Je suis… η μ@λακία που μας δέρνει λίγο πριν γίνουμε Παπαδημούληδες

Δε χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις, όταν βρίσκεται κανείς αντιμέτωπος με το θάνατο και με το αίμα αθώων πολιτών. Μερικά ερωτήματα χρειάζεται να διατυπωθούν και ας επιχειρήσει ο καθένας να δώσει τις δικές του απαντήσεις…
Υπάρχουν συμφέροντα και κυρίαρχες επιλογές που
εξυπηρετούνται ιδανικά με το σημερινό συντονισμένο φονικό στις Βρυξέλλες???
Φυσικά και υπάρχουν. Κορυφαίες στρατηγικές επιλογές υπηρετούνται και προκειμένου να διευκολυνθούν στην έκβασή τους, δε δίνουν δεκάρα τσακιστή για τις ζωές των ανθρώπων, οι αθέατοι πρωταγωνιστές που τις χορογραφούν.
Έχει λοιπόν αξία να ξαναθυμηθούμε τη διαλεκτική σκέψη που μας θυμίζει, πως ένα παντοδύναμο σύστημα εξουσίας που έχει τη δυνατότητα να οργανώνει επιδρομές στον πλανήτη, να αφανίζει και να επαναχαράσσει σύνορα, δεν ξέρει μονάχα να είναι αδίστακτο στον τρόπο με τον οποίο δημιουργεί θύματα. Έχει πρωτίστως την προβλεψιμότητα, να μετατρέπει τα ίδια του τα θύματα σε εργαλείο που…
θα διευκολύνει την επόμενη στρατηγική του δράση.

• Βεβαίως η αφήγηση των δίδυμων πύργων δε θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς το τέρας της Αλ Κάιντα που δημιούργησαν οι πολιτισμένοι της Αμερικής. Αλλά αυτό δε βγαζει από το κάδρο το τέρας της Αλ Κάιντα.
• Βεβαίως η Κύπρος δε θα ήταν κατεχόμενη χωρίς το τέρας των εποίκων που εναπόθεσε στο νησί η Τουρκιά, αλλά αυτό δε βγάζει από το κάδρο το τέρας των εποίκων.
• Βεβαίως η Συρία δε θα είχε μετατραπεί σε κόλαση από τα τέρατα του ISIS που δημιούργησε και εξόπλισε η πολιτισμένη Δύση, αλλά αυτό δε βγάζει από το κάδρο τα τέρατα του ISIS.
• Βεβαίως τα Παρίσια χθες, οι Βρυξέλλες σήμερα και αύριο ποιος ξέρει τι, δε θα είχαν αυτή την αφήγηση χωρίς την ανεξέλεγκτη ισλαμική εισβολή, αλλά αυτό δε βγάζει από το κάδρο ούτε την ισλαμική εισβολή ως πρόβλημα, ούτε το γεγονός πως είναι κατευθυνόμενη και μέρος ενός συγκεκριμένου σχεδίου.
• Βεβαίως οι δολοφονημένοι της MARFIN, δε θα μπορούσαν να υπάρξουν χωρίς τη συμβολή των κουκουλοφόρων που είναι γέννημα του συστήματος, αλλά αυτό δεν είναι μια διαπίστωση που βγάζει από το κάδρο το φονικό ρόλο των κουκουλοφόρων.
• Βεβαίως η τρομοκρατία προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στο σύστημα που τη χρησιμοποίησε για να θωρακίσει το στοχευμένο του αυταρχισμό, αλλά αυτό δεν καθιστά μη δολοφόνους τους τρομοκράτες.
• Βεβαίως αξιοποιείται και μάλιστα πολύπλευρα ο θρησκευτικός φανατισμός και η κουλτούρα του θανάτου που διαπερνά τους ισλαμιστές εισβολείς, αλλά αυτό δεν είναι η ερμηνεία που σε καθιστά πιο ήσυχο όταν ξέρεις πως συμβιώνεις με το διαρκή εφιάλτη.

Έχουμε λοιπόν διαλεκτική σχέση ανάμεσα στο χορογράφο και στα εργαλεία του. Κάθε απόπειρα υποτίμησης του ενός ή του άλλου, τροφοδοτεί τη Γη με κορμιά και τα πεζοδρόμια με αίμα.
Έχουμε επομένως συγκεκριμένη στόχευση απ όλους αυτούς που αξιοποιούν το φονικό για να τσακίσουν και τη δημοκρατία αλλά και για να κατασκευάσουν πολύτιμα άλλοθι ακόμη και για νέες επιδρομές???
Έχουμε και σύγκρουση στρατηγικών μέσα σ αυτό το νοσηρό και γεωπολιτικά επικίνδυνο περιβάλλον???
Είναι διακριτοί οι ρόλοι, τα θέλω αλλά και οι επιδιώξεις και των χορογράφων, και των φυσικών πρωταγωνιστών???
Είναι πολυεπίπεδες για τις κοινωνίες οι συνέπειες που καλούνται να υποστούν μέσα σ αυτό το κλίμα???

Πως μπορεί λοιπόν κανείς να μιλά μόνο για τους «αθέατους» και να βγάζει από το κάδρο τους χρήσιμους φονιάδες, τους χρήσιμους ηλίθιους, τις χρήσιμες επιλογές, τις βολικές ανοχές, αλλά και τις πολύ συγκεκριμένες ιδιότητες που δολοφονούνται και δολοφονούν, πριν φτάσει το αίμα να κυλά στους δρόμους των πόλεων???





ΠΗΓΗ