Η πικρή αλήθεια για τις εργασιακές σχέσεις

Η κομμουνιστική νοοτροπία, περί των εργασιακών σχέσεων, έφερε και στην Ελλάδα την φτώχεια και την ανέχεια, ή για να
είμαι πιο ακριβής, έδωσε το δικαίωμα στα λαμόγια-δανειστές να φέρουν την φτώχεια σχεδόν σε όλους.
Με δύο κουβέντες, θα ήθελα να
καταλάβουν όλοι ότι:
1. Κάθε επιχείρηση, από ψιλικατζίδικο μέχρι πυρηνικό εργοστάσιο, δημιουργείται και υπάρχει αποκλειστικά και μόνο για να βγάζει λεφτά ο ιδιοκτήτης ή οι ιδιοκτήτες  της.
2. Παρεπιπτόντως, επειδή η επιχείρηση χρειάζεται και υπαλλήλους, βγάζουν λεφτά και οι υπάλληλοι.
3 Επίσης παρεπιπτόντως, επειδή πρέπει η επιχείρηση να πληρώνει φόρους, βγάζει λεφτά και το δημόσιο, που στην Ελλάδα, αποτελεί τον μεγάλο νταβαντζή, αφού παίρνει επί των κερδών
23% ΦΠΑ + 26% ΦΌΡΟ + 10% Φόρο μερίσματος = 59%
4. Η επιχείρηση δεν υπάρχει για να δουλεύουν και να αμοίβονται οι εργαζόμενοι σε αυτήν.
5. Εφόσον η επιχείρηση έχει ανάγκη από εργαζομένους, τότες κάνει προσλήψεις και δίνει και μισθούς και πληρώνει και το ΙΚΑ.
6. Αν η επιχείρηση προσλάβει περισσότερους εργαζόμενους από όσους χρειάζεται, είναι λογικό να ζημιώνει και να κλείσει.
7. Αν η επιχείρηση φθάσει σε σημείο να μην χρειάζεται κάποιους εργαζόμενους και δεν μπορεί να τους απολύσει, τότε ζημειώνει και μπορεί να κλείσει, απολύοντας τους πάντες.
8. Οι εργαζόμενοι σε μία επιχείρηση, πρέπει να είναι σε αριθμό, ανάλογοι με τις ανάγκες της επιχείρησης, αφού η επιχείρηση, δεν υπάρχει για να δουλεύουν, όπως είπα πριν, οι εργαζόμενοι, αλλά για να βγάζει χρήματα ο επιχειρηματίας.
Όλα τα παραπάνω, αποτελούν την ωμή αλήθεια.
Οι κυβερνήσεις γενικά, που εκπροσωπούν την παγκόσμια εξουσία, παραμυθιάζουν τους πολίτες, πείθοντάς τους, ότι οι επιχειρήσεις υπάρχουν για να δουλεύει ο κόσμος.
Αυτό αποτελεί εξαπάτηση πρώτου βαθμού.
Μία ακόμη μεγάλη απάτη, είναι η παρότρυνση των γονέων προς τα παιδιά τους για να βρουν "μία καλή δουλειά".
Θα έπρεπε να παροτρύνουν τα παιδιά τους να δημιουργήσουν μία καλή δική τους δουλειά και όχι να πάνε να γίνουν υπάλληλοι κάποιου άλλου, δουλεύοντας για αυτόν.
Ξέρω ότι αυτά δεν ακούγονται ίσως ευχάριστα, σε όσους έφαγαν το παραμύθι της νέας τάξης,, αλλά είμαι σίγουρος ότι όλοι συνειδητοποιούν την ωμή αλήθεια.
Εγώ πάντοτε την αλήθεια έλεγα και αυτήν θα συνεχίσω να υπηρετώ.


 του Λιακόπουλου Δημοσθένη