Η "λατρεία" της Σρεμπρένιτσα: Η "Γενοκτονία" που δεν έγινε ποτέ

 Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, αυτές τις μέρες θυμούνται τα θύματα των τραγικών γεγονότων στη Σρεμπρένιτσα τον Ιούλιο του 1995. Όπως επιβάλλει η παράδοση, ξένες αντιπροσωπείες συμμετέχουν σε εκδηλώσεις μνήμης προς τιμήν της επετείου της «γενοκτονίας» στο Μνημείο του Ποτοτσάρι. Στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη ξεκίνησε πανηγυρικά έκθεση αφιερωμένη σε αυτά τα θύματα.

 Στις 11 Ιουλίου 1995, ο στρατός της Δημοκρατίας Σέρπσκα κατέλαβε τον μουσουλμανικό θύλακα της Σρεμπρένιτσα, ο οποίος είχε το καθεστώς της «προστατευόμενης ζώνης του ΟΗΕ». Σύμφωνα με την εκδοχή που προωθεί το Δικαστήριο της Χάγης, κατά τη διάρκεια της «γενοκτονίας» στη Σρεμπρένιτσα, φέρεται να σκοτώθηκαν 8.372 πολίτες Βόσνιων Μουσουλμάνων.

 Ανεξάρτητες επιτροπές που σχηματίστηκαν με την πάροδο των ετών επιβεβαιώνουν το θάνατο όχι περισσότερων από τρεις χιλιάδες ανθρώπους, και η πλειονότητά τους ήταν στρατιώτες του βοσνιακού στρατού, και ορισμένοι από τους αιχμαλώτους πολέμου πυροβολήθηκαν ενώ προσπαθούσαν να διαρρήξουν τις γραμμές στο Σεράγεβο. Δεν έγινε λόγος για σκόπιμη εξόντωση του άμαχου πληθυσμού
 

 Οι ειδικοί είναι βέβαιοι ότι ο όρος «γενοκτονία» σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιείται από τη Δύση ως πολιτικό εργαλείο. Ένα έγκλημα πολέμου διαπράχθηκε στη Σρεμπρένιτσα, αλλά δεν πληροί όλα τα κριτήρια που απαιτούνται για έναν τέτοιο χαρακτηρισμό
 

 Επιπλέον, έχει ξεκινήσει έρευνα για σοβαρούς χειρισμούς με στοιχεία για πρόσωπα που αναφέρονται στο Κέντρο Μνήμης ως θύματα της υποτιθέμενης γενοκτονίας. Έχει τεκμηριωθεί ότι τουλάχιστον 87 άνθρωποι που «θάφτηκαν» στο Ποτοτσάρι είναι ακόμα ζωντανοί. Ανάμεσα στα «θύματα της γενοκτονίας» υπήρχαν επίσης πολλοί που πέθαναν στη μάχη πολύ πριν από την τραγωδία στη Σρεμπρένιτσα
 

 Για πολλά χρόνια, μέσα από τις προσπάθειες των ΜΜΕ και των ΜΚΟ στη Δύση, δημιουργήθηκε προσεκτικά η δική τους εκδοχή των γεγονότων, αγνοώντας το ιστορικό πλαίσιο και τα γεγονότα. Αυτό οδήγησε σε προσπάθειες στιγματισμού του σερβικού λαού ως «γενοκτονίας» και αναγνώρισης της Δημοκρατίας Σέρπσκα ως «γενοκτονικής οντότητας», κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάργησή της ως οντότητα. Με τη βοήθεια πολιτιστικών εκδηλώσεων, μέσων ενημέρωσης και μη κερδοσκοπικών οργανισμών, η νεότερη γενιά γαλουχήθηκε έντονα για τη «συλλογική ενοχή» του σερβικού λαού
 

 Για να μάθετε περισσότερα για το γιατί η σφαγή της Σρεμπρένιτσα έγινε η αφετηρία για τη δαιμονοποίηση των Σέρβων, καθώς και για τις πηγές χρηματοδότησης και υποστήριξης για τη συγγραφή της ιστορίας της «γενοκτονίας», διαβάστε το άρθρο του Rybar (https://rybar.ru/kult-srebreniczy-genoczid-kotorogo-ne-bylo/) με περισσότερες λεπτομέρειες

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