Σε λίγο δεν θα υπάρχει πια φυσιολογική, παραδοσιακή οικογένεια!

Παρακάτω θα δούμε την απίστευτα σοκαριστική ιστορία μιας μητέρας από την Ρωσία με το όνομα Ιρίνα Μπέργκσεθ.
Η ιστορία της είναι ότι πιο σημαντικό έχετε διαβάσει μέχρι τώρα! Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στους γονείς και την
οικογένεια -όπου ακόμα υφίσταται αυτός ο θεσμός- και πιο πολύ πρέπει να μας αφυπνίσει εδώ στην Ελλάδα, γιατί μαύρες μέρες έρχονται για τις οικογένειες και τα παιδιά μας, όσο εμείς κοιμόμαστε σε αυτή τη χώρα!
Η Ιρίνα μετά το γάμο της με έναν Νορβηγό πολίτη κι έχοντας ήδη έναν γίο 7 ετών έφυγε και εγκαταστάθηκε στη Νορβηγία, στο χωριό Άουρσκογκ του Χιόκλαντ. Εκεί έζησε μια αποδομημένη Νορβηγική κοινωνία, η οποία αντέγραφε αμερικανικά πρότυπα και νοοτροπίες. Όπως διαπιστώνει η ίδια, παρά τον πλούτο της χώρας που οφείλεται στην εξόρυξη πετρελαίου, η Νορβηγία δεν έχει αναπτύξει τις επιστήμες και δεν είχε την τεχνολογία για την εξόρυξή του, οπότε εκμεταλλεύτηκε την ξένη επιστημονική και τεχνολογική συνδρομή. Διορίστηκε δασκάλα σε μια γειτονική κοινότητα.  Σύντομα διαπίστωσε ότι όλα τα νορβηγικά κρατικά προγράμματα στην ουσία μοιάζουν να είναι φτιαγμένα για διανοητικά καθυστερημένους.
Το κρατικό σχολικό πρόγραμμα για το δημοτικό σχολείο συμπεριλαμβάνει οι δάσκαλοι να διδάξουν στα παιδιά το αλφάβητο, από την 1η έως την 7η τάξη και έως 13 ετών να μάθουν να μετράνε και να διαβάζουν τις ετικέτες των τιμών στα καταστήματα. Το διάβασμα μεγαλόφωνα στην τάξη δεν επιτρέπεται, επειδή το παιδί αισθάνεται «ντροπή» κάτι που μας θυμίζει αυτά που ακούμε σήμερα για τη "διαφορετικότητα".  Ο δάσκαλος πρέπει να βγάζει το παιδί στο διάδρομο για να διαβάσει, ώστε να μην το ακούν τα υπόλοιπα και το καταλαμβάνει "ντροπή". Ο δάσκαλος επίσης έχει το δικαίωμα να κάνει στα παιδιά μέσα στην ημέρα, δύο ασκήσεις μαθηματικών! Αν τα παιδιά δεν μάθουν το μάθημα, τρεις ημέρες αργότερα, πάλι προσπαθεί να τους εξηγήσει την ύλη του περασμένου μαθήματος. Εργασία για το σπίτι κατά την διακριτική ευχέρεια του παιδιού, το πολύ 5-8 λέξεις στα αγγλικά, για την εβδομάδα!
Το διαφημιζόμενο από πολλούς εγχώριους “παιδαγωγούς” ως κορυφαίο παιδαγωγικό σύστημα, είναι απλώς παράδειγμα της πλήρους υποβάθμισης της εκπαίδευσης.  Δεν υπάρχουν μαθήματα λογοτεχνίας, ιστορίας, φυσικής, χημείας, φυσικής επιστήμης. Υπάρχει μόνο μια μορφή “μελέτης περιβάλλοντος”, που ονομάζεται «αναθεώρηση», όπου τα παιδιά μαθαίνουν τον κόσμο σε γενικές γραμμές. Ξέρουν απλά, ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος υπήρξε. Όλα τα άλλα στοιχεία, σύμφωνα με την κρατούσα άποψη, είναι «κακοποίηση του παιδιού και της ψυχής του»! Η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο δεν ταΐζει τα παιδιά στα σχολεία και στα νηπιαγωγεία. Μια φορά την εβδομάδα ταΐζουν τα παιδιά, με κάποια «αηδιαστική σούπα», που ονομάζεται «ντοματόσουπα» από έτοιμη συσκευασία!
Ο μεγαλύτερος γιος της Ιρίνας, που είχε κάνει μαθήματα για δύο χρόνια στο ρωσικό σχολείο, ήταν σαν ένα παιδί θαύμα στη Νορβηγία. Έως την 7η τάξη, δε διάβαζε τίποτα, μιας και δεν υπήρχε καμία ανάγκη για να διδαχτεί. Στους τοίχους των σχολείων υπάρχουν απίστευτες ανακοινώσεις, όπως: “Εάν οι γονείς σας επιβάλουν να κάνετε τα μαθήματα, καλέστε στο [τάδε].... τηλέφωνο. Εμείς θα σας βοηθήσουμε να ελευθερωθείτε από τέτοιους γονείς.»!
