Η μεγάλη μπλόφα της Τουρκίας
Η μεγάλη μπλόφα της Τουρκίας
Ποια είναι η μεγαλύτερη μπλόφα-απειλή των Τούρκων σε Κύπρο και
Ελλάδα, την οποία οι πολιτικοί μας είτε δεν έχουν κατανοήσει είτε δεν
θέλουν να κατανοήσουν
Φαίνεται πως, είτε δεν έχουμε κατανοήσει πώς συμπεριφέρεται η Τουρκία, είτε δεν θέλουμε -για πολλούς λόγους- να κατανοήσουμε. Γι’ αυτό και προσαρμόζουμε πάντα την πολιτική μας αναλόγως των δηλώσεων που εκφέρουν οι Ασιάτες γείτονές μας.
Η μεγαλύτερη μπλόφα-απειλή των Τούρκων είναι ότι αν δεν
συμμορφωθούμε θα χωρίσουν την Κύπρο σε δύο ανεξάρτητα κράτη. Προ δύο μηνών (3 Σεπ 2014) είχα αναρτήσει σημείωμα, παραθέτοντας επιχειρήματα πως το μόνο που δεν συμφέρει στην Τουρκία, είναι ακριβώς αυτό. Θυμίζω πως είχα γράψει ότι τα πράγματα από πολύ καιρό έδειξαν πως οι Τούρκοι επιδιώκουν μόνον την ύπαρξη δύο κρατών την Κύπρο, όχι όμως ανεξαρτήτων, αλλά «ισότιμων» σε ομοσπονδία, όπως επαναλαμβάνει ο κ. Ερντογάν, που εμφανίζεται κάθε φορά περισσότερο προκλητικός.
Και ο λόγος είναι απλός… Μια ανεξάρτητη «Βόρεια Κύπρος» δεν θα έχει κατ’ αρχάς συμμετοχή στα κέρδη από το φυσικό αέριο. Στον δικό της χώρο, οι τουρκικές έρευνες απέδειξαν ότι δεν υπάρχει ορυκτός πλούτος, ο οποίος βρίσκεται στον ελεύθερο κυπριακό τομέα.
Δεν είναι μόνον αυτό. Το βιοτικό επίπεδο των Τουρκοκυπρίων είναι το 1/6 των Ελληνοκυπρίων. Επομένως, οι Τούρκοι ζητούν συμμετοχή και στον άλλο πλούτο που παράγεται από τα ελληνικά χέρια. Αλλά και, ένα ανεξάρτητο τουρκοκυπριακό κράτος, δεν θα απολαμβάνει των πλεονεκτημάτων της Ε.Ε. (αν και είναι συζητήσιμο, ποια είναι αυτά τα πλεονεκτήματα).
Τέλος, σε ένα ομόσπονδο κράτος, και με δεδομένο ότι η παλαιά αναλογία 80 Ελλήνων προς 20 Τουρκοκυπρίους έχει ανατραπεί προ πολλού με την αθρόα εισαγωγή περιθωριακών στοιχείων της Τουρκίας ως εποίκων, σε λίγο διάστημα η τουρκοποίηση του νησιού θα είναι γεγονός. Γι’ αυτούς τους -και άλλους δευτερεύοντες- λόγους, η Τουρκία επιμένει στο ομόσπονδο κράτος (σε ένα «μη-κράτος», δηλαδή) με δύο ισότιμα μέρη, παρ’ όλο που μας απειλεί με διχοτόμηση.
Γιατί το πράττει αυτό; Όσοι από τους αναγνώστες δεν πείσθηκαν από τα επιχειρήματά μου, επειδή δυστυχώς άλλοι εν Ελλάδι αναλυτές δεν αναδεικνύουν αυτήν την εκδοχή, έστω και ως υπόθεση εργασίας, ελπίζω πως θα πεισθούν από το άρθρο του Κύπριου καθηγητή κ. Μάριου Ευρυβιάδη, το οποίο δημοσίευσε προχθές στον «Φιλελεύθερο» της Λευκωσίας, που υποστηρίζει ακριβώς τα ίδια.
