Πόσο θα αντέξει στην εξουσία;

 


Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν, όπως αποδεικνύεται, αφενός δεν μπορεί ακόμη να ελέγξει την κατάσταση στη χώρα του, αφού όπως μαρτυρά η επιβολή απαγόρευσης πτήσης πάνω από την Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα υπάρχουν
ακόμη θύλακες των πραξικοπηματιών και αφετέρου με τις μαζικές διώξεις επί δικαίων και αδίκων και την ενδεχόμενη επαναφορά της θανατικής ποινής έχει βάλει τους πάντες απέναντι του.
ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση έστειλαν σαφές μήνυμα στον Τούρκο Πρόεδρο πώς η επιβολή θανατικής ποινής δεν είναι αποδεκτή, ενώ εξέφρασαν και τον προβληματισμό τους για τις “εκκαθαρίσεις” που κάνει στο εσωτερικό της Τουρκίας και ειδικά στο Στρατό, στο Δικαιοσύνη και στα Πανεπιστήμια.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι, υπό αυτές τις συνθήκες, έχοντας δηλαδή διχάσει βαθιά τον τουρκικό λαό, έχοντας προκαλέσει ένα πραξικόπημα και έχοντας προκαλέσει τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητα, πόσο μπορεί να αντέξει ο Ερντογάν στην εξουσία; Το επόμενο ακριβώς ερώτημα είναι πόσο μεγάλη ζημιά θα κάνει στην Τουρκία;
Συγκεκριμένα, ο Ρ.Τ. Ερντογάν τα έβαλε με τις ΗΠΑ κατηγορώντας τες επί της ουσίας πώς κρύβονται πίσω από το πραξικόπημα και την απόπειρα ανατροπής τους. Στοχοποίησε τις αμερικανικές δυνάμεις στη βάση του Ιντσιρλίκ και επιτέθηκε στην Ουάσιγκτον γιατί δεν εκδίδει τον Φετουλάχ Γκιουλέν, που ζει στις ΗΠΑ και κατά τον Τούρκο Πρόεδρο είναι αυτός που θέλει τη δημιουργία ενός “παράλληλου” κράτους στη χώρα του.
Στο θέμα του Γκιουλέν απάντησε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κλείνοντας την πόρτα στα μούτρα του Ερντογάν όσον αφορά στην έκδοση του. “Εξ όσων γνωρίζει το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, ο ιεροκήρυκας ζει ειρηνικά στην Πενσιλβάνια” είπε ο εκπρόσωπος Τύπου Μαρκ Τόνες και πρόσθεσε ότι η υποβολή επίσημου αιτήματος από την Τουρκία θα ήταν ευπρόσδεκτη από τις ΗΠΑ, με τη συνοδεία των όποιων αποδεικτικών στοιχείων διαθέτει η Άγκυρα σχετικά με την εμπλοκή του.
Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε επίσης ότι, οι ΗΠΑ δεν έχουν κάνει καμιά εκτίμηση σχετικά με το αν ο Γκιουλέν εμπλέκεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην απόπειρα πραξικοπήματος, κάτι που καταγγέλλει ο Ερντογάν και κάλεσε την Τουρκία να σεβαστεί το κράτος δικαίου.
Δεν είναι όμως μόνο το ζήτημα του Γκιουλέν. Αυτό είναι η παρωνυχίδα στη μεγάλη κρίση που περνούν οι σχέσεις ΗΠΑ και Τουρκίας. Η Ουάσιγκτον θεωρεί τον Ερντογάν “παρανοϊκό” και επικίνδυνο για τις σχέσεις των δύο χωρίς αλλά και των συμφερόντων των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή. Με λίγα λόγια πιστεύει πώς ο Τούρκος πρόεδρος δεν είναι πλέον ελέγξιμος, είναι αλαζόνας και μπορεί να βάλει ανά πάσα στιγμή “φωτιά” στην περιοχή.
Η κόντρα που έχει ξεσπάσει για τη βάση του Ιντσιρλίκ και οι ευθείες απειλές του Ερντογάν κατά των ΗΠΑ δείχνουν την επιδείνωση των σχέσεων των δύο πλευρών. Και δεδομένου ότι η Ουάσιγκτον δεν θέλει να χάσει την Τουρκία από σύμμαχο, τότε ίσως φροντίσει να... χαθεί ο Ερντογάν.
Αν το επιχειρούμενο πραξικόπημα της Παρασκευής δεν είναι τη στήριξη ή την υποκίνηση των ΗΠΑ, τότε, όπως το πάει ο Ερντογάν θα την έχει ένα επόμενο... Οι ΗΠΑ είναι σφόδρα ενοχλημένες από την αλλαγή στάσης του Τούρκου Προέδρου και την προσέγγιση με τη Ρωσία, αν και οι δύο μεγάλες δυνάμεις φαίνεται πώς τα έχουν βρει στο θέμα των Κούρδων και της Συρίας.
Ο Τούρκος πρόεδρος ωστόσο δεν έχει ανοίξει μέτωπο μόνο με τις ΗΠΑ, αλλά και με την ΕΕ. Το πογκρόμ διώξεων με αφορμή το πραξικόπημα, η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η πρόθεση του Ερντογάν να επαναφέρει τη θανατική ποινή προκάλεσε “έκρηξη” στις Βρυξέλλες.
Και δεν είναι μόνο ότι το Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών των χωρών-μελών της ΕΕ καταδίκασε σύσσωμο το πλήγμα στη δημοκρατία, την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από πλευράς Τουρκίας και την επιχειρούμενη παραβίαση του Πρωτοκόλλου 13 που σχετίζεται με την κατάργηση της θανατικής ποινής.
Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, ο ένας μετά τον άλλον έστελναν μήνυμα στον Ερντογάν ότι με αυτή τη συμπεριφορά να ξεχάσει την ένταξη στην ΕΕ. Η πιο ουσιαστική αντίδραση ήρθε από τον Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, η οποία φαίνεται να ανέβασε τους τόνους στην τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον Τούρκο πρόεδρος σημειώνοντας του πώς ενταξιακές διαπραγματεύσεις και θανατική ποινή δεν πάνε μαζί.
Και σημειώνουμε τη στάση της Α. Μέρκελ διότι στήριξε τον Ρ.Τ. Ερντογάν θέλοντας να πιστεύει πώς η Τουρκία μπορεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Γερμανίας στην περιοχή, αλλά μάλλον κάτι λάθος κατάλαβε η Γερμανίδα καγκελάριος. Και το κατάλαβε καλά με την βάση επίσης του Ιντσιρλίκ, στην οποία οι Γερμανοί πήγαν να μπουν “σφήνα”, αλλά στη συνέχεια κατάλαβαν πώς με τον Ερντογάν δύσκολα θα υπάρξει συνεννόηση.
Όταν λοιπόν ο Ρ.Τ. Ερντογάν έχει ανοίξει μέτωπα με όλους, θεωρείται αναξιόπιστος εταίρος και συνομιλητής, δύσκολα πλέον μπορεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις. Το πιο σημαντικό όμως είναι πώς είναι πάρα πολλά και τα μέτωπα που έχει ανοίξει εντός της χώρας του.
Το ότι κατάφερε να βγάλει στους δρόμους 600.000 πολίτες από τα εκατομμύρια που ζουν στην Κωνσταντινούπολη δεν είναι επιτυχία. Ο Ερντογάν οδεύει πώς την πτώση, κάποιοι μάλιστα την προεξοφλούν κι' όλας και το μείζον θέμα είναι αν θα πάρει μαζί και την Τουρκία.   





ΠΗΓΗ