Η Ιρίνα ως μοναδικό τρόπο άσκησης της μνήμης του γιου της είχε το πιάνο. Μάλιστα του έλεγε συχνά: “Μην τολμήσεις και πεις κάπου ότι έχεις μια τέτοια απαιτητική μητέρα." Μετά από έξι χρόνια παραμονής της Ιρίνα στη Νορβηγία, ήρθε η ώρα να μάθει για το περιβόητο σύστημα  “Barnevernet”. Πριν τη γνωριμία της με αυτό το “σύστημα”, η Ιρίνα χώρισε από τον άνδρα της, μετά τη γέννηση του δεύτερού της παιδιού. Τότε, πήρε δάνειο, αγόρασε διαμέρισμα και είχε μια φυσιολογική ζωή, χωρίς ποτέ να απασχολήσει τις αρχές του κράτους. Τα παιδιά έμειναν μαζί της, δεδομένου ότι ο μπαμπάς στεναχωρούσε τον γιο της (από τον πρώτο γάμο), και έθεσε θέμα να μην υπάρξουν συναντήσεις με αυτόν. Η Ιρίνα προσπάθησε τουλάχιστον, ο πατέρας του παιδιού να μην μείνει μαζί του το βράδυ, διότι υπήρχε απειλή ξυλοδαρμού. Το νηπιαγωγείο κι άλλες κρατικές υπηρεσίες την πίεζαν να δίνει το παιδί στον πατέρα του.
Έτσι ο μικρός γιος παρέμεινε με τον πατέρα του στην αρχή από δύο ώρες το Σάββατο ή την Κυριακή. Αλλά την τελευταία φορά, όταν έκλεισε τα τέσσερα του χρόνια, πέρασε με τον πατέρα του σχεδόν μια εβδομάδα. Στις 7/3/2011 η Ιρίνα πήγε στην αστυνομία του χωριού «Bjorlelangen», επειδή το μικρό αγόρι της είπε, ότι η θεία και ο θείος του, συγγενείς του πατέρα του, τον πόνεσαν στο στόμα και στον ποπό! Της μίλησε για πράγματα, που εκείνη δεν μπορούσε στην αρχή να τα πιστέψει.
Τότε θυμήθηκε πως υπάρχει μια νορβηγική λαϊκή παράδοση, που θέλει να σχετίζονται οι συγγενείς εξ αίματος στενά με τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, με μεταγενέστερη μεταφορά στους γείτονες τους! Πήγε στην αστυνομία και έκανε καταγγελία. Την 8η Μαρτίου κλήθηκε στην υπηρεσία της επιμέλειας των παιδιών «Barnevernet». Η ανάκριση διήρκεσε έξι ώρες. Εκεί ήταν μόνο η Ιρίνα και τα παιδιά της. Υποτίθεται ότι στη Νορβηγία υπάρχει ένα «υποδειγματικό» σύστημα προστασίας των παιδιών, που δημιουργήθηκε «για τα μάτια του κόσμου», ότι δήθεν αγωνίζονται και πολεμούν την αιμομιξία. Αργότερα η Ιρίνα συνειδητοποίησε, κάτι που είχαν καταγγείλει και άλλοι γονείς, ότι τα κέντρα «Barnevernet», που υπάρχουν σε κάθε χωριό[!], σκοπό έχουν να εντοπίσουν την δήθεν «ομολογία» του παιδιού περί μη «καλής» μητέρας (ή πατέρα), να απομονώσουν τα παιδιά αυτά από τους γονείς τους και να «τιμωρήσουν» την ίδια στιγμή παιδιά και γονείς.
Εκείνη την εποχή οι εφημερίδες στη χώρα έγραψαν ότι ένα κορίτσι 8 ετών, καταδικάστηκε σε καταβολή των δικαστικών εξόδων και καταβολή αποζημιώσεων στον βιαστή της για την παραμονή του στη φυλακή! Τότε κατάλαβε και η Ιρίνα πλήρως ότι στη Νορβηγία, όλα είναι από την «ανάποδη». Ουσιαστικά αντιλήφθηκε ότι η παιδεραστία δεν θεωρείται έγκλημα [κάτι που συμβαίνει και σε άλλες “προηγμένες” ευρωπαϊκές χώρες, όπως την Ολλανδία].
Στις  8/3/2011 κατασχέθηκαν για πρώτη φορά και τα δύο παιδιά της Ιρίνα! Η κατάσχεση γίνεται ως εξής: το παιδί δεν επιστρέφει από το νηπιαγωγείο ή το σχολείο, δηλαδή ουσιαστικά το κλέβουν από τους γονείς, εξαφανίζεται! Αυτό συμβαίνει, επειδή το παιδί «το απομακρύνουν» για το "καλό" του, από τους γονείς σε μυστική διεύθυνση. Οι υπεύθυνοι της είπαν αφοπλιστικά: «Καταλάβετε την κατάσταση, εσείς μιλάτε για παιδική κακοποίηση. Πρέπει να εξεταστείτε από γιατρό και να κριθείτε ότι είστε η ίδια υγιής.» Έτσι η Ιρίνα έσπευσε στην κοντινή πολυκλινική.  Στο αυτοκίνητο την έβαλε η υπάλληλος της «Barnevernet» , λέγοντας: “Εμείς θα σας βοηθήσουμε, θα παίξουμε με τα παιδιά σας, Τα παιδιά δεν είναι οπουδήποτε, είναι στην υπηρεσία της προστασίας των παιδιών”.
