“Πολυτεχνείο ’73 – παιχνίδια θανάτου”.

Το άρθρο βασίζεται στο βιβλίο του Αθαν. Στριγά “Πολυτεχνείο ’73 – παιχνίδια θανάτου”.

Ουδέποτε Πολιτικός ή Επιχειρηματίας απ’ όσους αναφέρονται στα βιβλία του προσέφυγε στη δικαιοσύνη εναντίον του !!!

 

Ο πρώην σταθμάρχης της CIA στην Αθήνα Μώρυ συναντάει τους Κ. Μητσοτάκη και Κων/νο Καραμανλή οι οποίοι του υποσχέθηκαν πλήρη συμπαράσταση στο εγχείρημα του Πολυτεχνείου (9).

Τις καταστάσεις που περιγράφονται όσον αφορά τις παρεμβάσεις της λέσχης Μπίλντενμπεργκ επιβεβαιώνει ο Ισπανός πράκτορας της CIA GONZALEZ MATA στο βιβλίο του “οι αληθινοί αφέντες του κόσμου”.

 

“Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε”.

Το 1908 στο Λονδίνο και την Ουάσινγκτον δημιουργείται ταυτόχρονα η μασονική στοά των “Προσκυνούντων”. Μέλη της οι ισχυρότεροι παράγοντες – πολιτικοί – Οικονομικοί – Στρατιωτικοί από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

 

Η πανίσχυρη στοά εκτός από την ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ της Αγγλίας και των ΗΠΑ ρυθμίζει και τις τύχες σχεδόν όλων των χωρών του πλανήτη.

 

Το “παιδί” της στοάς των “Προσκυνητών” είναι η λέσχη Μπίλντενμπεργκ που δημιουργείται το 1954 με εισήγηση του Πολωνοεβραίου Τζότζεφ Ρέτινγκερ. Η λέσχη δημιουργείται από τις κορυφαίες οικογένειες εξουσιαστών Αμερικής και Ευρώπης και οι αποφάσεις της επηρεάζουν την τύχη όλων των χωρών του πλανήτη.

 

Κανένας δεν γίνεται πρωθυπουργός στην Ελλάδα αν δεν δηλώσει τυφλή υποταγή στις εντολές της λέσχης ή των παραρτημάτων της Φόρου Αμπροσέτι κ.λ.π. (ο Αλέξης Τσίπρας ήταν στο Φόρμου Αμπροσέτι στις 5-6-7 Σεπτεμβρίου 2014 μαζί με τον Ερντογάν, τον Σαλβίνι κ.α.).

Η Λέσχη λειτουργεί με κεφάλαια δισεκατομμυριούχων όπως ο Ρότσιλντ, Ντ. Ροκφέλερ, Χάουαρντ Χιούζ κ.λ.π. Μόνιμα μέλη της είναι άνθρωποι που κατέχουν τις σημαντικότερες θέσεις εξουσίας στον πολιτικό, τον οικονομικό και τον Στρατιωτικό τομέα.

 

Στις αρχές του 1973 το βασικότατο στέλεχος και χρηματοδότης της λέσχης Ντ. Ροκφέλερ – βασικός μέτοχος της μεγαλύτερης εταιρείας δημιουργεί ένα παράλληλο κέντρο εξουσίας την τριμερή επιτροπή (που απαρτίζεται όχι μόνο από εξουσιαστές της Ευρώπης και της Αμερικής αλλά και εξουσιαστές από την Ιαπωνία (Τριμερής – ΗΠΑ – Ευρώπη – Ιαπωνία).

 

Η τριμερής αρχίζει να ελέγχει πολιτικούς, σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες, στρατιωτικούς, μέλη Μυστικών Υπηρεσιών (CIA – NSA) σε διάφορες χώρες αποσπώντας κομμάτια εξουσίας από την Λέσχη Μπίλντενμπεργκ. Στην Ελλάδα ελέγχει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο (τον Μάρτη του 1973 ο Παπαδόπουλος εκδίδει ΦΕΚ και εκχωρεί την εκμετάλλευση πετρελαίου στο Κατάκωλο του Πύργου σε δύο μικρές Αμερικανικές εταιρείες ) τον Σταύρο Νιάρχο, τον Στρατή Ανδρεάκη, τον Τομ Πάππας, την ΕΣΣο. Οι σκληροπυρηνικοί της Λέσχης Μπίλτενμπεργκ αντιδρούν ακαριαία, προσπαθώντας να προλάβουν την εξάπλωση της τριμερούς. Ένας τρομακτικός πόλεμος ξεσπάει μεταξύ των δύο κορυφαίων κέντρων εξουσίας.

 

Το 1973 γίνεται η ετήσια συνεδρίαση της λέσχης Μπίλντενμπεργκ στο Σαλτσγιομπάντεν της Σουηδίας. Στις 14 Μαΐου 1973 οι παρόντες στην συνεδρίαση της λέσχης είναι ο Γάλλος Πρόεδρος Ζίσκαρ Ντε Εστέν, η Μάργκαρετ Θάτσερ, ο Γερμανός Καγκελάριος, ο Τζιάνι Ανιέλι, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Τζόζεφ Λουνς, ο κορυφαίος Τραπεζικός Ετμουντ Ρότσιλντ (1)

 

Η απόφαση είναι πόλεμος αμείλικτος με το εκολαπτόμενο κέντρο εξουσίας την Τριμερή Επιτροπή. Θα πρέπει να χτυπηθούν οι ελεγχόμενοι από την τριμερή με την τακτική του σοκ. Αλλαγή καθεστώτος στην Ελλάδα και την Χιλή και απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο (2) (Ο Ζισκάρ Ντε Έστεν ήταν ο Αρχιτέκτονας της διχοτόμησης της Κύπρου η οποία έγινε με χρηματοδότηση από τον Όμιλο Κοτς).

Το σοκ στην Ελλάδα θα ξεκινούσε μέσα στον χρόνο (φθινόπωρο 1973) με ένα βίαιο ξέσπασμα των φοιτητών ενάντια στην Χούντα.

 

Τον συντονισμό στο εσωτερικό της Ελλάδας θα αναλάμβανε ο σύνεδρος Γιάγκος Πεσματζόγλου. Ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του ΝΑΤΟ Γκ. Φουρνέ θα αναλάμβανε την συνεργασία με την ΚΥΠ, ενώ την αστυνομικό – στρατιωτική αρχηγία ο Ισραηλινός στρατηγός Μοσέ Νταγιάν (3).

Μετά τη σύγκρουση στην Κύπρο η Ελλάδα θα οδηγείτο με την βοήθεια της Μπίλτενμπεργκ σε κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Η κυβέρνηση θα ήταν υποχρεωμένη να εκδιώξει από την Ελλάδα τους Τομ Πάππας (ΕΣΣΟ), τον Σταύρο Νιάρχο και να επιβάλει στον Ανδρεάδη οικονομική καταστροφή (4) (έγιναν όλα όπως τα είχε σχεδιάσει η Λέσχη).

 

Στις 20 Αυγούστου 1973 στην Γραμματεία της Λέσχης στην Ολλανδία στην οδό Σμιντσβάλτσε παρουσία του σταθμάρχη στην Αθήνα Στεϊσι Χωλς άρχισε η εφαρμογή του σχεδίου. Ο Στεϊσι Χωλς θα συντονίζονταν με την ομάδα ειδικών πρακτόρων (ομάδα αποσταθεροποίησης) που θα βρισκόταν στην Αθήνα. Ο Γιάγκος Πεσματζόγλου θα εχρησιμοποιείτο σαν σύνδεσμος μεταξύ φοιτητών μυστικών πρακτόρων και Λέσχης Μπίλντενμπεργκ. Το γενικό πρόσταγμα πάντως θα ανήκε στον ειδικό πράκτορα της ΝSA και της Λέσχης Νόρμπερτ Ανσούτς. (Ο Ανσούτς θα παίξει κομβικό ρόλο στην επιχείρηση “πολυτεχνείο”).

 

Το οικονομικό καλύφθηκε με ένα τσεκ των 200.000 δολαρίων που παραδόθηκε στον Γιάγκο Πεσματζόγλου από τον Γενικό Γραμματέα της Μπίλντενμπεργκ (5).

 

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 1973 η ομάδα αποσταθεροποίησης καθεστώτων που την αποτελούσαν οι πράκτορες Τζων Πάτρικ Όουεν (ΣΙΑ), Ρ. Ομπάρτερ (DIA), Ντάνιελ Μπρούστερ (ΣΙΑ) (ο Μπρούστερ είχε γεννηθεί στην Ελλάδα), Πάτρικ Καλούσκι (DIA) και η βοηθός ακόλουθος τύπου της Αμερικάνικης Πρεσβείας της Αθήνας Μαίρη Έλιον (ΣΙΑ) συναντήθηκα στις 7 το βράδυ στην κατοικία του επιτετραμμένου της Αμερικάνικης Πρεσβείας στην Αθήνα.

 

Κάθε ένας ανέλαβε έναν τομέα της επιχείρησης. Σαν βάση θα χρησιμοποιούσαν το ξενοδοχείο “Ακροπόλ Παλλάς” ιδιοκτησίας Τάκη Καραδόντη ο οποίος είχε “επαφές” με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Το ξενοδοχείο βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Πολυτεχνείο.

 

Τις πολιτικές επαφές με τους αρχηγούς – φοιτητές της εξέγερσης θα έκανε ο Γιάγκος Πεσματζόγλου, ο πράκτορας της NSA Ανσουτς και ο σταθμάρχης της CIA.

 

Ο Ντάνιελ Μπρούστερ επιφορτίστηκε να κάνει “επαφή” με τον Κώστα Παπαδόπουλο (αδελφό του δικτάτορα Παπαδόπουλου) ο οποίος θα ειδοποιούσε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μέσω του αδελφού του Αχιλλέα ότι κάτι θα συνέβαινε στην Αθήνα.

 

Ο Μένιος Κουτσόγιωργας και ο Απόστολος Κακλαμάνης ήταν οι σύνδεσμοι του Ανδρέα Παπανδρέου με τον Δ. Ιωαννίδη (6). Επίσης ο Ντάνιελ Μπρούστερ συνάντησε τον Ιωαννίδη στην κλινική του γαμπρού του Ζακ Αλαζράκη για να επιλέξει τους αξιωματικούς που θα πολιορκούσαν το Πολυτεχνείο (7).

Ο ειδικός πράκτορας Τ. Ρόμπερτσον συνάντησε τον Ανδρέα Παπανδρέου στον Καναδά εκεί συμφωνήθηκε να βοηθηθούν οι φοιτητές για την εξέγερση, αλλά ο Α. Παπανδρέου εξέφρασε αμφιβολίες για την σκοπιμότητα του εγχειρήματος 

 

Ο πρώην σταθμάρχης της CIA στην Αθήνα Μώρυ συναντάει τους Κ. Μητσοτάκη και Κων/νο Καραμανλή οι οποίοι του υποσχέθηκαν πλήρη συμπαράσταση στο εγχείρημα του Πολυτεχνείου (9).

Η ειδική πράκτορας Μαίρη Έλιοτ ανέλαβε τις επαφές με τον Πρύτανη του Πολυτεχνείου (άραγε του αποζημίωσαν την Μερσεντές που πάτησε τον Τανκ;) και ορισμένους καθηγητές.

Ο ειδικός πράκτορας Ντάνιελ Μπρούστερ με την βοήθεια του σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα συναντήθηκε επανειλημμένα στο ξενοδοχείο “Ακροπόλ Παλλάς” με ομάδα φοιτητών. Άλλοι ήταν φοιτητές του Πολυτεχνείου, άλλοι όμως δεν ήταν (10).

 

Ο στρατηγός Φαίδωνας Γκιζίκης θα έπρεπε να παρίσταται στην ορκωμοσία του Ιωαννίδη στις 25 Νοεμβρίου (ο Γκιζίκης ήταν παρών και στην ορκωμοσία Καραμανλή).

 

Ο Δ. Ιωαννίδης ελεγχόταν από τον ειδικό πράκτορα Πητ Κορομηλά. Ο Χένρι Κίσιγκερ μέσω του Κορομηλά υποσχέθηκε στον Ιωαννίδη την Ανατολική Θράκη και τα παράλια της Μικράς Ασίας με αντάλλαγμα την διχοτόμηση της Κύπρου (11) (Την ίδια υπόσχεση επανέλαβε και ο Υφυπουργός Σίσκο).

 

Στις 10 Νοεμβρίου 1973 ο Σοβιετικό επιτετραμμένος στην Ουάσιγκτον πληροφόρησε τον Κίσιγκερ μέσω του Σίσκο ότι οι Σοβιετικοί είχαν ζήτησε αυτοσυγκράτηση από το ΚΚΕ και την Τουρκία (12).

 

Στις 12 Νοεμβρίου ο σταθμάρχης της CIA στην Αθήνα Στεϊσι Χωλς βρισκόταν στην Θεσσαλονίκη στο ξενοδοχείο “Μακεδονία Παλλάς” με τον πράκτορα της CIA Ντ. Ζάκαρι και έναν φοιτητή της Ιατρικής το Γ.Λ.

 

Ο πατέρας του Γ.Λ. ήταν στον Νομό Αρκαδίας, Αγρότης – Μαχητής του “Ελλάς” ενώ συνεργαζόταν ταυτόχρονα με τον OSS (Αμερικανική Μυστική Υπηρεσία πρόγονος της CIA). Ο Κ.Λ. μέσω του Ρόμπερτ Κήλι βοηθούσε τους ξένους Αμερικανούς και Βρετανούς. Ο γιος του φοιτητής της Ιατρικής Θεσσαλονίκης γνωρίστηκε με ισχυρά άτομα του Ισραηλιτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης. Εκεί κάποιος του σύστησε τον Νταν Ζάκαρι, κατόπιν όλα ήταν εύκολα.

 

Στο σαλόνι του ξενοδοχείου συζητήθηκαν όλα. Ο σκοπός, ο σχεδιασμός και το μέλλον του νεαρού φοιτητή. Ο φοιτητής πήρε ένα ποσόν για τα έξοδά του με εντολή να ταξιδέψει αμέσως για την Αθήνα. Να έμπαινε στο Πολυτεχνείο την ίδια μέρα και να εκλεγόταν μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής. Εντολές θα έπαιρνε από τον Γ. Πεσματζόγλου. Του έδωσαν έναν αριθμό τηλεφώνου και έναν άλλον, αυτόν του σταθμάρχη για έκτακτη ανάγκη (13) (Ο Στριγάζ εδώ φωτογραφίζει τον Κώστα Λαλιώτη αντιστρέφοντας τα μικρά ονόματα με του πατέρα Λαλιώτη – Γ – Κ).

 

Ο φοιτητής Γ.Λ. πήρε δακτυλογραφημένες σημειώσεις και λίγο αργότερα αναχώρησε για την Αθήνα. Όταν έφθασε στο Πολυτεχνείο συναντήθηκε με την φοιτήτρια Μαρία Δαμανάκη η οποία είχε επιλεγεί σαν εκφωνήτρια του ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου.

 

Στο Πολυτεχνείο ο φοιτητής είπε στην Δαμανάκη τι συνθήματα θα λέει από τον σταθμό κλπ. καθώς και για την οργανωτική δομή. Μαζί με την Δαμανάκη συνεργάστηκε μαζί τους και ένας άλλος φοιτητής. Στις 14 Νοεμβρίου στις 3 το μεσημέρι οι τρεις φοιτητές κινδύνευσαν να βρεθούν έξω από την Συντονιστική Επιτροπή. Την κατάσταση έσωσε στις 5 η Γιεηλ Νταγιάν κόρη του Ισραηλινού Μοσέ Νταγιάν η οποία είχε εισχωρήσει μέσα στο φοιτητικό κίνημα παίζοντας καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις.

 

Σε όλες τις συνεδριάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής συμμετείχε η Γιέηλ Νταγιάν. Ήταν η μοναδική που έμπαινε και έβγαινε από την μικρή πόρτα του Πολυτεχνείου στην οδό Στουρνάρα. Πήγαινε στο “Ακροπόλ Παλλάς”, απέναντι από το Πολυτεχνείο που ήταν εγκατεστημένο το αρχηγείο των πρακτόρων. Έπαιρνε οδηγίες τις οποίες μετέφερε στους τρεις φοιτητές αλλά και σε κάποια άλλα άτομα που υπάκουαν σ’ αυτήν (14). Το ίδιο βράδυ ο Στεϊσι Χωλς πληροφορήθηκε ότι 1.000 κομάντος του ΝΑΤΟ θα έφθαναν στην Αθήνα (15) (πιθανόν για να εξασφαλίσουν την απόλυτη επιτυχία του εγχειρήματος).

 

Στις 16 Νοεμβρίου το βράδυ και ενώ οι χώροι γύρω από το Πολυτεχνείο είχαν πλημυρίσει από κόσμο (ο λαός της Αθήνας κατέβηκε στο Πολυτεχνείο κατά χιλιάδες) και έχουν ανάψει φωτιές φθάνοντας 1.00 κομάντος στο πεδίο του Άρεως. Από την Γεωγραφική υπηρεσία του στρατού παραλαμβάνουν Ελληνικές στολές και παίρνουν οδηγίες (το σκηνικό θα επαναληφθεί στο Σύνταγμα με την διάλυση των “Αγανακτισμένων” (τον Ιούλιο του 2011. Μόνο που εκεί η 714 Αερομεταφερόμενη μεραρχία του ΝΑΤΟ παρέλαβε στολές αστυνομικών). (16)

 

Άλλοι 180 κομάντος από το Αεροπλανοφόρο “Ιντεπεντετ” θα αποβιβάζονταν στην Ελευσίνα. Εκεί θα τους υποδεχόταν ο σταθμάρχης της CIA Στεϊσι Χωλς και ο Συνταγματάρχης της DIA Π. Καλούσκι. Στο μεταξύ είχε καταφθάσει ο Ολλανδοεβραίος δημοσιογράφος και εκτελεστικός της Μπίλντενμπεργκ Αβραάμ Άλμπερτ Κουράντ ο οποίος μετέδιδε στα κεντρικά γραφεία της λέσχης στην Χάγη τις εξελίξεις στο Πολυτεχνείο (17).

 

Ο Βρετανός μόνιμος υφυπουργός Γκρίνχιλ βρισκόταν σε συνεχή επαφή με τον Παπαδόπουλο και το καθησύχαζε. Το απόγευμα στις 16 Νοεμβρίου οι αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν στο πλήθος που βρισκόταν έξω από το Πολυτεχνείο με δακρυγόνα και γκλομπς χτυπώντας αδιακρίτως. Το πλήθος διαλύεται (υπήρχαν ανάμεσά τους οικογένειες με μικρά παιδιά, γέροι κλπ) και μένουν μόνοι τους οι φοιτητές.

 

Το Πολυτεχνείο πολιορκείται από εκατοντάδες αστυνομικούς, λοκατζήδες και άνδρες της ΕΣΑ. Οι φοιτητές φωνάζουν “είστε αδέλφια μας, ο στρατός μαζί μας, είμαστε άοπλοι”. Στα κάγκελα του Πολυτεχνείου κρεμασμένοι οι φοιτητές έχουν ξεκουμπώσει τα πουκάμισά τους και προτάσουν τα στήθη τους απέναντι στα όπλα. Από κάποιο παράθυρο του “Ακροπόλ Παλλάς” ο Ολλανδοεβραίος Κουράντ (απεσταλμένος της Μπίλντενμπεργκ) κινηματογραφεί. Ο Κουράντ θα έμενε μέχρι το τέλος του ντοκιμαντέρ, έπρεπε να βγει από την Ελλάδα και να κάνει τον γύρο του κόσμου (18). Στις 11:00 το βράδυ φθάνουν και οι 180 κομάντος του Αμερικάνικου στρατού και πιάνουν θέση σε νευραλγικά σημεία των Αθηνών. Οι φοιτητές φωνάζουν “ειδοποιήστε τους Πρέσβεις των ξένων χωρών να έλθουν εδώ”, και βέβαια κανένας διπλωμάτης δεν πήγε ποτέ εκεί. Οι συγκεντρωμένοι πολίτες δεν έχουν διαλυθεί εντελώς, έχουν συγκεντρωθεί σε μικρές ομάδες και δημιουργούν εστίες αντίστασης φτιάχνοντας οδοφράγματα.

 

Από την οδό Κοδριγκτώνος μέχρι την Ιουλιανού οι δυνάμεις καταστολής τους κυνηγούν ρίχνοντας δακρυγόνα, πυροβολώντας. Τα τανκς έχουν βγει στον δρόμο και φτάνουν στο Πολυτεχνείο, οι προβολείς λούζουν το Πολυτεχνείο και την γύρω περιοχή.

 

Οι φοιτητές τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο. Ο πομπός του Πολυτεχνείου εκπέμπει στους 1.050 χιλιόκυκλους. Η Οργάνωση μέσα στο Πολυτεχνείο είναι υποδειγματική. Έχει στηθεί ένα πρόχειρο νοσοκομείο γεμάτο φάρμακα προσφορά του πλήθους που είχαν συρρεύσει τις προηγούμενες ώρες. Επίσης υπάρχει επάρκεια τροφίμων. Η Χούντα δεν έκοψε το νερό και το ρεύμα. Στις 2:20 χαράματα της 17 Νοέμβρη οι φοιτητές επιζητούν διαπραγμάτευση για να αποφευχθεί η αιματοχυσία.

Μια αντιπροσωπεία τους κατέβηκε στην πόλη κρατώντας λευκό πανί. Πρότεινε στις δυνάμεις εφόδου να μην γίνει καμία ενέργεια πριν το πρωί και όταν ξημέρωνε θα γινόταν ειρηνική αποχώρηση. Οι τρεις συνταγματάρχες που βρίσκονται μπροστά από τα τανκς απέρριψαν κάθε πρόταση (19). Μέσα στο δωμάτιο που βρίσκονταν ο ραδιοπομπός έχουν μείνει τρεις φοιτητές. Η εκφωνήτρια έχει εξαφανισθεί. Οι εκφωνητές ενώθηκαν με τους άλλους φοιτητές. Ένας φοιτητής ρωτάει “η κοπέλα, που είναι η κοπέλα;”. άφαντη η εκφωνήτρια. Μόλις είχε μπει και πάλι στο χώρο του Πολυτεχνείου και βρισκόταν στην πύλη μαζί με τους άλλους φοιτητές. “Είμαστε άοπλοι, είμαστε αδέλφια σας” (20). Απότομα το βαρύ άρμα κινείται και πέφτει πάνω στην πάνω στην πόρτα, το κιγκλίδωμα και μια κολώνα διαλύονται. Το τανκ περνάει πάνω από την “Μερσεντές” του πρύτανη που βρίσκεται από πίσω. Το τανκ κάνει όπισθεν, ανοίγει δρόμο και οι πεζοναύτες εφορμούν. Οι Έλληνες πεζοναύτες κάνουν ότι μπορούν για να σώσουν τους φοιτητές. Όχι όμως οι “λοκατζήδες” του ΝΑΤΟ.

 

Οι φοιτητές διαλύονται τρέχοντας προς όλες τις κατευθύνσεις. Από την ταράτσα του αρχηγείου των Αμερικανών πρακτόρων που βρίσκονται στο “Ακροπόλ Παλλάς” πέφτουν πυροβολισμοί (όπως και από μερικές ακόμη ταράτσες που βρίσκονται σκοπευτές). Ο Κουράντ κινηματογραφεί είσοδο του τανκ όπως θα δηλώσει αργότερα ο ίδιος ο φωτισμός ήταν κακός αλλά τον βοήθησαν οι προβολείς των τανκς. Πριν την είσοδο του τανκ στις 2:00 ακριβώς ένα αυτοκίνητο με συμβατικές πινακίδες παρκάρει στην μικρή πόρτα του Πολυτεχνείου προς την μικρή πόρτα του Πολυτεχνείου προς την οδό Στουρνάρα. Από μέσα βγαίνουν τρεις φοιτητές που μπαίνουν αμίλητοι και βιαστικά στο αυτοκίνητο. Οι επιβάτες ήταν οι δύο φοιτητές και η φοιτήτρια. Σε λίγο φθάνουν στην Αμερικάνικη Πρεσβεία όπου οδηγούνται στο γραφείο του σταθμάρχη της CIA.

 

Ο Στεϊσι Χωλς τους δίνει εντολές:

 

Α) Δεν θα δεχθούν καμιά διαπραγμάτευση

Β) Αν υπάρξει περίπτωση να δοθεί “πράσινο φως” από κάποιον κυβερνητικό για ειρηνική αποχώρηση να την αποτρέψουν.

Γ) Όταν μπουν μέσα οι στρατιώτες και οι αστυνομικοί να προκαλέσουν με την στάση τους για να υπάρξουν περισσότερα θύματα.

Δ) Εγγυάται ο ίδιος για την προσωπική τους ασφάλεια και την εξέλιξή τους (οι δύο φοιτητές μετά από 10 χρόνια έγιναν υπουργοί ενώ η φοιτήτρια έγινε βουλευτής και αρχηγός αριστερού κόμματος – εδώ ο Στριγάς “φωτογραφίζει” την Μαρία Δαμανάκη, τον Κώστα Λαλιώτη και τον Στέφανο Τζουμάκα).

Λίγο αργότερα οι τρεις τους επέστρεψαν στο Πολυτεχνείο ακριβώς όπως είχαν φύγει.

Ώρα 2:18. Η πόρτα του Πολυτεχνείου ανοίγει από την πλευρά της οδού Στουρνάρα από μέσα βγαίνει η Γιέηλ Νταγιάν και μπαίνει σε ένα στρατιωτικό αυτοκίνητο. Μέσα βρίσκεται ο αρχηγός της ΚΥΠ Μιχάλης Ρουφογάλης.

 

Ο Ρουφογάλης οδηγεί την Νταγιάν στην οδό Φιλελλήνων 9 στα γραφεία του Μισέλ Γκιολμάν (21). Στις 18 Νοεμβρίου 1973 οι Αμερικανικές δυνάμεις έφυγαν από την Ελλάδα. Μια εβδομάδα μετά ο Ιωαννίδης ορκίζεται πρόεδρος ήταν η αρχή για την τραγωδία της Κύπρου.

Η διαμάχη μεταξύ Μπίλντενμπεργκ και τριμερούς επηρέασε πολλαπλά την Ελλάδα – Υπόθεση Κοσκοτά – Ίμια 1996 κ.λ.π. Η τριμερής επιτροπή ενώθηκε με την Μπίλντενμπεργκ πάλι το 2010 δημιουργώντας ένα ισχυρότατο πλέον κέντρο εξουσίας σε όλον τον πλανήτη. Το άρθρο βασίσθηκε στο βιβλίο του Θανάση Στριγά “Πολυτεχνείο ’73 – Παιχνίδια θανάτου” με πινελιές από το βιβλίο του ίδιου “Παγκόσμιοι Εντολοδότες”.

