Φρίκη! Η Ν. Ζηλανδία πληρώνει 1000 δολάρια σε γιατρούς για την ευθανασία ασθενών με COVID-19

 

Το Υπουργείο Υγείας της Νέας Ζηλανδίας επιβεβαίωσε

ότι οι ασθενείς με COVID-19 μπορεί να είναι επιλέξιμοι για υποβοηθούμενη αυτοκτονία.

Επιπλέον, η κυβέρνηση θα καταβάλει περίπου 1087 δολάρια στους γιατρούς για κάθε ασθενή που θα κάνει ευθανασία, σύμφωνα με τη Stuff, την πιο δημοφιλή εφημερίδα της νησιωτικής χώρας.

Μια ομάδα κατά της ευθανασίας με την ονομασία DefendNZ απέστειλε τον περασμένο μήνα αίτημα για τον νόμο περί επίσημων πληροφοριών ζητώντας από την κυβέρνηση να διευκρινίσει ένα νέο νομοσχέδιο για την ευθανασία που ονομάζεται Νόμος για την επιλογή του τέλους της ζωής (EOLCA), ειδικά όσον αφορά τους “σοβαρά νοσηλευόμενους” ασθενείς του Covid.

“Θα μπορούσε ένας ασθενής που νοσηλεύεται σοβαρά με Covid-19 να είναι δυνητικά επιλέξιμος για υποβοηθούμενη αυτοκτονία ή ευθανασία βάσει του νόμου, εάν ένας ιατρός θεωρούσε την πρόγνωσή του ως λιγότερο από 6 μήνες;”, ρώτησε η ομάδα.

Το Υπουργείο Υγείας απάντησε στις 7 Δεκεμβρίου ότι: “Σε ορισμένες περιπτώσεις ένα άτομο με COVID-19 μπορεί να είναι επιλέξιμο για υποβοηθούμενη θανάτωση”.

Από το Υπουργείο Υγείας :

Υπάρχουν σαφή κριτήρια επιλεξιμότητας για την υποβοηθούμενη θανάτωση. Αυτά περιλαμβάνουν ότι το άτομο πρέπει να έχει ανίατη ασθένεια που είναι πιθανό να τερματίσει τη ζωή του εντός έξι μηνών.

Μια ανίατη ασθένεια είναι τις περισσότερες φορές μια παρατεταμένη ασθένεια όπου η θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική. Ο νόμος EOLC αναφέρει ότι η επιλεξιμότητα καθορίζεται από τον θεράποντα ιατρό (AMP) και τον ανεξάρτητο ιατρό.

Η επιλεξιμότητα καθορίζεται κατά περίπτωση- ως εκ τούτου, το Υπουργείο δεν μπορεί να κάνει οριστικές δηλώσεις σχετικά με το ποιος είναι επιλέξιμος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα άτομο με COVID-19 μπορεί να είναι επιλέξιμο για υποβοηθούμενο θάνατο.

Χάρη στο νέο νομοσχέδιο, η κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας δίνει κίνητρα στους γιατρούς με πληρωμές 1000 δολαρίων για κάθε ασθενή που υποβάλλεται σε ευθανασία.

“Οι γιατροί λαμβάνουν μια κυβερνητική αμοιβή ύψους 1.000 δολαρίων συν τα έξοδα για κάθε θάνατο με ευθανασία που πραγματοποιούν”, ανέφερε η Catholic Herald, προσθέτοντας ότι μόνο “96 από τους 16.000 γιατρούς της χώρας έχουν προσφερθεί να συμμετάσχουν, ωστόσο, και όλοι, εκτός από έναν, από τους 32 ξενώνες της χώρας έχουν δηλώσει ότι δεν θα επιτρέψουν την ευθανασία”.

Η βαρόνη Finlay of Llandaff, καθηγήτρια παρηγορητικής ιατρικής στο Ηνωμένο Βασίλειο, δήλωσε στην Herald ότι η EOLCA προδίδει τις θεμελιώδεις αρχές της βιοηθικής.

“Είναι παράξενο το γεγονός ότι μια χώρα που προσπαθεί να προστατεύσει τους πολίτες της κλείνοντας εντελώς από έναν ιό από τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να αναρρώσουν πλήρως… προτείνει τώρα ότι οι ασθενείς αυτοί θα πρέπει να θανατώνονται από τους γιατρούς τους”, δήλωσε η Finlay. “Αυτό ανατρέπει το ήθος της ιατρικής στο κεφάλι του”.

“Πραγματικά δεν μπορείτε να προβλέψετε τον θάνατο κατά 100 τοις εκατό”, πρόσθεσε. “Οπότε γιατί να μην τους υποστηρίξουμε όσο πεθαίνουν και να αφήσουμε την πόρτα ανοιχτή σε περίπτωση που ανήκουν στην ομάδα που αψηφά όλες τις πιθανότητες και αναρρώνει πλήρως;”

Παρομοίως, το Αμερικανικό Κολέγιο Ιατρών καταδίκασε την ευθανασία το 2017, υποστηρίζοντας ότι “η υποβοηθούμενη από γιατρό αυτοκτονία δεν είναι ούτε θεραπεία ούτε λύση στα δύσκολα ερωτήματα που τίθενται στο τέλος της ζωής”.

Με βάση την ουσιαστική δεοντολογία, την κλινική πρακτική, την πολιτική και άλλες ανησυχίες, η ACP δεν υποστηρίζει τη νομιμοποίηση της ιατρικώς υποβοηθούμενης αυτοκτονίας. Η πρακτική αυτή είναι προβληματική δεδομένης της φύσης της σχέσης ασθενούς-ιατρού, επηρεάζει την εμπιστοσύνη στη σχέση αυτή καθώς και στο επάγγελμα και μεταβάλλει ριζικά τον ρόλο του ιατρικού επαγγέλματος στην κοινωνία.

Επιπλέον, οι αρχές που διακυβεύονται σε αυτή τη συζήτηση διέπουν επίσης τις ευθύνες της ιατρικής σε άλλα ζητήματα και το καθήκον του ιατρού να παρέχει φροντίδα με βάση την κλινική κρίση, τα αποδεικτικά στοιχεία και τη δεοντολογία. Ο έλεγχος του τρόπου και του χρόνου θανάτου ενός ατόμου δεν ήταν και δεν πρέπει να είναι στόχος της ιατρικής. Ωστόσο, μέσω της υψηλής ποιότητας φροντίδας, της αποτελεσματικής επικοινωνίας, της συμπονετικής υποστήριξης και των κατάλληλων πόρων, οι γιατροί μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς να ελέγχουν πολλές πτυχές του τρόπου με τον οποίο ζουν το τελευταίο κεφάλαιο της ζωής τους.

Σε μια σχετική σημείωση, η Σουηδία παρουσίασε πρόσφατα μια “κάψουλα αυτοκτονίας”, μια συσκευή ευθανασίας που υποτίθεται ότι επιφέρει έναν “ανώδυνο” θάνατο.

Αξιοσημείωτος συγχρονισμός.

Δυστυχώς για την παράταξη της ευθανασίας, η ήπια παραλλαγή Omicron του COVID δεν προκαλεί “ανίατη ασθένεια” που θα μπορούσε να σκοτώσει κάποιον “μέσα σε 6 μήνες”.

Στην πραγματικότητα, ο τυπικός ιός της Κίνας έχει 99% ποσοστό επιβίωσης στις περισσότερες ηλικιακές ομάδες, με εξαίρεση τους ηλικιωμένους.

Γιατί λοιπόν η κυβέρνηση εγκρίνει την υποβοηθούμενη αυτοκτονία για τους ασθενείς με COVID;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