Όταν η Ιρίνα με τη συνοδεία της υπαλλήλου έφτασε στην κλινική, ο μεγαλύτερος της γιος [13 ετών τότε], της τηλεφώνησε και την πληροφόρησε ότι βρίσκονταν ήδη σε ανάδοχη οικογένεια σε μυστική διεύθυνση! Σύμφωνα με την τοπική νομοθεσία, τα παιδιά μετακινούνται χωρίς έγγραφα. Η Ιρίνα προσπάθησε να συγκρατήσει τα δάκρυά της, γιατί ακόμη και το κλάμα θεωρείται ψυχική ασθένεια!, και σε αυτή την περίπτωση η «Barnevernet» θα εφάρμοζε καταναγκαστική ψυχιατρική! Τελικά αποδεικνύεται ότι στη Νορβηγία υπάρχει ένα κρατικό πρόγραμμα, ποσόστωσης για την απομάκρυνση των παιδιών από τους γονείς τους. Τα όργανα «προστασίας παιδιών» ανταγωνίζονται για την υλοποίησή του, σαν ένα είδος κρατικού διαγωνίσματος. Δημοσιεύονται μάλιστα ανά τρίμηνο πίνακες και διαγράμματα με τον αριθμό των «κατασχεμένων «παιδιών ανά επιλεγμένη περιοχή! Τέτοια σχετικά έγγραφα είναι διαθέσιμα και σε περιπτώσεις απομάκρυνσης παιδιών από οικογένειες και στη Σουηδία (http://www.familypolicy.ru/read/1403).
Μια τέτοια έκθεση αναφέρει, ότι στη Σουηδία κατασχέθηκαν 300.000 παιδιά! Πρόκειται για μια ολόκληρη γενιά που κλάπηκε από τους βιολογικούς γονείς! Στη Σκανδιναβία συνεπώς οι παραδοσιακές οικογένειες βιώνουν ένα πογκρόμ! Μάλιστα, κάθε ανάδοχη οικογένεια εισπράττει 10 χιλιάδες Κορόνες Νορβηγίας το μήνα, δηλαδή 1100 ευρώ,  για κάθε ένα θετό παιδί. Ακόμη, κάθε υπάλληλος της Barnevernet λαμβάνει από τον κρατικό προϋπολογισμό ένα μεγάλο μπόνους γι' αυτή τη “δουλειά”, δηλαδή για την καταστροφή της «οικογενειακής φωλιάς», και την κλοπή των απογόνων.
Ο ανάδοχος γονέας μπορεί να επιλέξει το παιδί «της αρεσκείας του», όπως στα σκλαβοπάζαρα. Για παράδειγμα, η Ιρίνα αναφέρει: “Σας άρεσε εκείνο το γαλανομάτικο κοριτσάκι ρωσικής καταγωγής και θέλετε να το πάρετε για αναδοχή, τότε καλέσετε  τη Barnevernet και να πείτε: «είμαι έτοιμος, έχω ένα μικρό δωμάτιο για το παιδί ... αναφέροντας το όνομα του παιδιού. Και θα σας το παραδώσουν αμέσως”. Συνεπώς, πρώτα βρίσκεται η ανάδοχη οικογένεια, και στη συνέχεια αποσύρεται από τους βιολογικούς γονείς «κατόπιν παραγγελίας» το παιδί! Μάταια κάποιοι ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων μάχονται αυτό το παντοδύναμο σύστημα της Barnevernet. Οικογένειες  που υπέφεραν από το σύστημα Barnevernet διοργάνωσαν διαδήλωση διαμαρτυρίας στις 3 Μαΐου 2013, κατά του βίαιου διαχωρισμού γονέων και παιδιών στη Νορβηγία. Από τότε ακολούθησαν κι άλλες.

Η χώρα αυτή, όσον αφορά την κλοπή των παιδιών από τους γονείς τους, είναι μπροστά από τα υπόλοιπα κράτη, γιατί όπως φαίνεται, ο διαχωρισμός των παιδιών από τους γονείς τους αποτελεί εθνικό σχέδιο. Νορβηγική εφημερίδα με πηχιαίο πρωτοσέλιδο έγραφε πέρυσι: “Το ένα πέμπτο των παιδιών στη Νορβηγία έχει “διασωθεί” από τους γονείς τους”. Συνεπώς περί τα 150.000 "σωσμένα", παιδιά, ζουν πλέον όχι στο σπίτι με τη μητέρα τους, αλλά σε μοντέρνα άσυλα, δηλαδή φυλακές οικογενειακού τύπου. Πολλοί ανάδοχοι στη Νορβηγία δείχνουν προτίμηση σε παιδιά με αναπηρία. Αν πάρουν ένα παιδί με αναπηρία, (ή το κάνουν ανάπηρο) μπορούν να πάρουν ακόμα περισσότερα οφέλη και επιδοτήσεις. Όσο μεγαλύτερο είναι το τραύμα του παιδιού, τόσο περισσότερο κέρδος για το "̈άσυλο ".
Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, από δέκα νεογέννητα, μόνο τα δύο γεννιούνται από Νορβηγούς γονείς και τα οκτώ από τα δέκα είναι παιδιά των μεταναστών. Οι μετανάστες παρέχουν υγιές πληθυσμό στη χώρα, αφού στους μετανάστες δεν συνηθίζονται στενές σχέσεις μεταξύ συγγενών [αιμομιξίες], όπως αντίθετα συνηθίζονται στους Νορβηγούς. Αξίζει να σημειωθεί πως τα περισσότερα παιδιά που γεννήθηκαν στη Νορβηγία και έπεσαν στα νύχια του συστήματος Barnevernet είναι παιδιά ρωσικής καταγωγής. Σχεδόν όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν από ένα ή δύο Ρώσους γονείς είναι εγγεγραμμένα στις λίστες του «Barnevernet» κι αποτελούν την ομάδα «υψηλού κινδύνου» για “σωτηρια”, δηλαδή αρπαγή! Άμεσο αποτέλεσμα: Κάθε μήνα στη Νορβηγία αυτοκτονεί μια ρωσίδα γυναίκα!
Οι περιπτώσεις στις οποίες μπορεί η Barnevernet να επέμβει είναι πολλές και ποικίλες: Αν αναγκάζετε το παιδί σας να πλένει τα χέρια του με το ζόρι, αν η μαμά κουτσαίνει ή κλαίει, αν το παιδί σας τρώει με τα χέρια [συνέβη σε οικογένεια Ινδών μεταναστών]... ε, τότε… “είστε μια κακή μητέρα, το παιδί σας θα παρακρατηθεί!”. Το σύστημα “προστασίας” των παιδιών στη Νορβηγία βασίζεται σε “τεκμήριο ενοχής” των γονέων. Ο γονέας  "προφανώς είναι ένοχος".  Άλλη αιτία, συχνή μάλιστα, εξ' αιτίας της οποίας επεμβαίνει η “προστασία παιδιών” μπορεί να είναι η φράση που συχνά λένε οι γονείς στα παιδιά τους όπως και στην Ελλάδα: “θα σε σκοτώσω βρε!” Τότε η Barnevernet λέει: “Θέλετε να σκοτώσετε τα παιδιά σας”!
Σε ανάλογες ανακρίσεις γονέων από τους εντεταλμένους της Barnevernet, αναγκάζουν τους γονείς με τον τρόπο τους να βρίσκονται μόνιμα σε θέση δικαιολογίας.  Από κάποια στιγμή και μετά οι δύστυχοι γονείς αντιλαμβάνονται πως είναι αδύνατον να δικαιολογηθούν. Ας αναλογιστούμε μόνο πως η νορβηγική κρατική μηχανή, δίνει μυθικά βραβεία και μπόνους σε δικηγόρους, σε υπαλλήλους της επιτροπείας, σε δικαστές, σε ψυχολόγους, σε ψυχιάτρους, σε ανάδοχους γονείς, σε εμπειρογνώμονες, για κάθε “κατασχεθέν” γαλανομάτικο μωρό. Τότε οι πραγματικοί γονείς δεν έχουν καμία πιθανότητα να διασώσουν το παιδί τους  από το νορβηγικό «άσυλο». Τα παιδιά είναι εμπόρευμα.  Δεν επιστρέφονται.
Σε συνέντευξή της η Ιρίνα τονίζει: Οι δικηγόροι του «Barnevernet» μεταφράζανε και χρησιμοποίησαν εναντίον μου όλο το υλικό του ρωσικού τύπου, που ανέφερε τα παιδιά μου. Είπαν στο δικαστήριο: «Είναι τρελή, προστατεύει τα παιδιά της στον τύπο!» Στη Δύση δεν υπάρχει ελευθερία του τύπου σε σχέση με τα παιδιά. Είναι αδύνατον να κάνει κανείς έκκληση προς την κοινωνία”. Άλλωστε, ισχύει ο Νόμος της ιδιωτικής ζωής (Νόμος περί προστασίας προσωπικών δεδομένων), ένας νόμος που προωθείται σε πολλά κράτη.
 ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ
Το υπουργείο που έχει σχέση με παιδιά στην Νορβηγία ονομάζεται  στην κυριολεξία: “Υπουργείο Παιδιών και Ισότητας όλων των μορφών σεξουαλικής διαφορετικότητας”. Οι σεξουαλικές μειονότητες στη Νορβηγία δεν είναι πλέον μειονότητες, οι νορμάλ (natoural) άνθρωποι είναι σήμερα μειονότητα. Οι κοινωνιολόγοι έχοντας στην διάθεσή τους κάποια στοιχεία, διαπιστώνουν: το 2050 η Νορβηγία θα είναι πάνω από 70 %"homo", όμο-χώρα. Τι σημαίνει «homo», είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς. Λένε πως όσοι σκέφτονται ακόμα τους όρους "γκέι" και "λεσβία" ζουν στον περασμένο αιώνα. Η Νορβηγία όπως και άλλες δυτικές χώρες, νομιμοποίησε τουλάχιστον τριάντα είδη μη παραδοσιακού γάμου. Από την άποψη αυτή, η πιο «προχωρημένη» χώρα είναι η Νορβηγία, όπου «άνδρας» και «γυναίκα» είναι μάλλον έννοιες παρωχημένες. Δεν είναι τυχαίο, ότι στη Νορβηγία ένα παιδί που γεννιέται σε μια φυσιολογική οικογένεια δεν μπορεί να προστατευτεί.
Μας φαίνεται ότι δεν μας αφορά;; Λέμε στον εαυτό μας:  «Ας κάνουν ό,τι θέλουν. Σι σχέση έχω εγώ και τα παιδιά μου;;!!»  Λειτουργούμε έτσι κι έχουμε άγνοια των γεγονότων. Δεν γνωρίζουμε ότι την τελευταία δεκαετία σε όλη την Ευρώπη εισήχθησαν κάποια σεξουαλικά πρότυπα που διέπουν την εκπαίδευση των παιδιών με ένα ορισμένο τρόπο (http://yadi.sk/d/oa3PNRtG3MysZ).
Οι κανονισμοί αυτοί είναι δεσμευτικοί προς όλα τα κράτη που υπογράφουν την σύμβαση (convention), την έγκριση της οποίας ενεργά «προωθούν τα λόμπι» σήμερα και στην Ελλάδα και στη Ρωσία. Ένα ειδικό τμήμα αυτού του «πανευρωπαϊκού σεξ στάνταρτ» αναφέρει πως πρέπει το προσωπικό των νηπιαγωγείων κι οι γονείς, να εξασκήσουν τα παιδιά στον «αυνανισμό» έως τεσσάρων ετών και όχι αργότερα. Στο κείμενο αυτής της σύμβασης λέγεται ξεκάθαρα, ότι οι γονείς μαζί με γιατρούς και νηπιαγωγούς καλούνται να διδάξουν τα παιδάκια «έρωτα διαφορετικών ειδών». Στη σελίδα 46 του εν λόγω εγγράφου αναφέρεται, ότι ένα νεογέννητο πρέπει να συνειδητοποιήσει την ταυτότητα φύλου του (gender identification). Ο επιβεβλημένος “σεξουαλικός διαφωτισμός”  θεωρεί, ότι την ώρα της γέννησης του παιδιού σας, είναι απαραίτητο να καθοριστεί τι είναι: γκέι, λεσβία, τραβεστί ή τρανσέξουαλ (!!). Λόγω της ισότητας των φύλων οι έννοιες, όπως «άνδρας» και «γυναίκα» εξαιρούνται. Αν το παιδί σας και πάλι δεν επιλέξει «φύλο»  (gender), θα βοηθήσει σ' αυτή την περίπτωση η πανίσχυρη Νορβηγική «Barnevernet» ή η Φινλανδική «Lastensuoelu» ή η Γερμανική «Yugendamt» κ.ο.κ.
Η Νορβηγία είναι από τις πρώτες χώρες παγκοσμίως, η οποία δημιούργησε Ινστιτούτο Επιστημονικών Ερευνών στο Πανεπιστημίου του Όσλο, στο οποίο μελετούν αυτοκτονίες παιδιών από 0 μέχρι 7 ετών! Αλλά πώς μπορεί να αυτοκτονήσει ένα νεογέννητο παιδί; Κατά την γνώμη των τοπικών Barnevernet - είναι φυσικό φαινόμενο. Αν τα παιδιά μετά τις σαδιστικές επιθέσεις - όργια καταλήγουν να πεθάνουν πραγματικά, τότε αυτό επισήμως μπορεί να αποδοθεί σε «αυτοκτονία».
Στις 30-5-2011 δύο ένοπλοι αστυνομικοί και δύο υπάλληλοι του «Barnevernet» πήραν και πάλι τα παιδιά της Ιρίνα. Κάλεσε το δικηγόρο της στο τηλέφωνο, κι εκείνος της είπε επί λέξει: “Σύμφωνα με τους νόμους της Νορβηγίας, είστε υποχρεωμένη να δώσετε τα παιδιά. Αν αντισταθείτε, τα παιδιά θα τα πάρουν έτσι κ' αλλιώς, αλλά εσείς δεν θα τα δείτε ποτέ. Θα πρέπει να δώσετε τα παιδιά σας, και αύριο θα σας εξηγήσουν τι συμβαίνει!”. Τα παιδιά τα απομάκρυναν αμέσως, χωρίς να δείξουν κάποιο επίσημο έγγραφο στη μητέρα τους.
Ας σημειωθεί εδώ, πως οι νορβηγικές εφημερίδες έγραψαν πως ένα αγόρι, το οποίο το πήραν από τη μητέρα του ως παιδί, βιάστηκε σε όλα τα «άσυλα». Μόλις έγινε 18 ετών, αγόρασε ένα όπλο, μπήκε στο «σπίτι» και πυροβόλησε τους αναδόχους γονείς. Σε άλλη περίπτωση, ένα αγόρι από τη Νορβηγία έκλαιγε όταν το πήραν, επειδή ήθελε την μητέρα του. Οι γιατροί είπαν, ότι το να κλαίει έτσι - είναι παράνοια!! Από τα φάρμακά που του χορηγούσαν με τη βία, έγινε φυτό. Μετά τις φωνές του Τύπου, στάλθηκε πάλι στη μητέρα του αλλά σε αναπηρική καρέκλα! Δεν μπορούσε να μιλήσει, έχασε 15 κιλά και είχε πάθει δυστροφία, με μη αναστρέψιμες διαδικασίες.
Μετά από ένα και μοναδικό ραντεβού με το μεγαλύτερό της γιο, η Ιρίνα έμαθε, ότι ο μικρός έγραψε επιστολή στο Ρωσικό Προξενείο: "Θα πεθάνω, αλλά θα αποδράσω από τη Νορβηγία. Εγώ δεν θα ζήσω σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.” Κατάφερε μόνος του να οργανώσει την απόδρασή του. Ήρθε μέσω διαδικτύου σε επαφή με τον Πολωνό Krzysztof Rutkowski, ο οποίος έχει ήδη καταφέρει να σώσει μια κοπέλα πολωνικής καταγωγής από το νορβηγικό «άσυλο». Ο Πολωνός τηλεφώνησε στην Ιρίνα όταν όλα ήταν προετοιμασμένα και της είπε: «Αν θα πάρω τον γιο σας χωρίς εσάς, θα θεωρηθεί ότι κλέβω το παιδί κάποιου άλλου, αλλά αν είμαι μαζί σας, τότε θα θεωρηθεί, ότι βοηθώ την οικογένεια». Μεγάλο το δίλλημα για την Ιρίνα: και οι τρεις να πεθάνουν στη Νορβηγία ή να σώσει τον εαυτό της και τον μεγαλύτερο της γιο. Όταν πέρασαν τα σύνορα της Πολωνίας, οι συνοριοφύλακες τους σταμάτησαν μετά από αίτημα της δήθεν «άλλης» επίσημης νορβηγικής μητέρας.
Η αίτηση ανέφερε, ότι κάποια «θεία» (η Ιρίνα δηλαδή) έκλεψε ένα παιδί από το έδαφος της Νορβηγίας. Στη συνέχεια η Πολωνία, σύμφωνα με τους νόμους της Ευρώπης, έδωσε το παιδί της σε μία πολωνή θετή μητέρα και για να μεταφέρει η Ιρίνα το παιδί από την Πολωνία στην Ρωσία, έκανε ανταλλαγή μεταξύ της Πολωνής θετής μητέρας και της Ρωσίδας θετής μητέρας, η οποία ήταν η γιαγιά του παιδιού και μητέρα της Ιρίνα. Δηλαδή η σειρά έχει υπ' αριθμόν  1 νορβηγική γονέας, υπ' αριθμόν  2 πολωνική γονέας και υπ' αριθμόν τρία ρωσική γονέας. Μία κανονική βιολογική μητέρα δεν μετράει για την Ευρώπη.
Για παράδειγμα μια άλλη Ρωσίδα, η Ιρίνα Σ. 18 χρόνια ζούσε στην Αγγλία. Είχε εκεί ένα φίλο με τον οποίο απέκτησε μια κόρη. Κάποια στιγμή ανακάλυψε τυχαία, ότι ο φίλος της είναι μέλος ενός “σαδομαζοχιστικού κλαμπ”. Το κοριτσάκι της, βλέποντας τηλεόραση που έδειχναν έναν ντόπιο δρομέα, φώναξε: “Μαμά, αυτός ο θείος ήρθε σε μένα, για να παίξουμε το γιατρό. Ω! Και η κυρία για να παίξει μαζί μου στο μπάνιο!”
Η Ιρίνα Σ. τότε, πήγε σε έναν βρετανό παιδοψυχολόγο, ο οποίος της είπε: “Αγαπητή μου είστε «απολίθωμα» του παρελθόντος! Αυτά που μου είπατε δεν είναι διαστροφή, μα δημιουργικό σεξ για την ελίτ”!! Η κοπέλα δεν είπε τίποτε, πολύ σοφά, άρχισε να μαζεύει τα πράγματά της και να προετοιμάζει την αποχώρησή τους  για την Ρωσία.
Πρώτα στη Νορβηγία νομιμοποιήθηκαν γάμοι ατόμων του ιδίου φύλου. Στη συνέχεια νομιμοποίησαν την υιοθεσία παιδιών από τους γονείς του ιδίου φύλου. Εκεί ιερείς - γυναίκες κι άνδρες – δηλώνουν ανοικτά για τον αντισυμβατικό τους προσανατολισμό. Και σήμερα βγήκαν κάποιοι "τολμηροί"  μεταξύ των ομοφυλόφιλων, οι οποίοι θέτουν θέματα σχετικά με το να δικαιούνται να στεφανώνονται με παιδιά. Εάν εμείς, οι παραδοσιακοί γονείς, καθόμαστε και βλέπουμε απαθείς τις «εξελίξεις», τότε θα χάσουμε τα παιδιά μας.
Οι περιοχές "πειραμάτων" σήμερα είναι η Βόρεια Ευρώπη, οι ΗΠΑ , η Γερμανία, αλλά και οι πρώην βρετανικές αποικίες: Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία. Από όλες αυτές τις περιοχές έρχονται «SOS» από ρωσίδες μητέρες στην οργάνωση “Ρωσίδες Μητέρες”. Ο πόλεμος ενάντια στην ιερή εικόνα της παραδοσιακής χριστιανικής οικογένειας έχει αρχίσει.  Η σκέψη για αναγκαιότητα ανοικτής αντίστασης έδινε στην Ιρίνα την δύναμη να μην σπάσει και τρελαθεί όταν ήταν στη Νορβηγία.
Στις «προηγμένες” δυτικές κοινωνίες τα τελευταία 30 χρόνια θεσπίστηκαν νόμοι που πρεσβεύουν ότι το παιδί δεν ανήκει στον γονέα, αλλά σε κάποια αφηρημένη κοινωνία ή στο κράτος. Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Χάγης περί κλοπής  παιδιών [1980], την οποία υπέγραψαν έως το 2011 σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, τα παιδιά ανήκουν στην επικράτεια, στην οποία έζησαν τους τελευταίους τρεις μήνες.
 ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ!
Η φιλοσοφία αυτών των μη-ανθρώπων αποκαλύπτεται  από το πρόγραμμα του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος της Νορβηγίας. Ο κ. Lisbakken, Υπουργός Παιδείας δηλώνει με υπερηφάνεια: "Εγώ είμαι ομοφυλόφιλος. Θέλω όλα τα παιδιά της χώρας να είναι το ίδιο όπως είμαι εγώ”.
Δική του ιδέα ήταν η προώθηση του κρατικού πειραματικού προγράμματος που υλοποιήθηκε με τα εξής μέτρα:
1. Κατασχέθηκε από τα νηπιαγωγεία όλη η γνωστή παιδική λογοτεχνία, όπως «η Σταχτοπούτα» και όλα τα παραμύθια των Αδελφών Γκριμ.
2. Αντί αυτών των κλασσικών βιβλίων προσφέρονται άλλα βιβλία, «σεξιστικά” [schёnliteratyur], τύπου «βασιλιάς και βασιλιάς» ή «ομοφυλόφιλα παιδιά». Εκεί, για παράδειγμα, υπάρχει ο πρίγκιπας που ερωτεύεται τον βασιλιά ή τον πρίγκιπα, η δεσποινίς-πριγκίπισσα ονειρεύεται να παντρευτεί την βασίλισσα, κ.ο.κ..
3. Τα παιδιά ήδη από τα Νηπιαγωγεία, πρέπει να ακούν τις ιστορίες, με την επίδειξη εικόνων από τα καινούργια βιβλία «schёnliteratyur”, που θα τους διαβάζουν οι νηπιαγωγοί.
Ένα παράδειγμα, και πάλι από καταγγελία στη ρωσική Οργάνωση, μας δείχνει την παγκόσμια επέκταση του νεοταξικού αυτού φαινομένου και τα αποτελέσματά του: Ρώσοι τουρίστες ταξίδεψαν στη Νέα Ζηλανδία με βίζα 7 ημερών, η μητέρα, ο πατέρας και το παιδί. Κάποτε ο γονέας φώναξε στο παιδί, ενώ το παιδί έκλαιγε δυνατά. Αμέσως από μια καφετέρια ή ξενοδοχείο καλέσανε την Υπηρεσία Προστασίας παιδιού! Ήρθε ομάδα «σωτήρων» και πήραν το παιδί, «σώζοντάς το” από τους κακούς γονείς! Ρώσοι διπλωμάτες αγωνίστηκαν πάνω από ένα χρόνο, για να συναντηθεί το παιδί με τους βιολογικούς του γονείς! Ας σκεφτεί κανείς, ότι ακόμη και καταδικασμένοι σε θανατική ποινή, σε όλο τον κόσμο, έχουν το δικαίωμα της αλληλογραφίας και της επικοινωνίας δια τηλεφώνου και εδώ μια βιολογική μητέρα δεν είναι σε θέση, ούτε να μιλήσει με το παιδί της!
Για την υπόθεση του Μπρέιβικ τα ΜΜΕ δηλώσαν, ότι μισεί τους μουσουλμάνους. Η πραγματική ιστορία όμως είναι διαφορετική. Ο Μπρέϊβικ βιάστηκε για τέσσερα χρόνια από τη Νορβηγίδα μητέρα του. Το «Barnevernet» τον πήρε και «συνέχισε την πορεία του”, ως συνηθίζεται. Η κάθε ανάδοχη οικογένεια με την σειρά, του συμπεριφέρθηκε ανάλογα! Στη συνέχεια, το αγόρι, από 9 ετών, ετοίμαζε την δράση του.  Έμεινε απομονωμένος και όλοι του λένε να σιωπά για το θέμα αυτό! Αυτή η πτυχή της υπόθεσης σταδιακά αναδύεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και Σουηδοί δημοσιογράφοι έφεραν στο φως την ιστορία.
Ανά πενταετία το «Barnevernet» κάνει έκθεση σχετικά με τους μετανάστες, των οποίων τα περισσότερα παιδιά είναι στο «Barnevernet». Σε αυτόν τον κατάλογο επικεφαλής είναι το Αφγανιστάν, μετά η Ερυθραία και το Ιράκ.  Από τα λευκά παιδιά, η Ρωσία είναι στην πρώτη θέση και στο γενικό κατάλογο των χωρών είναι στην τέταρτη. Οι βιολογικοί γονείς λαμβάνουν από το κράτος άδεια να επισκεφθούν τα κλεμμένα παιδιά τους για δύο ώρες, μία φορά το εξάμηνο!
Ο μεγαλύτερος γιος της Ιρίνα, ο οποίος διέφυγε στην Ρωσία, πρακτικά είναι υποχρεωμένος να είναι στο «άσυλο” τους, ως «περιουσιακό στοιχείο” της χώρας (Norwegian bifolkning) μέχρι τα 23 του χρόνια.
Μόνο στη Νορβηγία 19.000 ΜΚΟ επικεντρώθηκαν στο θέμα μετάλλαξης των παιδιών, δηλαδή της αλλαγής του γενετικού τους προφίλ (mutated) από τα «παρωχημένα” είδη άνδρας, γυναίκα σε άλλα είδη, μη παραδοσιακά. Αναγκαστικά τα παιδιά αναπτύσσονται σε ορισμένες μη παραδοσιακές κατηγορίες των genders και μια ολόκληρη γενιά γονέων υποχρεώνονται να ζουν με αυτή τη φρίκη.
Στη σύγχρονη Ευρώπη όλα αυτά παρουσιάζονται ως «ανοχή προς τη διαφορετικότητα”. Τα παιδιά στη Νέα Τάξη Πραγμάτων υποτίθεται ότι έχουν το δικαίωμα στη σεξουαλική προτίμηση από μηδέν ετών! Δηλαδή έχουν δικαίωμα να επιλέξουν από μια «ποικιλία σεξ και φύλων”.
Εναντίον των γονέων και των παιδιών, λειτουργεί ένα καλά οργανωμένο εγκληματικό δίκτυο ανά τον κόσμο, πίσω από τη μάσκα της λεγόμενης «juvenile justice” (δικαιοσύνης ανηλίκων), η οποία παρουσιάζεται με το πρόσχημα της δήθεν «σωτηρίας των παιδιών από βίαιους ή αλκοολικούς γονείς" και διενεργεί ένα παγκόσμιο πείραμα μετάλλαξης του φύλου των παιδιών. Ένα τερατώδες πείραμα που εξελίσσεται εδώ και τριάντα χρόνια και τα παιδιά που «σώζονται” με αυτό το πρόγραμμα είναι: 200.000 στη Νορβηγία, 300.000 στη Σουηδία, 250.000 στη Φινλανδία, χιλιάδες στη Γερμανία, το Ισραήλ, κ.ο.κ. Κλέβουν ολόκληρες γενιές!
ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΥΡ. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
Τα νηπιαγωγεία και τα σχολεία στην Ευρώπη μπορούν να απαγορεύσουν τα παιδικά βιβλία και τα παραμύθια που απεικονίζουν την παραδοσιακή οικογένεια. Αυτό είναι ένα αίτημα της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας. Σύμφωνα με την επιτροπή, τα παραμύθια θα πρέπει να μιλάνε για τη σεξουαλική διαφορετικότητα.
Νορβηγοί ειδικοί πιστεύουν ότι τα παιδιά επωφελούνται βλέποντας πορνό. Οι συντάκτες της έκθεσης συνιστούν επειγόντως νομοθετικά μέτρα στον τομέα της παιδικής λογοτεχνίας. Συγκεκριμένα, προτείνουν την εισαγωγή μιας πολιτικής «ισότητας όλων των κοινωνικών τομέων». Ένα παράδειγμα αυτής της εναλλακτικής λογοτεχνίας για τα παιδιά είναι ένα βιβλίο με τίτλο: «Ο Βασιλιάς και ο Βασιλιάς» με εξώφυλλο δυο άνδρες να φιλιούνται. Σύμφωνα με την έκθεση, αυτό θα βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν για την «πραγματική σεξουαλική διαφορετικότητα της κοινωνίας». Στην πραγματικότητα, τα εν λόγω μέτρα έχουν ήδη ληφθεί σε ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα στις σκανδιναβικές.
Σε νηπιαγωγεία της Νορβηγίας, το 2010 εισήχθη ένα πρόγραμμα υποχρεωτικής εκπαίδευσης, με επίκεντρο το «φύλο των σεξουαλικών μειονοτήτων”. Για τους γονείς που έχουν μείνει πίσω, σχετικά με το φύλο στη σύγχρονη κοινωνία, η μεγαλύτερη εφημερίδα της Νορβηγίας VG Nett, δημοσίευσε πρόσφατα μια γνώμη των ψυχολόγων και σεξο-θεραπευτών οι οποίοι είπαν ότι ήταν ευεργετικό για τα παιδιά να παρακολουθούν πορνό στο διαδίκτυο.
Αποτέλεσμα; Ο αριθμός των περιπτώσεων παιδοφιλίας αυξάνεται στη Νορβηγία. Οι περισσότερες από αυτές συμβαίνουν μέσα στην οικογένεια! Συχνά οι εφημερίδες γράφουν για τέτοιες «οικογενειακές” περιπτώσεις.
Είναι ώρα να αφυπνιστούμε πριν είναι πολύ αργά. Να εμποδίσουμε την βρωμιά που θέλουν να ποτίσουν τη νέα γενιά και τα παιδιά μας. Τα ίδια θέλουν να φέρουν και στη χώρα μας, κάτω από το κάλυμα της αποδοχής της διαφορετικότητας. Εδώ πλέον δεν πρόκειται για ανοχή, αλλά για φασισμό και παιδομάζωμα! Αδύνατον να αποδεχθούμε κάτι τέτοιο για τη χώρα και τα παιδιά μας.







ΠΗΓΗ