 

Την έρευνα για το Πολυτεχνείο ανέλαβε μετά την μεταπολίτευση ο Εισαγγελέας Δημήτρης Τσεβάς. Ο Τσεβάς ανέλαβε επίσης τις υποθέσεις της Οργάνωσης “17 Νοέμβρη” καθώς και τον θάνατο του Παναγούλη στην οδό Βουλιαγμένης. Και στις 3 υποθέσεις ήταν μπλεγμένη η CIA.

 

Ο Τσεβάς πέθανε ξαφνικά το 1993 ενώ ερευνούσε τη υπόθεση της Οργάνωσης 17 Νοέμβρη το πόρισμα για την Οργάνωση “εξαφανίσθηκε”. Ο κολλητός του φίλος Ι. Δερματάς θείος του Πάνου Καμμένου δήλωσε στον ιντερνετικό του “επικήδειο” για τον Τσεβά ότι ο Εισαγγελέας δολοφονήθηκε με κουράρε (δηλητήριο που δημιουργεί ανακοπή καρδιάς χωρίς ίχνη). Ο συγγραφέας Αθανάσιος Στριγάς ήταν διδάκτωρ στις πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης της Γερμανίας.

 

Ήταν για 26 χρόνια ειδικός σύμβουλος του ΝΑΤΟ σε θέματα πολιτικών κρίσεων και μέλος της λέσχης Μπίλντενμπεργκ. Προσωπικός γραμματέας του Αρχιστρατήγου του ΝΑΤΟ και αργότερα υπουργού εξωτερικών του Αλεξάντερ Χαίηνγκ. Ο Χαίηνγκ προσχώρησε αμέσως στην Τριμερή Επιτροπή του Ντ. Ροκφέλερ. Ο Στριγάς είχε ζητήσει προστασία από τον Ροκφέλερ και ειδική άδεια από το ΝΑΤΟ για να γράψει τα περίπου 20 βιβλία του. Είχε ζητήσει εγγράφως την παρέμβαση του Εισαγγελέα για όσα καταγγέλλει στα βιβλία του.

 

Ουδέποτε Πολιτικός ή Επιχειρηματίας απ’ όσους αναφέρονται στα βιβλία του προσέφυγε στη δικαιοσύνη εναντίον του.

 

Τις καταστάσεις που περιγράφονται όσον αφορά τις παρεμβάσεις της λέσχης Μπίλντενμπεργκ επιβεβαιώνει ο Ισπανός πράκτορας της CIA GONZALEZ MATA στο βιβλίο του “οι αληθινοί αφέντες του κόσμου”.

 

(1) σελ. 52 του βιβλίου του Στριγά

(2) σελ. 53 – / / – – / / –

(3) σελ. 53 – / / – – / / –

(4) σελ. 54 – / / – – / / –

(5) σελ. 61-62 – / / – – / / –

(6) σελ. 61-66 – / / – – / / –

(7) σελ. 67-68 – / / – – / / –

( σελ. 72 – / / – – / / –

(9) σελ. 72 – / / – – / / –

(10) σελ. 74 – / / – – / / –

(11) σελ. 87-89 – / / – – / / –

(12) σελ. 96-97 – / / – – / / –

(13) σελ. 131-139 – / / – – / / –

(14) σελ. 140-142 – / / – – / / –

(15) σελ. 142 – / / – – / / –

(16) περιοδικό NEXOS

(17) σελ. 141 του βιβλίου του Στριγά

(18) σελ. 146 – / / – – / / –

(19) σελ. 153-154 – / / – – / / –

(20) σελ. 155 – / / – – / / –

(21) σελ. 159-160 – / / – – / / –

ΠΗΓΗ