Κάθε μαριονέτα, και ένα ευχαριστώ.
Σαφώς και έχει σημασία η συμπεριφορά του κατακτητή, αλλά όπως και να το κάνεις, όταν είσαι κλουβί, δε θα μπορείς να λες, «Είμαι Ελεύθερος!».
Μετά τις γνωστές ευχαριστίες του τέως σωτήρα Κ. Σημίτη στους Αμερικάνους για τα Ίμια, έφτασε και η εποχή για έναν άλλο σωτήρα να πει το
δικό του ευχαριστώ (πάλι).
Ο γνωστός λοιπόν Άδωνις θεώρησε πρέπον να δείξει την ευγνωμοσύνη του στους γνωστούς φίλους, και γεμάτους “καλά αισθήματα” για εμάς, Γερμανούς. Δεν λέω για τον λαό (όχι ότι πολλοί από αυτούς διαφέρουν), αλλά για τους ηγέτες αυτής της Χώρας.
Ευχαρίστησε τον Γερμανό ομόλογό του Χέρμαν Γκρέχε για τη βοήθεια που του έδωσε ώστε να φτιάξουμε στη χώρα μας το πολύ ταλαιπωρημένο σύστημα της υγείας. Τόνισε μάλιστα, ότι χωρίς αυτούς (τους φίλους μας) δε θα μπορούσαμε εμείς (οι Έλληνες) να τα είχαμε καταφέρει. Τους ονόμασε και επαγγελματίες στον χώρο της υγείας (τους φίλους μας).
Στο τέλος τους είπε και ένα γλυκό ευχαριστώ.
Να θυμίσω κάτι σχετικά πρόσφατο, στα μέσα του Δεκεμβρίου του 2013 είχε πει πάλι ευχαριστώ στους Γερμανούς και συγκεκριμένα τον κο Ράιχενμπαχ . Ας δούμε την τότε κατάληξη του ευχαριστώ που είχε πει. «….. για να ξέρει ο Ελληνικός ο λαός ότι πρέπει να έχει εμπιστοσύνη σε αυτή την προσπάθεια η οποία ξεκινά. Θέλω να ευχαριστήσω και προσωπικά τον κ. Ράιχενμπαχ και την Task Force για όλη την βοήθεια που μας έχουν δώσει μέχρι σήμερα»
Εκείνο που θα ήθελα να μου διευκρινίσει κάποιος είναι το εξής. Όταν μιλούν περί της Υγείας, μπας και υπάρχει κάποιο κρυφό κωλοάρθρο, παράγραφος κλπ -ορατό μόνο από τους ειδικούς- που μπροστά από τη λέξη «Υγεία», υπάρχει και η λέξη «Χαρτί»; Ρε μπας και για άλλο πράγμα μιλούν αυτοί, και άλλο εμείς καταλαβαίνουμε;
Πάντως, όποτε έχουμε πει «ευχαριστώ» στους ξένους, την πληρώνει η χώρα και έμμεσα ή άμεσα, εμείς. Όποτε μας έχουν πει οι ξένοι «ευχαριστώ» (πχ αυτά που κάναμε στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο), το φυλάνε για να μας το ανταποδώσουν αργότερα…
Όχι άλλο «ευχαριστώ» και τέτοιου είδους ευγένειες, αρκετά πια. Γεμίσαμε από σιχάματα!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου