Η κατάρρευση της ζώνης Σένγκεν θα κόστιζε στην Ε.Ε. έως 1,4 τρισ. ευρώ

 



Η κατάρρευση της ζώνης Σένγκεν θα μπορούσε να κοστίσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση το λιγότερο 470 δισεκατομμύρια ευρώ, και μέχρι και 1,4 τρισεκατομμύριο, κατά την επόμενη δεκαετία και πολλά δισεκατομμύρια ευρώ στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα, σύμφωνα με έρευνα του γερμανικού Ιδρύματος Bertelsmann που δόθηκαν σήμερα
στη δημοσιότητα.Η επιστροφή των συνοριακών ελέγχων στην Ευρώπη, ένα σενάριο που εμφανίζεται όλο και περισσότερο πιθανό εξαιτίας της προσφυγικής κρίσης στην ευρωπαϊκή ήπειρο, θα μεταφραζόταν σε «μαζικές αυξήσεις του κόστους παραγωγής και των τιμών», σύμφωνα με την έρευνα του Ινστιτούτου Prognos για λογαριασμό του Ιδρύματος Bertelsmann.
Σύμφωνα με την έρευνα, που δημοσιεύεται στο ΑΠΕ, η επαναφορά των συνοριακών ελέγχων θα σήμαινε αύξηση του κόστους του προσωπικού και των δαπανών αποθήκευσης προϊόντων για τις επιχειρήσεις, στον βαθμό που ορισμένες αποστολές «just in time» δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν.
Σύμφωνα με το «αισιόδοξο» σενάριο, το κόστος παραγωγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα αυξανόταν κατά 1%, που μεταφράζεται σε 470 δισεκατομμύρια ευρώ του ευρωπαϊκού ΑΕΠ στην περίοδο των δέκα ετών, από το 2016 μέχρι το 2025. Ο λογαριασμός θα διαμορφωνόταν σε 77 δισεκατομμύρια ευρώ για την Γερμανία και σε 80 δισεκατομμύρια ευρώ για την Γαλλία, ενώ τα δύο αυτά νούμερα θα διαμορφώνονταν στα 235 και 244 δισεκατομμύρια αντίστοιχα για τις δύο χώρες, στην περίπτωση του πιο απαισιόδοξου σεναρίου.
Η αύξηση του κόστους παραγωγής θα είχε συνέπειες και εκτός της Ευρώπης, εξαιτίας της αύξησης των τιμών των εισαγωγών. Σύμφωνα με την έρευνα, η επιβάρυνση για την αμερικανική οικονομία θα ανερχόταν σε 91 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ για την κινεζική οικονομία στα 95 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το ετήσιο ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανέρχεται σε 15.000 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ αυτό της Γερμανίας είναι μεγαλύτερο των 3.000 δισεκατομμυρίων.
«Εάν επανέλθουν τα σύνορα, η ήδη αδύναμη ανάπτυξη στην Ευρώπη θα υποστεί ακόμη μεγαλύτερη πίεση», σχολιάζει ο Ααρτ Ντε Γκέους, πρόεδρος του Ιδρύματος Bertelsmann και προσθέτει: «Και στο τέλος, οι πολίτες πληρώνουν τον λογαριασμό».






ΠΗΓΗ