Γράφει ο κ. Ευρυβιάδης: «Τι δεν επιδιώκει η Τουρκία στην Κύπρο; Δεν επιδιώκει την “διχοτόμηση” αλλά ούτε και το λογικό της επακόλουθο που είναι τα “δυο κράτη”.
Ωστόσο στην Κύπρο κυριαρχεί η εντύπωση (και στην Ελλάδα, προσθέτω), ακόμη και η πίστη θα έλεγα, ότι αυτός είναι και παραμένει ο στρατηγικός στόχος της Άγκυρας- μια “διχοτομημένη” Κύπρος που τελικά θα πάρει την μορφή των “δυο κρατών”.
» Πώς αλλιώς να εξηγηθούν οι συνεχείς καταγγελίες κατά της “διχοτόμησης” και των “δυο κρατών”, που είναι η καθημερινή επωδός των πολιτικών τοποθετήσεων των πολιτικών ταγών του τόπου, με το ΑΚΕΛ πάντοτε “μπροστάρη” στις καταδίκες και τους εξορκισμούς; Και μάλιστα με το έωλο επιχείρημα ότι ο μόνος τρόπος να ακυρωθούν οι βουλιμικοί σχεδιασμοί της Άγκυρας είναι μέσω των υφιστάμενων διαπραγματεύσεων για την οικοδόμηση μιας “διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας”;
» Η Άγκυρα έχει εδώ και μια πεντηκονταετία, από το 1964, εγκαταλείψει την διχοτόμηση ως στρατηγικό στόχο και , κατ’ επέκταση έχει εγκαταλείψει και το λογικό της επακόλουθο που είναι αυτό των “δυο κρατών”. Η στρατηγική αυτή δεν εξυπηρετούσε και δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της και δη τις ηγεμονικές της φιλοδοξίες. Αντίθετα τα επιδεινώνει.
» Πώς όμως να ερμηνευθεί η πρόσφατη απειλή του Πρωθυπουργού πλέον Αχμέτ Νταβούτογλου ότι εφόσον οι Ελληνοκύπριοι συνεχίσουν να κωλυσιεργούν τότε η “λύση” των “δυο κρατών” θα καταστεί αναπόφευκτη; Η δήλωση Νταβούτογλου είναι κατ’ εμέ μια κατ’ εξοχή προσπάθεια ψυχολογικού πολέμου. Ο Νταβούτογλου και ο κάθε Νταβούτογλου γνωρίζει τι είναι αυτό που διαταράσσει τα μέγιστα τον ψυχισμό του κάθε Κύπριου πατριώτη. Είναι το φάντασμα της διχοτόμησης και η άλλη του όψη, τα “δυο κράτη”.
» Διακηρύττει λοιπόν αυτός τα περί “διχοτόμησης και “δυο κρατών”, με χειροκροτητές του τα “iç oğlan” της Άγκυρας στις τουρκοκρατούμενες περιοχές, ακριβώς διότι γνωρίζει ότι η εξαγγελία και μόνο, αποσυντονίζει την πολιτική ηγεσία αλλά και τους πολίτες. Επί του προκειμένου, χαρακτηριστική υπήρξε η αντίδραση του Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου Σενέρ Λεβέντ σε ένα πολυδιαβασμένο κείμενο του. Απευθυνόμενος στον κύριο “Μηδενικά Προβλήματα”, τού είπε να πάρει τα “δυο κράτη” και να τα βάλει εκεί που ξέρει.
Ούτε η “διχοτόμηση” αλλά ούτε τα “δυο κράτη” εξυπηρετούν τα άμεσα και μακροπρόθεσμα στρατηγικά σχέδια της Άγκυρας για την Κύπρο και την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Μακροχρόνιος στόχος της Άγκυρας είναι να υπάρχει στην Κύπρο ένα πολιτικό μόρφωμα το οποίο δεν θα έχει κανένα από τα βασικά λειτουργικά γνωρίσματα κράτους».
Αυτά έγραψε -μεταξύ άλλων- ο καθηγητής κ. Ευρυβιάδης. Ίδια μ’ αυτά που είχα δημοσιεύσει σε ανύποπτο χρόνο. Ελπίζω, να γίνουν αντιληπτά από τους Έλληνες πολιτικούς, ώστε να μη παγιδεύονται από την μπλόφα των Τούρκων.
