τελικά, ο κρατούμενος εκτελέστηκε και ο Κόρνις δεν «ανέστησε» ποτέ άνθρωπο. Ασχολήθηκε με πιο καθημερινά προϊόντα και εφευρέσεις. Τη δεκαετία του ’50 κυκλοφόρησε τη δική του μάρκα οδοντόκρεμας, απ’ τα έσοδα της οποίας έζησε για την υπόλοιπη ζωή του.
Στην Αμερική του 1934, ένας «τρελός» επιστήμονας κατάφερε το ακατόρθωτο: να αναστήσει έναν νεκρό. Ο ιδιοφυής επιστήμονας ονομαζόταν Ρόμπερτ Κόρνις και είχε γίνει δεκτός στο πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ, πριν ακόμα κλείσει τα 15. Στα 18, αποφοίτησε με
άριστα και μέχρι τα 21, είχε τελειώσει και το διδακτορικό του.
Τα πρώτα χρόνια μετά το πανεπιστήμιο εφηύρε ειδικούς φακούς για γυαλιά, που επέτρεπαν στον άνθρωπο να διαβάζει εφημερίδα κάτω από τη θάλασσα! Εντυπωσιακό επίτευγμα, αλλά ποιος διαβάζει εφημερίδα κάτω από το νερό; Ο φιλόδοξος επιστήμονας δεν ικανοποιήθηκε. Αυτό που πραγματικά ήθελε ήταν να αφήσει ιστορία και αυτό θα το πετύχαινε μόνο αν έκανε κάτι που δεν είχε καταφέρει κανείς άλλος πριν από αυτόν. Το 1932, σε ηλικία 29 ετών, άρχισε να ασχολείται με την «ανάσταση» των νεκρών ή καλύτερα την «επαναφορά» τους. Αρχικά πειραματίστηκε πάνω σε πτώματα, στα οποία χορηγούσε ενέσεις αδρεναλίνης μαζί με αντιπηκτικά αίματος. Σύμφωνα με τη μέθοδό του, τα έδενε πάνω σε τραμπάλα, την οποία ανεβοκατέβαζε γρήγορα για να κυκλοφορεί το αίμα σε όλο το σώμα, όπως θα έκανε αν λειτουργούσε η καρδιά.
Τα πρώτα πειράματα απέτυχαν και σκέφθηκε ότι η επαναφορά μπορούσε να εφαρμοστεί μόνο σε πτώματα που μόλις είχαν πεθάνει. Τότε εντατικοποίησε τις προσπάθειές του πειραματιζόμενος με σκυλιά. Τα θανάτωνε προκαλώντας τους ασφυξία με ένα μείγμα από άζωτο και αιθέρα και στη συνέχεια τους προκαλούσε ηλεκτροσόκ, τους έκανε μαλάξεις στην καρδιά, ενέσεις αδρεναλίνης και τα μετακινούσε πάνω στην τραμπάλα.
Τον Μάιο του 1934, καθώς πειραματιζόταν πάνω σε πέντε φοξ τεριέ που είχε ονομάσει «Λάζαρο Α, Β, Γ, Δ, Ε», είχε την πρώτη του επιτυχία. Δύο από τους «Λάζαρους» επανήλθαν. Έμειναν ζωντανοί για λίγες μέρες, αλλά τυφλοί, με σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες και σε ημιλιπόθυμη κατάσταση. Ακόμα και με αυτά τα μέτρια αποτελέσματα, το πείραμα χαρακτηρίστηκε ως τεράστια επιτυχία και ο Κόρνις τράβηξε την προσοχή των media. Τον επόμενο χρόνο προβλήθηκε και ταινία για τη ζωή του, με τίτλο «Life Returns». Στόχος του ήταν να εξηγήσει στο κοινό, τους λόγους που έκανε τα πειράματα και να αποδείξει την αξία τους.
Το 1947 επιδίωξε να επαναφέρει ένα ανθρώπινο πτώμα. Βρήκε μάλιστα και εθελοντή, τον μελλοθάνατο παιδεραστή Τόμας Μακμόνιγκλ, που προσέφερε το σώμα του για τα πειράματα του Κόρνις. Η πολιτεία της Καλιφόρνιας όμως, αρνήθηκε να του δώσει άδεια για τα πειράματα, καθώς πίστευε ότι αν ο Κόρνις κατάφερνε να τον επαναφέρει, ο Μακμόνιγκλ θα έπρεπε να αποφυλακιστεί, σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους. Τελικά, ο κρατούμενος εκτελέστηκε και ο Κόρνις δεν «ανέστησε» ποτέ άνθρωπο. Ασχολήθηκε με πιο καθημερινά προϊόντα και εφευρέσεις. Τη δεκαετία του ’50 κυκλοφόρησε τη δική του μάρκα οδοντόκρεμας, απ’ τα έσοδα της οποίας έζησε για την υπόλοιπη ζωή του.
ΠΗΓΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου