Κρούγκμαν: Η κατάσταση στην Ελλάδα θυμίζει παραμονές A' Παγκοσμίου Πολέμου

Με άρθρο του στους New York Times, αμερικανός Νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, παρομοιάζει την τρέχουσα κατάσταση στην Ελλάδα, με το καλοκαίρι του 1914, δηλαδή πριν το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Σύμφωνα με την άποψη του, κάποιοι από τους κύριους «παίκτες» θέλουν απεγνωσμένα να βρεθεί μια λύση στο ελληνικό πρόβλημα, την ώρα που άλλοι- και από τις δύο πλευρές, και των δανειστών και των δανειζόμενων- δείχνουν ότι θα
καλωσόριζαν την προοπτική της κατάρρευσης. Όπως ακριβώς πριν από έναν αιώνα πολλοί Ευρωπαίοι καλωσόρισαν το τέλος της διπλωματίας και την έναρξη του πολέμου.
Υπάρχει ακόμα κάποια διέξοδος, αναρωτιέται ο Κρούγκμαν, για να απαντήσει ότι «πρέπει να υπάρχει». Όπως ο ίδιος, αλλά και άλλοι, έχουν τονίσει επανειλημμένα, τα μαθηματικά είναι σαφέστατα: Η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει πρωτογενές έλλειμμα, δεν μπορεί να έχει μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα, και η πασιφανής λύση είναι να έχει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα και όχι να φύγει από το ευρώ.
Η παραδοχή τώρα, συνεχίζει ο οικονομολόγος, είναι το νέο πρόβλημα που έχει δημιουργήσει η ίδια η αντιπαράθεση (σ.σ. Ελλάδας- δανειστών): Μια αβεβαιότητα, που έχει οδηγήσει την Ελλάδα εκ νέου στην ύφεση και έχει εξαφανίσει το πρωτογενές πλεόνασμα.
Όμως, ο Κρούγκμαν θεωρεί ότι το μεγάλο πρόβλημα στην επίτευξη μιας συμφωνίας, είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης από όλες τις πλευρές. «Οι Έλληνες θεωρούν ότι τους συμπεριφέρονται σαν κατακτημένη επαρχία», την ώρα που οι θεσμού δεν εμπιστεύονται τον «άπειρο» ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρει ο Κρούγκμαν .
«Ακούω ότι ακόμα υπάρχει χρόνος για μια συμφωνία», γράφει ο Αμερικανός οικονομολόγος, ο οποίος θεωρεί ότι η Ελλάδα θα πρέπει να δώσει κάτι σε θέματα όπως το ΦΠΑ και οι συντάξεις, ώστε η Α. Μέρκελ και οι εταίροι να δουν ότι η Ελλάδα κάνει κάτι.
Πάντως ο οικονομολόγος θεωρεί, ότι όλες οι πλευρές θα πρέπει «να χαμηλώσουν τον πήχη», ώστε να δοθεί η ευκαιρία να αποκλιμακωθεί η κατάσταση.
«Έχουν μείνει μόνο λίγες ημέρες. Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσουν οι ψύχραιμοι», γράφει ο Κρούγκμαν, κλείνοντας το άρθρο του.


ΠΗΓΗ