«Η Κοιλάδα του Θανάτου». Η περιοχή που οι δολοφόνοι πετούν τα πτώματα επειδή η φύση τα «εξαφανίζει» γρήγορα

 

Από το 1970, περισσότερες από 30 γυναίκες έχουν εξαφανιστεί ή έχουν χάσει τη ζωή τους κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου 45 στην πολιτεία του Τέξας. Πρόκειται για μια έκταση 50 μιλίων από το δρόμο, που έχει το

παρατσούκλι η «Κοιλάδα του Θανάτου», λόγω της υψηλής συχνότητας των τροχαίων ατυχημάτων που συμβαίνουν. Υπάρχει όμως ένας ακόμα λόγος. Πιο σκοτεινός.

Πρόκειται για μια απομακρυσμένη περιοχή, την οποία έχουν επιλέξει κατά καιρούς εγκληματίες για να θάψουν ή να εξαφανίσουν πτώματα.

Αεροφωτογραφία της «κοιλάδας του θανάτου» στο Τέξας

Ο Τύπος τα ονομάζει πεδία θανάτου και οι εγκληματίες γνωρίζουν πολύ καλά ότι η φύση μπορεί να γίνει ο καλύτερος «συνεργός» στο τέλειο έγκλημα.

Οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην κοιλάδα του Τέξας βοηθούν στην ταχύτερη αποσύνθεση των σωμάτων. Έτσι, σε σύντομο χρονικό διάστημα τα ίχνη εξαφανίζονται. Αξιωματικοί της αστυνομίας που έχουν ερευνήσει την περιοχή αποκαλύπτουν αυτές τις λεπτομέρειες. Πρόκειται για εγκαταλειμμένα πεδία πετρελαίου που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την έρευνα.

Οι περισσότερες από τις υποθέσεις που σχετίζονταν με τις 30 σορούς που βρέθηκαν στο σημείο, είχαν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Ήταν όλα κορίτσι ηλικίας 10-25 ετών, με φυσιογνωμικές ομοιότητες και το κυριότερο, δεν είχε εντοπιστεί ο δολοφόνος τους. Τα ευρήματα πολλές φορές σόκαραν τις αρχές, αφού τα πτώματα δεν μπορούσαν να αναγνωριστούν, παρά μόνο από το DNA τους.

Η 12χρονη Μπρούκς Μπράσγουελ ήταν ένα από τα θύματα που θάφτηκε στην ¨Κοιλάδα του Θανάτου» χωρίς ο δολοφόνος της να έχει βρεθεί ποτέ

Το 1980 παρατηρήθηκε έξαρση εγκληματικότητας. Η αστυνομία εντόπισε μια «ομάδα» πτωμάτων που ήταν θαμμένη στην περιοχή.

Αίσθηση προκάλεσε η περίπτωση της 12χρονης Μπρουκς Μπράσγουελ και της 14χρονης φίλης της Τζόρτζια Γκιρ, που είχαν εξαφανιστεί από το παντοπωλείο της γειτονιάς τους. Το μόνο που απέμεινε ήταν υπολείμματα από τα σώματα, τα οποία ταυτοποιήθηκαν και αποκάλυψαν την ταυτότητα των δυο ανήλικων κοριτσιών.

Το 1996 ένας άνδρας με το όνομα Έντουαρντ Χάρολντ Μπελ, ο οποίος ήταν κρατούμενος, καυχήθηκε ότι είναι υπεύθυνος για τον φόνο 11 κοριτσιών στο Γκάλβεστον Κάουντι, τη δεκαετία του 1970. Τις αποκαλούσε οι «Έντεκα που πήγαν στον Παράδεισο». Ποτέ όμως δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει την ενοχή του. Αργότερα, φοβούμενος τις συνέπειες άλλαξε την ομολογία του και υποστήριξε ότι συμμετείχε σε ένα μυστικό κυβερνητικό πρόγραμμα πλύσης εγκεφάλου, που τον ώθησε να παραδεχτεί ότι σκότωσε τις 11 κοπέλες και τις έθαψε στο σημείο.

Είναι αδύνατο για την αστυνομία ακόμα και σήμερα, να παρακολουθεί και να ερευνά κάθε τετραγωνικό μέτρο της έκτασης.
Το περιβάλλον είναι απόκοσμο και έχει την φήμη της «χωματερής πτωμάτων». Η πρόσβαση στο σημείο είναι εύκολη. Ένας παράδρομος από τον κεντρικό αυτοκινητόδρομο 45 του Τέξας οδηγεί απευθείας στο σημείο.

Η ιστορία της σκοτεινής έκτασης ενέπνευσε και τους δημιουργούς του Χόλιγουντ, οι οποίοι δημιούργησαν το 2012, μια ταινία τρόμου με τίτλο «Texas Killing Fields», με πρωταγωνιστή τον Τζέφρι Ντιν Μόργκαν.

ΠΗΓΗ