Montauk Project: Τα μυστικά πειράματα των ΗΠΑ για να πετύχουν το ταξίδι στο χρόνο

Μυστικά προγράμματα, απαγωγές παιδιών, απαγορευμένα πειράματα, ταξίδια στο χωροχρόνο, αλλόκοτες μορφές ζωής σε άλλη διάσταση. Σύμφωνοι, συνθέτουν ένα τέλειο σκηνικό για το
Stranger Things, αλλά -αλήθεια τώρα- ποιος πιστεύει πως κάτι τέτοιο μπορεί να συμβαίνει στ’ αλήθεια. Μμμμ. Ίσως ακόμη και οι ίδιοι παραγωγοί της σειράς, που αρχικά είχαν ονομάσει Montauk. Όπως λεγόταν το πείραμα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, το οποίο συνέβαινε υπό άκρα μυστικότητα για δεκαετίες. Τουλάχιστον αν πιστέψουμε τα λόγια του Preston Nichols ο οποίος υποστηρίζει πως γνωρίζει από πρώτο χέρι λεπτομέρειες καθώς συμμετείχε σε αυτό.

Μετά το Πείραμα της Φιλαδέλφειας

Χτισμένη στο πιο απομακρυσμένο σημείο στη «μύτη» του Long Island, η αεροπορική βάση του Montauk στο ακρωτήριο Hero γέννησε αμέσως ψίθυρους και θεωρίες συνωμοσίας. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 έκλεισε οριστικά τις πύλες της, αλλά ταυτόχρονα άνοιξε την πόρτα για μια σειρά ιστορίες και θρύλους σχετικά με την πρότερη δραστηριότητά της.
Σύμφωνα με τον πιο δημοφιλή μεταξύ των οπαδών τέτοιων υποθέσεων, εκεί μεταφέρθηκε όση γνώση είχε προκύψει από το περίφημο Πείραμα της Φιλαδέλφειας. Το υποτιθέμενο ταξίδι στο χρόνο ενός πολεμικού πλοίου των ΗΠΑ το 1943. Το Κογκρέσο δεν συμφώνησε με τη συνέχιση ενός επικίνδυνου -όπως έκρινε- εγχειρήματος, αλλά του υπουργείο Άμυνας δεν είχε ανάλογους ενδοιασμούς. Μετέφερε λοιπόν επιστήμονες, προσωπικό, μηχανήματα υψηλής και άγνωστης τεχνολογίας στο Montauk, στο οποίο υπήρχε ήδη τυπική αεροπορική βάση. Το τέλειο καμουφλάζ στα μάτια των ντόπιων.

Το βιβλίο

Εκτός από άκρως εκπαιδευμένο επιστημονικό προσωπικό, ένα τέτοιο πρόγραμμα χρειάζεται και πιο ταπεινές ειδικότητες ή κατηγορίες επαγγελματιών για να λειτουργήσει. Ένας τέτοιος ήταν και ο  Preston Nichols ο οποίος υποστηρίζει ότι υπήρξε ηλεκτρολόγος της απόρρητης εγκατάστασης. Είναι άλλωστε ο συγγραφέας του βιβλίου The Montauk Project: Experiments in Time, το οποίο (όπως και ο συγγραφέας του) αποτελεί τη βασική πηγή άντλησης πληροφοριών για το θέμα.
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, το γεγονός ότι το πόνημα είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο και η διήγηση ξεκινά με ένα ταξίδι του πρωταγωνιστή στο χρόνο, όπου συναντά τον Ιησού Χριστό, δεν συνιστά και το πιο ακράδαντη απόδειξη για την αλήθεια των λόγων του.
Ωστόσο ο Nichols δημιούργησε ένα κύμα υποστηρικτών και ακολούθων που θεωρούν ότι -έστω και με παρεκκλίσεις ή υπερβολές- είναι ένας κήρυκας της αλήθειας. Μια φωνή που μιλά για πράγματα τα οποία οι κυβερνήσεις θέλουν να κρατήσουν για τον εαυτό τους.

Το πείραμα

Στην περίπτωση της «Area 51 του βορρά» όπως την αποκαλούσαν, δεν γίνεται λόγος για ένα και μόνο πείραμα. Αλλά για πολλά διαφορετικά προγράμματα που έτρεχαν παράλληλα. Αναμφισβήτητα το πιο αληθοφανές σχετίζεται με την τεράστια, βάρους 70 τόνων, κεραία που υπήρχε εκεί. Οι μάρτυρες επιμένουν ότι δεν επρόκειτο για εξάρτημα ραντάρ, αλλά ένα εργαλείο ελέγχου της σκέψης του πληθυσμού.
Συχνά ως πειραματόζωα αντιμετωπίζονταν οι ίδιοι οι στρατιώτες της βάσης. Στη συνέχεια ο έλεγχος επεκτεινόταν στους κατοίκους του κοντινού οικισμού. Ανάλογα με τη συχνότητα και τη χρονική διάρκεια της παρεμβολής οι πολίτες βίωναν αλλαγές στη διάθεση ή τα συναισθήματά τους. Παράλληλα αρκετοί θεωρούν πως ακόμη και ξεσπάσματα βίας δεν ήταν άσχετα με τη λειτουργία του σταθμού.

The Montauk Chair

Ο έλεγχος του νου φαίνεται πως ήταν το κυρίαρχο ζητούμενο στο Montauk. Ένα από τα πλέον μυθικά «εργαλεία» για την επίτευξη ενός τόσο τολμηρού στόχου ήταν η «Καρέκλα του Montauk». Μια πολυθρόνα που ο συγγραφέας του βιβλίου θεωρεί ότι φτιάχτηκε από τη γνωστή ITT, με τη βοήθεια τεχνολογίας η οποία προερχόταν από εξωγήινους. Το αφήγημα συνεχίζεται στη βάση του ότι κάποιος που καθόταν σε αυτήν θα μπορούσε να μεταφέρει τηλεπαθητικά τις σκέψεις του σε άλλο άτομο που βρισκόταν σε αντίστοιχη καρέκλα μίλια μακριά.Και η διήγηση δεν σταματά εδώ. Υπεύθυνος για το χειρισμό και τη λειτουργία της φέρεται να ήταν κάποιος Duncan Cameron. Ένας άνθρωπος με σάρκα και οστά (και παρουσιαστικό πολύ κοντινό στον πρωταγωνιστή του Stranger Things στον αντίστοιχο ρόλο).

Μπορεί στο βίντεο να μην φαίνεται κάτι ιδιαίτερο ή εντυπωσιακό, αλλά εάν πιστέψουμε τους υποστηρικτές της θεωρίας, είχε τεράστιο ρόλο στα πειράματα. Με τη σκέψη του και μόνο ήταν ικανός να ζωντανέψει ένα αντικείμενο που απλά σκεφτόταν ο συνομιλητής του, ενώ στο βιβλίο υπάρχουν αναφορές για τη δυνατότητα να διαβάζει τις σκέψεις των άλλων. Ακόμη παραπέρα, ο Duncan έφτασε στο σημείο να είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται τον κόσμο μέσα από τις αισθήσεις των πειραματόζωων. Τα αυτιά ή τα μάτια τους… Επιπλέον υποτίθεται πως υπήρξε ναύτης στο USS Eldridge, το πλοίο που ταξίδεψε στο χρόνο με το Πείραμα της Φιλαδέλφειας… Παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε το 1951. Σύμφωνα με τις διηγήσεις, οι επιστήμονες μετέφεραν στο σώμα και το μυαλό του όλο το «υλικό» και τη γνώση, όταν έγινε 12 ετών, οπότε και μεταφέρθηκε ξανά στη βάση.

The Montauk boys

Και το ερώτημα που προκύπτει είναι «πώς βρέθηκαν τόσα πειραματόζωα»; Η απάντηση είναι «απαγωγές». Σύμφωνα με τους υποστηρικτές των αποκαλύψεων του Nichols, παιδιά τοξικομανών, ορφανά, χαμίνια, άστεγοι ήταν οι πιο εύκολοι στόχοι. Κάποιοι υπολογίζουν πως περίπου 100.000 άτομα πέρασαν την πύλη του Montauk κι έλαβαν -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- μέρος στα πολυάριθμα πειράματα που γίνονταν εκεί.
Ο Stewart Swerdlow υποστηρίζει ότι είναι ένα από αυτά. Σύμφωνα με τη δική του διήγηση, πέρα από την αναπόφευκτη ψυχολογική βία λόγω της φύσης των πειραμάτων, είχε ασκηθεί σε διάφορες περιπτώσεις και σωματική. Ενώ προσθέτει και κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση, εντάσσοντάς τις, σε ένα πλαίσιο μετατροπής του ατόμου σε απόλυτα εξαρτημένο και υποταγμένο υποχείριο.

Ταξίδια στο διάστημα και παλινδρομήσεις στο χρόνο

Αν αυτά που έχετε διαβάσει ως τώρα σας μοιάζουν υπερβολικά, περιμένετε. Έχει κι άλλο. Σύμφωνα με τον Nichols, στις εγκαταστάσεις του Montauk για πρώτη φορά η ανθρωπότητα κατόρθωσε να κάνει επιτυχή ταξίδια στο χρόνο, να επισκεφτεί άλλες διαστάσεις αλλά και να πραγματοποιήσει τηλεμεταφορές στον πλανήτη Άρη!
Και πάλι, υπεύθυνος για αυτά εμφανίζεται να είναι ο αινιγματικός και χαρισματικός Cameron. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 το πείραμα είχε προχωρήσει τόσο πολύ που το μόνο που χρειαζόταν ήταν να σκεφτεί πολύ έντονα μια ημερομηνία ή τοποθεσία και το αντικείμενο στελνόταν εκεί. Ακούγεται τρελό. Και πιθανότατα είναι. Κάποιοι όμως το πιστεύουν…

Το τέρας που έφερε το τέλος

Θα αναρωτιέται κανείς γιατί ένα πείραμα που σημείωσε τέτοια αποτελέσματα, σταμάτησε. Η απάντηση βρίσκεται στην ίδια τη φύση του προγράμματος και τις πύλες σε άλλους, άγνωστους κόσμους, τις οποίες είχε ανοίξει.



Στις 12 Αυγούστου 1983 το πείραμα ολοκληρώθηκε βίαια. Σύμφωνα με τον Nichols είχε δημιουργηθεί μια πύλη στο χωροχρόνο και κάτω από συνθήκες που διαφέρουν ανάλογα με την πηγή, ο Dunkan από τη μαγική καρέκλα του, κουβάλησε από το υπερπέραν της συνείδησής του ένα τέρας (πάλι σαν αυτό της σειράς του Netflix) το οποίο σκόρπισε καταστροφή και τρόμο. Ευτυχώς για τον κόσμο μας, το τέρας έσβησε μόλις τραβήχτηκαν τα καλώδια τροφοδοσίας… Η πύλη σφραγίστηκε, όπως συνέβη αργότερα και με την ίδια τη βάση η οποία έκλεισε οριστικά κρατώντας για πάντα καλά κρυμμένα τα μυστικά της.
Όσο για το γιατί μόνο ελάχιστοι από τους χιλιάδες ανθρώπους που συμμετείχαν (είτε ως προσωπικό είτε ως εργάτες είτε ως πειραματόζωα) έχουν αναμνήσεις από όσα συνέβησαν εκεί, υπάρχει απάντηση. Πλύση εγκεφάλου… Μοιάζει εξωφρενικό. Αλλά σίγουρα λιγότερο από πολλά άλλα σενάρια που αφορούν το Montauk Project και την προσπάθεια των ΗΠΑ να ελέγξουν το νου ή να ταξιδέψουν στο χρόνο…







ΠΗΓΗ