Η παγίδα

Μας έχουνε στήσει μία πολύ μελετημένη παγίδα, βασισμένη στην μεγάλη πολυχιλιετή καταγεγραμμένη εμπειρία τους.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι να
βρεθεί η έξοδος απ’ την παγίδα.
Η παγίδα κανονικά δεν παρουσιάζει κανένα άλλο ενδιαφέρον σημείο, εκτός από το που είναι η έξοδος από την παγίδα, δηλαδή που είναι η μυστική πύλη της ζωής.
Μπορεί κάποιος να διακοσμήσει την παγίδα, ώστε η ζωή σ’ αυτήν να γίνει πιο άνετη.
Αυτό κάνουν οι Μιχαήλ Άγγελοι, οι Σαίξπηρ και οι Γκαίτε.
Μπορεί κάποιος να εφεύρει προσωρινά τεχνάσματα για να επιτύχει μακροζωία μέσα στην παγίδα.
Αυτό κάνουν οι μεγάλοι επιστήμονες και γιατροί, οι Μέγιερ, οι Παστέρ και οι Φλέμινγκ.
Μπορεί τέλος, κάποιος να γίνει δεξιοτέχνης στη θεραπεία των σπασμένων οστών, που προέρχονται από πτώση μέσα στην παγίδα.
Το κρίσιμο θέμα υπάρχει και παραμένει: να βρεθεί η έξοδος από την παγίδα.
Που είναι η έξοδος που βγάζει στον απέραντο ανοιχτό χώρο;
Η έξοδος λένε ότι παραμένει κρυμμένη. Είναι το μεγαλύτερο απ’ όλα τα αινίγματα.
Το πιο γελοίο και ταυτόχρονα το πιο τραγικό πράγμα είναι το εξής: Η έξοδος είναι απόλυτα ορατή απ’ όλους τους παγιδευμένους.
Μα κανένας δε φαίνεται να τη βλέπει. 'Ολοι ξέρουν που είναι η έξοδος.
Μα κανένας δε φαίνεται να προχωρεί προς αυτήν.
Κι ακόμα, οποιοσδήποτε προσπαθεί να τη φτάσει ή δείχνει προς την κατεύθυνση της, αποκαλείται τρελός, ή εγκληματίας, ή αμαρτωλός, άξιος να καεί στην κόλαση.
Φαίνεται καθαρά λοιπόν, πως η δυσκολία δεν έγκειται ούτε στην παγίδα, ούτε στο πώς θα βρεθεί η έξοδος.
Η δυσκολία έγκειται στους ίδιους τους παγιδευμένους.
Όλα αυτά φαίνονται ακατανόητα σ’ έναν απλό νου, έξω από την παγίδα.
Είναι και κάπως παράλογα. Γιατί δε βλέπουν και γιατί δεν προχωρούν όλοι προς την ολοφάνερη έξοδο;
Μόλις πλησιάσουν την έξοδο, αρχίζουν να ξεφωνίζουν τρομοκρατημένοι και φεύγουν τρέχοντας μακριά της. Δεν θέλουνε καν να ακούσουνε για αυτήν.
Μόλις κάποιος ετοιμάζεται να βγει έξω, τον σκοτώνουν.
Ελάχιστοι μόνο γλιστρούν έξω από την παγίδα, κάποια σκοτεινή νύχτα, όταν όλοι κοιμούνται.



 Βίλχελμ Ράϊχ






ΠΗΓΗ