Ομογένεια Αμερικής: Δεν υπάρχει ελπίδα για την Ελλάδα

Παρακολουθώντας τα γεγονότα στην Ελλάδα, εκτός από τον κίνδυνο που διατρέχει κανείς να του χαλάσει το στομάχι, διαπιστώνει ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στην τριτοκοσμική χώρα των Βαλκανίων.

Θα περιμέναμε η κρίση να δώσει την ευκαιρία να γίνουν βασικές διορθώσεις, δραστικές αλλαγές, στο σάπιο και διεφθαρμένο Δημόσιο. Δυστυχώς, τίποτα δεν αλλάζει. Το πελατειακό κομματικό κράτος παραμένει, ζει και βασιλεύει.

Θα περιμέναμε η Δικαιοσύνη να λειτουργεί αδέσμευτα, να αισθάνεται ο πολίτης ισονομία. Δυστυχώς, τίποτα δεν αλλάζει. Ο νόμος του ισχυρού είναι υπεράνω της Δικαιοσύνης, πιστοποιώντας ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές με τους νόμους της… ζούγκλας, αφού ακόμα και δικαστικές αποφάσεις δεν γίνονται σεβαστές από την κυβέρνηση και φυσικά, οι ισχυροί και οι πολιτικοί, ουδέποτε πάνε στην φυλακή, ό,τι και να κάνουν.

Βλέποντας και ποιοί κυβερνούν, χειροτερεύει η ”εικόνα”. Διαπλεκόμενοι, ανίκανοι και ανεπάγγελτοι παλιάς κοπής, με την νοοτροπία ”το κράτος είμαι εγώ”, εκπρόσωποι του αμαρτωλού χτες, πάνε κι έρχονται ως υπουργοί, λειτουργώντας ως τοποτηρητές ξένων συμφερόντων.

Η δε αδίστακτη, ξενόδουλη, δουλοπρεπέστατη κυβέρνηση, με νοοτροπία εξουσιαστική, υποτιμά βάναυσα τον λαό και τον χρησιμοποιεί, ευτελίζοντας την Δημοκρατία και την Βουλή.

Βλέποντας επίσης, πώς λειτουργεί η Βουλή και τα γραφικά ”μαυρογυαλούρικα” κόμματα της αντιπολίτευσης, μαζί με τις τακτικές των ΜΜΕ που παραπληροφορούν χυδαία και συστηματικά, δεν είναι δύσκολο να οδηγηθεί κανείς στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Δυστυχώς.

Η Ομογένεια απλά παρατηρεί. Αηδιασμένη με την ανεπάρκεια των πολιτικών κομματικών συμμοριών που λυμαίνονται ατιμώρητα την Ελλάδα.

Και αναρωτιέται: Ο λαός της πώς ανέχεται τέτοια υποτίμηση της νοημοσύνης του και βάναυση χρησιμοποίησή του;

Για να μην πούμε αυτό που φοβόμαστε ότι πραγματικά συμβαίνει: Τέτοιος λαός όπως κατάντησε ή τον κατάντησαν αυτούς θέλει, αυτοί είναι ο “καθρέπτης” του.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