Ο Μακεδών
ΠΗΓΗ
Φαίνεται πως, είτε δεν έχουμε κατανοήσει πώς συμπεριφέρεται η Τουρκία, είτε δεν θέλουμε -για πολλούς λόγους- να κατανοήσουμε. Γι’ αυτό και προσαρμόζουμε πάντα την πολιτική μας αναλόγως των δηλώσεων που εκφέρουν οι Ασιάτες γείτονές μας.
Η μεγαλύτερη μπλόφα-απειλή των Τούρκων είναι ότι αν δεν
συμμορφωθούμε θα χωρίσουν την Κύπρο σε δύο ανεξάρτητα κράτη. Προ δύο μηνών (3 Σεπ 2014) είχα αναρτήσει σημείωμα, παραθέτοντας επιχειρήματα πως το μόνο που δεν συμφέρει στην Τουρκία, είναι ακριβώς αυτό. Θυμίζω πως είχα γράψει ότι τα πράγματα από πολύ καιρό έδειξαν πως οι Τούρκοι επιδιώκουν μόνον την ύπαρξη δύο κρατών την Κύπρο, όχι όμως ανεξαρτήτων, αλλά «ισότιμων» σε ομοσπονδία, όπως επαναλαμβάνει ο κ. Ερντογάν, που εμφανίζεται κάθε φορά περισσότερο προκλητικός.
Και ο λόγος είναι απλός… Μια ανεξάρτητη «Βόρεια Κύπρος» δεν θα έχει κατ’ αρχάς συμμετοχή στα κέρδη από το φυσικό αέριο. Στον δικό της χώρο, οι τουρκικές έρευνες απέδειξαν ότι δεν υπάρχει ορυκτός πλούτος, ο οποίος βρίσκεται στον ελεύθερο κυπριακό τομέα.
Δεν είναι μόνον αυτό. Το βιοτικό επίπεδο των Τουρκοκυπρίων είναι το 1/6 των Ελληνοκυπρίων. Επομένως, οι Τούρκοι ζητούν συμμετοχή και στον άλλο πλούτο που παράγεται από τα ελληνικά χέρια. Αλλά και, ένα ανεξάρτητο τουρκοκυπριακό κράτος, δεν θα απολαμβάνει των πλεονεκτημάτων της Ε.Ε. (αν και είναι συζητήσιμο, ποια είναι αυτά τα πλεονεκτήματα).
Τέλος, σε ένα ομόσπονδο κράτος, και με δεδομένο ότι η παλαιά αναλογία 80 Ελλήνων προς 20 Τουρκοκυπρίους έχει ανατραπεί προ πολλού με την αθρόα εισαγωγή περιθωριακών στοιχείων της Τουρκίας ως εποίκων, σε λίγο διάστημα η τουρκοποίηση του νησιού θα είναι γεγονός. Γι’ αυτούς τους -και άλλους δευτερεύοντες- λόγους, η Τουρκία επιμένει στο ομόσπονδο κράτος (σε ένα «μη-κράτος», δηλαδή) με δύο ισότιμα μέρη, παρ’ όλο που μας απειλεί με διχοτόμηση.
Γιατί το πράττει αυτό; Όσοι από τους αναγνώστες δεν πείσθηκαν από τα επιχειρήματά μου, επειδή δυστυχώς άλλοι εν Ελλάδι αναλυτές δεν αναδεικνύουν αυτήν την εκδοχή, έστω και ως υπόθεση εργασίας, ελπίζω πως θα πεισθούν από το άρθρο του Κύπριου καθηγητή κ. Μάριου Ευρυβιάδη, το οποίο δημοσίευσε προχθές στον «Φιλελεύθερο» της Λευκωσίας, που υποστηρίζει ακριβώς τα ίδια.
Γράφει ο κ. Ευρυβιάδης: «Τι δεν επιδιώκει η Τουρκία στην Κύπρο; Δεν επιδιώκει την “διχοτόμηση” αλλά ούτε και το λογικό της επακόλουθο που είναι τα “δυο κράτη”.
Ωστόσο στην Κύπρο κυριαρχεί η εντύπωση (και στην Ελλάδα, προσθέτω), ακόμη και η πίστη θα έλεγα, ότι αυτός είναι και παραμένει ο στρατηγικός στόχος της Άγκυρας- μια “διχοτομημένη” Κύπρος που τελικά θα πάρει την μορφή των “δυο κρατών”.
» Πώς αλλιώς να εξηγηθούν οι συνεχείς καταγγελίες κατά της “διχοτόμησης” και των “δυο κρατών”, που είναι η καθημερινή επωδός των πολιτικών τοποθετήσεων των πολιτικών ταγών του τόπου, με το ΑΚΕΛ πάντοτε “μπροστάρη” στις καταδίκες και τους εξορκισμούς; Και μάλιστα με το έωλο επιχείρημα ότι ο μόνος τρόπος να ακυρωθούν οι βουλιμικοί σχεδιασμοί της Άγκυρας είναι μέσω των υφιστάμενων διαπραγματεύσεων για την οικοδόμηση μιας “διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας”;
» Η Άγκυρα έχει εδώ και μια πεντηκονταετία, από το 1964, εγκαταλείψει την διχοτόμηση ως στρατηγικό στόχο και , κατ’ επέκταση έχει εγκαταλείψει και το λογικό της επακόλουθο που είναι αυτό των “δυο κρατών”. Η στρατηγική αυτή δεν εξυπηρετούσε και δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της και δη τις ηγεμονικές της φιλοδοξίες. Αντίθετα τα επιδεινώνει.
» Πώς όμως να ερμηνευθεί η πρόσφατη απειλή του Πρωθυπουργού πλέον Αχμέτ Νταβούτογλου ότι εφόσον οι Ελληνοκύπριοι συνεχίσουν να κωλυσιεργούν τότε η “λύση” των “δυο κρατών” θα καταστεί αναπόφευκτη; Η δήλωση Νταβούτογλου είναι κατ’ εμέ μια κατ’ εξοχή προσπάθεια ψυχολογικού πολέμου. Ο Νταβούτογλου και ο κάθε Νταβούτογλου γνωρίζει τι είναι αυτό που διαταράσσει τα μέγιστα τον ψυχισμό του κάθε Κύπριου πατριώτη. Είναι το φάντασμα της διχοτόμησης και η άλλη του όψη, τα “δυο κράτη”.
» Διακηρύττει λοιπόν αυτός τα περί “διχοτόμησης και “δυο κρατών”, με χειροκροτητές του τα “iç oğlan” της Άγκυρας στις τουρκοκρατούμενες περιοχές, ακριβώς διότι γνωρίζει ότι η εξαγγελία και μόνο, αποσυντονίζει την πολιτική ηγεσία αλλά και τους πολίτες. Επί του προκειμένου, χαρακτηριστική υπήρξε η αντίδραση του Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου Σενέρ Λεβέντ σε ένα πολυδιαβασμένο κείμενο του. Απευθυνόμενος στον κύριο “Μηδενικά Προβλήματα”, τού είπε να πάρει τα “δυο κράτη” και να τα βάλει εκεί που ξέρει.
Ούτε η “διχοτόμηση” αλλά ούτε τα “δυο κράτη” εξυπηρετούν τα άμεσα και μακροπρόθεσμα στρατηγικά σχέδια της Άγκυρας για την Κύπρο και την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Μακροχρόνιος στόχος της Άγκυρας είναι να υπάρχει στην Κύπρο ένα πολιτικό μόρφωμα το οποίο δεν θα έχει κανένα από τα βασικά λειτουργικά γνωρίσματα κράτους».
Αυτά έγραψε -μεταξύ άλλων- ο καθηγητής κ. Ευρυβιάδης. Ίδια μ’ αυτά που είχα δημοσιεύσει σε ανύποπτο χρόνο. Ελπίζω, να γίνουν αντιληπτά από τους Έλληνες πολιτικούς, ώστε να μη παγιδεύονται από την μπλόφα των Τούρκων.
Ο Μακεδών
ΠΗΓΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου